واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هر پدر و مادر و یا پرستاری می داند که در میان کودکان تفاوتهای آشکاری وجود دارد که از همان نخستین روزهای زندگی دیده می شود. بعضی بسیار گریه می کنند، بعضی ساکتند، بعضی لجبازند، بعضی مداوم می جنبند و ... لذا باید قبول کنیم که بعضی از کودکان به خلق و خوی خاصی واکنشهای خاص گرایش دارند. این گرایشها که اساس سرشتی دارد خلق و خو نامیده می شود. کودک الکساندر توماس از اولین کسانی بود که مطالعه در مورد خلق و خو کودکان را آغاز کرده و آنها را به سه دسته اصلی طبقه بندی کرد: - کودکان بی درد سر - کودکان کژ خو - کودکانی با واکنش کند که در این یادداشت قصد داریم در مورد کودکان کژخو و نحوه برخورد با آنها صحبت کنیم. کودکان کژخو غالبا بداخلاقند، از لحاظ خواب و خوراک نامرتبند، از مردم و موقعیتهای جدید می ترسند و واکنشهایشان بسیار شدید است. از طرف دیگر آنها دایما بهانه گیری می کنند و برای رسیدن به خواسته هایشان قشقرق به پا می کنند. اگر شما جز آن دسته از والدین هستید که دارای چنین کودکی هستید در ادامه توصیه هایی ارایه می دهیم تا بهتر بتوانید با آنها برخورد کنید: - آرامش تان را حفظ کنید و خونسرد باشید. اگر فکر می کنید خیلی هیجان زده و عصبی بوده و نمی توانید خودتان را جمع و جور کنید، چند لحظه صبر کنید و چند نفس عمیق بکشید. - هنگام نزدیک شدن به فرزندتان رفتاری آرام در پیش گیرید. خیره خیره در چشمان فرزندتان نگاه نکنید و به آرامی با وی صحبت کنید. از گفتن عباراتی مثل:"دیگه نبینم این جوری رفتار کنی" و یا " رفتارت اونی نبود که من می خواستم" خودداری کنید. - از اصل بایکوت استفاده کنید. اصل بایکوت این است که همیشه مکان یا گوشه ای از خانه را برای تنبیه و تنها رها کردن کودکتان انتخاب کنید و در زمانی که فرزندتان مرتکب اشتباه می شود او را برای چند دقیقه مثلا 30 دقیقه تا 1 ساعت به آنجا تبعید کنید. البته قبل از این اقدام به فرزندتان توضیح دهید که به چه دلیل و به چه مدت این اقدام را انجام می دهید. برای مثال برای وی توضیح دهید که:"یک ساعت در اتاقت تنها می مانی و اجازه بازی کردن و تماشای تلویزیون و .. نداری چرا که برادرت را هول دادی علی رغم اینکه به تو گفته بودم این کاری اشتباه است" همیشه مکان یا گوشه ای از خانه را برای تنبیه و تنها رها کردن کودکتان انتخاب کنید و در زمانی که فرزندتان مرتکب اشتباه می شود او را برای چند دقیقه مثلا 30 دقیقه تا 1 ساعت به آنجا تبعید کنید - اگر ملاحظه کردید که فرزندتان نافرمانی کرده و از منطقه بایکوت خارج می شود، بدون حرف او را به سر جای اول باز گردانید. شاید این کار چندین بار تکرار شود اما شما نباید کنترل خود را از دست دهید بلکه باید بر تنبیه خود ثابت قدم باشید. - فراموش نکنید که بچه های کوچک خیلی زود حواسشان پرت می شود بنابراین در زمان قشقرق و بدخلقی وی سعی کنید حواسش را به طریقی پرت کنید و توجه او را به شرایط جذاب، قابل توجه و شاد جلب کنید. این یک روش والدینی مثبت است که از گذشته های دور توسط مادران استفاده می شده است. - وقتی کودکتان شروع به قشقرق به پا کردن نمود، او را بلند کرده و بغل کنید و موهایش را به آرامی نوازش کنید و در گوشش به آهستگی نجوا کنید. با این کار فرزندتان را به آرامش فرا می خوانید و به طور عملی و نمایشی به او نشان می دهید که چه توقعی از وی دارید. در زمان قشقرق و بدخلقی های کودکتان سعی کنید حواسش را به طریقی پرت کنید و توجه او را به شرایط جذاب، قابل توجه و شاد جلب کنید. - به خاطر رفتارهای مثبت فرزندتان، به او پاداش دهید. بچه ها، به تقویت کننده های مثبت به خوبی پاسخ می دهند. بخشی از رفتارهای والدینی مثبت آن است که بچه ها در برابر رفتار خوب پاداش مثبت بگیرند. ارایه این پاداش نقش بسزایی در متوقف کردن کج خلقی های کودکانه دارد. اما در صورتی که شاهد بروز یا ادامه یافتن مجدد بدخلقی های کودکانه شدید، سریع پاداش دهی را قطع کنید. - در قبال کج خلقی و قشقرق کودکتان، درخواستهای وی را پاسخ ندهید در غیر این صورت او یاد می گیرد که بهترین و راحت ترین کار برای رسیدن به خواسته های خود ، این است که بداخلاقی و بدرفتاری کنند. - فرزندتان را دعوت به آرامش کنید. به فرزندتان عنوان کنید که اگر خواسته هایش را به آرامی بیان کند و با آرامش صحبت کند، شاید بتوانید به او کمک کنید . اما قشقرق به پا کردن و بداخلاقی وی باعث می شود که کارها بیشتر به هم گره بخورد و مشکلی حل نشود. در زمان قشقرق و بدخلقی های کودکتان سعی کنید حواسش را به طریقی پرت کنید و توجه او را به شرایط جذاب، قابل توجه و شاد جلب کنید. هنگام نزدیک شدن به فرزندتان رفتاری آرام در پیش گیرید. خیره خیره در چشمان فرزندتان نگاه نکنید و به آرامی با وی صحبت کنید - بعضی اوقات شدت قشقرق و بداخلاقی و بدرفتاری فرزندتان به حدی می رسد که احساس می کنید نمی توانید کنترلی بر اوضاع داشته باشید، او همه چیز را به اطراف پرتاب می کند، جیغ می زند، پایش را بر زمینه می کوبد، فریاد می زند و ... در این شرایط دوری بزنید تا بتوانید آرامش تان را حفظ کنید سپس به او اخطار دهید که تا آرام نشوی نمی توانم به تو کمکی بکنم. به یاد داشته باشید که والد بودن کار بسیار سخت و پر فراز و نشیب است و علاوه بر اینکه نیازمند صبر و تحمل زیاد شماست لازم است که برخی از مهارتها و روشهای تربیتی را هم بیاموزید. بخش خانواده ایرانی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 505]