واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
فارس: سازمان جهاني خوار و بار و كشاورزي (فائو) در گزارشي به بررسي چشم انداز توليد مواد غذايي در سال 2050 براي جمعيت 9 ميليارد نفري كره زمين پرداخته و سونامي گرسنگي را پيش بيني كرده است. فائو در اين گزارش افزود: براي غلبه به بحرانهاي سال2050 نياز هست قوانين و چارچوب اقتصادي اجتماعي بر جوامع حاكم باشد تا از عدم توازن و نابرابري در توزيع محصولات كشاورزي پرهيز شود و افراد مطمئن شوند كه هركس در اين دنيا به منابع غذايي خدادادي دسترسي دارد اگر در مسير اصلي خودش توزيع شود فقر و گرسنگي به سراغ آنها نخواهد آمد. در نيمه نخست قرن حاضر در حاليكه جمعيت دنيا به بيش از 9 ميليارد نفر ميرسد نياز به غذا دو برابر شده، شرايط آب و هوايي كاملا تغيير يافته، دماي كره زمين افزايش مييابد، ظرفيت توليد محصول كاهش يافته، قيمت محصولات بيشتر شده و در عين حال تقاضاي مردم نيز براي غذا بيشتر ميشود و جهان با سونامي شديد گرسنگي مواجه ميشود. حال سوال اين است آيا در سال 2050: ـ ميتوانيم غذاي كافي با قيمت منصفانه داشته باشيم؟ ـ ظرفيت زمين و آب موجود براي توليد كافي خواهد بود؟ ـ تكنولوژي جديدي كه با استفاده از آن بتوان با اين منابع محدود توليد محصولات كشاورزي و دامي افزايش يابد وجود خواهد داشت؟ ـ آيا اكنون ما به حد كافي در بخش توسعه و تحقيق كشاورزي سرمايهگذاري كردهايم كه در سال2050 جوابگو باشد؟ ـ آيا قادر خواهيم بود كه تكنولوژي جديد را به راحتي در اختيار كشاورزان قرار دهيم ؟ ـ چقدر نياز است تا براي سازگاري با شرايط بد آب و هوايي سرمايهگذاري كنيم و چقدر نياز هست تا با حوادث ناگوار پيشروي آن زمان مقابله كنيم؟ به گزارش خبرگزاري فارس و بر اساس تازهترين اطلاعات منتشره توسط سازمان خوار و بار جهاني(فائو)، براي مقابله با بحران غذايي و گرسنگي در سال 2050 ،سرمايه گذاري روي تحقيقات كشاورزي ضروري است، افزايش محصولات كشاورزي بستگي به اين دارد كه در بخش تحقيقات كشاورزي سرمايهگذاري بيشتري شود و تكنولوژيهاي جديد را در كشاورزي به كار ببنديم و از ارقام پرمحصول در بخش كشاورزي استفاده كنيم. *براي تغذيه جهان در سال 2050 محصولات كشاورزي بايد 70درصد افزايش يابد آخرين تحقيقات فائو نشان ميدهد براي تغذيه دنياي 9 ميليارد نفري در سال 2050 لازم است توليد محصولات كشاورزي تا آن زمان 70 درصد افزايش يابد و اين افزايش بيشتر بايد در زمينه محصولات حياتي و استراتژيك مانند غلات باشد. بر اساس اين گزارش 90 درصد اين افزايش از طريق اصلاح نباتات و ايجاد واريتههاي پرمحصول امكان دارد و تنها 10درصد از طريق افزايش سطح زير كشت امكانپذير است. در مورد كشورهايي كه زمين كافي ندارند كل اين افزايش محصول بايد از طريق اصلاح گونههاي گياهي صورت گيرد. اين گزارش ميافزايد البته نياز به افزايش 70 درصدي توليد محصول تا سال 2050 براي جمعيت 9 ميلياردي دنيا با مشكلاتي از قبيل تغييرات آب و هوايي و افزايش دماي كره زمين نيز همراه خواهد بود طوري كه اگر دماي كره زمين 2 درجه سانتيگراد بالا برود ميزان عملكرد بالقوه محصولات مانند ذرت فوقالعاده پايين ميآيد و اگر پيشگيري و پيش بينيهاي مقابلهاي انجام نشود عملكرد بالقوه محصول را بين 40-20 درصد كاهش ميدهد. بنابراين لازم است از هم اكنون تكنولوژي و ارقام اصلاح شده سازگار به تغييرات آب و هوايي و درجه حرارت بالا و كمبود آب در سال 2050 بهكار گرفته شود و راههاي جلوگيري از هدررفت محصولات كشاورزي در زمان برداشت نيز كه يكي از راههاي افزايش محصول است بررسي شود. *علم اصلاح نباتات كليد حل معماست