واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - گزارش نشست رسانهای «پستچی سهبار در نمیزند» احمد فرهنگنیا: بعد از منیژه حکمت که در مقام تهیهکننده «صداها» در نشست رسانهای این فیلم تلاش کرد با گفتن حرفهای دلجویانه، فاصله میان منتقدان و فیلمسازان را کمتر کند، حسن فتحی دومین کارگردان سرشناس ایرانی بود که در نشست رسانهای فیلمش یکی - دوبار با بهانههای مختلف گریزی به سوءتفاهمهای مرسوم بین اهل رسانه و سینماگران زد و با لحنی آرام از هر دو طرف درخواست کرد دلخوریها را کنار بگذارند و به پیشرفت سینما کمک کنند. اولین بهانه برای حسن فتحی، حرفهای رؤیا تیموریان بود که حتی دلخورتر از روزی به نظر میآمد که در نشست فیلم «زادبوم»، تلویحاً از مطبوعاتیها انتقاد کوچکی کرد. رؤیا تیموریان قبل از جوابدادن به سؤالی که از او شد، به یک نکته حاشیهای اشاره کرد: «اولاً یادمان نرود این جشن ماست و دوماً این نشست رسانهای برای این است که بین ما و شما سؤال و جواب شود. اینجا سؤالها را نمیپرسید، بعد من دیدهام یک نفر رفته درباره من کلی نوشته. اگر در جلسه بودی چرا رودررو نپرسیدی، اگر هم نبودی و فقط یک چیزهایی شنیدهای؟ که خب، اینکار متأسفانه یک اصطلاح عامیانهای دارد که در شأن مجلس نیست». بعد از صحبتهای تیموریان، بلافاصله سؤالی از حسن فتحی شد که فتحی هم جواب سؤالش را مرتبط با همین موضوع حاشیهای شروع کرد: «من قبل از هرچیز بگویم که از تلاشهای شما واقعاً خیلی ممنون هستم. واقعاً اعتقادم این است که بخش انکارناپذیری از موفقیت سینمای ایران مدیون منتقدان و اهل مطبوعات و رسانههاست». فتحی با این که در طول نشست با انتقادهای گوناگون و پیدرپی مواجه شد، اما تا آخر، با همان لحن آرام خود جواب سؤالها را داد تا خودش به حرف خودش درباره کاهش تنش میان منتقدان و فیلمسازان عمل کرده باشد. در ابتدای جلسه یکی از این انتقادها درباره پایانبندی فیلم بود که چندینبار به شکلهای مختلف پرسیده شد. عدهای معتقد بودند که تمامکردن فیلم با عشق میان دو قهرمان، خیلی کلیشهای است. فتحی جواب داد: «من به این کلیشه اعتقاد دارم چون روز بدون عشق، روز پایان زندگی است. پایان فیلم را عاشقانه تصویر کردم چون فیلم در فضایی سرد و پر از سوءتفاهم شروع میشود؛ درست مثل سوءتفاهمی که مدتی است بین فیلمسازها و منتقدان به وجود آمده. اما همانطور که توی فیلم همه دیدیم، گفتوگو معجزه میکند». یکی دیگر از مشکلاتی که رسانهایها با پایان فیلم داشتند این بود که چرا چیزهایی که در طول فیلم کشف کردهایم در پایان به صورتی آشکار گفته میشود. فتحی گفت:«قضیه مرغ و تخممرغ است؛ از یک طرف میخواهیم چرخ سینما بچرخد پس مردم عامی هم در هر سطحی باید بتوانند فیلم را ببینند و بفهمند، از طرف دیگر من در واقع برای خاصها فیلم میسازم، ولی مخاطب عام عمیقاً برای من مهم است. پس مجبور شدم فیلم را اینجوری تمام کنم؛ اگرچه شما دوست ندارید». به قول خودش پایانبندی فیلمش یک جور آوانس برای مخاطب عام بود. تعداد زیادی از اهل رسانه ظاهراً فقط در جستوجوی نماد و حرف و پیام در فیلم فتحی بودند. چندین سؤال در این زمینه از فتحی پرسیده شد، اما جالبترین سؤال این بود که «شما به سه دوره تاریخی اشاره کردهاید اما زمان حال، بریده از بستر سیاسی اجتماعی معاصر روایت شده. چه مصلحتها و ملاحظاتی داشتید که نقطه عطف انقلاب را از روایتتان حذف کردهاید؟» فتحی توضیح داد که فیلمش سیاسی نیست، مصلحت و ملاحظهای هم نداشته. ممکن است در آینده فیلمی درباره انقلاب بسازد؛ اما در این فیلم فقط منظر تاریخی درباره نسبت زن و مرد داشته است. سؤالی درباره موسیقی فیلم از فردین خلعتبری، آغاز یک شوخی میان او و حسن فتحی بود. خلعتبری از فتحی خواست اول او جواب بدهد. فتحی هم گفت: «ما زیاد دعوایمان میشود. اصلاً رابطه، خیلی دراماتیک و پرکشمکش است؛ بلاتشبیه مثل رابطه فروتن و باران کوثری در فیلم!» اما برخلاف اینها فتحی از اعتماد فراوانش به خلعتبری گفت که چقدر در کارشان مؤثر است. خلعتبری گفت: « البته ادامه این همکاری بستگی دارد به اینکه در این دعواها چه بلایی سر من بیاید!» سپس خلعتبری گفت: «سؤالاتی که از موزیسینها میشود تخصصی نیستند و چقدر خوب میشود آدمهای باسواد در این حوزه در مطبوعات باشند تا ما هم کارهایمان را بهتر کنیم». درست چند دقیقه بعد سؤالی از خلعتبری شد که «به نظر میرسید موسیقی فیلم، اریژینال نیست». خلعتبری گفت: «سؤال خوبی است اما من جوابش را نمیدانم! اگر بگویید کدام سکانس یا کدام فراز، در خدمتم اما وقتی میگویید به نظر میرسد، آدم نمیداند چه بگوید!» رامتین شهبازی در ابتدای جلسه اعلام کرده بود که سعی میکند سؤالات خودش را بپرسد تا بتواند همه سؤالات را به محض اینکه به دستش میرسند بخواند. این تصمیم او باعث شد فتحی ناچار شود در یکی - دو مورد، سؤالات مشابه را مجدداً جواب بدهد. یک نفر از فتحی درخواست کرده بود که زمان فیلمش را کوتاه کند. فتحی گفت: «بله، این دغدغه خود من هم هست و تمام تلاشم را میکنم تا حدود 10 دقیقه از فیلم کم کنم. امیدوارم بتوانم!» در پایان نشست فتحی بازهم به مسائل پیشآمده میان منتقدها و فیلمسازها اشاره کرد و گفت بهتر است همه به کلمه «جشنواره» دقت کنند تا مفهومش برعکس نشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 452]