توضيح نماينده حكومت اقليم كردستان عراق در تهران در مورد سخنان متناقض مقام هاي رسمي عراق- بخش پاياني سايه تفكر بعثي بر موضع عراق درباره جزاير ايراني

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: توضيح نماينده حكومت اقليم كردستان عراق در تهران در مورد سخنان متناقض مقام هاي رسمي عراق- بخش پاياني سايه تفكر بعثي بر موضع عراق درباره جزاير ايراني
گروه سياسي، مريم مهدوي اصل؛بخش نخست اين گفت وگو روز پنجشنبه منتشر شد، قسمت آخر آن كه به مباحث حضور امريكا در عراق و نقش ايران در روابط بين اين دو كشور مي پردازد در پي مي آيد؛----انتقادي كه به برخي از مقام هاي عراقي يا دستگاه وزارت خارجه اين كشور از طرف ايران وارد مي شود اين است كه در اجلاس هاي شوراي همكاري خليج فارس، شوراي همكاري كشورهاي اسلامي كه دو الي سه ماه قبل از پايان سال 86 برگزار شد، حمايت شفاهي يا علني و حتي مكتوب مقام هاي عراقي از ادعاي واهي امارات متحده عربي درخصوص جزاير سه گانه ايراني نيز مطرح شد. نامه مكتوب آن نيز اخيراً از سوي وزارت امور خارجه عراق به امارات متحده عربي فرستاده شد كه با واكنش سخنگوي وزارت امور خارجه ايران نيز مواجه شد. شما فكر نمي كنيد كه در مورد رويكردهايي كه گاهي اوقات عراق در مورد ايران پيش مي گيرد، ايران ديگر مايل نباشد كه در مورد مسائل امنيتي عراق با امريكا مذاكره كند و مذاكرات نيز به اين دلايل به تعويق افتد، تا حدي كه آقاي زيباري اعلام كنند كه ديگر احتمال مذاكرات وجود ندارد؟من متوجه نشدم. در مورد قرارداد الجزاير شما سوال كرديد؟-البته آقاي طالباني چندي پيش در مورد قرارداد الجزاير نيز موضع گرفتند كه در آن هنگام نيز ما نظر شما را جويا شديم. اما سوال الان من درخصوص ارسال نامه مكتوب وزارت امور خارجه عراق به دستگاه سياست خارجي امارات متحده عربي درباره جزاير سه گانه ايراني است.بله، جزاير سه گانه ايراني. من در اين مصاحبه مي خواهم نكته يي را به شما بگويم. شايد اشتباه كنم ولي به نظرم تا اين لحظه كه من و شما نشسته ايم متاسفانه در عراق يكسري از مسوولان جديد كه عده يي از آنان مبارز بوده و عليه صدام جنگيده اند، اگر صحيح باشد و بتوانم بگويم، تفكرشان تفكر شوونيستي عربي- بعثي است.-با توجه به اينكه شما در قسمتي از مصاحبه اظهار داشتيد كه كشورهاي عربي منطقه براساس تفكرشان نمي توانند عراق جديد را بپذيرند، آيا دوباره عراق دارد به سمت تفكر ناسيوناليسم عربي پيش مي رود؟گفتم تفكر شوونيسم عربي است. گفتيم كه عراق نبايد طرفدار كشوري عليه ديگري باشد. يعني چه؟ من نبايد بدون حكميت، بدون مدارك و بدون برگشتن به اسناد، تاييد كنم كه امارات متحده عربي در مورد جزاير سه گانه خليج فارس حق دارد يا ايران حق دارد. بايد برگردانيم به دادگاه بين المللي و با اسناد و مدارك صحبت كنيم.