گفتگوي رجانيوز با وزير جوان كابينه بمناسبت 3تير:احمدي‌نژاد با دل مردم سخن مي‌گويد

واضح آرشیو وب فارسی:سازمان خبری اقتصاد ایران: گفتگوي رجانيوز با وزير جوان كابينه بمناسبت 3تير:احمدي‌نژاد با دل مردم سخن مي‌گويد
احمدي نژاد ضمن اينكه فرد بسيار ديندار، معتمد، انقلابي، پايبند به آرمان هاي امام(ره)، ساده زيست و پرتلاش هستند، صداقت و شفافيت شان و اينكه با دل مردم حرف مي زنند باعث شد كه اقبال عمومي هم به ايشان روز به روز بيشتر شود.
گروه سياسي- جواد حجتي: اگر بگوييم كه رسانه اي ترين وزير دولت نهم باقري لنكراني است شايد سخني به اغراق نگفته باشيم و چه بسا يكي از عواملي كه كمترين انتقاد ها متوجه وزارت بهداشت و درمان مي شود روحيه پاسخگويي وزير آن است.

دكتر لنكراني وزيري است كه حتي منتقدين سرسخت دولت با روي خوش به او نگريسته وبا تأييد عملكرد او برتوانايي هايش در اداره وزارت بهداشت و درمان صحه مي گذارند كه بدون ترديد يكي از نقاط مثبت در كارنامه دولت نهم عملكرد اين وزارتخانه است.

سوم تيرماه بهانه اي بود براي گفتگويي صميمي با يكي از جوان ترين وزراي كابينه كه در طي مدت خدمت خود نشان داد كه واگذاري عرصه هاي مختلف به جوان ترها نه كاري عبث كه بي شك اقدامي سودمند براي كشور است.

درخواست گفت و گو با وزير بهداشت به راحتي پذيرفته و وعده ديدار ساعت 7 شب اولين روز تابستان و درطبقه 14 ساختمان مركزي وزارت بهداشت گذاشته شد.

سوابق دانشجويي، تحليل انتخابات سوم تير، شكل حضور در دولت، نحوه تعامل رييس جمهور با همكاران و عملكرد وزارت بهداشت حاصل گفت و گوي يك ساعته با با دكتر لنكراني بود كه در ادامه مي آيد:

دكتر احمدي نژاد در جلسه اي گفته بود برويد ببينيد دكتر لنكراني قبل از اينكه وارد دولت شود، يك موي سفيد بر سر و صورتش نبود، اما حالا تمام موهايش سفيد شده است. اين دولت مگر چه مي كند كه هنوز فعاليتش پايان نيافته، اينگونه موها در آن سپيد مي شود؟

البته وقتي به دولت آمدم موي سفيد داشتم اما كم بود!

الآن كه سر و صورت شما را موهاي سفيد پوشانده است؟!

به هرحال مسئوليت اجرايي بار سنگيني است كه انسان خودش را در تك تك لحظات در معرض امتحان الهي مي بيند و اين يك مشغله فكري عمده اي است. ضمن اينكه يكي از دوستان چند وقت پيش نقل مي كرد، يكي از وزرا در پايان مدت مسئوليتش موهايش سفيد شده بود، يكي از رفقاي سالخورده اش به او گفته بود فكر نكني اين موهاي تو كه سفيد شده از دانايي است بلكه از ناداني است! بالاخره در مورد ما هم صدق مي كند.

رئيس بزرگترين بيمارستان شيراز در 28 سالگي و جوان ترين عضو كابينه. چطور شد كه با اين سرعت به مسئوليت هاي مختلف رسيديد؟

يك مقداري زودتر از حد معمول مسيرهاي كاري و تحصيلي را گذراندم. 5 ساگي به كلاس اول رفتم و وقتي ديپلم گرفتم، 17 سالم بود. بلافاصله هم دانشجو شدم و بعد هم وارد دوره تخصصي شدم و در سال 71 به عنوان متخصص بيماري هاي داخلي با رتبه اول كشوري فارغ التحصيل دانشگاه علوم پزشكي شيراز شدم.

