واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: راههاي افزايش نظم نوجوانان رفتارها- عبدالرضا اميني: هشت روش براي كمك به نظم و انضباط نوجوانان. شلختگي و رفتار غير مسئولانه نوجوانان والدين را عصباني و گاه تا مرز دعوا و جر و بحث با نوجوانان پيش ميبرد، اما عصبانيت چاره كار نيست، مقاله زير هشت روش براي كمك به نظم و انضباط نوجوانان پيشنهاد كرده است، با هم ميخوانيم. 1 - به آنها كمك نكنيد: شاهد به مخمصه افتادن نوجوانان بودن سخت است؛ اما بدتر از آن كمك به نوجواناني است كه نميتوانند مسئوليت اعمال خود را به عهده بگيرند و گليم خود را از آب بيرون بكشند و هميشه منتظرند تا پدر و مادر به ياري آنها بشتابند. اين كار وقتي كه آنها كوچكتر هستند و پيامدهاي كارهايشان جديت كمتري دارد بسيار آسانتر است. 2 - به تدريج كارها را به خود آنها واگذار كنيد: اين گفته كه نقش والدين كمكم براي بچهها كمرنگ ميشود صحيح است. هنگامي كه نوجوان بالغ ميشود؛ شما نقش خود را از پدر و مادر و مشاور به يك دوست تغيير ميدهيد. انجام اين كار به صورت تدريجي بسيار آسانتر است. اين كار را از وقتي كه آنها خيلي كوچك هستند شروع كنيد و بگذاريد در مورد لباس و غيره خودشان تصميمگيري كنند. با اين روش آنها از سنين كم تصميمگيري را تجربه ميكنند. 3 - بگذاريد نتايج اعمال خود را ببينند و از اين راه تجربه كسب كنند: اين كار را در مواقعي كه امكان دارد و البته براي آنها خطرناك نيست انجام دهيد. ممكن است براي شما كاملاً واضح باشد كه نوجوان شما نميتواند يك انشا را 2 ساعته در عصر جمعه تمام كند اما غر زدن به او سراسر هفته براي انجام به موقع اين كار فقط شما را بداخلاق جلوه ميدهد. چرا نميگذاريد خودش تجربه كند كه تمام شب بيدار ماندن براي انجام دادن تكاليف چقدر بد است. 4 - يادآوري به صورت يك كلمهاي باشد: نوجوانان به حواس پرتي و نشنيدن خصوصاً غر زدن والدين خود شهرت دارند. گفتن يك كلمه مثلاً: آشغالها، بسيار مؤثرتر از پنج دقيقه سخنراني در مورد اهميت مسئوليتپذيري يا تكرار كارهاي روزمرهاي كه وقتي شما در سن او بوديد انجام ميداديد است. آنها پس از گفتن اولين كلمه بقيه را نشنيده ميگيرند؛ بنابر اين بهتر است اين نكته را درنظر داشته باشيد. 5 - براي موارد كم اهميت به آنها اطمينان كنيد و بگذاريد رشد كنند: ميل به قابل اعتماد بودن جزو طبيعت انسان است. بنابر اين به نوجوانان نشان دهيد كه به آنها اطمينان داريد و اين كار را با دادن فرصتهايي به آنها براي اثبات قابل اطمينان بودن آنها انجام دهيد. اگر نوجوان شما در گذشته نشان داده كه قابل اطمينان نيست؛ اين شانس را مجدداً و با شروع از كارهاي كوچك و بعد كارهاي مهمتر به او بدهيد. 6 - شوخ طبعي خود را حفظ كنيد و خيلي جدي نباشيد: اگر نوجوان شما فكر ميكند كه شما خسيسترين والدين دنيا هستيد؛ ناراحت نشويد. من هميشه به فرزندانم ميگفتم كه در مدرسه خسيسها شاگرد اول بودم. اين را با طعنه نميگفتم بلكه با لبخند و لحني گرم بيان ميكردم. به طوري كه اين پيام را القا ميكرد كه من خسيس هستم به هيچ وجه يك توهين نيست. 7 - به آنها مرتب مسئوليت بدهيد: اداره يك خانه مستلزم تلاش گروهي خانواده است و فرقي ندارد كه والدين تمام وقت در خانه باشند يا نباشند. با محول كردن كارهاي مهمي كه نقش زيادي در رفاه خانواده دارد اين احساس را به نوجوان بدهيد كه بازيكن مهمي در اين تيم است. 8 - در مورد هر چيزي جنگ و جدل نكنيد: سنين نوجواني دوران احساساتي عمل كردن است. از هر مسأله كوچكي مشكلي جدي نسازيد. مسايل واقعاً مهمتر را از مسايل ديگر جدا كنيد و نگران مسايل كم اهميت نباشيد. محبت جايزهاي براي درست انجام دادن يك كار نيست بلكه هميشگي بوده و نشانه پذيرفته شدن از طرف خانوادهها ميباشد چه در زماني كه همه چيز خوب پيش ميرود و چه وقتي كه نقاط ضعف و عيوب ما آشكار ميشوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2310]