واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > شهری - جدیدترین گزارش محققان انگلیسی و هلندی درمورد رتبه بندی شادترین مردم دنیا علیرضا نورایی: مفهوم شادکامی یا رضایت از زندگی (SWL)، معیار مهمی در تحقیقات اقتصادی و روانشناسی است. در دهه اخیر دانشمندان علوم اجتماعی و متصدیان نظرسنجیها، پرسشنامههای بسیار دقیقی را برای آگاهی از سطح احساس شادکامی در اختیار صدها هزار نفر در اطراف دنیا قرار داده اند. «نقشه جهانی خوشحالی» از دانشگاه لیسستر انگلیس و «پایگاه جهانی اطلاعات خوشحالی» از دانشگاه اراسموس هلند دو نمونه از بزرگترین مطالعات ردهبندی کشورها از نظر شادمانی هستند. نکته جالب توجه این است که در تمامی بررسیهای مربوط به خوشحالی اساسا یک سوال از افراد پرسیده می شود: چهقدر خوشحالاید؟! به عقیده کارشناسان پاسخی که از این پرسش دریافت میشود تنها به احساس کنونی مربوط نیست، بلکه علاوه بر آن با چگونگی احساس نسبت به کل زندگیشان هم مرتبط است. بنا به بررسی اخیری که توسط آدریان وایت از دانشگاه لیسستر صورت گرفته، شادترین کشور جهان جایی نیست که از آب و هوای مطلوب مدیترانهای، آفتاب دلانگیز و نسیم نوازشگر بهرهمند باشد و مناظر طبیعتش بهشت را روی زمین تصویر کرده باشد. بلکه شادترین نقطه زمین، دانمارک است؛ کشوری ظاهرا سرد، افسردهکننده و عاری از مناظر تماشایی. این پژوهشگر با استفاده از پاسخهای 80 هزار نفر در سرتاسر جهان، نقشهای از احساس خوشبختی افراد تهیه کرده است. بر اساس تحقیق او،ب عد از دانمارک با فاصله کمی سوئیس و اتریش در صدر فهرست خوشحالترین کشورها جای میگیرند. وطن خود وایت، انگلیس، در رده 41 ام قرار دارد و زیمبابوه و برونئی در آخر هستند. ایران هم در رتبه 96 است. شادمانی= سلامتی +رفاه + آموزشبنا به عقیده آدریان وایت، سطح شادمانی یک ملت ارتباط بسیار نزدیکی با سطح سلامت و بهداشت دارد. بعد از سلامت، رفاه و آموزش در جایگاه مهمترین عوامل تعیینکننده شادکامی قرار دارند. آقای وایت که خود یک روانشناس اجتماعی تحلیلی است، میگوید: وقتی از مردم سوال میشود که آیا شادمان هستند، آن دسته که در کشورهایی به سر میبرند که خدمات درمانی مناسب، سرانه تولید ناخالص ملی بالاتر و دسترسی به آموزش دارد، احتمال پاسخ مثبت بیشتر است. او البته یادآوری میکند که این سنجشهای شادمانی، کامل و بینقص نیست ولی در عین حال بهترین روش در دسترس است و سیاستمداران صحبتهایی در خصوص بهکارگیری آنها برای سنجش عملکرد نسبی هر کشور میکنند. او عقیده دارد استفاده از عوامل مزبور میتواند در رهگیری تغییرات شادکامی و رویدادهایی که میتواند منجر به آن شود، نظیر تاثیراتی که جنگ، قحطی یا موفقیتهای ملی ممکن است در یک کشور خاص بر احساس خوشحالی داشته باشد، مفید باشد. به گفته این روانشناس، تمایلات سیاسی برای بهکارگیری سنجشهای خوشحالی به همراه برآوردهای مربوط به رفاه مالی به عنوان نمایانگرهای ملی، در حال افزایش است. بر اساس یک بررسی که بیبیسی در انگلستان انجام داده، 81 درصد از مردم فکر میکنند که دولت باید آنها را بیشتر خوشحال کند تا ثروتمند. هویت جمعی لزوما شادکامی نمیآوردوایت از قرارگرفتن برخی کشورهای آسیایی در ردههای پایین خوشبختی، اظهار شگفتی میکند؛ چنان که چین در رده 82، ژاپن در رده 90، و هند در رده 128 قرار دارند. اظهار شگفتی وایت به این دلیل است که تصور میشود