واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: مـــادر؛ اسوه فداكاري، جلوه صبوري و آينه بردباري
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: نگاهي به وبلاگها
مادر، اي لطيفترين گل بوستان هستي، اي باغبان هستي من، گاهِ روييدنم باران مهرباني بودي كه به آرامي سيرابم كند. گاهِ پروريدنم آغوشي گرم كه بالندهام سازد. گاهِ بيماريام، طبيبي بودي كه دردم را ميشناسد و درمانم ميكند. گاهِ اندرزم، حكيمي آگاه كه به نرمي زنهارم دهد. گاهِ تعليمم، معلمي خستگي ناپذير و سخت كوش كه حرف به حرف دانايي را در گوشم زمزمه ميكند. گاهِ ترديدم، رهنمايي راه آشنا كه راه از بيراهه نشانم دهد. مادر تو شگفتي خلقتي، تو لبريز از عظمتي؛ تو را سپاس ميگويم و ميستايمت.
به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، نويسنده وبلاگ"آينه پژوهش" به نشاني http://karshenasan.blogfa.com نوشته است: مهرباني و لطافت مادر را بارها ياد كردهايم و ستودهايم، ولي من، لحظههاي ناب خشم و قهر او را نيز ميستايم؛ لحظاتي كه پايم در راه ميلغزيد و سوي بيراهه ميرفتم؛ لحظاتي كه دست به خطا ميبردم و از سر جهل راه عصيان پيش ميگرفتم. نه به كلام او دل ميسپردم و نه به نگاه زنهار زدهاش وقعي مينهادم. سر در جيب جهالت فرو كرده، راه خود ميرفتم و او چون كوهي سترگ، راه بر من ميبست. چون رودي خروشان ميخروشيد، آنگونه كه خود را خردتر از آن ميديدم كه نافرماني كنم و چه زود پرده جهالتم دريده ميشد و چشم دلم گشوده، و ميديدم كه با آن خشم لبريز از مهربانياش، چگونه راه مرا بر پرتگاه خطا بسته است و آن گاه، فروتنانه به سپاسش مينشستم.
به همان اندازه كه مهرباني و لطافت مادر قابل ستايش است، قدرتمندي و استواري او در راه تربيت صحيح كودك نيز قابل تحسين، و شايسته ستايش است. مادر فهميده و دانا، با جديت از مشاجره با كودك يا كوتاه آمدن در مورد خواستهاي نابهجاي او دوري ميكند و با قدرتمندي، راه او را بر خطا ميبندد و اين، بهترين راه براي حفظ سلامت جسمي و روحي كودكي است كه نه خوب و بد را ميشناسد و نه ميتواند بفهمد و بشناسد.
مادر مسلمان، در كنار همه محبتهاي مادرانه و عاطفه بيپاياني كه خداوند به او بخشيده، چون راهنمايي است كه كودك را از همان ابتدا با اصول اسلامي آشنا ميكند. او با نقل داستانهاي واقعي يا تخيلي، تذكر گام به گام و بيان كودكانه از واقعيتها و بايدها و نبايدها، كودك را با رفتاري مطلوب و اسلامي پرورش ميدهد، آن گونه كه اين رفتارها از همان آغاز كودكي در وجود كودك برجسته ميشود. چنين مادراني كه راه سعادت را بر روي فرزندان خود مي گشايند، شايسته تحسين و پاداش الهي هستند.
در قانون خلقت، هرچه مقام آفريدهاي بالاتر است، وظايف او هم سنگينتر ميشود. در اين ميان، زن و مادر به عنوان پرورشدهنده افراد جامعه بشري است، از مقام بلند و والايي برخودار است.
حساسيت مقام زن و دشواري وظايف او و سنگيني اموري كه در خلقت برعهده او نهاده شده، بسيار دشوار و در عين حال ظريف و دقيق است. توجه مادران به اين وظايف حساس، باعث سلامت جامعه بشري است. استاد جواد آملي در اين باره چنين مينويسد: «اگر مادري بداند كه انديشههاي او در كودك اثر ميگذارد، انديشهها و بينشهاي خود را تعالي بيشتري ميبخشد، وظيفه مادري تنها اين نيست كه با وضو بچه را شير بدهد و (يا هنگام شير دادن) «بسم الله» بگويد كه اينها امور ظاهري و عبادت هاي ظاهري است؛ بلكه دين مي فرمايد: مواظب انديشههاي خودت نيز باش».
انتهاي پيام
دوشنبه 3 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 318]