واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: شاید خیلی تعجببرانگیز نباشد که مددکاران اجتماعی در مکانهای بالای این فهرست باشند. سر و کار داشتن با بچههای آزاردیده، یا خانوادههایی که بر لبه پرتگاه هر بحران قابلتصور هستند – همراه با کاغذ بازیه … پس از كساني كه خدمات شخصي ارائه مي كنند، افرادي كه غذا مهيا مي سازند، در رده دوم كاركناني قرار دارند كه بيش از بقيه به افسردگي شديد مبتلا مي شوند. به گزارش فرهيختگان، شايد خيلي تعجب برانگيز نباشد كه مددكاران اجتماعي در مكان هاي بالاي اين فهرست باشند. سر و كار داشتن با بچه هاي آزارديده، يا خانواده هايي كه بر لبه پرتگاه هر بحران قابل تصور هستند – همراه با كاغذ بازي هاي اداري – مي تواند اين شغل را كه ۲۴ ساعت هفت روز هفته را در برمي گيرد، استرس زا و طاقت فرسا كند. بعضي از مشاغل بيش از بقيه افراد را در معرض افسردگي قرار مي دهند، در اينجا به هشت زمينه (از بين ۲۱ طبقه شغلي) كه افراد شاغل در آنها بيش از بقيه در يك سال مشخصه افسردگي حاد را گزارش كرده اند، اشاره مي كنيم. اما اگر مي خواهيد پرستار باشيد (شماره چهار) اين حرف به معناي آن نيست كه بايد حرفه ديگري را برگزينيد. دكتر دبورالگ، مشاور سلامت روان بيمارستاني در بافالو مي گويد: «جنبه هاي مشخصي از هر شغل وجود دارد كه مي تواند باعث ايجاد يا تشديد افسردگي شود. افرادي كه شغل هاي پراسترس دارند، شانس بيشتري براي مديريت افسردگي شان دارند، اگر مراقب خودشان باشند.» پرستاري در خانه، بچه داري افرادي كه خدمات مشخصي مي دهند درصدر فهرست مشاغلي هستند كه در معرض افسردگي قرار دارند. تقريبا ۱۱ درصد افرادي كه اين شغل را برعهده دارند، افسردگي شديد را گزارش كرده اند (اين نرخ بين بيكاران ۱۳ درصد و براي كل جمعيت هفت درصد است.) دكتر كريستوفر ويلارد، روانپزشك باليني در دانشگاه تافت مي گويد: يك روز كاري براي اين افراد مي تواند شامل غذا دادن، حمام گرفتن و مراقبت از ديگراني باشد كه اغلب «از ابراز تشكر و سپاسگزاري عاجز هستند…» چون يا بيش از حد بيمار هستند يا خيلي كم سن هستند يا اصلا عادت به تشكر كردن ندارند. ديدن افراد مريضي كه هيچ نيروي تازه و مثبتي به آدم نمي دهند، استرس زاست. خدمات تحويل غذا پس از كساني كه خدمات شخصي ارائه مي كنند، افرادي كه غذا مهيا مي سازند، در رده دوم كاركناني قرار دارند كه بيش از بقيه به افسردگي شديد مبتلا مي شوند. افراد شاغل در اين زمينه حقوق كمي دريافت مي كنند. از طرفي هم هر روز آدم هاي زيادي به اين افراد مي گويند كه چه كار بايد بكنند كه اين شغل خسته كننده اي است. در حالي كه ۱۰ درصد از كاركنان خدمات تهيه غذا يك دوره افسردگي حاد را در مدت يك سال گزارش كرده اند؛ ۱۵ درصد زنان شاغل در اين زمينه هم در معرض افسردگي قرار گرفته اند. لگ مي گويد: «شغل بي مزد و منتي است. ممكن است مردم در برخورد با اين افراد بي ادب باشند و كار حتي به درگيري فيزيكي هم بكشد. وقتي آدم افسرده است، سخت است كه همچنان انرژي و جنب وجوش داشته باشد. و اگر بايد حتما پرانرژي باشد، كار خيلي سخت مي شود.» مددكاري اجتماعي شايد خيلي تعجب برانگيز نباشد كه مددكاران اجتماعي در مكان هاي بالاي اين فهرست باشند. سر و كار داشتن با بچه هاي آزارديده، يا خانواده هايي كه بر لبه پرتگاه