این کشورها دارای حس قوی هویت جمعی هستند؛ عاملی که در نظر دیگر محققین با حس شادکامی در ارتباط است. او در ادامه میگوید: جای توجه دارد که بسیاری از بزرگترین کشورها، عملکرد نامناسبی در مقیاس اجتماعی داشتهاند. به نظر میآید محرومیتهای حاصل از زندگی مدرن و نگرانیهای عصر حاضر در مقایسه با نیازهای بهداشتی، مالی و آموزشی در دیگر نقاط دنیا، از اهمیت کمتری برخوردار باشند. نقشه جهانی شادمانی، تفاوتها را میان 177 کشور دنیا نشان میدهد. این نقشه بر پایه تحلیل نتایج بیش از 100 مطالعه است. وایت برای تهیه این نقشه، دادههای منابع مختلفی شامل یونسکو، آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا، بنیاد اقتصاد جدید، و سازمان جهانی بهداشت را تحلیل کرده است. جالب توجه است که در میان ده صدرنشین فهرست خوشبختی، 6 کشور اروپایی هستند. در همین حال آمریکا در جایگاه 23، استرالیا در رده 26 و فرانسه در رتبه 62 است. زیمبابوه در انتهای فهرست قرار دارد و سودان در رده 173، روسیه 167، و لبنان در رده 113 کشورهای خوشحالاند. اول: دانمارکیهایی که چیزی برای گلایهکردن ندارنداما آیا واقعا میتوان دانمارکیها را خوشحالترین مردم روی زمین دانست؟ وقتی بیل ویر، گوینده ایبیسینیوز، به دانمارک سفر کرد تا به جواب این سوال دست پیدا کند، به طور تصادفی از برخی میخواست که به خوشبختی خود بین یک تا ده امتیاز دهند. عمده افراد حداقل امتیاز 8 و تعدادی 9 و 10دادند. ولی بالاخره یک دانمارکی بدخلق پیدا شد که اعتقاد نداشت که دانمارکیها خیلی شادماناند. البته او سریع تصدیق کرد که نسبتا از زندگیاش راضی است و در ادامه گفت که دانمارکیها کلا چیز زیادی برای گلایهکردن ندارند. تنها چیزی که دانمارکیها میتوانند از آن گلایه کنند، مالیات است. شادترین مردم دنیا، بیشترین مالیاتهای دنیا را هم پرداخت میکنند؛ چیزی حدود 50 تا 70 درصد درآمدشان. در عوض دولت تمامی خدمات درمانی و آموزشی را پوشش میدهد و علاوه بر این، سرانه هزینهاش برای کودکان و سالخوردگان بیش از هر کشور دیگر است. نظام اقتصادی این کشور برای جمعیت 5/5 میلیون نفریاش کارآمد است؛ کشوری پادشاهی که سرانه تولید ناخالص ملی آن در سال 2007 تقریبا 37 هزار دلار بوده است و متوسط عمر ساکنان آن 78 سال. دومی: سوئیس که همیشه بیطرف استاما بعد از دانمارک پرنده خوشبختی بر شانه ساکنان کدام نقاط کره زمین نشسته است؟! سوئیس 6/7 میلیون نفری، در جایگاه دوم خوشبختترین نقطه دنیا است؛ کشوری با مساحت حدود 41 هزار کیلومتر که مشتمل بر 26 ایالت است. شهرهای ژنو، باسل و زوریخ مراکز اقتصادی این کشور هستند. سوئیس با سرانه تولید ناخالص ملی 40 هزار دلار، در سال 2007 یکی از ثروتمندترین ملتهای دنیا را در خود جای داده است؛ کشوری که در نزاعهای بینالمللی همیشه بیطرف بوده و میزبان بسیاری از سازمانهای بینالمللی مانند صلیب سرخ، سازمان تجارت جهانی و دو دفتر سازمان ملل در اروپا است. چهارتای بعدی هم اروپاییاند: اتریش + ایسلند + فنلاند + سوئداتریش سومین کشور خوشبخت، 84 هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و شامل 9 ایالت میشود. در سال 2007، سرانه تولید ناخالص ملیاش 38 هزار دلار بوده است. این کشور در ردهبندی سیستم سلامت بهداشت، در جایگاه نهم قرار دارد و متوسط عمر ساکنانش در آن 79 سال است. ایسلند به عنوان چهارمین کشور شاد دنیا با