در همان سال به عنوان عضو هيأت علمي دانشگاه شيراز به عنوان استاديار دانتشگاه مشغول به كار شدم. در يك سالي كه آنجا بودم، در گروه مسئول آموزش دستيارها بودم. رئيس وقت دانشگاه از من درخواست حضور در بيمارستان نمازي شيراز را كردند. البته من رغبتي به اين كار نداشتم هم به اين خاطر كه تا آن موقع تجربه كار مديريتي نداشتم و هم اينكه فضاي ذهني ام بيشتر فضاي دانشجويي و فرهنگي و فعاليت هاي اينگونه بود.

چطور شد كه اين مسئوليت را قبول كرديد؟

تأكيدات رئيس دانشگاه بود كه به من مي گفتند كه شما در اين كار موفق مي شويد و د رنهايت آذر 72 من رئيس بيمارستان نمازي شدم.

در زمان دانشجويي هم گويا، با انجمن اسلامي چالش هايي داشتيد؟

فضايي كه بر دوران دانشجويي ما حاكم شد بعد از بحران هاي سال 60 بود كه ديگر منافقين حضور خاصي در دانشگاهها نداشتند و فضاي عمومي مذهبي و طرفدار نظام بود. به فاصله دو سه سال از ورود به دانشگاه، دو جريان سياسي در سطح كشور شكل گرفت. يك جريان كه بعدها اصولگرا ناميده شد و جريان ديگري كه الآن از آن، به عنوان اصلاح طلب ياد مي شود.

يكي از موراد بحث، اقتصاد و بازرگاني كشور بود. گروهي كه بعدها به اصلاح طلب معروف شدند، طرفدار بازرگاني و اقتصاد كاملاً دولتي بودند و تأكيد مي كردند بايد بخش خصوصي حضور محدودي داشته باشد و گروه مقابل بر اين باور بود كه بايد كار مردم را به دست مردم بدهيم.

اختلاف نظرها كه در همين موضوع خلاصه نمي شد؟

خير. جنبه هاي مختلفي را شامل مي شد. مثلاً بحث گزينش آن زمان يكي از مباحث جدي بود. آن گروه (اصلاح طلب) بر اين عقيده بودند كه بايد فضاي آموزشي به طور كامل در اختيار افراد گزينش شده قرار دهيم و گروه مقابل هم مي گفتند هر كس بايد امكان ادامه تحصيل داشته باشد مگر اينكه معاند باشد.

ظهور و بروز اين اختلاف ها به چه شكلي بود؟

اول به صورت گفتگو بود بعد هم مباحث عميق تر شد و تا اينجا رسيد كه موضوع ارتباط با روحانيت و اينكه اگر صحبت از وحدت حوزه و دانشگاه مي شود، اين وحدت چگونه بايد باشد. گروه اول معتقد بود كه دانشگاهيان مجتهد سياسي هستند و گروه ديگر مي گفت بايد سياست را از مباني ديني گرفت. يك گروهي هم ديد انحرافي داشتند و مي گفتند دانشگاه اساساً نبايد در كارهاي سياسي دخالت كند كه مورد عتاب حضرت امام هم قرار گرفتند و از سوي ديگر هم طيف ديگري معتقد بود كه در مسائل سياسي لازم نيست به مبناي خاصي توجه شود. آنچه كه مي فهميم و فكر مي كنيم مصلحت است همان را مبناي كارمان قرار دهيم.

اين طيف همان دفتر تحكيم وحدت بودند؟

بله؛ اغلب انجمن هاي اسلامي دانشگاهها را در اختيار داشتند و قائل به تفكيك ميان كشورداري با مباني ديني بودند.

شما هم سابقه حضور در انجمن اسلامي را داشتيد؟

در جلساتشان شركت مي كرديم اما به ما گفتند شما ديگر در جلسات ما نيآييد. حتي در چند نوبت دوستان ما داوطلب نمايندگي شدند كه به برخي اجازه كاندايد شدن ندادند و برخي ديگر را هم تخريب كردند كه رأي نياورند. خلاصه جو سنگين يكجانبه گرايي در دانشگاه ها تقريباً از اواسط دهه 60 حاكم شد كه اين مسئله فضاي آزادانديشي را محدود مي كرد.

