واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: كارگردان مجموعه تلويزيوني «جراحت» گفت: در طول ساخت اين سريال تعامل بسيار خوبي با عوامل پشت صحنه و بازيگران داشتم و كارگرداني «جراحت» بهترين دوره زندگي من را رقم زد. به گزارش خبرنگار راديو و تلويزيون فارس، نشست نقد و بررسي مجموعه تلويزيوني «جراحت» امروز از سوي دفتر تهيه كننده اين سريال برگزار شد. بنابراين گزارش، در اين نشست كه امروز با حضور محمدمهدي عسگرپور(كارگردان جراحت)، محمدرضا شفيعي (تهيه كننده جراحت)، سعيد نعمت الله (نويسنده فيلمنامه جراحت)، كريم اكبريمباركه (بازيگر) و ياسر جعفري (بازيگر نقش اميرحافظ) برگزار شد، عسگرپور گفت: زماني كه ايدهاي برايم جذاب باشد و بتوانم با آن ارتباط خوبي برقرار كنم، فارغ از هر منطق و مسئلهاي آن كار را پيگيري ميكنم و برايم فرقي نميكند كه طرح تلويزيوني باشد يا سينمايي. البته براي برخي همكارانم اين مسئله در اولويتشان قرار دارد، ولي براي من اين گونه نيست و پذيرفتن يك اثر بستگي به فيلمنامه آن دارد. وي درباره دلايل پذيرفتن فيلمنامه «جراحت» نيز عنوان داشت: به نظرم آدمها قبل از چهل سالگي نسبت به دنيا و موضوعهاي اطراف آن نگاه ديگري دارند و بعد از چهل سالگي اين نگاه تفاوت كرده و منطق ديگري پيدا ميكند. سريال «جراحت» را هم من پس از چهل سالگي ساختم. زماني كه ايده آن را مطالعه كردم، احساس كردم كاري نيست كه بتوانم به راحتي از كنار آن بگذرم. «جراحت» به پديدهاي اشاره ميكرد كه ميتواند مسئله ديروز، امروز، فردا و همه روزها باشد. عسگرپور با بيان اين كه سريال «جراحت» با ظرافت به اختلافاتي كه هميشه در تاريخ وجود داشته و تبديل به تلخيها ميشود، پرداخت، عنوان داشت: هنگامي كه فاصلهها زياد ميشود، چگونه حل كردن آن نيز مهم است. «جراحت» خلاف ساير فيلمنامههايي كه به اين موضوع ميپردازد، راه حلهاي آسان ارائه نميدهد. در واقع نگاه نويسنده به معضلات تاريخي انسانها من را ترغيب به پذيرفتن كارگرداني كرد. ما تعامل خوب، جدي، حرفهاي و دوست داشتني در پشت صحنه با نويسنده داشتيم، حتي برخي روزها سعيد نعمتالله به دليل كمبودن ديالوگها و روشن بودن سكانسها نميخواست به صحنه بيايد ولي ما از او خواهش ميكرديم كه بيايد. وي ادامه داد: البته مسئوليت يك پروژه در نهايت بر عهده كارگردان است و او بايد از تمام توان نويسنده استفاده كند نه از 70 درصد آن، به همين دليل من و نعمتالله با تعامل خوبي كه داشتيم هيچ وقت بحث و چالشي برايمان پيش نيامد و مرتب نظر همديگر را درباره كار جويا ميشديم. البته من آدم كم حرفي هستم و گاهي اوقات سعيد نعمتالله از واكنش من متوجه نميشد كه منظورم چيست، در مجموع كارگرداني «جراحت» ماحصل بهترين دوران زندگي من بود. ضمن اين كه من در سال 1374 هم يك مجموعه مناسبتي با نام «روح الله» براي دهه فجر ساختم، به همين دليل «جراحت» نخستين كار مناسبتي من نيست. علاوه بر آن سريال «گلهاي گرمسيري» هم به سفارش شبكه يك براي پخش در يك مناسبت ساخته شد بود كه در زمان مربوط پخش نشد. كارگردان سريال «جراحت» تصريح كرد: ما نسبت به ديگر كارهاي ماه رمضان