واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: حجت آخرین در كلام امام اولین
در تمام ادیان و آیین ها علیرغم اختلافات بسیار و گاه متناقض كه می تواند ناشی از دخالت و دستبرد انسان در كلام الهی باشد ، یك نكته مشترك می توان یافت و آن اعتقاد به ظهور منجی به هنگامی است كه دنیا را سراسر ستم وجور فراگرفته است .اعتقاد به منجی همواره جان خسته از آلام آدمی را مرهمی بوده كه اگر نه در عمر خویش و نه در زمانه و دوره خویش ، در زمانه ایی دیگر كسی می آید كه نان را و همه شادی ها ومواهب دنیا را قسمت می كند .و به ظلم ناشی از زیاده طلبی های اصحاب زر و زور و تزویر پایان می بخشد . این نوع نگرش آینده ای درخشان برای تاریخ و جامعه ترسیم می كند و همواره نقایص جوامع موجود در مقایسه با آن جامعه ایده آلی بیشتر نمایان می شود و پذیرش ظلم وستم ( آنچه را كه هدف طاغوت است ) را با سختی همراه می سازد . به همین دلیل در جوامعی كه به این باور مومنند ، همواره حكومتهای ظلم وجور با مشكلات عدیده مواجه اند، نمونه آن را می تواندر جامعه ایرانی – اسلامیخود بیابیم كه چهدر تاریخ معاصر و چه در پیشینه تاریخی اعتقاد به ظهور منجی آخرالزمان هسته بسیاری از اعتراضات و جنبش های مردمی را تشكیل می داده است .در این میان به جا خواهد بود كه به شرایط دنیا پیش از ظهور امام مهدی (ج ) در كلام سحرآمیز امیر سخن ، پروردگار بلاغت امیرالمومنین علی علیه السلام بپردازیم . البته در ابتدا مناسب خواهد بود كه به توصیفات آن حضرت در باره اهل بیت مكرم پیامبر اكرم (ص) اشاراتی داشته و سپس به موضوع اصلی بازگردیم .به طور قطع كسی كه در دامان پیامبر رشد یافته ، شانه به شانه وی سختی ها و مرارت های سالهای تبلیغ دین را تحمل كرده و به هنگام نزول آیات الهی توسط جبرییل هم زانو با نبی مكرم اسلام بوده ، كفو و همسر یگانه دختر رسول اكرم و چكیده همه پاكی های عالم شده ، در توصیف این خاندان كه خود نیز از پایه های اصلی و ستون های مستحكم آن است گفتنی بسیار دارد . ستودنی كه نه توصیف صرف و تهی كه دریایی در انگشتانه ای و اندكی از بسیار است. امیرالمومنین در خطبه دوم از نهج البلاغهخاندان رسالت و امامت را چنین توصیف می كند : " راز پیامبر بدانها سپرده است و هركه آنان را پناه گیرد به راه حق راه برده است . مخزن علم پیامبرند و احكام شریعت او را بیانگر . قرآن و سنت نزد آنان در امان . چون كوه افراشته دین را نگهبان ، پشت اسلام بدانها راست و ثابت و پابرجاست ." و در جایی دیگر در خطبه 110 در توصیف این خاندان یگانه می فرماید : " ما درخت نبوتیم و فرود آمد نگاه رسالت ، جای آمد شد فرشتگان رحمت و كانهای دانش و چشمه سار بینش . یاور و دوست ما امید رحمت می برد و دشمن و كینه جوی ما انتظار قهر و سطوت. "با استناد به گفته های امام علی (ع) در خطبه های 87، 125، 144، 147و 161 صفات زیر را می توان درتوصیف خاندان رسالت به طور خلاصه ذكر كرد :-زمامداران حق و پیشوایان دین ؛-در گفتار راست ترینند؛-در داوری به كتاب خدا سزاوارتر؛-در عمل به سنت رسول خدا اولی تر؛-تدبیر كننده كار مردمان ؛-كسی به بهشت نرود جز آنكه آنان را شناخته باشد ؛-كسی به دوزخ در نشود جز آنكه منكر آنان بود ؛-راهنمای راه هدایت و روشنی دلهای كور ؛-طغرای امامت به نام آنان؛-دانش به آنان زنده است و نادانی به دانش آنان مرده ؛-نیكوترین خاندانند. در خطبه97 امام خطاب به گروه مسلمین می فرماید : " به خانواده پیامبرتان بنگرید و بدان سو كه می روند بروید و پی آنان را بگیرید كه هرگز شما را از راه رستگاری بیرون نخواهند كرد و به هلاكتتان باز نخواهند آورد .اگر ایستادند ، بایستید و اگربرخاستند ، برخیزید. برآنها پیشی مگیرید كه گمراه می شوید و از آنان پس نمایند كه تباه می گردید."