شكل گيري جامعه اسلامي مربوط به دوره بعد از خروج از انجمن اسلامي است؟

ما از ابتدا با جمعي از دوستان افتخار ارتباط با روحانيت را داشتيم. اين ارتباطات، اين اعتقاد را در ما زنده كرده بود كه دين اسلام دين كاملي است و براي كشورداري هم بايد براساس مباني ديني حركت كرد، اسلام براي دنياي امروز ما هم حرف هاي جدي دارد. تا پايان جنگ روال انتقاد از انجمن پابرجا بود. بعد ازجنگ هم شاهد يك تلاش مجدد از دوستانمان در تهران بوديم و متوجه شديم كه اينها حركتي را تحت عنوان جامعه اسلامي دانشجويان آغاز كرده اند. ما هم با آنها تماس گرفتيم و اين حركت را در شيراز شروع كرديم.

اين اقدام آيا واكنش هايي را هم از طرف انجمن در پي داشت؟

بله، اولين جلسه اي كه گذاشتيم با برخورد تند و فيزيكي طرفداران انجمن اسلامي وقت دانشگاه ربرو شديم.

اين جلسه در شيراز برگزار شد؟

بله، البته مدتي قبل از اين جلسه، در تهران هم جلسه اي برگزار شد كه از آقاي ناطق نوري دعوت كرده بودند اما انجمن اسلامي درب مسجد دانشگاه را قفل كرد و جلوي اين مراسم را گرفت.

پس شما مؤسس جامعه اسلامي دانشجويان در شيراز بوديد؟

به همراه دو سه نفر از دوستان اين بنا گذاشته شد و كار را به همراه جمع حدوداً 200 نفره اي پي گرفتيم. اين حركت با اتمام تحصيلات دوره پزشكي عمومي من مقارن بود و در حال گذراندن دوره تخصصي بودم. البته همان زمان عضو شوراي مركزي جامعه اسلامي دانشجويان كشور شدم.

بعد از پايان دوره تخصصي چگونه فعاليت سياسي خود را ادامه داديد؟

عضو هيأت علمي دانشگاه شدم و فعاليت ها را عمدتاً از طريق بسيج جامعه پزشكي و انجمن اسلامي پزشكان ادامه دادم.

جمع آوري امضا عليه سخنراني اكبر گنجي در دانشگاه شيراز هم مربوط به همين دوره است؟

بله.

ماجراي جمع آوري امضا چه بود؟

آقاي گنجي در شيراز سؤالاتي مطرح كرده و مباني تفكر امام(ره)، دفاع مقدس، فرهنگ جهاد و شهادت و ادامه حركت بسيجي را زير سؤال برد. اين مباحث را هم البته بدون استدلال و تنها با يك بيان احساسي مطرح كرده بود. حدود 20 نفر ازاعضاي هيأت علمي جلسه اي تشكيل داديم و به اين نتيجه رسيديم كه صحيح نيست يك نفر در محيط دانشگاه حرف هاي احساسي و بدون منطقي را بيان كند و پاسخي هم به آن داده شود. نامه اي نوشتيم و از او خواستيم كه براي حرف هاي خود توضيح داده و استدلالش را بيان كند و اگر توضيح ندارد از تهمت هايي كه زده برائت بجويد.

با توجه به اينكه در ايام برگزاري انتخابات دوره نهم رياست جمهوري هستيم شما قبل از انتخابات در چه تشكيلات سياسي فعاليت مي كرديد؟

چند سالي به عنوان يكي از اعضاي هيأت نظارت شوراي نگهبان فعاليت مي كردم و طبيعي است در انتخابات هايي كه عضو هيأت نظارت بودم، از هيچيك از كانديداها نمي توانستم حمايت كنم. در انتخابات رياست جمهوري هم همين روال بود. تلاش ما اين بود كه فضاي انتخاباتي فضاي سالمي باشد و مشكلي پيش نيايد.

اين تلاش ها به نتيجه رسيد؟

دور اول انتخابات شرايط خاص خودش را داشت. بسيار سنگين بود. مكاتبات بسيار مفصلي هم با استانداري در خصوص تخلفات صورت گرفته داشتيم.

مثلاً چه تخلفاتي؟

يكي از كانديداها در شهر شيراز، در تبليغات از دختران استفاده ابزاري مي كرد، كاناوال هاي تبليغاتي راه مي انداختند، جلسات بدون مجوز برگزار مي كردند و...