بر اساس اين گزارش هم اكنون علم ژنتيك ميتواند ارقام پرمحصول توليد كند و از طريق كنترل بيولوژيكي امراض و آفات را كنترل كند. استفاده از محصولات اصلاح شده پرمحصول هستند مقاوم به بيماري، خشكسالي، كم آبي و شرايط بد آب و هوايي موثر خواهد بود. فائو در اين گزارش تأكيد دارد: نياز هست كه تكنولوژي به كار گرفته شود تا در آينده از خطرات عوامل نامساعد محيطي جلوگيري شود. *سرمايهگذاري در بخش تحقيقات كشاورزي گزارش فائو سرمايهگذاري در بخش تحقيقات كشاورزي را قويترين حمايت و پرثمرترين راه حمايت از اين بخش ميداند و ميافزايد: اگر قرار است كشاورزي در آينده سودآور بوده و دنياي 9ميليارد نفري را تغذيه كند بايد علاوه بر سرمايهگذاري شخصي و عمومي در بخش تحقيقات كشاورزي از تكنولوژي هاي مدرن نيز استفاده شود و لزوم اين سرمايهگذاري با تغييرات آب و هوايي و فقدان آبي بيشتر خواهد شد. بر اساس اين گزارش حتي در صورتي كه تكنولوژي جديد براي مقابله با اين بحرانها كشف شود كشورهايي پيشرفت ميكنند كه تدابير لازم براي سازگاري با شرايط نامساعد را قبلا انديشيدهاند. اين گزارش ميافزايد: افزايش محصول تا 70 درصد براي 2.3 ميليارد جمعيت در حالي كه مجبور هستيم از منابع طبيعي كمتري استفاده كنيم و با شرايط بد آب و هوايي آن زمان هم بسازيم از مسائل و چالشهاي پيش روي كشاورزي است كه در دهه آينده با آن مواجه خواهيم بود. *قانون توزيع برابر غذا و منابع وضع شود اين گزارش مي افزايد: براي غلبه به اين بحرانها نياز هست قوانين و چارچوب اقتصادي اجتماعي بر جوامع حاكم باشد تا از عدم توازن و نابرابري در توزيع محصولات كشاورزي پرهيز شود و افراد مطمئن شوند كه هركس در اين دنيا به منابع غذايي خدادادي دسترسي دارد اگر در مسير اصلي خودش توزيع شود فقر و گرسنگي به سراغ آنها نخواهد آمد. اين گزارش ميافزايد: درسال 2050، 370 ميليون نفر گرسنه ميشوند يعني حدود 5 درصد جمعيت كشورهاي توسعه يافته، بنابراين نياز هست علاوه بر سرمايهگذاري هدفمند، سرمايهگذاريهاي وسيع در اين زمينه انجام شود. *جمعيت دنيا در سال 2050 بر اساس آخرين گزارش سازمان ملل جمعيت جهان از 6.8 ميليارد كنوني به 9.1 ميليارد درسال 2050 افزايش مي يابد يعني يك سوم بيشتر از جمعيت كنوني و تقريبا همه اين افزايش در كشورهاي توسعه يافته صورت خواهد گرفت و جمعيت صحراي آفريقا با رشد 108 درصدي تا 910 ميليون نفر در سال 2050 ميرسد و آسياي جنوب شرقي و شرق باكمترين رشد جمعيت يعني با 11 درصد افزايش به 228 ميليون نفر در سال 2050 ميرسد. در سال 2050 حدود 70 درصد از جمعيت دنيا شهرنشين يعني حدود 49 درصد جمعيت امروز خواهد بود. در سال 2050 تقاضا براي غذا افزايش مييابد و اين به دليل افزايش جمعيت و افزايش درآمد خواهد بود، نياز براي غلات تا آن زمان به حدود 3 ميليارد تن در سال ميرسد. بر اساس اين گزارش توليد غلات تا آن زمان بايد حدود يك ميليارد تن افزايش يابد در حالي كه توليد كنوني 2.1 ميليارد تن است و همچنين توليد گوشت از 200 ميليون تن بايد به حدود 470 ميليون تن در سال 2050 برسد و 72 درصد اين ميزان در كشورهاي پيشرفته به مصرف ميرسد و اكنون اين مصرف در كشورهاي توسعه يافته 58 درصد از كل توليد است. اين گزارش مي افزايد سوختهاي توليد شده از طريق كشاورزي هم موجب افزايش تقاضا و نيز افزايش قيمت محصولات كشاورزي خواهند شد. بر اساس اين گزارش به رغم اينكه 90 درصد افزايش محصول تا سال 2050 بايستي از طريق اصلاح نبات صورت گيرد اما باز هم نياز هست زمينهاي قابل كشت تا 120 ميليون هكتار در كشورهاي توسعه يافته و به ويژه در آمريكاي لاتين و صحراي آفريقا