واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راسخون : آب، اساس زندگی موجودات: او لم یر الذین کفروا ان السموات و الارض کانتا رتقا ففتقنهما و جعلنا من الماء کل شی حی افلا یؤمنون(30/ انبیاء) حیات همه موجودات زنده، اعم از گیاهان و حیوانات به آب بستگی دارد، آبی که مبدأ آن، باران نازل شده از آسمان است. دانشمندان معتقدند نخستین جوانه حیات، در اعماق دریاها پیدا شده است. به همین دلیل، آغاز حیات و زندگی را از آب می دانند. اگر قرآن آفرینش انسان را از خاک می شمرد، نباید فراموش کنیم که منظور از خاک همان طین (گِل) است که ترکیبی از آب و خاک است. این موضوع نیز سزاوار توجه است که طبق تحقیقات دانشمندان، قسمت عمده بدن انسان و بسیاری از حیوانات( در حدود هفتاد درصد) را آب تشکیل می دهد. اینکه بعضی ایراد کرده اند که آفرینش فرشتگان و جن با اینکه موجودات زنده ای هستند بی شک از آب نیست، پاسخش روشن است؛ زیرا مقصود این آیه، موجودات زنده ای است که برای ما محسوس است. بازگشت به دنیا ممنوع: و حرام علی قریه اهلکناها انهم لا یرجعون(95/ انبیاء) این آیه از کسانی سخن می گوید که بعد از مشاهده عذاب الهی یا بعد از نابودی و رفتن به جهان برزخ، پرده های غرور و غفلت از برابر دیدگانشان کنار می رود و آرزو می کنند که ای کاش برای جبران این همه گناه، به دنیا باز می گشتند؛ ولی قرآن با صراحت می گوید: بازگشت آنها به کلی حرام و ممنوع است و راهی برای جبران گناهانشان باقی نمانده است. این آیه شبیه آیه 99 سوره مؤمنون است. احادیث مربوطه: پیامبر اکرم(ص): دنیا به کام هیچ مؤمنی نیست، چگونه چنین باشد در حالی که آن زندان و مایه رنج و گرفتاری اوست؟! امام صادق(ع): دنیا، زندان مؤمن است و گور، دژ او و بهشت، جایگاهش و دنیا بهشت کافر است و گور زندان او و آتش جایگاهش. لقمان: در اندرز به فرزندش فرمود: دنیایت را به آخرتت بفروش که هر دو را به دست می آوری و آخرتت را به دنیایت مفروش که هر دو را از دست می دهی. دو دلیل برای معاد جسمانی: یا ایها الناس ان کنتم فی ریب من البعث فانا خلقنکم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه ثم من مضغه مخلقه و ....(5/حج) در این آیه به دو دلیل محکم و منطقی برای اثبات معاد جسمانی اشاره شده است: یکی، تحولات دوران جنینی، و دیگری، تحولات زمین به هنگام نمو گیاهان. در حقیقت قرآن می خواهد صحنه های معاد را که مردم در همین زندگی دنیا با آن سرو کار دارند و پیوسته با چشم خود می بینند و از آن غافلند، برای آن ها تشریح کند تا بدانند که زندگی بعد از مرگ نه تنها امری غیر ممکن نیست، بلکه پیوسته صحنه های مشابه آن در زندگی روزمره در برابر چشم است. آیا کسی که می تواند خاک بی جان را به نطفه تبدیل کند و نطفه بی ارزش را در مراحل حیات پیش ببرد و هر روز لباس تازه ای از زندگی بر او بپوشاند و زمین های خشکیده و افسرده و بی روح را چنان سرسبز و خرم کند که حیات در سرتاسر آن موج بزند، قادر نیست انسان را به زندگی جدید بازگرداند؟! احادیث مربوطه: امام علی(ع): قیامت، چهره خویش آشکار کرده و نشانه آن برای هوشمندان علامت شناس هویدا گشته است. پیامبر اکرم(ص): معاد، میدان رسیدگی به عمل است، کسی که در دنیا کار کرده نکوحال و بهره مند باشد و آن که از دست داده اندوهگین و پشیمان باشد. لقمان: در اندرز به فرزند خود فرمود: فرزندم! اگر در مردن شک داری، خوابیدن را از خودت بردار، اما بدان که هرگز توان این کار را نداری و اگر در برانگیخته شدن تردید داری بیدار شدن از خواب را از خودت دور گردان، اما بدان که هرگز نتوانی چنین کنی. فلسفه قربانی کردن: لن ینال الله لحومها و لا دماؤها و لکن یناله التقوی منکم کذلک سخرها لکم لتکبروا الله علی ما هدکم و بشر المحسنین(37/حج) این آیه، پاسخی به این سؤال است که آیا خدا به قربانی نیازی دارد و اصولاً فلسفه قربانی کردن چیست؟ این آیه بیان می دارد که خدا نیازی به قربانی های حج گزاران ندارد؛ بلکه هدف این است که آنان با پیمودن مدارج تقوی، در مسیر یک انسان کامل قرار گیرند و روز به روز به خدا نزدیک تر شوند. همه عبادات برای انسان ها کلاس تربیت است. قربانی، درس ایثار، فداکاری، گذشت و آمادگی برای شهادت در راه خدا را به انسان می آموزد و درس کمک به نیازمندان و مستمندان را. کشتی های شناور آیتی از لطف خدا: الم تر ان الله سخر لکم ما فی الارض و الفلک تجری فی البحر بامره و یسمک السماء ان تقع علی الارض الا باذنه...(65/ حج) تسخیر موجودات آسمان و زمین برای انسان بدین معناست که خدا آنها را در مسیر منافع و کمال انسان قرار داده است. اگر در میان نعمت های زمینی، حرکت کشتی ها بر صحنه اقیانوس ها به طور خاص ذکر شده، به خاطر این استکه کشتی ها در گذشته و حال، مهم ترین وسیله ارتباطی و انتقال انسان و کالا از نقطه ای به نقطه دیگر بوده و هستند و هیچ وسیله نقلیه ای تا کنون نتوانسته است جای کشتی را در این زمینه بگیرد. به طور قطع اگر یک روز تمام کشتی ها بر صفحه اقیانوس ها از حرکت باز ایستند، زندگی انسان ها به کلی مختل خواهد شد، چرا که راه های خشکی، قدرت و کشش نقل و انتقال این همه وسایل و کالا را ندارد. سپس خداوند به نعمت بزرگ دیگری اشاره کرده که او آسمان را نگه می دارد تا جز به فرمان او بر زمین فرو نیفتد. از یک سو هر یک از کرات آسمانی را در مدار خود به حرکت درآورده و نیروی دافعه حاصل از گریز ار مرکز را درست معادل نیروی جاذبه آنها قرار داده تا هر یک در مدار خود، بی آنکه در فاصله های آنها دگرگونی حاصل شود، به حرکت درآیند و تصادفی در میان کرات روی ندهد و از سوی دیگر جو زمین را چنان آفریده که شهاب سنگ های سرگردان اجازه برخورد با زمین و تولید ناراحتی و ویرانی برای اهلش را پیدا نکنند. آری این لطف و رحمت او نسبت به بندگان است که چنین گهواره زمین را امن و امان و خالی از هر گونه خطر آفریده تا محل آسایش و آرامش باشد؛ نه سنگ های سرگردان آسمانی بر زمین سقوط کنند و نه کرات دیگر با آن برخورد کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]