تلاش تكواندوكاران جوان و تکرار شگفتي چين در دانمارك

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

فارس: تيم ملي تكواندو با چهره‌اي متحول شده، مي‌كوشد شگفتي آسيايي چين در سال 2008 را تكرار كرده و بار ديگر بر سيطره كره‌اي‌ها اين بار در عرصه جهاني خاتمه دهد. تيم ملي بامداد جمعه راهي كپنهاك دانمارك مي شود تا چهارشنبه آينده سيزدهمين حضور خود را در نوزدهمين دوره مسابقات قهرماني جهان تجربه كند. *31 مدال رنگارنگ سهم ايران از رقابت هاي جهاني در اين سال ها كسب 31 مدال رنگارنگ، 4 عنوان نايب قهرماني و يك مقام سومي بود. بيشترين مدال براي ايران(2 طلا، 2 نقره و يك برنز) در سال 2003 در مسابقات گارميش باخ آلمان بدست آمد. ايران سه دوره اخير پيكارهاي جهان و سال 1999 را با عنوان نايب قهرماني به پايان برد و سال 2001 در ججو كره جنوبي سوم شد. *انحصار كامل كره اي ها در اين سال ها كره اي ها به هيچ تيمي اجازه نداده اند تا قهرماني را از دست آنها خارج كند؛ به طوريكه ايران توانست تنها تا سكوي دوم پيش رود و چند سال آن را براي خود حفظ كند. *طلسمي كه شكسته شد اين طلسم سال گذشته به دست تكواندوكاراني جوان و با هدايت رضا مهماندوست شكسته شد؛ البته در مسابقات آسيايي. بسياري معتقدند ايران با تركيبي جوان و با انگيزه، امسال نيز مي تواند به سيطره 36 ساله كره جنوبي اين بار در عرصه جهان پايان دهد. از تيم اعزامي به دانمارك، چهار تن از مدال آوران مسابقات آسيايي سال گذشته هستند. اگرچه برخي نيز با اين همه جوانگرايي در آستانه مسابقات جهاني موافق نبودند. يوسف كرمي تنها يار باتجربه اين تيم است كه حضور در ميادين جهاني و المپيك را تجربه كرده است. *هوگوي الكترونيكي و ناكامي كره از وقتي هوگوي الكترونيكي در تكواندو به كار گرفته شده است، كره ديگر مانند گذشته نمي تواند برتر مطلق ميادين مختلف باشد؛ چراكه دست داوران از حمايت اين كشور تا حدود زيادي كوتاه شده است. البته سابقه نشان داده كه كره در مسابقات جهاني با تيمي كه در ميادين ديگر شركت مي كند، كمي متفاوت است و نبايد به اين تيم به چشم همان كره اي كه در جام جهاني شركت كرد، نگاه كنيم. *اروپايي ها مدعيان تازه جام جهاني آذربايجان با قهرماني تركيه به پايان رسيد. در اين ميدان علاوه بر ترك ها، روسيه هم حرف هاي زيادي براي گفتن داشت. اين روزها تكواندو ديگر، يك رشته آسيايي نيست. بعد از تيم هاي مقتدري مثل فرانسه، اسپانيا، ديگر كشورهاي اروپايي نيز وارد گود شده اند. مكزيك و مصر را نيز نبايد دست كم گرفت. *مصدوميت، خداحافظي و جوانگرايي اجباري هادي ساعي و فيض اله نفجم به دليل خداحافظي از دنياي قهرماني، بهزاد خداداد و مرتضي رستمي به علت مصدوميت و اميد غلامزاده و مهدي بي باك به دليل فاصله داشتن با شرايط آمادگي مناسب و عدم حضور در مسابقات انتخابي مختلف حضور در تركيب تيم ملي را از دست دادند تا كادر فني به اجبار دست به جوانگرايي بزنند. *سابقه حضور در ميادين جهاني تكواندو ايران براي نخستين بار در سال 1975 در دومين دوره رقابت هاي جهاني به ميزباني سئول كره جنوبي شركت كرد كه تنها مدال برنز حسين ربيع زاده ثمره آن بود. به دنبال