تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835197560
تردیدها در مورد تأثیر مثبت واکسن آنفلوآنزا
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > سلامت - مجله آتلانتیک نوشته است: از آنجایی که تلفات جانی آنفلوآنزای جدید اغلب روی افراد مسن بوده، واکسنهای ساخته شده کمترین ایمنی را در بدن این افراد ایجاد کرده است. مجله ماهانه آتلانتیک در مقالهای درباره افزایش تردیدها نسبت به تأثیر واکسن آنفلوآنزا خبر داده است. در شماره نوامبر این مجله با توجه به نظر کارشناسان و ارائه آمار و ارقام، گفته شده از آنجایی که تلفات جانی آنفلوآنزای جدید اغلب روی افراد مسن بوده، واکسنهای ساخته شده کمترین ایمنی را در بدن این افراد ایجاد کرده است. اداره فدرال کشاورزی آمریکا در ژوئن 2009 اعلام کرد آنفلوآنزای جدید که در خود ویروس همهگیر جهانی H1N1/09 را دارد، ابتدا در مزرعهای در مکزیک کشف کرده است. اما بعداً مرکز کنترل بیماریهای واگیردار آمریکا (CDC) گفت رد ویروس را در خوکهای آسیایی دیده است و بنابراین به آنفلوآنزای خوکی (Swine flu) شهرت یافت. همه اینها در زیرمجموعه آنفلوآنزای نوع A هستند. هر چند بین دانشمندان درباره مبدأ شیوع آن اختلاف نظر است، اما با تحقیق روی ژن اوراسیاییها و اقوام آمریکای شمالی و دیدن ویروس در هر دو گروه در حال حاضر کسی نمیتواند به طور دقیق مبدأ آن را بگوید. در شمال فرودگاه فیلادلفیا در امتداد جاده ردلایون کمپانی بیوتکنولوژیکی قرار دارد که مرکز تولید واکسن آمریکاست. مرکز مد ایمیون (Med Immune) در حال تولید هفتهای یک میلیون واکسن آنفلوآنزاست. در طول تابستان و پاییز کارگران مشغول دستکاری در ویروس و ساخت واکسن از آن بودهاند. بعد از ساخت نیز روباتها کار تزریق در شیشه و بستهبندی آن را بر عهده دارند. این مرکز و 4 کمپانی دیگر مسئول تهیه واکسن برای تمام جمعیت ایالات متحده هستند. استراتژی مرکزی حکومت واکسینه کردن مردم در برابر آنفلوآنزای جدید است. طبق برنامه تا پایان سال میلادی جاری 159 میلیون نفر در برابر این ویروس واکسینه شوند. تزریق در تمامی مراکز دولتی و بیمارستانها فرودگاهها و حتی سوپر مارکتهای زنجیرهای نیز صورت میگیرد. تاکنون حکومت 3 میلیارد دلار بابت این نوع واکسنها هزینه کرده است. اما اگر ما بدانیم این گونه هزینه کردنها مبارزهای بیهوده است آنوقت چه تصمیمی باید گرفت؟ واقعیت این است که با تجربیات بهدست آمده واکسن مذکور کارایی - بهویژه تأثیری در جلوگیری از مرگ افراد مسن درگیر با بیماری- نداشته است. حدود 90 درصد از مرگومیرها مربوط به افراد مسن بوده است. محققان به همین دلیل شکاکیت بیشتری روی این طرح پیدا کردهاند طرحی که دولت میلیاردها دلار خرج آن کرده است. وجود 200 نوع ویروس شبیه به آنفلوآنزاآنفلوآنزای فصلی هر سال 36 هزار آمریکایی و نیم میلیون نفر از مردم جهان را به کام مرگ میکشاند. بیماری آنفلوآنزا از خیلی جهات هنوز اسرارآمیز باقی مانده است. اینکه دقیقاً چه میزان مرگومیر بهطور مستقیم ناشی از آن بوده و یا چه کسی آن را داشته نکته سادهای نیست. ما فکر میکنیم هر وقت که میافتیم و ناخوش شده و سردرد، تب، آبریزش بینی و درد عضلانی میگیریم؛ به آنفلوآنزا مبتلا شدهایم. اما محققان با بررسی بیش از نیمی از بیماران تنها 7 تا 8 درصد از آنها را بهعنوان مبتلایان ناشی از آنفلوآنزا شناسایی نمودهاند. بر این اساس بیش از 200 نوع ویروس شناسایی شدهاند که علائمی شبیه به علائم