مساحت 103 هزار کیلومتر مربع حدود 320 هزار نفر را در خود جای داده است. این سرزمین واقع در اروپای شمالی در سال 2007، سرانه تولید ناخالص ملی 39 هزار دلار داشته و در ردهبندی سیستم سلامت پانزدهمین کشور است. متوسط عمر ساکنان ایسلند 80 سال است. در میان 5 ملت شادکام دنیا، دیدن نام نه چندان آشنای باهاماس جالبتوجه است. اسم رسمی این کشور "مشترکالمنافع باهاماس" است و در شمال کوبا، جمهوری دومنیکن، هاییتی و دریا کارائیب قرار دارد. در سال 2007 سرانه تولید ناخالص داخلی باهاماس حدود 28 هزار دلار بوده است. البته باهاماس در ردهبندی جهانی نظام سلامت که در سال 2000 توسط سازمان جهانی بهداشت تهیه شده، در جایگاه 94 قرار گرفته است. فنلاند که از غرب با سوئد، از شرق با روسیه، از شمال با نروژ و از جنوب با استونی همسایه است، در جایگاه ششم قرار دارد. این کشور جمعیتی حدود 3/5 میلیون نفر دارد. و سرانه تولید ناخالص داخلیش در سال 2007، 35 هزار دلار بوده است. این کشور در 1917 استقلال خود را از روسیه اعلام کرد. در یک بررسی بر مبنای شاخصههای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و نظامی فنلاند دومین کشور باثبات دنیا شناخته شده است. طول عمر متوسط ساکنان این سرزمین 79 سال برآورد میشود. سوئد همسایه ششمین کشور خوشحال، در رده 7 این لیست جای دارد. پهناوری این کشور حدود 450 هزار کیلومتر مربع است و در خود بیش از 2/9 میلیون نفر را جای داده است. سرزمین وایکینگ ها بین قرن های 8 تا 11 میلادی، در سال 2007 با 2/5 گردشگر بیشترین بازدید را در میان کشورهای شمال اروپا به خود اختصاص داده است. سرانه تولید ناخالص ملی سوئد حدود 36 هزار دلار و عمر متوسط سوئدیها 81 سال است. 8 و 9 و 10: بوتان + برونئی + کانادابسیار جالب است که نام پادشاهی 658 هزار نفری بوتان در میان 8 کشور خوشبخت دنیا میبینیم. این کشور که به دلیل سیاستهای حکومتش تا سال 1999 حتی تلویزیون به آن وارد نشده بود و اولین روزنامه آن در اکتبر 2008 به طبع رسید، امروز یکی از خوشحالترین ملتها را در خود جای داده است. صادرات اصلی این سرزمین 38 هزار کیلومتر مربعی، الکتریسیته، چوب، سیمان، محصولات کشاورزی و صنایع دستی است. بر اساس آمار سازمان ملل، متوسط عمر بوتانیها برای زنان 67 و برای مردان 64 سال است و سرانه تولید ناخالص داخلی این مردمان، 5 هزار دلار در سال 2007 بوده است. قابل توجه است که تنها 47 درصد از بوتانیها باسوادند. برونئی یا به طور رسمی "دارالسلام برونئی" که در جنوب شرقی آسیا واقع است، نهمین کشور شاد دنیا لقب گرفته است. این سلطاننشین که در سال 1984 موفق به کسب استقلالش از بریتانیا شد، در مساحت 5700 کیلومتر مربعی خود 380 هزار نفر جمعیت دارد و با سرانه تولید ناخالص داخلی 51 هزار دلاری در جایگاه پنجم دنیا قرار دارد. متوسط عمر ساکنان برونئی 75 سال است. دهمین ملت خوشحال دنیا هم کاناداییها هستند. کانادا که بخش عمده قاره آمریکای شمالی را به خود اختصاص داده، دومین کشور بزرگ دنیا هم هست. این سرزمین پهناور، دارای دموکراسی پارلمانی و تحت سلطنت مشروطه ملکه الیزابت دوم - ملکه انگلستان - به عنوان راس کشور است. تولید سرانه ناخالص ملی این کشور در سال 2007 حدود 38 هزار دلار بوده و جمعیت 33 میلیونی آن به طور متوسط 80 سال عمر میکنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 805]