و اما امام علی امامان برحق را چنین توصیف می كند: "همانا مثل آل محمد به ستارگان آسمان نماید: اگر ستاره ای فرو شد ستاره ای دیگر برآید. "( خطبه 100) و در ادامه چنین مژده می دهد : " طلوع كننده برآمد و درخشنده پرتوافكند و كوكب به درآمد. و نادرست راست گردید و خدا مردمی را به جای مردمی دیگر گزید و روزی را به روزی بدل گردانید. چشم می داشتیم بر دگرگون شدن روزگاران ، چنانكه قحطی زده در انتظار باران ؛"(خطبه 152).در خطبه 138 چنین می خوانیم : " آگاه باشید كه فردا و كه داند كه فردا چه پیش آرد، فرمانروایی كه از این طایفه (امویان) نیست عاملان حكومت را به جرم كردار زشتشان بگیرد . زمین گنجینه های خود را برون اندازد و كلیدهای خویش ( از در آشتی تسلیم او سازد ) پس روش عادلانه را به شما بنماید و آنچه از كتاب و سنت مرده است ، زنده فرماید " ودر خطبه 182 منجی را چنین می نامد " او مانده ای است از حجت های خدا و خلیفه ای از خلیفه های انبیاست " و امام اهداف و عملكرد امام عصر را در خطبه 138 چنین توصیف می كند :" خواهش نفسانی را به هدایت آسمانی بازگرداند و آن هنگانی است كه رستگاری را تابع هوا ساخته اند، و رای آنان را پیرو قرآن كند وآن هنگامی است كه قرآن را تابع رای خود كرده اند ..."امام علی در جمله ای بسیار زیبا حال و وضعیت انسان را پس از ظهور منجی چنین می خواند : " دیده هاشان به تفسیر قرآن روشن شود ، بام و شام حكمت نوشند "امام شرایط زمان و هنگامه ظهور امام عصر را چنین می خواند ( خطبه 187)" و آن هنگامی است كه آسیب شمشیر مومن را آسانتر بود از به دست آوردن درهمی حلال ، روزگاری كه پاداش بخشش گیرنده از دهنده بیشتر بود ، آن هنگانی است كه مست شوید اما نه از میخوارگی بلكه از تن آسانی و فراخی زندگی و سوگند خورید نه از روی بی اختیاری و دروغ گویید نه از راه ناچاری . آن هنگامی است كه بلا شما را چنان گزد كه دوش شتر را از پالان آسیب رسد . این نوع رنج چه دیرباز است و این امید چه دور و دراز ." امیرالمومنین در حكمت 209 می فرماید : دنیا پس از سركشی روی به ما نهد چون ماده شتر بدخو كه به بچه خویش مهربان بود " و سپس در ادامه آیه " و نرید ان نمن علی الذین استصعفوا فی الارض ونجعلهم ائمه ونجعلهم الوارثین " را قرائت كردند . و در حكمت 147 فلسفه ظهور امام عصر (عج ) را چنین می فرماید : " بارخدایا چنین است كه هرگز زمین – به لطف تو- از كسیكه با حجت و دلیل بامر حق قیام كند و دین الهى را بر پا دارد خالى نخواهد ماند، خواه ظاهر باشد و آشكار، خواه در حال ترس و پنهانى ، تا دلایل الهى و مشعلهاى فروزان او از بین نرود. و آنها چند نفرند و كجایند؟ آنان بخدا سوگند تعدادشان اندك، اما از حیث مقام و منزلت نزد خدا بسى بزرگ و ارجمندند.خداوند به وسیله آنان حجت ها و دلایل روشنش را پاسدارى كند، تا آنرا بكسانى همانند خود بسپارند و بذر آن را در دلهاى افرادى چون خودشان بیفشانند.علم و دانش با حقیقتى آشكار بدانها روی آورد؛ و آنها روح یقین را با نهادى آماده و پاك لمس نمایند ؛ آنچه را دنیا پرستان هوس باز دشوار و ناهموار شمرند، آنها براى خویش آسان و گوارا دانند؛ و آنچه را ابلهان از آن هراسان باشند ، بدان انس گیرند. دنیا را با تن هائى همراهى كنند كه ارواحشان به جهان بالا پیوسته است .آنها در زمین خلفاى الهى باشند و دعوت كنندگان به دینش .آه ، آه ، بسى مشتاق و آرزومند دیدارشان هستم ، " در خلال این سخنان می توان دریافت كه حتی حضرت امیر و خاندان امامت نیز در آرزوی دیدن خورشید تابان و ماه فروزان ذخیره عالم امكانند . آن زمان كه چون زمانه ما حق و راستی رخ در نقاب كشیده ، دروغ فراوان و پسندیده و صداقت نادر و از سكه افتاده ، عدل گم گشته و ناپیدا و ستم آشكار و عریان جان آدمی را به ستوه می آورد ، آن زمان كه آدمی تنها راههای بسته را در پیش روی دارد و تنها پژواك ندای كمك خواهی اش بر دیواره های این كهكشان خالی به گوش می رسد ، دمیدن خورشید هدایت و عدالت ، نوید رهایی از همه بندهایی است كه جسم و جان را بی رحمانه می فشارد.به امید آن روز كه خورشید از پس تاریكی ها دوباره درخشیدن آغاز كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 535]