تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836397343
آیین نوروز در دوره ساسانیان
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آیین نوروز در دوره ساسانیانآداب و رسوم ایرانیان در آستانه ی سال نو ( قسمت چهارم )
مراسم نوروز ، در دربار ساسانیان با شکوه و جلال برگزار می شد. این مراسم را مؤلفان قرون اولیه اسلامی که به دوران ساسانیان نزدیک تر بودند به تفصیل نقل کرده اند . درباره آیین نوروزی در دربار ساسانیان در نوروزنامه چنین آمده است:« آیین عجم از گاه کیخسرو تا به روزگار یزدجرد شهریار ، که آخر ملوک عجم بود چنان بوده است که روز نوروز ، نخست کس از مردان بیگانه ی موبدان پیش مالک آمدی با جام زرین پـُر مِی و انگشتری و دِرَمی و دیناری خسروانی و یک دسته خوید ( بر وزن دید به معنای جوی تازه رُسته) و شمشیری با تیر و کمان و دوات و قلم و اسبی و بازی و غلامی خوب روی ، و ستایش نمودی و نیایش کردی او را به زبان پارسی ؛ به عبارت ایشان .چون موبد موبدان از آخرین بپرداختی ، پس بزرگان دولت در آمدندی و خدمت ها پیش آوردندی . آفرینِ موبد موبدان چنین بود :« شها ، به جشن فروردین ، به ماه فرودین ، آزادی گزین بر یزدان و دین کیان ، سروش آورد ترا ، دانایی و بینایی و کاردانی و دیرزیو (1)، با خوی هـَژیر(2 ) ، و شادباش بر تخت زرین و انوشه (3)خور به جام جمشید و رسم نیاکان . در همت بلند و نیکوکاری و ورزش ( ورزیده ) ، داد و راستی نگاه دار ، سرت سبز باد ، و جوانی چون خوید (4) است کامکار و پیروز ، تیغت روشن و کاری (5) به دشمن ، بازت گیرا (6) و خجسته به شکار، کارت راست چون تیر و هم کشوری بگیری نو، بر تخت با درم و دینار ، پیشت هنری ( هنرمند ) و دانا گرامی و درم خوار( جیره خوار ) ، و سَرایَـت آباد و زندگانی بسیار »چون این بگفتی چاشنی کردی و جام به مَلِک دادی و خوید در دست دیگر نهادی و دینار و درم در پیش تخت او بنهادی و بدین ، آن خواستی که روز نو و سال نو ، هر چه بزرگان ، اول دیدار ، چشم بر آن افکنند تا سال دیگر شادمان و خرم با آن چیزها در کامرانی بمانند و آن بر ایشان مبارک گردد که خرمی و آبادانی جهان در این چیزهاست که پیش مَلِک آوردندی .شرح مبسوط و باشکوه مراسم دربار ساسانیان را ، ابی عثمان ، عمروبن بحر الجاحظ ، علامه بصری در کتاب خود ( المحاسن و الضداد) که در اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری تالیف شده ، نقل کرده است . وی آیین روز اول سال دربار ساسانیان را چنین توصیف کرده است ؛...... و معمول بود که در این ایام ( نوروز ) پادشاه لباس های زرین در بر می کرد و بر اریکه ی (7) خود می نشست . در این روز شخصی که نام دلپسندی می داشت و به نیکو کاری معروف بود و صورت زیبا و زبان شیوا و شیرین هم می داشت ، می آمد و در حضور پادشاه می ایستاد و می گفت : آیا اِذن دخول به من می دهید ؟پادشاه می پرسید : تو کیستی ؟ و از کجا آمده ای و کجا می روی و کی ترا به این جا آورده است و با چه کسی آمده ای و با خود چه داری؟آن شخص پاسخ می داد : از سوی دو فرخنده ی نیکبخت می آیم و به سوی دو پربرکت می روم و کسی که پیروز ( منصور ) است : مرا به اینجا آورده است و نام من هم خجسته است . با سال نو آمده ام و برای پادشاه ارمغان سلامت و پیام آورده ام.پادشاه می گفت : به او اذن دهید و بدان شخص می گفت : وارد شو .آن شخص نزد پادشاه یک سینی سیمین ( نقره ای ) می گذاشت. اطراف این سینی چند گرده ی نان گذاشته شده بود که از انواع دانه های پخته شده بود از جمله گندم ، جو، ذرت ، نخود، عدس ، برنج ، کنجد، باقلا و لوبیا . از هر یک از این دانه ها ، هفت دانه در گوشه سینی چیده بودند و در وسط سینی ، هفت شاخه از درختی که بدان تفأل می کردند و خوش یمن بود و چشم با دیدن آن شاخه ها روشن می شد ، مانند شاخه زیتون یا انار، گذارده بودند . این شاخه ها بعضی دارای یک گره ، برخی دو گره و بعضی سه گره بودند و هر یک از این شاخه ها به نام یکی از کوزه ها بود و در گوشه های سینی نوشته بودند :«ابزود ، ابزائد ، ابزون ، بردار. »تفسیر این کلمات چنین است :«زیاده شود ، زیاد ، افزایش ، روزی و گشایش . »