ولي خب ايران حق دارد بگويد اين مال من است و هر كس ديگري هم حق دارد بگويد مال من است. ولي حق اصلي دست مدارك و اسناد تاريخي است. اگر اسناد تاريخي تاييد كند كه اينها مال ايران است خب بايد مال ايران باشد و اگر هم اسناد تاريخي تاييد كند كه مال امارات است بايد مال امارات باشد. در مورد اين تخاصم بين ايران و عرب در مورد جزاير سه گانه، عراق نبايد طرفداري كند. به خصوص اينكه اصلاً تا الان هنوز عراق و امارات متحده عربي سفارتخانه هايشان را هم در كشورهاي يكديگر باز نكرده اند كه بيايند در مورد جزاير كشور ديگري به تاييد آن بپردازند، بدون اينكه هيچ كاري انجام داده باشند. اما در مورد مسائلي كه وزير خارجه عراق گفته اند كه احتمال مذاكرات ايران و امريكا را دور مي بينند، حتماً متكي بر اطلاعات است. چون ايشان چند بار گفته اند كه مذاكرات دارد از نزديك شروع مي شود. چرا سخنراني قبلي ايشان مثبت بود و چرا امروز كه احتمال برقرار نشدن مذاكرات را اعلام مي كنند، منفي است؟ من مي گويم هر دو صحبت حقيقت دارد. وقتي آقاي زيباري مي گفت مذاكرات مي خواهد انجام شود، توسط عراق اطلاعاتي داشت كه مذاكرات دارد انجام مي شود، چون ايران آمادگي داشت. كلاً مشكل اوليه ما ايران بود. بعد از آن من فكر مي كنم كه ديگر الان امريكايي ها آمادگي خودشان را نشان نمي دهند. چرا؟ چون الان بحث ديگري هست و بايد منتظر باشيم تا ببينيم نتيجه آن چيست والا مسائلي كه آقاي هوشيار زيباري اعلام كردند به عنوان وزير امور خارجه عراق براساس اطلاعاتي است كه دارند.-ولي در عين اينكه شما عنوان مي كنيد سفارتخانه يي در امارات نداريد ولي اين نامه توسط وزارت امور خارجه عراق به آنجا ارسال شده است. به هر حال بايد اين نامه از زير دست وزير امور خارجه عراق رد شده باشد تا به كشور ديگري ارسال شده باشد. پس بايد مورد تاييد دستگاه وزارت خارجه و دولت آقاي نوري المالكي هم واقع شده باشد. صرفاً يك ديپلمات ساده نمي تواند از دستگاه وزارت خارجه چنين نامه يي را به كشور ديگري ارسال كند. من اين را بگويم، شايد اين مساله براي عراق منفي باشد. اولاً نبايد هيچ نامه يي مربوط به سياست خارجي عراق بدون رضايت نوري مالكي خارج شود. اگر دقت كنيم مي بينيم به اندازه يي كه مالكي در ايران بوده و دوست ايران است هوشيار زيباري نبوده است. نامه يي هم كه صادر شده متاسفانه بايد بگويم كه برخي نامه ها به اسم وزارت خارجه عراق صادر شده است و من اطلاع دارم.-يعني آقاي وزير خارجه عراق اطلاع نداشته اند؟چرا چون وزير خارجي حقيقي هميشه در خارج به سر مي برد، يعني كلاً در سفر است. در عراق...-به هر حال معاون ايشان كه در جريان بوده اند؟ معاون ايشان صد درصد بايد در جريان باشد. اشكال هم در همين است ولي آيا همه معاونان هوشيار زيباري مثل هوشيار زيباري فكر مي كنند؟-ولي در خبرهاي بعد از آن وزير امور خارجه عراق اقدام به تكذيب اين نامه نكردند يا حتي واكنش هم نشان ندادند. بله، مي دانم ولي اگر من چيزي را بگويم اين براي حفظ حيثيت است.- فكر نمي كنيد اين مساله روي افكار عمومي ايرانيان اثر منفي مي گذارد. به خصوص اينكه هنوز تاريخ جنگ تحميلي عراق عليه ايران نيز از خاطر مردم ايران زدوده نشده است؟چرا در كل همه اخباري كه پخش مي شود، اگر مراقب نباشيم، ما مي گويم مثل تيغ است و هر دو طرف را مي برد.-شنيده مي شود قبل از اقدام دولت مالكي نسبت به شبه نظاميان مقتدا صدر هر از چند گاهي خود امريكاييان مبادرت به پرتاب موشك هايي در همان منطقه محافظت شده سبز مي كردند تا بتوانند همچنان به حضور خودشان در عراق ادامه بدهند. آيا شما اين مساله را قبول داريد يا فكر مي كنيد در حد يك شايعه است؟