در دور دوم چه نگراني هايي وجود داشت؟

نگراني دردور دوم از اين بابت بود كه برخي بخواهند تقلب كنند و از همين جهت هم نظارت را بسيار جدي پي گيري كرديم. از عصر روز برگزاري انتخابات كه تقريباً نتيجه انتخابات معلوم بود، شاهد بوديم كه مي خواستند آشوب ايجاد كنند كه البته موفق نشدند.

به چه كسي رأي داديد؟

شما كه از رأي من خبر نداريد و من مي توانم هركسي را بگويم.

از رأيي كه داديد پشيمان نيستيد؟

من به رأيي كه دادم امروز هم پايبند هستم و افتخار مي كنم كه در دولت اسلامي توفيق خدمت دارم.

يعني در انتخابات آتي هم به همان كسي كه دفعه قبل رأي داديد، رأي مي دهيد؟

بالاخره گمان من اين است انتخابي كه شد، انتخاب درستي بود و از عمق جان به آن اعتقاد دارم.

چرا مردم احمدي نژاد را انتخاب كردند؟

من فكر مي كنم آقاي احمدي نژاد ضمن اينكه فرد بسيار ديندار، معتمد، انقلابي، پايبند به آرمان هاي امام(ره)، ساده زيست و پرتلاش هستند، صداقت و شفافيت شان و اينكه با دل مردم حرف مي زنند باعث شد كه اقبال عمومي هم به ايشان روز به روز بيشتر شود و با توجه به اينكه ما وظيفه داشتيم به عنوان هيأت نظارت جو عمومي استان و شهر را رصد كنيم، كاملاً برايمان ملموس بود كه محبوبيت ايشان روز بروز افزايش مي يابد. به خصوص پس از پخش صحبت هاي ايشان در صداوسيما.

اگر بخواهيد مهمترين عامل رأي مردم به دكتر احمدي نژاد را بيان كنيد آن عامل كدام است؟

به نظر من مهمترين نكته همين بود كه ايشان از دل با دل مردم سخن مي گفت و صداقت و شفافيت او مهمترين عامل اقبال مردم بوده و هست.

پيش از حضور در دولت با دكتر احمدي نژاد آشنايي قبلي داشتيد؟

من با ايشان ارتباط كاري نزديكي نداشتم. چون عمده فعاليت من در شيراز بود و ايشان هم در تهران مشغول بودند. منتهي از طريق دوستان مشترك يكي دوبار پيشنهاد شده بود كه بياييم كارهايي براي بهداشت و درمان تهران انجام دهيم اما هيچ وقت تا قبل از رياست جمهوري ايشان را از نزديك ملاقات نكرده بودم.

با توجه به مسئوليتي كه در هيئت نظارت شوراي نگهبان در انتخابات داشتيد گفته مي شود معرف شما براي وزارت بهداشت، آيت الله جنتي بوده است.

با اينكه سالها به عنوان عضو هيأت نظارت در خدمت آيت الله جنتي بودم، ايشان به دليل تعداد زياد اعضا، شناخت نزديكي از بنده نداشتند. من يك عضو از مجموعه حدوداً 400 نفره اي بودم كه مستقيماً از شورا حكم مي گرفتم. البته ايشان آشنايي دوري نسبت به بنده داشتند و در يكي دو انتخابات آخر گزارش را به عنوان ناظر خدمتشان ارسال كرده بودم اما ارتباط نزديكي نداشتيم.

با توجه به تقوايي كه از ايشان سراغ دارم، گمان نمي كنم كسي را كه از نزديك نشناسند، براي پستي مثل وزارت معرفي كنند.

پس چه كسي شما را براي وزارت بهداشت معرفي كرد؟

دوستاني ما به عنوان انجمن اسلامي پزشكان فارس نامه اي به رئيس جمهور نوشتند و بنده را معرفي كردند و برخي از پزشكان ديگر هم در تهران ليست 40 نفره اي را براي تصدي وزارت بهداشت تهيه كردند كه يكي از اسامي هم اسم بنده بود.