آنفلوآنزا دارند که برای بیش از دوسوم آنها هنوز دلایل ابتلا شناسایی نشده است. همینطور کسی به طور قطع و یقین نمیداند چرا ما در زمستان بیشتر مبتلا به آنفلوآنزا میشویم. گفته میشود شاید به خاطر زنده ماندن ویروس در سرما و مردنش در گرمای خورشید باشد و یا مردم وقت بیشتری در محیطهای بسته با یکدیگر صرف میکنند و یک عطسه و سرفه میتواند عامل انتقالدهنده باشد. نمونههای آزمایششده از ژنهای آلودهشده تنوع در گستردگی سال به سال انواع ویروسهای آنفلوآنزا را نشان میدهد. سازمان جهانی بهداشت و مرکز کنترل بیماریهای واگیردار آمریکا هرساله نمونههایی از 94 ملیت مختلف را آزمایش کرده و بدین ترتیب برای فصل بعدی حدس میزنند کدام نوع از ویروس آنفلوآنزا فعالتر و مخربتر خواهد شد. اما بهدلایل ناشناخته هر سال نمونههای جدید بیماری واکسنهای تولیدشده را بیاثر میسازند. حوادث تاریخی آنفلوآنزابدترین نوع تاریخی از خسارت ناشی از آنفلوآنزا متعلق به سالهای 1918-1919 است. آنفلوآنزای اسپانیایی در این زمان که مصادف با جنگ جهانی اول بود یک سوم مردم دنیا را آلوده ساخت و حداقل 40 میلیون و حداکثر 100 میلیون (نبود آمار دقیق) نفر را که بیشتر از کشتههای دو جنگ جهانی هستند را به کام مرگ کشاند. حتی بعد از جنگ جهانی اول نیز بسیاری از سربازان به همین دلیل جانشان را در بیمارستانها و خانههای خود از دست دادند! بعد از آن دو همهگیری جهانی دیگر به خاطر آنفلوآنزا یعنی در سالهای 1957 و 1968 رخ داد. و امسال (2009) مشاوران علم و تکنولوژی در کاخ سفید هشدار دادند که زمستان امسال یک سوم تا نیمی از آمریکاییها به آنفلوآنزای جدید مبتلا خواهند شد و میزان مرگ به بیش از 90 هزار نفر خواهد رسید که این رقم سه برابر حد معمول در آمریکاست. البته تا زمستان نرسد و تمام نشود این حدس و گمانها کماکان باقی خواهد ماند. دولت استرالیا که زمستان را پشت سر گذاشته (فصول در نیمکره جنوبی زمین بر عکس نیمکره شمالی است) آمار مرگومیر آنفلوآنزا را 1000 نفر اعلام کرده که نسبت به مدت مشابه کمتر بوده است. هشدارها و تبلیغات رسانهای نیز در آموزش مردم کمک کرده است. اما ویروس آنفلوآنزا در دهه 1930 شناسایی شده و در اواسط دهه 1940 محققان واکسنی تولید کردند که به سربازان جنگ جهانی داده تزریق شد. بعد از همهگیری مجدد آنفلوآنزا در 1957 دولت آمریکا مجدانه تلاش برای ساخت واکسن را شروع کرد و حالا به عنوان سیاست ثابت دولت سالانه 100 میلیون آمریکایی واکسینه میشوند. در موارد قابل ملاحظهای خود آنفلوآنزا مستقیماً باعث مرگ نمیشود، بلکه باعث بروز مثلاً ذاتالریه یا برونشیت مزمن شده و بیمار میمیرد. چندی پیش شایع شد که واکسن عامل کاهش مرگومیر تا 50 درصد و در مواردی تا 90 درصد شده است. نمونههای تحقیقاتی تأثیر واکسن آنفلوآنزا را روی مرگ افراد مسن که به هر دلیلی مردهاند، سنجیدهاند نه فقط روی افرادی که اختصاصا آنفلوآنزا گرفتهاند. بدین معنی که کم شدن مرگومیر ناشی از هر حادثه دیگر نیز در تحقیق محققان به عنوان عامل موفقیت واکسن معرفی شده است. طبق تحقیقات بهعمل آمده توسط محققان در مرکز آلرژی و بیماریهای واگیردار آمریکا 10 درصد از مرگومیر افراد مسن در فصول سرما ناشی از آنفوآنزا بوده است. حالا چطور میتوان اعلام کرد که واکسن آنفلوآنزا نیمی از مرگومیرها را کاهش داده است؟ حتی اگر مرگهایی که به طور غیرمستقیم ناشی از آنفلوآنزا هم بوده را نیز به آمار آمریکاییهای فوتشده در دورههای مورد نظر اضافه کنیم باز میبینیم شمار ناچیزی را در بر میگیرند! تحقیقات تام جفرسون و تأیید بیاثر بودن واکسنتام جفرسون پزشک متخصص در رم و رئیس شبکهای از محققان بینالمللی به تمسخر میگوید: برای واکسنی که باعث 50 تا 90 درصد کاهش مرگومیر شده و حتی جلوی مرگ ناشی از آتشسوزی و حملات قلبی و تصادفات رانندگی را نیز گرفته باید اسفند دود کرد. به عقیده وی دیگر این واکسن نیست بلکه معجزه است! تخمین کاهش 50 درصدی مرگومیرها براساس مطالعات مبتنی بر کوهورت (Cohort) که دست به مطالعه میزان مرگومیر در گروههای بزرگ سنی و نیز کسانی که از واکسن استفاده کردهاند یا نه، صورت گرفته است. میان واکسینه شدهها و نشدهها فرقهای زیادی نیز وجود داشته است. سطح سواد، نوع زندگی، میزان درآمد و بسیاری فاکتورهای دیگر در این نوع مطالعات باید دخیل داده شوند که مطالعات مبتنی بر کوهورت به همین خاطر نتایجش مستعد انحراف است. بنابراین به عقیده جفرسون آمار منتشره قابل استناد نخواهد بود. تیم جکسون سالها روی 72 هزار پرونده متعلق به افراد بالای 65 سال مطالعه کردند. آنها فهمیدند خطر مرگ بین افرادی که واکسن دریافت نکرده بوند 60 درصد بالاتر از کسانی بود که واکسن دریافت کرده بودند اما با یک تفاوت عمده و آن اینکه افراد سالم بیشتر برای واکسینه شدن مراجعه کرده بودند اما افراد مسنی که از دردهای مختلف رنج میبردند انگیزهای هم برای زدن واکسن نداشتند و یا آنقدر پیر و فرتوت بودند که تواناییشان برای این کار کم بود. بنابراین خود واکسن عامل کاهش مرگ ومیر نبوده است. پروفسور لون سیمونسون از دانشگاه جورج واشینگتن و از خبرگان در آنفلوآنزا میگوید: کار جکسون و همکارانش ستودنی است چرا که آنها کار خود را در مطالعات واگیردارشناسی به نحو احسن انجام دادند. بسیاری از کارشناسان مطالعات جکسون و همکارانشان را رد کردهاند و در ابتدا بسیاری از ژورنالهای پزشکی اجازه چاپ آن را ندادند اما سرانجام در مجله بینالمللی اپیدومولوژی در سال 2004 به چاپ رسید. تاریخ انواع واکسن آنفلوآنزا نبز تردیدها را درباره کاهش مرگومیر بر اثر زدن واکسن از بین نمیبرد. مثلاً در سال 2004 تولید واکسن دچار مشکل شد و تا 40 درصد ضریب ایمنی را پایین آورد اما هرگز آمار مرگومیر بالا نرفت. در سالهای 1968 و 1997 واکسن تولید شده در تابستان که روی نوع مخصوصی از ویروس مقاومت میکرد در فصل زمستان کارایی خود را از دست داد و اثر نکرد. در واقع عملاً کسی واکسینه در برابر ویروس نشد. سامیت ماجومدار از دانشگاه آلبرتا در کانادا شاهد دیگری میآورد: افزایش واکسینهشدهها در دو دهه اخیر میزان مرگومیرها را کم نکرده است. در سال 1989 تنها 15 درصد از افراد مسن بالای 65 سال آمریکا و کانادا واکسن آنفلوآنزا زدند و امروزه بیش از 65 درصد آنها واکسینه شدهاند اما نه تنها تغییری در مرگومیر این افراد ایجاد نشده بلکه تعدادشان افزایش نیز یافته است. اما هنوز برخی سخت از طرفداران واکسن هستند. نانسی کوکس رئیس بخش آنفلوآنزای سیدیسی میگوید واکسن آنفلوآنزا بهترین سلاح علیه آنفلوآنزا است. آنتونی فائوچی مدیر مؤسسه ملی آلرژی آمریکا نیز میگوید: در اینکه واکسن تا اندازهای مقاومت در برابر آنفلوآنزا را بالا میبرد شکی ندارم. تهمتهای زیادی به جکسون زده شد و هنگامی که در سال 2007 برای کنفرانسی دعوت شده بود بهدلیل تحویل نگرفتنش توسط همکاران مجبور شد ناهارش را در اتاق هتل بخورد. جفرسون میگوید: در ادبیات پزشکان واژه رابیش (بیمصرف یا آشغال) معنی