محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855903820
ما فقط مسوول زندگي خودمان نيستيم
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: ما فقط مسوول زندگي خودمان نيستيم. بلكه بايد روزي را تصور كنيم كه ما به كمك ديگران نياز داشته باشيم. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگي به نشاني http://moonlight_77.persianblog.ir آمده است: سربازي که پس از جنگ ويتنام مي‌خواست به خانه برگردد در تماس تلفني خود از سانفرانسيسکو به والدينش گفت: «پدر و مادر عزيزم؛ جنگ تمام شده و من مي‌خواهم به خانه باز گردم؛ ولي خواهشي از شما دارم.دوستي دارم که مايلم او را به خانه بياورم» والدين او در پاسخ گفتند: ما با کمال ميل مشتاقيم که اورا ملاقات کنيم. پسر ادامه داد: «ولي لازم است موضوعي را در مورد او بدانيد. او در جنگ به شدت آسيب ديده و در اثر برخورد با مين يک دست و يک پاي خود را از دست داده است و جايي براي رفتن ندارد. بنابر اين مي‌خواهم اجازه دهيد که او با ما زندگي کند.» والدين گفتند: پسر عزيزم شنيدن اين موضوع براي ما بسيار تاسف بار است؛ شايد بتوانيم به او کمک کنيم که جايي براي زندگي پيدا کند. پسر گفت:« نه؛ من مي‌خواهم او با ما زندگي کند.» والدين گفتند: تو متوجه نيستي. فردي با اين شرايط موجب دردسر ما خواهدشد. ما فقط مسئول زندگي خودمان هستيم و نميتوانيم اجازه دهيم مشکل فرد ديگري زندگي ما را دچار اختلال کند. بهتر است به خانه باز گردي و او رافراموش کني. دوستت راهي براي ادامه زندگي خواهد يافت. در اين هنگام پسر با ناراحتي تلفن را قطع کرد و والدين او ديگر چيزي نشنيدند. چند روز بعد پليس سانفرانسيسکو به خانواده پسر اطلاع داد که فرزندشان در سانحه سقوط از يک ساختمان بلند جان باخته است که مشکوک به خودکشي مي باشد. پدر و مادر سراسيمه به سمت سانفرانسيسکو مراجعه کردند وبراي شناسايي جسد به پزشکي قانوني رفتند. آنها فرزند را شناختند و به موضوعي پي بردند که تصورش را هم نمي‌کردند. فرزند آنها فقط يک دست و يک پا داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 364]
-
گوناگون
پربازدیدترینها