واضح آرشیو وب فارسی:قدس: در جستجوي يك تفاهم شيرين: اقتصاد و محيط زيست
« ارزش تنوع گونه اي از ديد اقتصادي چيست؟ زيان اقتصادي كه به دليل نابودي تنوع گونه اي گريبان گير بشر مي شود چه قدر است؟ چه تدابير مالي وجود دارد كه ما را به نقطه اي برساند كه در آن سود اقتصادي كه از رهگذر حفاظت از محيط زيست نصيبمان مي شود، با سود استفاده از اين منابع همخواني داشته باشد؟» اين پرسشها را زيگمار گابريل، وزير محيط زيست آلمان در مراحل اوليه تدارك نهمين كنفرانس سازمان ملل براي حفاظت از محيط زيست، براي انجام تحقيقاتي در زمينه هزينه هاي ناشي از تخريب محيط زيست مطرح كرده بود. در نتايج تحقيقاتي كه در كنفرانس بن ارائه شدند، مي توان پاسخ اين پرسشها را يافت. نتايج اين تحقيقات را كه توسط زيست شناس بريتانيايي، سر نيكلاس استرن انجام شده، شايد بتوان در چند جمله خلاصه كرد: مبارزه با گرم شدن زمين گران تمام مي شود، اما اگر دست روي دست بگذاريم و تنها نظاره گر باشيم هزينه اي كه خواهيم پرداخت، به مراتب بيشتر است.تنها زيان مالي از دست رفتن مناطق جنگلي، برابر با 6 درصد از توليد ناخالص جهاني است، يعني مبلغي معادل دو بيليون يورو. بار اصلي در اين ميان بر دوش كشورهاي فقير است؛ براي مثال در 40 سال ديگر امكان صيد تجاري ماهي وجود نخواهد اشت. نبود اين امكان يعني كاهش 100 ميليون دلار درآمد ناشي از صيد ماهي، حذف 27 ميليون فرصت شغلي در بخش شيلات و فقدان مهمترين منابع پروتئين حيواني براي يك ميليارد انسان در كشورهاي در حال توسعه. اين كارشناس معتقد است نگه داشت تنوع زيستي، راهي است براي مبارزه با فقر. سودبرندگان هم براي حفاظت از محيط زيست به فكر افتاده اند يكي از دستاوردهاي نهمين كنفرانس سازمان ملل در زمينه حفاظت از محيط زيست، امضاي طرح نگهداشت تنوع زيستي توسط 34 شركت مشهور، همچون شركت Faber-Castell، بزرگترين توليدكننده نوشت افزار در سراسر جهان بود. يكي از مسؤولان اين شركت درباره اقدامهايي كه Faber-Castell براي حفاظت از تنوع گونه اي از يك سو و تضمين فعاليتهاي تجاري خود از سوي ديگر، انجام داده است مي گويد: «در جنگلهاي برزيل مورچه هايي زندگي مي كنند كه براي چوب درختان مضرند. اما از طرف ديگر ما پرندگان بسياري داريم كه مورچه شكار مي كنند. با ورود اين پرندگان به منطقه، ديگر به محصولات شيميايي براي مبارزه با مورچه ها نيازي نيست. اين نوع مبارزه دو پيامد مثبت دارد: كاهش هزينه هاي شركت كه بايد صرف خريد محصولات شيميايي شود، و جلوگيري از تأثيرات منفي اين مواد بر روي منابع طبيعي.» به اين ترتيب مي توان گفت تنوع زيستي نه تنها تضميني است براي ادامه زندگي بر روي كره زمين، بلكه ضمانتي است براي ادامه تجارت. با اجراي چنين طرحهايي مي توان اميدوار بود كه سودبرندگان اصلي از تخريب محيط زيست هم، حتي براي تضمين سود خود در آينده هم كه شده، در راه حفاظت از تنوع زيستي گام بردارند.
شنبه 25 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]