به نظر من در كل ايجاد وضعيت ناامني در عراق عاملي براي ماندن نيروهاي اشغالگر است در عراق. -يعني با حضور دولت فعلي عراق همچنان منافع امريكا در عراق در خطر است و آيا امريكا مي خواهد به حضور خودش در عراق ادامه دهد؟به نظرم امريكا با اين تشكيلاتي كه الان دارد، نسبت به اين موضوع اطمينان ندارد.-پس امريكا بهانه ايجاد مي كند تا به حضورش در عراق ادامه بدهد تا زماني كه دولتي در عراق به رسميت شناخته شود تا بتواند منافع امريكا را تامين كند؟توجه كنيد كه اين نظر شخصي من است. نظر تشكيلاتي نيست. شايد تشكيلات يك نظر ديگر داشته باشد. در نظر شخصي من سه مشكل در منطقه وجود دارد كه هر سه تا به يكديگر وصل هستند.-چه عواملي؟نخست مشكل فلسطين است، دوم روابط ايران و امريكاست و سوم وضعيت عراق است. هر سه موضوع نامستقرند. مشكل فلسطين چگونه حل مي شود؟ تا اسرائيل مطمئن نشود در بعد استراتژي خودش مشكلش تمام شده است، تا روابط ايران و امريكا خصمانه باشد كه عامل ايجاد ناامني در منطقه شوند، خب همه اين عوامل مي آيد در صحنه عراق. عراق بايد چه كار كند؟ اولاً عراق نبايد به حالت اول و سابق خودش برگردد تا يك دولت مركزي قدرتمند باشد كه بتواند هر تصميمي بگيرد. چون عراق يك دولت غني و ثروتمند است چه به لحاظ نيرو و چه به لحاظ فكري و چه به لحاظ مادي. تشكيل دولت از يكسو و دوم اينكه عراق تمام قدرت نظامي و اقتصادي كه داشت نابود شده ولي...-طبق آخرين آمارهايي كه به تازگي اعلام شد پروژه هاي اقتصادي امريكا در عراق جواب نداده و ضرر كرده اند.بله، اين خبر را ديده ام. به لحاظ اقتصادي تفكر انسان عراقي هميشه مقاوم بوده است، يعني هميشه مبارزه كرده و توانسته قرباني بدهد براي آن چيزي كه در فكرش است. يكي از اسباب ها و عوامل اصلي كه به عراق كمك مي كند، قدرت و ثروت است، يعني امكانات اقتصادي است. در عراق به خاطر وجود نفت امكان اقتصادي اش قوي است. مي تواند سريع به تكنولوژي دست يابد و نظام را تشكيل دهد، چون امكانات دارد. خب نبايد اين كار انجام شود. چون خطري مي شود بر سر راه اسرائيل و هم بر سر كشورهاي خليج فارس مثل عربستان سعودي و امارات متحده عربي. در واقع وحشتي را كه صدام حسين نشان داده است، امريكايي ها به فكر اين هستند كه دوباره اين كار صورت نگيرد. -يعني شما فكر مي كنيد امريكا جلوي برداشت نفت در عراق را مي گيرد تا عراق نتواند توسعه يابد؟نه، جلوي پيشرفت و توسعه نفت را نمي گيرد. دنبال اين است كه دولتي سر كار نباشد كه از امكانات نفت براي تقويت نظامي سوءاستفاده كند. در واقع نتواند از اين نفت بهره ببرد و از لحاظ نظامي قوي شود، اين يك طرف قضيه است، طرف دوم قضيه اين است كه امريكا از ايران مي ترسد. ايران بايد يك همسايه قوي داشته باشد. در واقع امريكا مي ترسد كه اگر عراق قوي شود، براي اسرائيل و كشورهاي عربي خليج فارس نيز اين ترس از ايران ايجاد شود. اگر عراق هم قوي نباشد، ترس از ايران وجود دارد. اين به نوعي معادله يي است كه تفكر كردن به آن و دسترسي به راه حل سريع آن سخت است. تنها راه حلش اين است...-پس امريكا از اين معادله در واقع دارد منافع اعراب در منطقه را تامين مي كند زيرا عراق ناامن و تخاصم بين امريكا و ايران مي تواند آينده آنان را فراهم كند؟