يكي از عملكردهاي مثبت دولت كه رهبر انقلاب هم بر آن تأكيد دارند، سفرهاي استاني است. خاطره ويژه اي از اين سفرها داريد؟

در يكي از سفرها آخر شب بعد از برنامه ها خدمت آقاي رئيس جمهور رسيدم اما متوجه شدم كه حال ايشان خيلي بد است و دچار ضعف عمومي شده و فشارش پايين آمده است. از دوستان پرسيدم كه اين چه وضعي است، چرا اينقدر به ايشان فشار كاري آورديد كه به اين وضع افتاده؟ گفتند دكتر از صبح در مجموع حدود 6 ساعت سوار هلي كوپتر بوده و 6، 7 شهرستان هم سخنراني كرده و بعد هم به جلسه اي رفته است كه اين جلسه هم تا 12 شب طول كشيده بود. بعد هم البته به جلسه ديگري مي خواستند بروند كه من خواهش كردم كه اين جلسه را تشريف نبرند و با كمي استراحت به برنامه هاي فردا كه قرار بود از 6 صبح آغاز شود، برسند.

اين سخت كوشي و پرتلاشي ايشان براي ما بسيار درس آموز است. فكر مي كنم هركس كه پس از ايشان مسئول قوه مجريه شود، با امتحان خيلي سختي روبرو مي شود چرا كه ترازي كه با آن سنجيده مي شود، آقاي دكتر احمدي نژاد است كه از 6 صبح كارش را شروع مي كند و تا نيمه هاي شب ادامه مي دهد و اين براي مسئولين كه در اين سمت هاي اجرايي قرار مي گيرند، تراز سختي است و كمتر كسي در اين آزمون موفق مي شود.

اگر در اين سفرها براي رئيس جمهور اتفاقي بيافتد، ما شما را بايد مسئول بدانيم؟!

تلاش ما اين است كه ايشان دچار عارضه اي نشوند كه الحمدلله تا اينجا خداي متعال بسيار لطف كرده و از اين به بعد هم اينچنين خواهد بود. البته تنظيم سفرها در دور دوم مقداري بهتر شده است.

گفته مي شود در هيأت دولت حرف، حرف آقاي احمدي نژاد است و نظرات ايشان به هر شكل ممكن بايد اجرا شود اين ادعا را تأييد مي كنيد؟

آن چيزي كه مربوط به حوزه وزارت بهداشت است و بنده در جريان آن هستم، به اين شكل است كه ما چند نوع ارتباط با رياست جمهوري داريم. يكي مربوط به حوزه خود ماست و مسائل تخصصي حول و حوش آن كه در اين زمينه بنده شاهد بودم كه ايشان در مباحث تخصصي به شدت به نظرات كارشناسي احترام مي گذارند و در موضوعات مختلف حتماً دستور بررسي و كار كارشناسي مي دهند و گزارش هاي مختلفي مي خواهند و بعد در جلسه اي مسائل را به مباحثه مي گذارند و وقتي كه به تصميمي رسيدند برآن تصميم پافشاري مي كنند. اين يك نقطه ضعف براي مدير اجرايي كشور نيست كه در تصميمش بعد از اينكه با رعايت اصول كارشناسي به آن رسيد، پافشاري كند. اين نقطه ضعف براي ديگراني بوده كه وقتي تصميم مي گرفتند، تا نفر ديگري به او مي گفت اين تصميم غلط است، ماهها معطل مي ماندند و در واقع تصميم به اجرا نمي رسيد.

مثلاً درخصوص بحث ارتقاي فعاليت هاي ستاد مبارزه با موارد مخدر، درخصوص راهكاري افزايش پوشش درمان معتادان پرخطر، يك جلسه بنده را خواستند كه توضيحات و طرح هاي وزارت بهداشت را مطرح كنم. طرح هاي ديگري هم به ايشان ارائه شد. در نهايت دستور دادند كه طراحان اين طرح ها با هم مباحثه كنند و گزارش را به ايشان ارجاع دهند. دوستان مباحثه كردند و گزارش دادند. مجدداً دكتر احمدي نژاد طرفين صاحب نظر را خواستند و گزارش حضوري هم به ايشان داده شد. جوانب كار را سنجيدند و بعد هم گفتند كه به نظر طرح وزارت بهداشت طرح جامع تري است و در پايان دستور به انجام اين طرح دارند.

