واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: كودك ربايى در امريكا رو به افزايش است
مادر، لبخندزنان كودكش را راهى مدرسه مى كند، غافل از آنكه تا چند لحظه ديگر كودك بى گناه در پنجه هاى مخوف يك آدم ربا براى نجات خود دست و پا خواهد زد. سايت ترو تى وى نوشت: پسر شش ساله صورت مادرش را در يكى از روزهاى زيباى ارديبهشت بوسيده و راهى مدرسه مى شود. مادر همچنان در بالكن خانه ايستاده و با نگاهى مهربان و لبخندى دل انگيز فرزندش را بدرقه مى كند و تا زمانى كه او در جمعيت گم شود اين نگاه هاى پر از مهر به فرزند ادامه دارد. اتان پاتز به خيابانى ديگر مى پيچد و آخرين نگاهش را به روى صورت مادر مى اندازد. چند لحظه بعد او در يكى از خيابان هاى شلوغ منهتن ربوده مى شود.كارتى براى راموساين كه براى او دقيقا چه اتفاقى افتاد و به كجا برده شد همچنان يك معما باقى مانده است و هنوز هم از سرنوشت او خبرى در دست نيست. در سال ۲۰۰۳خوزه آنتونيو معروف به هيولاى بچه ها دستگير شد. پليس احتمال مى داد كه ربودن اتان پاتز كار اين هيولاى وحشى باشد، اما پليس با يافتن سرنخى، راموس۶۰ ساله را در اين رابطه دستگير كرد و او راهى زندان شد. هرچند كه او در اين زمينه هرگونه اتهامى را رد كرد. پس از مدتى، براى والدين اتان پاتز مشخص شد كه پسرشان مرده است و آنها هر سال در روز تولد پسرشان كارتى براى راموس مى فرستند و از او مى پرسند: با پسر ما چه كار كردى؟ كودك ربايى همانند انفجار هسته اى در يك خانواده است. در بسيارى از موارد ربوده شدن كودك و نامعلوم ماندن سرنوشت او بسيار بدتر و تحمل ناپذيرتر از مرگ طبيعى اوست. پدر اتان پاتز در اين رابطه مى گويد: اين جرم يك نقطه شروع دارد ولى پايانى برايش نيست. به همين دليل والدين كودكان ربوده شده كه نمى دانند فرزندشان به چه سرنوشتى دچار شده، به ناراحتى هاى روحى و روانى مبتلا شده و ديگر قادر به ادامه زندگى خود به شيوه معمول نيستند. ارائه تصويرى دقيق و روشن از مشكل كودكان گمشده در آمريكا بسيار مشكل است چراكه نمى توان تعريف مشخصى براى كودكان گمشده و كودكان ربوده شده بيان كرد.براى تعريف معضل كودكان گمشده موسسه اى امريكايى كه روى كودكان گمشده، ربوده شده، فرارى و ترك شده تحقيق مى كند تلاش گسترده اى را انجام داده است. اين موسسه در اين رابطه ۱۶ هزار مصاحبه در سراسر ايالات متحده انجام داد. براى توصيف شرايط مختلف كودك ربايى سه تعريف عمده وجود دارد؛ كودك ربا فردى غريبه بوده و به زور و تهديد اقدام به ربودن كودك مى كند يا دست كم او را به مدت يك ساعت در جايى نگه مى دارد. نوع دوم كودك ربايى، كودك ربايى كليشه اى است. زمانى كه يك فرد غريبه يا آشناى دور كه نسبت خونى با خانواده قربانى ندارد كودك را ربوده و دست كم ۵۰ مايل دور از خانه او را شبانه در محلى متروك نگهداشته كه اين كار به قصد دايمى نگهداشتن كودك يا كشتن او صورت مى گيرد. نوع سوم كودك ربايى توسط يكى از اعضاى خانواده است. در اين نوع يكى از والدين بنا به علل قانونى از ديدن فرزندش منع شده و پدر يا مادر، كودك را ربوده و به ايالتى ديگر مى برد. در اين نوع كودك ربايى معمولا كودك به والد قانونى بازگردانده مى شود. بر اساس تحقيقات انجام شده در سازمان مذكور، هر ساله ۲۰۳ هزار و ۹۰۰ مورد كودك ربايى از اين نوع در امريكا روى مى دهد. آمارها نشان مى دهد هر ساله ۵۸ هزار و ۲۰۰ كودك قربانى آدم ربايى هاى غيرفاميلى مى شوند. در ۵۳ درصد اين قبيل كودك ربايى ها، آدم ربا دوست، همسايه يا پرستار كودك است. حدود ۷۵ درصد كودك رباها از جنس مرد هستند. در ۸۱ درصد موارد نيز قربانى بين ۱۲ تا ۱۷ سال دارد و در ۶۵ درصد، قربانى از جنس زن است. ۷۱ درصد اين نوع آدم ربايى در فضاى باز نظير خيابان، پارك، خودرو يا ناحيه جنگلى صورت مى گيرد و كمتر از ۵ درصد در منزل قربانى يا حياط خانه او روى مى دهد. در ۷۷ درصد آدم ربايى هاى غير فاميلى سوء استفاده جنسى و آزار و اذيت انگيزه آدم ربا بوده است.
پنجشنبه 30 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 231]