تا اين لحظه من به اين نظر اعتقاد دارم كه با اين شرايط امريكا بيشتر مي تواند در منطقه حضور داشته باشد. چرا؟ چون اگر بخواهد دولت مركزي عراق، دولت ناتوان ولي متحد باشد اين به نفع امريكا...-دولت ضعيف ولي متحد.بله، دولت ضعيف و متحد كه بايد اكثريت آن طرفدار خودش باشد. خب به نظرم امروز اكثريت آرا در عراق به اعتقاد كشورهاي عربي به نفع ايشان نيست و به نفع ايران است، چرا؟ چون مي گويند اكثريت كرد و شيعه دوست ايران هستند، ولي در داخل عراق مسوولاني هستند كه متفقند.-پس امريكا كه مي خواست اصل دموكراسي را در عراق پياده كند، خودش آراي مردم را در انتخاب شيعه و كرد براي حكومت مركزي عراق قبول ندارد؟به نظر من، در اينجا، امريكايي ها مائوئيست هستند، قبلاً مائو در چين در مورد دموكراسي يك نظري داشت كه دموكراسي موجه است. امريكايي ها هم به دموكراسي در منطقه نياز دارند و همين دموكراسي نيز توجيه پذير است. مگر نه اينكه دموكراسي فعلي همين است كه راي بگيريد و راي اكثريت اهميت دارد، مگر حماس در فلسطين راي اكثريت نياورد. قبول اش نكردند چون مسائل سياسي وجود دارد.-پس تبليغات امريكا از ورودش به عراق تا به امروز براساس مشاهدات شما در تضاد و تناقض به سر مي برد؟در كل به نظر من شايد، اگرچه من به عراق نزديك نيستم ولي اين تناقض وجود دارد.-شما يك سال پيش بر اين اعتقاد بوديد كه عراق براي رسيدن به ثبات و امنيت به 10 سال زمان نياز دارد. با توجه به تحولات و معضلات اخيري كه در اين مصاحبه به آن پرداختيم و چالش هايي كه در آينده عراق با آن به احتمال زياد روبه رو خواهيد بود، آيا همچنان فكر مي كنيد عراق براي رسيدن به ثبات به همان زمان 10ساله نياز دارد يا شرايط تغيير مي كند؟نه، به نظرم شايد اين زمان كمتر يا بيشتر باشد، اين شرط نيست. در سياست مستحيل نيست. فقط اگر به اتفاقات و مسائل روزانه نگاه كنيم اين استنباط مي شود كه زمان مي تواند طولاني باشد. من شخصاً اعتقاد دارم كه اگر 10سال بيشتر نباشد، 10 سال كمتر نيست. فقط اين به معناي اين نيست كه امنيت عراق پيشرفت نمي كند. پيشرفت دارد ولي همه چيز به مسائل ناامني برنمي گردد. بعد از برقراري امنيت شرايط حفظ امنيت مطرح مي شود كه با برقراري امنيت اگر مراقب آن نباشيم، شايد يك سال بعد همين ناامني 10سال قبل به وجود آيد. براي اين است كه من مي گويم كل مسائلي كه در ذهن من است كه به آنها اشاره كرديم، جزيي از حفظ امنيت در منطقه است.اگر اين سه مساله به طور كلي در منطقه لاينحل بماند، هميشه خطر ايجاد ناامني دوباره وجود دارد. براي اين من مي گويم در مورد آن مسائلي كه شما فرموديد، بايد تلاش ما اين باشد كه هم امنيت ايجاد كنيم و هم وسايل حفظ امنيت. مساله آقاي نوري المالكي يا جنبش المهدي به نظرم يك عامل مثبت در تصميم آقاي مالكي بود كه با شبه نظاميان قدرتمند شروع كرد. يعني با جيش المهدي شروع كرد كه قوي ترين شبه نظاميان در عراق هستند. وقتي دولت مالكي بتواند با آنان برخورد كند شبه نظاميان كوچك هم خود به خود مي ترسند چون مي گويند ما قدرت جيش المهدي را نداريم ولي اگر دولت مالكي از شبه نظاميان كوچك شروع مي كرد اين باعث مي شد كه جيش المهدي قوي تر شود چون شبه نظاميان كوچك به آنها مي پيوستند.
شنبه 25 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 323]