اين يك تصميم آني نبود، يك سلسله مقدماتي داشت. به نظر من اين نقطه قوت دولت است كه مي تواند به تصميم برسد و براي آن برنامه ريزي كند. نقطه ضعف اين است كه تصميم را هر لحظه تغيير دهيد.

امروز كه همه جا بحث از مافياست، شما به وجود مافياي دارو اعتقاد داريد؟

اين از آن مباحثي است كه بايد بسيار دقيق و كارشناسي وارد آن شد. مطرح كردن عناوين مهم مشكلي از كشور را برطرف نمي كند. بايد به صورت كارشناسي و با ديد مستند به موضوع نگاه كرد.

واقعيت اين است كه كه سرانه دارويمان تقريباً نسبت به تمام كشورهاي همسايه از نظر رقمي كه خرج دارو مي كنيم، در حد پايين تري قرار دارد.

چرا؟

دليل عمده اش اين است كه ما اينكه حدود 95 درصد داروهايمان و همچنين بخش زيادي از مواد اوليه اش را به صورت داخلي توليد مي كنيم و به همين خاطر هزينه تمام شده نسبتاً پايين در مي آيد. ضمن اينكه ما يك نظام قيمت گذاري هم در دارو داريم كه براساس قيمت تمام شده داروها را قيمت گذاري مي كنيم و اين باعث مي شود كه قيمت هايمان درخصوص دارو تقريباً از افزايش هاي بي حساب و كتابي برخوردار نباشد. كل توليدكنندگان دارو در كشور ما حدود 60 كارخانه است كه حدود 60 درصد آن متعلق به سازمان تأمين اجتماعي است و 40 درصد ديگر هم تحت تكفل بخش خصوصي است. اما اينكه گمان كنيم كه فضا براي ورود سايرين تنگ است، صحيح نيست. الآن در دولت اعلام كرديم و وزارت بهداشت مكرر اعلام كرده كه ما از سرمايه گذاري در بخش دارو، افزايش كارخانجات دارويي در كشور و همچنين از توليد مشترك با كارخانه هاي خارجي استقبال مي كنيم.

از اين فراخوان استقبال شده است؟

نسل جديدي از توليدكنندگان دارو در كشور در حال شكل گيري است و توليدات داروهاي نوتركيب برخلاف داروهاي گذشته كه احتياج به فضاهاي بزرگ و كارخانه هاي عظيم داشت، در فضاهاي كوچكتري انجام مي شود. اينها شركت هاي دانش بنيادي هستند كه كم كم در حال بروز شدن هستند و فضا را رقباتي تر مي كنند والبته از حمايت وزارت بهداشت هم بهره مندند.

واردات دارو به چه نحو است؟

تا قبل از سال 82 عمده واردات توسط سه، چهار شركت انجام مي شد. الآن با تلاش هاي انجام شده فضاي رقابتي گسترده تر شده است. وارد كنندگان دارو از محدوديت هاي قبلي خارج شده و شركت هاي متعددي در اين زمينه فعال هستند. اما واقعيت اين است كه شركت هاي محدودي مي توانند نمايندگي شركت هاي بزرگ دارويي را بگيرند و اين به خاطر شرايطي است كه آنها دارند كه به نوعي عامل محدود كننده است. البته با تأييد مصوباتي كه واردات دارو را منوط به داشتن نمايندگي نمي كند، امكان حضور شركت هاي مختلف بيشتر فراهم شده است.

پيش از اين 6 مركز در كل كشور كارهاي تك نسخه اي را انجام مي داد كه آيين نامه اي را تدوين كرديم كه امكان حضور مراكز متعدد را فراهم مي كند و منحصر به آن 6 مركز نيست و هركس، شرايط را احراز كند، مي تواند دراين فضا وارد شود. فكر مي كنم در شكستن انحصار، مقررات خوبي وضع شده كه آثارش هم كم كم بروز مي يابد.