گسترش يابد. اين گزارش مي افزايد: اين درحالي است كه نه تنها امكان افزايش زمينهاي كشت تا اين ميزان در كشورهاي توسعه يافته نيست، بلكه 50 ميليون هكتار از وسعت كنوني هم تا سال 2050 كمتر خواهد شد و اين كاهش به دليل كشت گياهان مورد استفاده براي سوخت خواهد بود. بر اساس اين گزارش در حال حاضر زمين كافي براي تغذيه جمعيت مردم در آينده وجود دارد اما در اين زمينها تعداد محدودي محصول رشد ميكند كه محصول اصلي نيستند و همچنين اين زمينها تنها در چند كشور متمركز شده است و بسياري از اين زمينها غيرقابل استفاده بوده و يا ساختار خاك طوري است كه به سادگي نمي توان اصلاح كرد و يا آلوده به بيماري است. *مصرف آب تا سال 2050، 11درصد افزايش مي يابد اين گزارش ميافزايد: به طور كلي اكنون در دنيا منابع آب كافي است اما توزيع آن نابرابر است و كمبود آب به مرز هشدار دهندهاي در بسياري از كشورها و يا مناطق اين كشورها به ويژه شمال و شرق آفريقا و جنوب آسيا رسيده است. توليد بيشتر محصولات غذايي در عين حال با مصرف كم آب كليد حل معما در سال 2050 خواهد بود. مشكل كمبود آب در سال 2050 به واسطه تغييرات آب و هوايي وتغييرات بارندگي جدي خواهد بود. *سرمايهگذاري در كشاورزي تا سال 2050 بايد 60 درصد افزايش يابد فائو گزارش داد اگر ميخواهيم فقرزدايي كنيم و گرسنه نداشته باشيم بايد سرمايهگذاري در كشاورزي پايه به عنوان يك نياز تا سال 2050 حدود 60 درصد افزايش يابد كه در اين صورت نه تنها غذا به اندازه كافي تهيه ميشود بلكه درآمد خوبي هم حاصل ميشود و حتي دامهاي روستائيان هم تغذيه ميشوند. *سرمايهگذاري در بخش روستايي به ويژه زنان نياز است براي برچيدن فقر در بخش عمراني روستايي هم سرمايهگذاري شود نظير احداث جاده، برق و سيستم آبياري مناسب، سرمايهگذاري در مؤسسات تحقيقات و توسعه، مديريت بحران، سيستم كنترل سلامتي غذا و نيز در بخشهاي غيركشاورزي مانند ايجاد شبكه سلامت غذا و انتقال صندوق به نيازمندان. بر اساس تحقيقات فائو، بدون توسعه و سرمايهگذاري در مناطق روستايي در كشورهاي فقير، توزيع نابرابر و فقر غذايي همچنان خواهد بود و حتي در سال 2050 بيشتر از امروز ميشود. *افق سرمايهگذاري در سال 2050 فائو ميگويد:در افق 2050 ميليونها دلار براي سرمايهگذاري در كشاورزي مورد نياز است. سرمايه گذاري شبكهاي حدود 83 ميليون دلار، 20 ميليارد دلاري روي محصولات كشاورزي و 13 ميليارد دلار در بخش دامي، بايد تا سال 2050 سرمايه گذاري شود. بيش از 5 ميليارد دلار براي سرمايهگذاري در بخش خدماتي براي ايجاد 70درصد افزايش محصول در بخش كشاورزي نياز است البته اكثر اين سرمايهگذاريها در بخش كشاورزي و خدماتي توسط سرمايهگذاري خصوصي انجام ميگيرد و علاوه بر آن نياز به سرمايهگذاري عمومي هم هست كه در امنيت غذايي و سيستم كشاورزي مؤثر خواهد بود و اينها شامل توسعه و تحقيقات كشاورزي، سرمايه گذاري در بخش راههاي مواصلاتي، بنادر و برق و مؤسسات كشاورزي آموزش، به ويژه آموزش زنان ذخيره آب بهداشتي و سالم است. براساس گزارش فائو در سال 2000 كل هزينه عمومي دنيا در بخش توسعه و تحقيقات كشاورزي حدود 23 ميليارد دلار بود اما در هدفگذاري جديد، سرمايهگذاري شبكهاي در كشاورزي بيش از 29 ميليارد دلار نياز است در دو كشور پرجمعيت هند و چين سرمايهگذاري شود و حدود 11 ميليارد دلار در صحراي آفريقا و در آمريكاي لاتين حدود 20 ميليارد دلار و در آفريقاي شمالي و شرقي حدود 10ميليون دلار و در آسياي جنوبي 20 ميليارد دلار و آسياي شرقي 24 ميليون دلار بايد سرمايهگذاري شود /1001/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 466]