- میرشکاک:سرودن از مولا علی(ع) سنت شعر فارسی است

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون : يوسفعلی میر شکاک درباره سرودن شعرا درباره حضرت علي(ع) گفت: باید چند دهه از شعر معاصر بگذرد تا دریابیم ماناترین شعر در مدح و منقبت حضرت علی از آن کدام شاعر بوده است و چه کسی در وصف آن حضرت شاعرتر است. او بیان داشت: از بعد از انقلاب اسلامی از حیث مضمون شعرهایی مانا و ارجمند درباره شخصیت حضرت علی کمتر داشته‌ایم. بیشتر در شعر آیینی بعد از انقلاب به شخصیت آقا اباعبد الله و امام زمان (ع) به شکل قوی و گسترده‌ای پرداخته شده است و آن به این دلیل است که ما در بعد از انقلاب در فضای جنگ بودیم و عاشورا و کربلا نسبت نزدیکی با حال و هوای ما داشت. بنابر این بعد از انقلاب رویکرد به شعر عاشورایی و شعر ظهور دارای بسامد بیشتر و قوی‌تر است. میرشکاک افزود: البته این نکته را نباید از نظر دور داشت که اگر در دیوان هر یک از شعرای معاصر نظری بیندازیم، می‌بینیم که به اندازه همت خود درباره شان و مقام حضرت علی(ع) شعر گفته‌اند و می‌توانیم از سرآمدان شعر مولا (ع) از شهریار و منزوی یاد کنیم. او ادامه داد: من شخصا در شعرهای آیینی‌ای که سروده‌ام بیشتر توجهم معطوف به شخص حضرت مولا (ع) بوده است. این شاعر آیینی معاصر گفت: من در اشعارم بیشتر به آن وجه از شخصیت مولا توجه دارم که آقا رسول الله فرموده‌اند و مانند شعرای گرانقدری چون پروانه و مجاهدی تکیه من در سرایش براساس احادیث و روایات است. او ادامه داد: هر شاعری با منظری خاص سعی می‌کند به شخصیت حضرت علی نگاه کند؛ بعضی عدالت،بعضی شهامت و بعضی منش ویژه ایشان در عبادت را دیده‌اند که در مجموع این وجوه، شعر نویی به نام شعر عاشقانه دینی را می‌سازد که البته این حرکت شعری از اوایل شعر فارسی یعنی همان روزگار ناصر خسرو و سنایی آغاز شده و امروز به شکل جریانی خاص در آمده است. یوسفعلی میر شکاک گفت: من در اشعارم با رویکردی عاشقانه به حضرت علی(ع) می‌نگرم و سرودن من بر مبنای حب و دوست داشتن است. گاهی شعرهایم رنگ حماسی می‌گیرد و گاهی عاشقانه می‌شود فرم شعر هم در سرودن بی‌تاثیر نیست. من از قبل نمی‌توانم تصمیم بگیرم که می‌خواهم چگونه شعری برای مولایم بسرایم و این حب است که باعث می‌شود شعر بسرایم و مضمون و محتوا و قالب را با هم هماهنگ کنم. به گزارش خبرگزاري فارس، او نقبی هم به داستان‌های آیینی زد و گفت: می‌توانم بگویم ما تقریبا داستانی مستقل درباره حضرت علی (ع) نداریم. اغلب حوادثی که در ادبیات گذشته ما از حضرت علی (ع) نقل شده مستند و واقعی است اما در فرهنگ‌های بومی مثل خراسان، جنوب و غرب ایران درباره کرامات مولا (ع) افسانه‌پردازی شده است که مستند نبوده و به اصطلاح داستان‌هایی برساخته است و این نکته را نباید از نظر دور داشت که آن چه در احادیث و روایات ثقه آمده واقعی است. آن چه را که بومیان ساخته‌اند، افسانه‌های اساطیری است که می‌باید مورد پژوهش و باز بینی قرار بگیرد. شاعران،نویسندگان و مداحان باید توجه داشته باشند که این افسانه‌های بومی را با شخصیت واقعی آن حضرت در هم نیامیزند و از مسیر درست کار خود منحرف نشده و راه طعن دشمنان اسلام را بر دین مبین‌مان هموار نکنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1206]