- پاییز فصل بدون قرارداد اجرا شدن آثار نمایشی

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون: نیمه دوم سال 89 برای تئاتر ایران نیمه‌ای پر از فراز و نشیب بود. درست است که بحث جابجایی مدیران تئاتر در نیمه اول سال 89 همه چیز را تحت پوشش قرار داده بود ولی با مشخص شدن این وضعیت در نیمه دوم سال اتفاقات جدیدی برای تئاتر ایران رخ داد. مهمترین اتفاقاتی که در نیمه دوم سال 89 در تئاتر ایران شاهد وقوعش بودیم اجرای آثار نمایشی بدون منعقد کردن قرارداد اجرای نمایش بود. بارها و بارها طی سال‌های گذشته گروه‌های نمایشی بودجه اجرای آثار خود را با تأخیری چند ماهه و گاه یک یا دو ساله دریافت کرده بودند. اما همواره پیش از پایان اجرای نمایش‌ با گروه‌ها قرارداد اجرای نمایش منعقد می‌شد تا گروه علیرغم پرداخت با تأخیر بودجه به لحاظ برآورد بودجه و سندیت یافتن آن دغدغه‌ای نداشته باشد. اما فصل پاییز تئاتر ایران در سال 89 شاهد شکل‌گیری بدعتی تازه در تئاتر ایران بود. حتی گروه‌هایی که در تابستان سال 89 آثار خود را به صحنه برده بودند هم تا فصل پاییز و پایان آن موفق به منعقد کردن قرارداد اجرای خود نشدند. این در حالی بود که آثاری نیز که در فصل پاییز به صحنه رفتند هم از این امر مستثنی نبودند. این امر تولید و اجرای آثار نمایشی را با مشکلات متعددی مواجه کرد. اولین مشکل مشخص نبودن وضعیت برآورد بودجه نمایش و پذیرفته شدن آن از طرف اداره‌کل هنرهای نمایشی بود. مشکل دیگر این بود که وقتی قرارداد اجرا با گروه بسته نشده گروه نمی‌توانست قسط اول بودجه خود را دریافت و هزینه‌های ساخت دکور، لباس و پوستر و بروشور را پرداخت کند. این امر باعث شد تا اکثر گروه‌ها با هزینه‌های شخصی خود این کارها را انجام دهند. مشکل اصلی هم این بود که گروه‌ها بعد از اجرای اثر خود بلاتکلیف بوده و نمی‌دانستند که چگونه به این وضعیت رسیدگی خواهد شد. اداره‌کل هنرهای نمایشی و مدیریت آن با سکوتی که پیشه کرده بودند پاسخی به این وضعیت نمی‌دادند و تنها پاسخی که ارائه می‌شد از طرف شخص معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود مبنی بر اینکه قرار است آیین‌نامه حمایت از تولید آثار نمایشی تدوین و اجرا شود. طبق گفته‌ها قرار بود تا زمان تدوین و اجرای این آیین‌نامه این وضعیت در تئاتر ایران ادامه داشته باشد. این وضعیت باعث گله‌مندی اکثر اهالی و خانواده تئاتر شد اما پاسخ یا اقدامی مشخص در خصوص مرتفع شدن این وضعیت از طرف معاونت هنری و به طبع اداره‌کل هنرهای نمایشی نشد. در آن ایام نمایش "اتللو" به کارگردانی عاطفه تهرانی از جمله آثاری بود که در تابستان 89 در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت. در فصل پاییز کارگردان این نمایش که برگزیده کانون جهانی منتقدان تئاتر در بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است با اشاره به اجرای "اتللو" بدون بستن قرارداد درباره دلایل این امر به خبرنگار مهر گفت: دلیل اینکه با ما قرارداد بسته نشد نبودن بودجه عنوان شد. کارگردان نمایش‌های "بخوان" و "اتللو" معتقد است مدیران تئاتری باید برای هنرمندان اهمیت و ارزش قائل باشند و خواهان انعقاد قرارداد با آنها. وی تصریح کرد:واقعا درست است ما زحمت بکشیم ، بدون بستن قرارداد نمایش خود را اجرا کنیم و بعد برای بستن قرارداد و دریافت بودجه نمایش خواهش و تمنا کنیم؟ دیگر نمایشی که در پاییز 89 به صحنه رفت نمایش "دهانی پر از پرنده" به کارگردانی فارس باقری بود که در کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر اجرا شد. این کارگردان تئاتر نیز در آن ایام درباره این وضعیت به خبرنگار مهر گفت: با وجود اینکه پنج بار درخواست تشکیل جلسه شورای ساخت را برای نمایش "دهانی پر از پرنده" کردم ولی این اتفاق رخ نداد. آقای عابدین‌نژاد رییس شورای نظارت و ارزشیابی هم در پاسخ به پیگیری‌های ما گفتند که 17 گروه نمایشی دیگر هم همین مشکل را دارند و ما تنها گروهی نیستیم که بدون قرارداد نمایش خود را به صحنه برده‌ایم. وی اجرای گروه‌های نمایشی را بدون بستن قرارداد تنها به دلیل اعتمادی دانست که اهالی تئاتر نسبت به مدیران تئاتر دارند. وی تصریح کرد: ما این اعتماد را کردیم ولی مدیران تئاتری هیچ پولی بابت اجرا به ما نداده‌اند. ما در ابهام راه می‌رویم و در این ابهام کار می‌کنیم البته کار کردن ما همراه با فکر است. ما اعتماد و