ندارد. وی میگوید معدود تحقیقات روی واکسن آنفلوآنزا رضایتبخش بوده مثلاً تأثیر آن روی کودکان در سن مدرسه آن هم کسانی که سابقه بیماری نظیر آسم نداشتهاند. وی تأکید میکند: تنها راه تحقیق درست گرفتن تست Q-tip از مبتلایان از طریق بینی یا گلو است. به گفته وی وقتی مریض مسنی میمیرد پس از کالبدشکافی پروندهاش جزو آنفلوآنزاییها میشود. به طور طبیعی افراد بالای 70 سالگی سیستم ایمنی بدنشان آنقدر قوی نیست که بتوانند در برابر بیماری مقاومت کنند که اکثر تلفشدگان در این سن و سال هستند. در آمار منتشره در 8 آگوست 2009 تنها 36 نفر از کودکان بر اثر آنفلوآنزا مردهاند. از طرف دیگر جوانان بدنشان مقاومت بیشتری دارد و سیستم ایمنی بدنشان هم قوی است. پی به عقیده جفرسون واکسن برای چه گروهی تولید میشود؟ اگر برای افراد مسن که آنها بدنشان در برابر مرگ مقاومت ندارند. سوءاستفاده مقامات دولتی از اوضاعدر آمریکا مقامات برای مبتلایان نیز دو دارو بنامهای oseltamivir و zanamivir در نظر گرفته (نام دیگرشان Tamiflu و Relenza)و از پزشکان خواستهاند آنها را برای مریضان تجویز کنند. البته افرادی مانند دانیل جانیس از دانشگاه ایلتی اوهایو معتقد است که ویروس بعد از چند روز در برابر دارو مقاوم میشود. در سال 2005 که آنفلوآنزای آسیایی در آمریکا زیاد شد دولت بوش از کنگره یک میلیارد دلار خواست تا به مبارزه با آن بپردازند. این در حالی بود که کنگره 8/1 میلیارد دلار قبلاً برای آن در نظر گرفته بود. تولید دارو و پرشدن جیب سرمایهدارانسپس گفته شد دونالد رامسفلد وزیر دفاع اسبق آمریکا صاحب کمپانی Gilead Sciences است که داروی Tamiflu را درست میکند. 85 تا 90 درصد بازار دارو را کمپانی رامسفلد در اختیار دارد. اما عوارض جانبی این دارو باعث شگفتی است. تهوع و استفراغ از شایعترین آنهاست. یک پنجم کودکان نیز دچار اضطراب و رفتارهای جنونآمیز شدهاند. ب روکورو هاما رئیس انستیتو عوارضشناسی داروها در ژاپن میگوید: 50 مرگومیر که تا 2007 در این مرکز ثبت شده بهدلیل عوارض ناشی از این دارو Tamiflu بوده که بیمار با سکته قلبی جان خود را از دست داده است! کمپانی Roche که زیرمجموعه کمپانی Gilead Science است، در دو گزارش منتشر شده در مطبوعات در سپتامبر 2006 تأیید کرد که داروی Tamiflu تا 50 درصد مرگومیرها را کاهش داده است که این خود دروغ بزرگی بود. اخیراً در بیانیهای در سایت کمپانی آمده که داروی تامیفلو اثر مستقیمی روی مرگ ومیرها ندارد و این در حالی است که سخنگوی FDA گفته گزارشات 2006 را ندیده است. با این اوصاف چرا مسئولان فدرال میلیاردها دلار هزینه برای تولید واکسن و دارو که به زعم خودشان تأثیر بسزایی هم نداشته، میکنند؟ پاسخ کوتاه این است که مسئولان امر پزشکی باید حداقل جوابی برای سؤالات مردم داشته باشند و داروها و واکسن حداقل این مسئولیت پذیری از جانب حکومت است. البته حکومت مدعی است که نمیگذارد مردم بمیرند! ! فشار افکار عمومی برای رهایی از بیماریهادر دهه 1925 در آمریکا داستان مارتین ارواسمیت پزشکی که واکسن برای نابودی نوعی طاعون بنام bubonic تولید کرده بود، خواندنی است. تلاشهای وی برای تأثیر واکسن ناامیدکننده بود و از طرف دیگر جامعه عصبانی میخواست تا به آن واکسن ایمان پیدا کند و از طرف دیگر کمپانیهای گرسنه و تشنه پول هم منتظر بودند تا واکسن را راهی بازار نمایند بدون اینکه مطالعات کافی روی واکسن صورت گرفته باشد. به همین دلیل رسم غلطی در جوامع