واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: رفتار شايسته كدام است رفتارها- آرش سيواني: گاهي اتفاق ميافتد كه نميدانيم مناسب با محل و موقع، چه رفتاري بايد كرد كه درست و شايسته باشد. براي اين مقصود بايد تمام اعمال انساني را شمرد و در صحت و سقم آن بحث كرد ولي چون عقايد و آداب و رسوم، مختلف است، از اين بحثها نميتوان به نتيجهاي كه قابل قبول همه باشد رسيد مگر در دو مورد كه: هر عملي اگر موجب آسايش خلق باشد رواست و هر عملي اگر باعث رنج ديگران باشد نارواست. بله هر انسان عاقلي قبول دارد كه توجه به نيازمنديها و خواهشهاي ديگران كار خوبي است و بياعتنايي به احساسات و اميال ديگران، كاري زشت و ناپسند و همه ميدانيم كه سرچشمه بدبختيهاي بشر از اين است كه خواستههاي يكديگر را چنان كه بايد مورد توجه و اعتنا قرار نميدهند و ما همه در اين اشتباه و خطا شريكيم و از نتيجه خطاي يكديگر رنج ميبريم. قاعدتاً هر چه از عمر ميگذرد و بر تجربه حيات ميافزايد. بايد از اين بيتوجهي و سوء رفتار در ما بكاهد ولي متأسفانه اين توفيق، نصيب همه كس نميشود. همه در بديها سهيم هستند و گناه بديها و رنجهاي زندگي را همه بايد به گردن بگيريم، زيرا هميشه و در همه حال رعايت حال ديگران را نميكنيم و به درد دل يكديگر گوش نميدهيم. در صورتي كه بارها تجربه كرده و ميدانيم كه اگر به كسي محبت كنيم و خواستههاي او را در نظر بگيريم او نيز يقينا با خود ما و حتي با ديگران، همينگونه و به همين منوال رفتار خواهد كرد، چرا كه هر دلي و حتي اگر از سنگ هم باشد از گرماي محبت، نرم ميشود. اگر آداب معاشرت را يكايك مورد دقت قرار بدهيم، ميبينيم كه همگي براي رعايت احوال ديگران و ابراز محبت، بوجود آمدهاند، اگر سلام و احوالپرسي ميكنيم به خاطر اين است كه علاقه خود را به سلامتي طرف مقابل نشان دهيم، اگر دست او را ميفشاريم به خاطر اين است كه عهد دوستي را تجديد كنيم، اگر با يك نفر صحبت ميكنيم، او را شما خطاب ميكنيم، اين امر به اين دليل است كه او را محترم ميشماريم. خوراك خود را به او تعارف و تقسيم ميكنيم و در داخل و خارج شدن از مكاني اول به او تعارف كرده و اجازه ميدهيم اول او خارج يا داخل شود اين بدين معني است كه به او احترام ميگذاريم و او را بزرگ ميشماريم. البته اين آداب و رسوم، معني اصلي خود را از دست داده و اكثراً بدون فكر و اراده انجام ميشود، ولي با اين وجود هر كس كه ذاتاً مهربانتر است، به آداب معاشرت و محبت به ديگران پايبندتر و مؤدبتر است.اگر از آداب محل و مردمي بيخبر هستيد، تا آن كه به آن آداب آشنا شويد، كافي است كه با خلوص نيت و مهر و محبت رفتار كنيد، چه بسا كه قصور شما را در رعايت آداب، بر شما خواهند بخشيد. در صحنه نمايش دنيا، ما همه بازيگرانيم و بايد ظاهر خود را متناسب با نقشي كه بازي ميكنيم بسازيم. در هر موقع و مكاني بايد لباس مناسب با آن مكان و موقع را بپوشيم وگرنه در نظر بينندگان ادبنشناس و سبك مغز و نادان و يا متكبر و يا مغرور و بياعتنا جلوه خواهيم كرد. پاكيزگي نيز در قياس با پوشش مناسب از اهميت كمتري برخوردار نيست. دست و صورت پاكيزه و بدن شسته و موي آراسته و دندانهاي تميز نشان دهنده رشد شخصيت است و آنچه اين صفات و مزايا را كامل ميكند، قوت اراده و نشاطي است كه در اثر تندرستي و تعادل مزاج، در چهره شخص ديده ميشود. بيان هر كس نشان دهنده شخصيت اوست و از اخلاق و احوال روحي و از پيروزي و ناكاميهاي او حكايت ميكند.مثلاً كسي كه دائم از خود حرف زده و تعريف ميكند، از خود شك دارد و ميخواهد بدين وسيله در نظر خود و ديگران كسب اهميت كند. يا كسي كه اغلب به بحث و مجادله ميپردازد براي اين است كه در خود حس حقارت ميكند و ميخواهد اين حس را از ديگران بپوشاند. پس اگر بخواهيم در هنر صحبت، ترقي كنيم، بايد در رفع معايب خود بكوشيم، ولي با وجود اين اصل مسلم، ميتوان گفت كه اين هنر مانند خط و نقاشي، در حدود استعداد و طبيعت هر كس آموختني و محتاج به تمرين است. اينك چند نمونه از آداب صحبت را در ذيل ميآوريم: 1 - شنونده خوبي باشيد و به سخن گوينده (هر كه باشد) با دقت و مهرباني گوش دهيد. 2 - نه كم و نه زياد، بلكه به اندازه و سهم خود صحبت كنيد. اما كم گوي و گزيده گوي چون در... 3 - كسي را كه ساكت بوده و يا كمتر صحبت كرده به گفتن وادار نماييد. 4 - هرگز از خودتان نگوييد و تعريف نكنيد بگذاريد اگر صفاتي داريد از دهان ديگران شنيده شود. 5 - آهنگ صدا هر چه ملايم و با لحن خوبي باشد سخن مؤثرتر و دلنشينتر خواهد بود. 6 - هنگام گفتن يا شنيدن در چشم طرف مقابل نگاه كنيد، زيرا سر به زير انداختن و از نگاه ديگري فرار كردن دليلي بر حجب و عدم اعتمادبهنفس و يا سوءنيت و يا تقصير و تكبر است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 294]