آن ايران سه دوره در پيكارهاي جهاني حضور نيافت؛ تا اينكه در سال 1983 به ميزباني كپنهاك دانمارك با تك مدال برنز نادر خدامرادي به كارش در ششمين دوره مسابقات جهاني ادامه داد. در سال 1985 هفتمين دوره اين رقابت ها به ميزباني دوباره سئول كره جنوبي برگزار شد كه حسن زاهدي و فيصل دانش به ترتيب يك مدال نقره و يك برنز براي ايران بدست آوردند تا ايران رده هشتم جهان را به خود اختصاص دهد. تيم ايران كه در هشتمين دوره مسابقات قهرماني جهان حضور نداشت، سال 1989در سئول كره جنوبي تا رده چهارم جدول رده بندي بالا آمد. فرزاد زرخش، حسن زاهدي و فريبرز دانش در اين ميدان سه مدال برنز بدست آوردند. آتن يونان در سال 1991 ميزباني دهمين دوره اين رقابت ها را برعهده داشت كه سهم ايران از اين ميدان سخت تنها مدال برنز سيروس رضايي بود. تيم ايران كه در يازدهمين دوره نيز شركت نداشت تا به امسال در تمامي پيكارهاي جهاني به طور مرتب شركت كرده است. تكواندوكاران سال 1995 در مانيل فيليپين، از سوي مهرداد ميرركني به مدال نقره رسيد و بيژن مقانلو و فريبرز عسگري به 2 برنز دست يافتند. در آن سال تيم ايران رده پنجم جدول رده بندي را بدست آورد. سيزدهمين دوره مسابقات جهاني سال 1997 به ميزباني هنگ كنگ برگزار شد كه طي آن مهدي بي باك و حسن اصلاني بر سكوي دوم ايستادند و مجيد افلاكي برنز گرفت. سال 1999 كانادا ميزباني چهاردهمين دوره مسابقات جهاني را برعهده داشت كه طي آن تيم ايران نخستين مدال طلاي خود در عرصه جهاني را بدست آورد. هادي ساعي و مجيد افلاكي طلسم ايستادن بر سكوي قهرماني را در اين ميدان بزرگ شكستند تا ايران براي اولين بار نايب قهرماني جهان را تجربه كند و به يكي از قطب هاي اصلي تكواندو بدل شود. -بهزاد خداداد در پانزدهمين دوره اين رقابت ها كه سال 2001 در ججو كره جنوبي انجام شد، يك طلاي ديگر را به نام ايران ثبت كرد و هادي افشار بر سكوي دوم ايستاد. ايران در آن سال با يك پله سقوط سوم شد. شانزدهمين دوره مسابقات جهاني به ميزباني گارميش باخ آلمان، پرمدال‌ترين سال براي ايران بود. يوسف كرمي و مرتضي رستمي 2 طلا، هادي ساعي و بهزاد خداداد 2 نقره و اميد غلامزاده يك برنز بدست آوردند تا سكوي نايب قهرماني بار ديگر زير پاي ايران قرار گيرد. روند نايب قرماني ايران در مسابقات جهاني 2005 مادريد اسپانيا ادامه يافت. هادي ساعي دومين مدال طلاي جهاني خود را در آن سال به خود اختصاص داد. فيض اله نفجم، بهزاد خداداد و علي تاجيك سه نقره كسب كردند و يوسف كرمي بر سكوي سوم ايستاد. تيم ايران كه در چهار دوره آخر بدون مدال طلا، مسابقات جهاني را ترك نكرده بود، سال 2007 در هجدهمين دوره اين پيكارها به ميزباني چين از كسب مدال طلا ناكام ماند. در اين مبارزات اتفاقات جالبي افتاد و بسياري از كشورهاي بي نام و نشان مثل مالي، كرواسي و كوبا به مدال طلا دست يافتند. اميدغلامزاده و مرتضي رستمي از ايران مدال نقره و هادي ساعي برنز گرفت. اگر رده بندي تيم ها با احتساب امتيازات انجام نمي شد؛ شايد ايران به جاي نايب قهرماني در رده هاي پايين تر ايستاده بود. /1001/

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]