صداقت کاری خود را نسبت به مرکز هنرهای نمایشی نشان می‌دهیم ولی مرکز اعتماد ما را جواب نمی‌دهد و همه پاسخ‌ها با ابهام همراه هستند. نمایش "خانه برناردا آلبا" زهرا صبری دیگر نمایشی بود که در فصل پاییز سال گذشته بدون منعقد کردن قرار در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت. این کارگردان نیز در گفتگویی که در آن زمان با خبرنگار مهر داشت درباره این وضعیت گفت: برای هنرمند مسائل مالی در مرحله دوم قرار می‌گیرد. هیچکدام از گروه‌هایی که بدون قرارداد اثر خود را اجرا کرده‌اند بی‌فکری نکرده‌اند. این امر نشانگر عطش هنری یک فرد تئاتری است که مایل است کار خود را به سرانجام برساند و برداشت خود را از کاشتش داشته باشد. حال اگر یک ماه پیش تمرینات خود را شروع کرده بودم و کار به نتیجه مطلوب نرسیده بود حتی با داشتن قرارداد هم اجرا نمی‌رفتم. سرپرست گروه تئاتر "یاس تمام" با اشاره به اعتماد هنرمندان به مدیران تئاتر یادآور شد: ما به قول شفاهی مدیران مرکز اعتماد می‌کنیم و احترام می‌گذاریم. نیاید روزی که به قول کتبی‌شان هم اعتماد نکنیم. این روزها در مرکز هنرهای نمایشی صحبت از حمایت از گروه‌ها است، بیایید با الفاظ بازی نکنیم. "تور عروس" امیر امجد هم نمایشی بود که در پاییز 89 با وضعیتی مشابه نمایش‌های دیگر به لحاظ قرارداد اجرای نمایش در سالن به صحنه رفت. امجد در زمان اجرای نمایش درباره وضعیت قرارداد نمایش به خبرنگار مهر گفت: قراردادی امضاء نکرده‌ایم. در کار قبلی هم که داشتم وقتی برآورد بودجه را به مرکز ارائه دادم یک هفته بعد از پایان اجراهای نمایش شورای ساخت تشکیل شد و قرارداد بستم. این کارگردان تئاتر شرایط و سختی‌ها را به گونه‌ای دانست که همه اهالی تئاتر از آنها مطلع هستند. امجد یادآور شد: البته این مطلع بودن به معنی صحه گذاشتن روی سوء مدیریت‌ها نیست. در تئاتر ایران رسما سوء مدیریت وجود دارد و شاهد اشتباهات مدیریتی هستیم. کل بودجه تئاتر چقدر هست و چقدر تئاتر اجرا می‌شوند که این همه پیچیدگی در تقسیم بودجه تئاتر ایران وجود دارد. عضو گروه تئاتر "پرچین" درباره اجرای آثار نمایشی بدون داشتن قرارداد اجرا گفت: وقتی بدون قرارداد نمایش را اجرا می‌کنیم دست‌مان به جایی بند نیست. در "تور عروس" دوستانی همچون خانم اقبال نژاد، خانم مهجور و آقای امیرکاوه آهنین‌جان با من همکاری می‌کنند که سالهاست کار تئاتر نکرده‌اند و به خاطر اعتماد به من به صحنه آمده‌اند. امیدوارم که شرمنده این دوستان نشوم. اما وضعیت به وجود آمده تنها در خصوص نمایش‌های اجرا شده در مجموعه تئاتر شهر صادق نبود بلکه در تماشاخانه سنگلج نیز گروه‌ها با این مشکل مواجه بودند. جواد نوری کارگردان نمایش "روزی، گذری، روزگاری" که در تماشاخانه سنگلج اجرا شد در آن ایام با اشاره به بسته نشدن قرارداد اجرای نمایش به خبرنگار مهر گفت: وقتی به شورای نظارت و ارزشیابی برای بستن قرارداد مراجعه کردم به من گفته شد پیش از رییس مرکز دستور بستن قراردادها را می‌داد ولی جدیدا آقای شاه‌آبادی دستور داده‌اند تا مشخص نشدن تکلیف اجرا و اساس بستن قراردادها، قراردادی بسته نشود. این کارگردان تئاتر تأکید کرد: مرکز هنرهای نمایشی قرار است از این پس از تولیدات نمایشی حمایت کند نه اینکه خود تولیدات نمایشی داشته باشد. قرار است اساسنامه‌ای توسط معاونت هنری و مرکز هنرهای نمایشی تدوین شود و طبق آن تنها درصدی حمایت از آثار نمایشی وجود داشته باشد. گویا قرارداد تیپ ملغی شده است. میثم یوسفی کارگردان نمایش "ما کجا اینجا کجا" که نمایش خود را در پاییز 89 در تماشاخانه سنگلج به صحنه برد نیز در آن زمان از اجرای نمایش بدون بستن قرارداد خبر داد و گفت: به نظر من کسی در بخش مدیریت تئاتر ایران در جای خود قرار ندارد. ما با مدیر تالار به توافقاتی می‌رسیم ولی متوجه می‌شویم که مدیر تالار هم از مدیر مافوق خود دستور می‌گیرد. وی تأکید کرد: شورای نظارت و ارزشیابی تنها کار ممیزی را بر عهده دارد و جالب این است که شورا شکل پوستر و بروشور را هم تعیین می‌کند. ولی وقتی بحث قرارداد که می‌شود آن را به بعد از اجرای نمایش موکول می‌کنند. گفته می‌شود بخشی از برآورد بودجه نمایش از طریق گیشه تأمین می‌شود و این در حالی است که 20 درصد گیشه هم توسط انجمن هنرهای نمایشی به بهانه‌های مختلف کسر می‌شود. منبع:خبرگزاری مهر 999

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]