ساخت «جراحت» را زودتر شروع كرديم و در مجموع روزي هفت دقيقه مفيد كار ضبط ميكرديم كه براي من كه معمولاً بيشتر از چهار دقيقه مفيد نميگيرم، زياد بود. به همين دليل فكر ميكنم كه اگر «جراحت» را ظرف شش تا هفت ماه فيلمبرداري ميكرديم بهتر بود تا اينكه ظرف پنج ماه و نيم اين كار را انجام بدهيم. وي در پاسخ به اين سؤال كه به نظر ميرسد در اين سريال نگاه خوبي به زنان نشده و در برخي ديالوگها انتقاداتي به شخصيتهاي زن شده، اظهارداشت: من خودم برآيندگرا هستم. اتفاقي كه در سينما و تلويزيون ما ميافتد اين است كه خيلي به اجزا توجه ميشود كه نبايد ما را به نتيجهگرايي برساند. ما بايد ببينيم كه نتيجه چه ميشود. در جراحت يك حركت سينوسي اتفاق ميافتد و مثلاً شما در قسمتهايي دلتان براي اسماعيل ميسوزد ولي در قسمتهاي بعد فكر ميكنيد كه انسي با چه كسي زندگي ميكند. من برايم برايند مهم است و برآيند براي من مهم است. اگر الان از شما بپرسند كه آدم بد قصه چه كسي بود؟ بايد بگوييد شرايط و اگر بگوييد انسي، اسماعيل و ... ميگويم نه. اين سريال شبيه زندگي بود. مديران بايد برآيندگرا باشند و اگر اينگونه نباشند، ما را از واقعيات زندگي دور ميكند. عسگرپور در ادامه اين نشست درباره انتخاب انتخاب بازيگران نيز گفت: اين سختي وجود دارد كه تعدادي از بازيگران به مدت طولاني سر كارهايي نظير آثار تاريخي هستند. البته ما از همان ابتدا به گزينههاي خود رسيديم و به همان انتخابهاي اولمان دست يافتيم. در مورد نقشهاي اميرحافظ و اكرم، تعمدم اين بود كه از كساني استفاده كنيم كه مردم هنوز آنها را نديدهاند. البته اميرحافظ و اكرم هم بايد شبيه هم ميبودند و در اين دو شخصيت دنبال اين بودم كه ناپختگي عمدي از آنها دريافت كنم. البته همينها در جاهايي بسيار پخته بودند و پيچيدگي بازي و شخصيت را ميطلبيد. البته آتنه فقيهنصيري نيز جزو اولين بازيگراني بود كه انتخاب شد و ارتباط خيلي خوبي با نقش برقرار كرد و با آمادگي كامل سر اين كار حاضر شد. وي اظهارداشت: ما بايد با بازيگران شركت سهامي باز كنيم. آنها نقش خود را پيدا كنند و ما هم سهم خود را بگذاريم. اگر اين وضعيت ايجاد شود، بازي بازيگراني كه شايد شما بازي برجستهاي از آنها نديدهايد، متفاوت باشد. عسگرپور همچنين درباره ايده انتهايي سريال كه بخشهايي از قسمت بعدي سريال پخش ميشد، گفت: ما آنقدر دستمان پر بود كه اگر تعليقها را هم نشان ميداديم هيچ اتفاقي نميافتاد و ما منظورمان اين بود كه چيزي را قايم نكردهايم كه بعدا به شما نشان بدهيم و برايمان نتيجه مهم نبود بلكه چگونگي مهم بود. وي در پاسخ به اين سؤال كه طي سالهاي اخير پايانبندي باز رواج يافته و كارگردانها بيشتر دوست دارند نتيجهگيري را به مخاطب واگذار كنند تا اينكه مستقيم ان را ارائه بدهند، گفت: يكي از ويژگيهايي كه «جراحت» داشت، اين بود كه لقمه آماده به مخاطب نداد. چون مخاطب ممكن است كه تنبل بار بيايد و به اين نوع پايان بندي عادت كند. در سريال ما پايان مشخص بود ولي براي ما مسير و جادهاي كه طي ميكني مهم بود. خبرگزاري فارس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 285]