واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: خط فارسي در خطر... تا چندي پيش دولت و دستگاههاي فرهنگي کشور، نسبت به فروشگاهها و مراکزي که از نشانهها و علايم بيگانه استفاده ميکردند ، حساسيت نشان مي دادند. اگر استفاده يک مغازه و بوتيک از علائم فرنگي و خط بيگانه، جرم و تخلف و مصداق تهاجم فرهنگي دانسته ميشود ، بي توجهي گسترده به خط فارسي، اين ميراث فردوسي و سعدي و حافظ و دهخدا و ... را چه بايد ناميد؟! آيا هماهنگ کردن خط ملي با سيستمهاي مخابرات اين قدر مشکل و ناممکن است؟ اس ام اس يا پيام کوتاه رفته رفته در جامعه ما ، علاوه بر ارسال جوک و لطيفه و پيامهاي دوستانه و به اصطلاح «اس ام اس بازي» ، کارکردهاي جدي تر و مفيدتري پيدا مي کند، به عنوان مثال ، نهادهاي مسوول هر روز از مردم ميخواهند که به جاي مراجعات وقت بَر و طاقت فرساي اداري، برخي از درخواستهايشان را از طريق پيامهاي کوتاه با آنان در ميان بگذارند و پيگيري کنند. ارسال شبانه روزي گاه تا چندين ميليون پيام کوتاه ، نشانه کارايي اين وسيله ارتباطي و علاقه مردم به آن است. اين البته همهي ماجرا نيست و مشکلاتي در بين هست... به گزارش ايسنا، در وبلاگ "فصل فاصله" به نشاني http://www.mr-torki.blogfa.com در ادامه ميخوانيد: يکي از مشکلات مهم ، نحوهي استفاده از الفبا و خط فارسي در ارسال اس ام اس هاست. پيامهاي نوشته شده به خط فارسي ، چه بسا نامفهوم و ناقص دريافت ميشوند. بارها از برخي مجريان راديو و تلويزيون شنيدهايم که بعد از اعلام شمارههاي پيام کوتاه شبکه ها ، از مردم ميخواهند که پيامهايشان را به خط فارسي نفرستند! در بين مردم هم شايع است که پيام فارسي، تا دو برابر قيمت اس ام اس به خط انگليسي، هزينه ميبرد و اگر مخارج ارسالهاي مکرر پيامهاي ناقص رسيده را هم محاسبه کنيم ، متوجه ميشويم که در شرايط کنوني، استفاده از خط فارسي در اس ام اس چندان مقرون به صرفه نيست! از شرکتهاي نيمه بيگانه که بخشي از ارتباطات سيار ما، انتظاري نميتوان داشت، آنها اگر ميتوانستند کلاه خودشان را نگاه ميداشتند و خط نياکانشان را به باد فنا نمي دادند ، اما از وزارت ارتباطات و پست و تلگراف و غيره مي توان توقع داشت نسبت به ميراث نوشتاري اين مرز و بوم احساس تعهد کند و حداقل با دريافت هزينهي بيشتر از مشترکاني که از خط ملي استفاده ميکنند، آنها را نقره داغ و جريمه نکند! تا چندي پيش دولت و دستگاههاي فرهنگي کشور، نسبت به فروشگاهها و مراکزي که از نشانهها و علايم بيگانه استفاده ميکردند ، حساسيت نشان مي دادند. اگر استفاده يک مغازه و بوتيک از علائم فرنگي و خط بيگانه، جرم و تخلف و مصداق تهاجم فرهنگي دانسته ميشود ، بي توجهي گسترده به خط فارسي، اين ميراث فردوسي و سعدي و حافظ و دهخدا و ... را چه بايد ناميد؟! آيا هماهنگ کردن خط ملي با سيستمهاي مخابرات اين قدر مشکل و ناممکن است؟ آيا اگر اشکال از گوشيهاست، نمي توان بازار پرسود تجارت گوشي را ساماندهي کرد؟ آيا نبايد از شرکتهايي که از اين بازار داغ، سودهاي افسانهاي مي برند ، درخواست کرد به فرهنگ و خط ما احترام بگذارند و گوشيهايي را روانه بازار ما کنند که از خط فارسي - مثل ديگر خطوط - حمايت کنند؟! ...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 501]