بروز کرد که اگر واکسن یا دارویی شواهد بسیار کمی هم از بهبودی نشان داد بلافاصله راهی بازار شود. در دهه 1980 و 90 متخصصان دریافتند که شیمی درمانی و تزریق مغز استخوان روی سرطان سینه زنان تأثیر میگذارد و شروع به ثبت نام از مریضها و آزمایش کردند که بعداً در سال 2000 گفته شد که روش تزریق باعث مرگ مریض میشود و جلوی آن را گرفتند. نمونه دیگر درباره داروهای مرتبط با analgesic lidocaine است. در دهه 1970 پزشکان اعلام کردند مصرف چنین داروهایی باعث ریتم دادن به ضربان قلب شده و در نتیجه آن را برای مریضانی که دچار تپش قلب بودند تجویز کردند. کادیولوژیستها برای سالها تجویز و استفاده از این نوع داروها را به چالش کشیدند و آن را مضر دانستند تا اینکه در سال 1989 و پس از مطالعه روی مرگ افرادی که از این طریق جانشان را در مقایسه با سایر روشها از دست داده بودند، آن را متوقف کردند. براساس اینگونه شواهد دو راه بیشتر برای ما در مواجهه به واکسن آنفلوآنزا باقی نمیماند. یکی اینکه واکسن تأثیر خوبی در پیشگیری دارد یا حداقل کمککننده است. البته با توجه به شواهد بهدست آمده و اظهارنظر کارمندان بهداشت که علاقهای به زدن واکسن نشان ندادهاند میتوان از بیتأثیر بودن آن صحبت کرد. دیگر اینکه اصولاً اعتقادی به واکسن نداشته و اصلاً آن را توصیه نکرد. سامیت ماجومدار متخصص کانادایی میگوید: واکسن به ما احساس غلطی از امنیت میدهد. به گفته وی وقتی گفته میشود با مصرف واکسن 50 درصد کاهش مرگومیر شده (به غلط) و بعد دپارتمان CDCآمریکا با زور آن را به واحدهای خود ارسال میکند چارهای جز اطاعت از آن نیست و مسئولان بهداشت باید آن را به مردم تزریق کنند. به عقیده وی اطلاعرسانی از طریق رادیو و تلویزیون و مطبوعات و ارائه آموزشهای صحیح شستشوی دستها و رعایت بهداشت در مکانهای عمومی جوابگوتر از واکسن بوده که متأسفانه دولت آمریکا به اندازه تبلیغات روی واکسن به آن نپرداخته است. در مکزیک در ماه مارس 2009 که ویروس شیوع پیدا کرد دولت باجدیت تمام مردم را وادار به رعایت بهداشت کرد و مبتلایان را نیز در قرنطینه کامل قرار داد. در انگلستان برنامهای تحت عنوان «buddy» ایجاد شد تا همسایگان با رعایت کامل بهداشت به مبتلایان غذا و دارو رسانده تا آنها هوس نکنند به بیرون آمده و آلودگی را بیشتر نمایند. انتقال آنفلوآنزا در مراکز درمانی توسط بیماران به یکدیگراما در آمریکا تأکید روی استفاده از واکسن نوعی ایمنی پوچ را در بین مردم شیوع داده و آنها را به غلط از ایمن بودنشان مطمئن ساخته که این خود در شیوع بیماری مؤثر خواهد بود. از سوی دیگر تبلیغات فراوان روی داروهای آنفلوآنزا باعث شده تا مردم با یک آبریزش بینی پشت بیمارستانها و داروخانهها صف بکشند! و به قول سامیت ماجومدار مرگبارترین راه انتقال نیز در بیمارستانها و قرار گرفتن کنار سایر مریضهای واقعی است اما ما نمیتوانیم چنین چیزهایی را به مراجعهکنندگان بگوییم!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 600]
صفحات پیشنهادی
تردیدها در مورد تأثیر مثبت واکسن آنفلوآنزا
تردیدها در مورد تأثیر مثبت واکسن آنفلوآنزا. جامعه > سلامت - مجله آتلانتیک نوشته است: از آنجایی که تلفات جانی آنفلوآنزای جدید اغلب روی افراد مسن بوده، ...
تردیدها در مورد تأثیر مثبت واکسن آنفلوآنزا. جامعه > سلامت - مجله آتلانتیک نوشته است: از آنجایی که تلفات جانی آنفلوآنزای جدید اغلب روی افراد مسن بوده، ...
-
گوناگون
پربازدیدترینها