و هفت نوع شیرینی سپید رنگ و سکه های سپید و ضرب شده در همان سال و دینار جدید و تعدادی اسپند در سینی می گذاشتند؛ اینها را می خورد و سپس بر بقای سلطنت دعا می کرد و عزت پادشاه را مسئلت می نمود .پادشاه در آن روز هیچ امر و نهی نمی کرد برای آن که شفقت کرده باشد و کسی از او در نوروز ، ناراحت نشود .سنت جاری آن چنان بود ، اولین چیزی که بدو تقدیم می شد ، سینی طلا یا نقره ای بود و روی آن شکر سفید و نارگیل پوست کنده و خرمای تازه ، یا نارگیل در آن خیس شده بود.پادشاه چند خرما برمی داشت . سپس به کسانی که دوست می داشت تعارف می کرد و از شیرینی هم هر کدام که میل می کرد می چشید. هر روز از ایام نوروز یک باز سفید را بالای دست می گرفت . با شگون بوده است که در این روز شخص لقمه ای پنیر تازه ، یا ماست بخورد. همه ی پادشاهان پارسی این کار را با شگون می دانستند و هر روز از ایام نوروز مقداری آب را در کوزه ای آهنین ، در سینی سیمین برای پادشاه می آوردند . در گردن آن کوزه، گردن بندی از یاقوت و زبرجد که در حلقه ای زرین به طور منظم نشانده بودند قرار داشت.اگر نوروز به شنبه اتفاق می افتاد ، پادشاه دستور می داد از بزرگان یهودیان چهار هزار درهم بستانند. سبب این امر معلوم نیست ، فقط می توان گفت که سنتی عادی بود و سپس به منزله ی باج درآمد .بیست و پنج روز مانده به نوروز در حیاط منزل پادشاه ، دوازده استوانه از خشت ، ساخته می شد و در هر یک از استوانه ها ، یکی از دانه ها کاشته می شد . مانند : گندم ، جو ، برنج ، عدس ، باقلا، ارزن ، لوبیا ، نخود ، کنجد ، ماش و هنگام برداشتِ این دانه ها روز ششم نوروز بود؛ و این کار را با ساز و آواز انجام می دادند . وقتی برداشت می شد ، آنها را در مهر روز ، از ماه فروردین ، در مجلس پهن می کردند . کاشت این دانه ها به عنوان تفأل هم بود . هر یک از دانه ها مقاومت بیشتری نشان می داد ، نشانی بود بر خوبی آن و پیش بینی می کردند که آن سال ، کشت آن دانه خوب خواهد شد.پادشاه ، با نظرافکندن به جو تفأل می کرد .استاد مربی تیراندازان ، روز نوروز به پادشاه ، یک کمان و پنج تیر هدیه می داد .نماینده پادشاه در امور مملکت ، به او یک ترنج هدیه می داد .در این مراسم ، در حضور پادشاه ، ترانه هایی که مخصوص پادشاه بود و همچنین ترانه هایی که فصل های سال را وصف می کرد و ترانه های آفرین ، خسروانی و پهلبد خوانده می شد .ترتیب پذیرایی نوروز در دربار ساسانیانپذیرایی در روزهای نوروز ، در دربار ساسانیان ترتیب خاص داشت . در هر یک از روزهای نوروزی طبقات معینی به حضورِ شاه بار(8) می یافتند و پذیرایی می شدند . ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه ، برنامه پذیرایی نوروز را در کاخ شاهنشاهان ساسانی ، بدین ترتیب نوشته است :روز اول فروردین ، شاهنشاه به عامه مردم بار می داد.روز دوم فروردین ، دهقانان ، خدمتگزاران آتشکده ها به حضور شاهنشاه بار می یافتند .روز سوم فروردین ، اسواران (سواران ) و موبدان به حضور شاهنشاه بار می یافتند .روز چهارم فروردین ، اعضای خاندان سلطنت ، رجال مهم کشور ، فرماندهان ارتش ، شرفیاب می گردیدند .روز پنجم فروردین ، شاهنشاه به فرزندان و نزدیکان و محارم اجازه دیدار و پذیرایی نوروز می داد .روز ششم ، ندیمان و مشاوران به حضور شاهنشاه شرفیاب می شدند .--------------------------------------------------1 – زندگی کن ( معنی جمله : عمر طولانی داشته باشی )2 – شیر ( یعنی همچون شیر با هیبت و قدرتمند باشی )3 – جاودانگی ( مایع جاودانگی از جام جمشید بخوری و پاینده بمانی )4 – سبزه تازه روییده5 – کارساز6 – شکاری7 – تخت8 – اجازه حضورمنبع : فرهنگ مردم - تألیف : سیدعلی میرنیالینک ها درس هایی که از بهار می توان گرفت هفت سین قرآن مجید مفهوم عید در فرهنگ اسلامی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1578]
-
گوناگون
پربازدیدترینها