هر بحران قابل تصور هستند – همراه با كاغذ بازي هاي اداري – مي تواند اين شغل را كه ۲۴ ساعت هفت روز هفته را در برمي گيرد، استرس زا و طاقت فرسا كند. ويلارد مي گويد: « فرهنگي وجود دارد كه مي گويد براي انجام بهينه كار، بايد واقعا به سختي كار كنيد و در اغلب موارد فداكاري كنيد. از آنجايي كه مددكاران اجتماعي با افرادي كار مي كنند كه بسيار نيازمند هستند، فداكاري خيلي زياد براي كار سخت است. من با مددكاران اجتماعي و ديگر حرفه هاي مراقبتي بسيار سروكار داشته ام و آنها واقعا خيلي زود از پا مي افتند.» كاركنان امور بهداشت و سلامت كاركنان امور بهداشت و سلامت پزشكان، پرستاران، درمانگران و ديگراني را كه يا بي آنكه انتظاري داشته باشند، از جان مايه مي گذارند، شامل مي شود. اين افراد ساعت ها و روزهاي نامنظم بسياري دارند كه در آن، زندگي افراد در دستان آنهاست. ويلارد مي گويد: «آنها هر روز بيماري، زخم و مرگ را مي بينند و با خانواده بيماران سر و كار دارند. اين قضيه مي تواند بر نقطه نظر فرد تاثير بگذارد و او را به اين نتيجه برساند كه جهان، جاي غمگين تري است.» هنرمندان، بازيگران و نويسندگان اين شغل مي تواند ساعت هاي نامشخص از زندگي فرد را با حقوق نامشخص اشغال كند و او را به انزوا بكشاند. افرادي كه با قوه خلاقيت سروكار دارند، بيش از بقيه در معرض اختلالات وضعيتي هستند، ۹ درصد اين افراد در يك سال گذشته به افسردگي شديد مبتلا شده اند. احتمال ابتلا به افسردگي در هنرمندان و نويسندگان مرد بيشتر است. (تقريبا هفت درصد كساني كه تمام وقت كار مي كنند.) لگ مي گويد: «چيزي كه من بين هنرمندان و بازيگران زياد ديده ام، بيماري اختلال دوقطبي است. افسردگي با آدم هايي كه سر و كارشان با هنر است، عارضه اي غريبه نيست. سبك زندگي اين افراد آنها را به افسردگي مي كشاند.» معلمي به نظر مي رسد نياز به معلمان رو به افزايش است. بسياري از معلمان، پس از مدرسه كار مي كنند و بعد كار را با خود به خانه هم مي برند. ويلارد مي گويد: «از هر جهت به معلم ها فشار مي آيد، از طرف بچه ها، والدين شان و مدرسه هايي كه به دنبال ارتقاي استانداردهايشان هستند؛ هركدام از اينها خواسته هاي متفاوتي دارند. اين وضعيت باعث مي شود معلم ها به سختي كارشان را انجام دهند و به ياد نياورند كه با چه انگيزه اي كار در اين زمينه را شروع كرده اند.» مشاوره مالي استرس. استرس. استرس. بيشتر افراد دوست ندارند با پس اندازهاي دوران بازنشستگي شان سروكار داشته باشند. بنابراين مي توانيد معامله هزاران يا ميليون ها دلار از دارايي ديگران را تصور كنيد؟ لگ مي گويد: «تعهد بسيار زيادي براي امور مالي ديگران وجود دارد و در عين حال بازار در كنترل مشاور اقتصادي نيست.» خدمات فروش فروشنده ها در رده هشتم فهرست ما قرار دارند، بسياري از فروشندگان كميسيون دريافت مي كنند به معناي اين است كه هرگز دقيقا نمي دانند پول كي به دست شان مي رسد. آنها سفر مي كنند و بايد زمان زيادي را دور از خانه، خانواده و دوستان شان بگذرانند. اگر هم تنها كار كنند سودشان محدود خواهد بود. لگ مي گويد: «اين درآمد نامطمئن، فشار زيادي را به همراه دارد و فروشندگي را به شغلي پراسترس تبديل مي كند.» منبع : HAppyIranian.Org پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 691]