آيا موضوع قاچاق معكوس دارو صحت دارد؟

در كشور ما به اين خاطر كه دارو ارزان تر از كشورهاي همسايه است و در داروهاي وارداتي هم به اقلام مهم يارانه داده مي شود، زمينه قاچاق معكوس دارو فراهم است. مثلاً حداقل 10 تا 15 درصد آنسولين ما به صورت قاچاق از كشور خارج مي شود. در آنتي بيوتيك ها هم همينطور و دليلش هم اين است كه آنتي بيوتيكي كه توليد مي كنيم نسبت به ساير كشورها ارزان تر است و از كيفيت مناسبي هم برخوردار است.

براي مبارزه با قاچاق معكوس چه اقداماتي انجام داديد؟

طرح وزارت بهداشت براي مقابله با اين موضوع اين است كه به جاي پرداخت يارانه به واردكننده، از طريق شركت هاي بيمه عمل كنيم. براي اينكه اين اتفاق بيفتد بايد عموم مردم بيمه شوند. الآن هم كه وزارت رفاه طرح بيمه همگاني را اعلام كرده است، فرصتي است كه مي توان به اين موضوع رسيدگي كرد.

چگونه در صورت بيمه همگاني، نگراني از قاچاق معكوس برطرف مي شود؟

دراينصورت دارو با نرخ واقعي اش عرضه شده و براي جلوگيري از فشار برمردم، پرداخت يارانه به واردكنندگان قطع و از طريق بيمه اين كار صورت مي گيرد كه اميدواريم با زمينه هايي كه فراهم شده است، از ابتداي سال آينده به اين تصميم جامه عمل پوشانده و برخي از حاشيه هايي كه در خصوص دارو و مبارزه با قاچاق وجود دارد، از بين برود.

براي مبارزه با قاچاق داروهاي تقلبي چه كارهايي انجام داده ايد؟

يكي از اقدامات اوليه وزارت بهداشت در اين دوره نظارت جدي تر بر داروخانه ها بود. شايد بيش از 50 درصد داروخانه ها قبل از اين دولت محصولات قاچاق عرضه مي كردند كه الآن اين رقم بسيار محدود شده و همكاران داروساز و داروخانه ها هم بسيار كمك كردند و اين معضل تا حدود زيادي برطرف شده است اما هنوز زمينه هاي فساد هست كه يكي يكي به آنها مي پردازيم.

يك نمونه از مشكلاتي كه مردم با آن سرو كار دارند، موضوع درمان دندان است. بالاخره دنداني كه درد مي كند را بايد بكنيم و دور بياندازيم يا اينكه اميدوار باشيم با قيمت مناسبي ترميم شود؟

درخصوص دندان پزشكي ما بايد به چند نكته توجه كنيم. اول اينكه بنا بر برخي مطالعات صورت گرفته، بين سلامت دندان و تعداد دندانپزشك ارتباط معكوس وجود دارد. به اين معنا كه هر كشوري كه دندانپزشك بيشتري دارد، سلامت دندان در آن پايين تر است. دليلش هم اين است كه دندانپزشكي اصولاً درمان محور است و پيشگيري محور نيست. به هين خاطر تلاش كرديم با حمايت مجلس و دولت بخشي از بودجه هاي كشوري را در دندان پزشكي به سمت پيشگيري ببريم كه اين بحث مراقبت از كودكان 12 تا 16 سال در همين راستاست. فلورايدي هم كه توزيع مي كنيم به همين منظور است. رشته بهداشت دهاني كه شروع كرديم و تا مقطع PHD هم ديديم و جايگاهشان را در مركز بهداشتي و درماني هم سعي كريم، تثبيت كنيم در همين جهت است كه گروههايي را مسئول بهداشت دندان كنيم نه مسئول درمان دندان. مهمترين اقدام در حيطه دندانپزشكي كه بايد انجام دهيم و اثرگذارتر هم هست و هزينه اش هم كمتر است، بحث پيشگيري است كه روي آن كار كرده و اميدواريم به نتيجه برسد.

در خصوص درمان هم دندانپزشكي يك تفاوتي با برخي از رشته هاي ما دارد كه خيلي وابسته به مواد و وسائل است. مثلا دنداني كه پر مي شود، هزينه اي كه دارد اول هزينه پزشكي است كه آن كار را انجام مي دهد و يك قسمتش هم هزينه موادي است كه با آن دندان را پر مي كنند. به همين خاطر تعرفه گذاري كه اصولاً پيچيده است، در دندانپزشكي پيچيدگي بيشتري پيدا مي كند. به همين دليل بيمه ها به لحاظ بالابردن تعرفه هايي كه اينجاست به خصوص تعرفه هاي مواد مصرفي آمار و منابعشان حاكي است كه با اين سرانه ها نمي توانند خدمات دندانپزشكي را پوشش دهند.

