واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بازيهاي ضعيف تيم فوتبال ايران و شكست هاي شوك آور مقابل ژاپن و كره جنوبي در شانردهمين دوره بازيهاي اسيايي آنقدر غرور شكن بود كه مورد نقد طيف هاي وسيعي از مردم ورزش دوست قرار گرفت و حتي باعث اعتراض ساير ورزشكاران اعزامي به گوانگجو شد. بسياري از ورزش دوستان كه پيكارهاي ورزشكاران ما را در اين بازيها دنبال مي كردند و همچنين برخي از ورزشكاران و مسئولان ديگر رشته هاي ورزشي ، نسبت به عنايت بيش از حد متعارف به فوتبال و هزينه هاي كلان براي فوتباليستها معترض بوده و هستند. اين دسته از افراد معتقد هستند كه پول بي رويه اي براي فوتبال صرف مي شود در حالي كه هزينه رشته هاي مدال اوري چون ووشو ، كبدي ، هندبال ، تكواندو ، دووميداني ، كاراته ، قايقراني تحت هيچ شرايطي با فوتبال قابل مقايسه نيست. همچنين گروهي از كارشناسان و صاحب نظران ضمن تاييد اين نظريه بر اين باورندكه اگر تبعيض ياد شده از ورزش كشورمان رخت بربندد و سرمايه گذاري در رشته هاي فوق بيش از پيش باشد، بي گمان در پيكارهاي معتبر آتي و جهاني نيز مي توان شاهد درخشش ورزشكاران در رشته هاي رزمي و همچنين هندبال ، كبدي - قايقراني - دووميداني و... بود. شكست هايي كه عبرت انگيز نيست ............................................... پس از حذف تيم ملي فوتبال از گردونه مسابقات مقدماتي جام جهاني 2010 ، تيم هاي جوانان و نوجوانان در عرصه اسيا قافيه را به رقبايي اسيايي باختند و در گوانگجو نيز تيم اميد به همان راهي رفت كه از قبل ، قابل پيش بيني بود . اين شكست هاي پياپي و سريال گونه و بويژه ناكامي اخير تيم اميد ، نگراني فوتبال دوستان را مضاعف كرده بطوريكه اكنون اين سئوال در اذهان متبادر مي شود كه با اين شرايط نااميد كننده ، چگونه اين تيم مي تواند در مسابقات مقدماتي المپيك 2012 موفق ظاهر شود و قدم به بازيهاي المپيك لندن بگذارد؟ يا اينكه آيا تيم ملي در جام ملتهاي اسيا ( دي و بهمن - قطر ) نيز روي لبه تيغ حركت خواهد كرد و باز هم در اين مسابقات معظم ، بر طبل ناتواني خواهيم كوبيد؟ پرسش ديگر اينكه چرا ژاپن و كره جنوبي در سالهاي اخير همواره به بازيهاي المپيك راه مي يابند ، بليت حضور در جام جهاني را دريافت مي كنند و در رقابتهاي مهمي چون جام ملتهاي آسيا نتيجه مي گيرند اما ما كماكان اصرار داريم كه به بيراهه برويم و بار كج را به سر منزل مقصود برسانيم؟ سئوالها و پرسش هايي از اين دست بر اين نظريه صحه مي گذارد كه فقدان سياست گذاري كلان و اتكا به رويكرد جزء نگرانه و نبود مديران كلان نگر و سياست محور ، چنين وضعيت شكننده اي را در فوتبال ما حاكم كرده است . وقتي در فوتبال ، فقط پول حرف اول را بزند و نتيجه گرايي و حاشيه هاي تخريب كننده بر متن آن فائق آيد و از همه بدتر نوانديشي در راس مديريت فدراسيون فوتبال محلي از اعراب نداشته باشد ، معلوم است كه اين نوع ناكاميها به يك عادت بد تبديل مي شود. بايد اعتراف كرد كه متاسفانه اين نوع عادت اكنون در فوتبال ما اپيدمي شده و بدليل بايكوت نقدهاي خيرانديشانه و راهكارهاي منصفانه صاحب نظران ، بي توجهي به قواعد حرفه اي وهزينه هاي بي حساب و كتاب ( ريخت و پاش ) ، تعصب و جسارت در عرصه بين المللي كم رنگ شده و در نهايت تير فوتبال در پهنه مسابقات معتبر بين المللي به سنگ خورده است . از اينها گذشته ، از شكست ها اصلا درس عبرت نمي گيريم و پس از مدت كوتاهي ، همه چيز به محاق فراموشي سپرده مي شود. دست روي دست نگذاريم ....................................... در سالهاي گذشته هرگاه فوتبال ما در مسابقات بين المللي و برون مرزي ناكام مانده ، تنها به انتقاد به انديشه ها و تفكرات كادرفني و كم كاري بازيكنان پرداخته ايم و پس از مدتي روز از نو و روزي از نو . بدون انكه از اين شكست ها پلي براي فردايي بهتر بسازيم و از ناكاميها درس بگيريم. در اين راستا ، مديريت ناكاراي فوتبال كمتر مورد توجه قرار مي گيرد و اين مربي است كه مواخذه مي شود و در نهايت اينكه ، به سبب اتكا به اين فرهنگ غلط و سنتي ، هيچگاه نتوانسته ايم براي فردا ، تدابير اصولي تري را تبيين كنيم . برخي از كارشناسان علت اين ناكاميها را ناكارآمدي فدراسيون فوتبال تلقي مي كنند و معتقدند كه عدم راهيابي تيم ملي به جام جهاني افريقايي جنوبي ، ناكامي تيم هاي ملي جوانان و نوجوانان در مسابقات قهرماني اسيا و شكست تلخ تيم اميد در گوانگجو را بايد در اين ناكارايي جستجو كرد . نبايد ذره اي شك به دل راه داد كه تيم اميد در گوانگجو فاقد هارموني و نظم تيمي بود و ناهماهنگي در سازمان دفاعي و در مجموع نبود پيوند اصولي در خطوط سه گانه ، به دفعات به چشم امد كه طبعا اين نقاط تاريك به كادرفني و بويژه شخص غلامحسين پيرواني مربوط مي شود . اما از ياد نبريم كه در كابينه فعلي فدراسيون فوتبال ، اين تنها ناكامي نبود و شكست تيم اميد در ادامه ناتواني ديگر تيم هاي فوتبال ما حاصل شد . بهرحال ، بايد از شكست هاي تلخ گذشته و ناكامي اخير در گوانجگو پند گرفت و بجاي انكه مسئولان فدراسيون فوتبال دست روي دست بگذارند و به دنبال بهانه باشند ، بهتر است كه سريعا به تشكيل اتاق فكر بينديشند و با تبادل انديشه با نخبگان و كارشناسان اكتيو ، راه برون رفت از اين وضعيت را كالبد شكافي كنند . در غير اينصورت كاخ ارزوي ما براي كسب مقام قهرماني در جام ملتهاي اسيا و راهيابي به بازيهاي المپيك لندن ، همانند سالهاي گذشته فرو خواهد ريخت . ( از : محمدرضا ميرزاييان )
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 444]