به هر حال، طرحي تهيه شده كه در شوراي عالي بيمه هم مدت زيادي در حال بحث است كه اميدواريم زودتر به نتيجه برسد. اساس اين طرح اين است كه با يك حق سرانه مشخص بتوانيم بيمه دندان پزشكي را به مجموعه تعهدات بيمه اضافه كنيم و پوشش آن را از پرداخت از جيب مردم به پرداخت بيمه اي تبديل كنيم.

در حالي كه بسياري تلاش مي كنند تا يك فضاي نااميدي را در جامعه تزريق كنند، يك خبر اميدوار كننده از حوزه كاري خود بيان كنيد؟

من به عنوان كسي كه در 3 سال گذشته مسئوليت بهداشت و درمان كشور را داشتم و طبيعتاً اخبار اين قسمت بيش از بقيه جاها به من رسيده و بررسي كردم، مي توانم بگويم در اين عرصه ما خوشبختانه يك حركت پرشتاب و رو به جلو داشتيم. در بحث خدمت رساني طي اين مدت حدود 11 هزار تخت بيمارستاني به مجموعه تخت ها اضافه شده يعني از حدود 76 هزار تخت به 87 هزار تخت در بخش دولتي رسيديم.

همزمان وضعبت اشغال تخت ها هم بهتر شده است. خدمت رساني به مناطق دور افتاده رسيد. سفري را 3 سال پيش به جاسك داشتم، آن موقع تنها پزشك متخصص آن شهر يك متخصص اطفال بود كه در خانه اي كه مركز بهداشت و درمان شهري شده بود و حدود 7 تخت داشت، كودكان مريض را آنجا معاينه مي كرد. در سفر اخير كه به جاسك رفتيم، اين شهر يك بيمارستان زيباي 64 تختي داشت كه با 5 متخصص مقيم و عمل هاي جراحي و زنان و زايمان آنجا اداره مي شد.

گسترش خدمت رساني به ويژه با رويكرد مناطق محروم، كاملاً بروز دارد و اين موضوع در سفرهاي استاني، خصوصاً هر چقدر آن استان محروم تر باشد، اين تغيير چهره برايمان واضح تر است.

همچنين، افزايش تعداد پايگاههاي اورژانس پيش بيمارستاني از 650 به 1600 در ظرف حدود 1038 روز خيلي كار بزرگي است كه پيش از اين قابل تصور نبود.

در عرصه هاي علم و فن آوري هم شاهديم كه هر روز دانشمندان ما با كوشش و تلاش بيشتر محصولات جديدتري را توليد مي كنند. همين امسال اميدواريم كه تعداد 7،6 محصول اساسي مورد نياز كشور با تلاش دانشمندان ما وارد بازار دارويي كشور شود.

همه اينها حاكي از شور و نشاط و حركت رو به جلو در مجموعه كشور است. آن چيزي كه باعث شده دشمن بيش از گذشته نسبت به ما هجمه كند، همين است كه مي بيند كشور علي رغم تمام فشارهايي كه از سطوح مختلف بين المللي و حتي داخلي به آن وارد مي شود، حركت رو به جلويي را براي خود توانسته حفظ كند و همين امر باعث عصبانيت آنها شده است.

نبايد اين حركت، نشاط و انگيزه رو به جلو را از دست بدهيم به خصوص كه پشتوانه ديني كه با اخلاص هم همراه است بهترين سرمايه كشور ماست و كشور ما كه كشوري جوان است و مي تواند با شتاب به قله هاي بلند برسد. كما اينكه الان ما دربين كشورهاي منطقه در بسياري از زمينه ها نمره اول را دارا هستيم و در برخي هم كه رتبه دوم را داريم، در تلاشيم تا اين را حداقل در علوم پزشكي به رتبه اول تبديل كنيم.
دوشنبه 3 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سازمان خبری اقتصاد ایران]

[مشاهده در: www.econews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]