واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - لقب « بهترین تیم جهان اسلام» چگونه به القاب ورزش کشور پیوست! خبرآنلاین:«آقای رئیس جمهور این موفقیت و کسب مقام اول...» خانم خبرنگار از رسانه ای دولتی پرسش را در جلسه کنفرانس مطبوعاتی رئیس جمهور اینگونه آغاز می کند و پیش می رود . پرسشی که پایانش قرار است ختم شود به موفقیت سازمان ورزش در یک سال گذشته . احمدی نژاد اما خیلی زود وارد بحث می شود :« منظورتان چهارمی است دیگر؟ » اما خانم خبرنگار همچنان ادامه می دهد:« نگذاشتید سئوالم را کامل بپرسم ، منظورم رتبه اول در میان کشورهای اسلامی بود .» و بعد این عنوان دهان پر کن به عناوین ورزشی ایران افزوده می شود. ما حالا رتبه اول در میان کشورهای اسلامی را داریم و البته این کاملا مشخص است چون نه چین ، نه کره جنوبی ، نه ژاپن و نه حتی کشورهایی چون قزاقستان ، تایپه ، هند و کره شمالی و ازبکستان که رنکینگی بهتر یا بدتر از ما دارند ، هیچ کدام شان حکومتی اسلامی ندارند پس حالا ما بهترین کشور اسلامی آسیایی در بازی های آسیایی گوانگژو هستیم. لقبی که خیلی زود بخشی از تبلیغات تلویزیونی بانک دولتی می شود و در تیزر تبلیغاتی خود بارها و بارها از عنوان « رتبه نخست در میان کشورهای اسلامی » استفاده می کند و بعد البته خود را بزرگترین بانک دنیای اسلام معرفی می کند. ابهترین کشور اسلامی پس از ایران در رنکینگ بازی های آسیایی گوانگژو مربوط می شود به کشور مالزی است که در رده دهم جدول رده بندی ایستاده و دو پله پایین تر از آنها که 6 مدال طلا دارند هم عربستان است با کسب سه مدال طلا. اتکا به این آمار برای ساختن عنوانی دهان پر کن بی شک کافی ست اما تنها مروری بر حضورهای ایران در بازی های آسیایی نشان می دهد ، این افتخار اگر افتخاری بی نهایت مهم هم باشد تنها تکراری ست بر عنوانی که در ادوار متوالی پس از انقلاب اسلامی ، هر بار به ما تعلق داشته و تنها تیم نصف نیمه و کوچک ایران ، اعزامی به بازی های آسیایی دهلی 1982 ، در شدیدترین سال های جنگ تحمیلی نتوانسته برای ایران کسب شود. تکرار یک عنوان و ساختن القابی جدید برای ورزش در روزهایی که ورزش غرق در شادی کسب 20 مدال طلاست و دو متولی دولتی ورزش با هم پنجه در پنجه می جنگند تا موفقیت بدست آمده را تماما به نام خود سند بزنند ، آیا می تواند عواقبی تلخ چون تکرار ناکامی در بازی های المپیک چین را به همراه داشته باشد؟ این بزرگترین واهمه این روزهای اهالی ورزش ایران است. سال میزبان جایگاه ایران رنکینگ ملاحظات 2010 گوانگژو(چین) چهارم 1. چین ، 2. کره ، 3. ژاپن هیچ یک دولت اسلامی ندارند 2006 دوحه(قطر) ششم 1. چین، 2. کره ، 3. ژاپن ، 4. قزاقستان ، 5. ازبکستان هیچ یک دولت اسلامی ندارند 2002 بوسان(کره جنوبی) دهم 1. چین ، کره ، 3. ژاپن ، 4. قزاقستان ، 5. ازبکستان 6. تایلند ، 7. تایپه ، 8. هند ، 9. کره شمالی هیچ یک دولت اسلامی ندارند 1998 بانکوک(تایلند) هفتم 1. چین ، 2. کره ، 3. ژاپن ، 4 . تایلند، 5. قزاقستان ،6. چین تایپه هیچ یک دولت اسلامی ندارند 1994 هیروشیما(ژاپن) ششم 1. چین ، 2. ژاپن ، 3. کره ، 4. قزاقستان 5. ازبکستان هیچ یک دولت اسلامی ندارند 1990 پکن(چین) پنجم 1. چین ، 2. کره ، 3. ژاپن ، 4. کره شمالی هیچ یک دولت اسلامی ندارند 1986 سئول(کره جنوبی) چهارم 1. چین ، 2.کره ، 3. ژاپن هیچ یک دولت اسلامی ندارند 1982 دهلی نو(هند) هفتم 1. چین ، 2. ژاپن ، 3. کره ، 4.کره شمالی ، 5. هند ، 6. اندونزی اندونزی تنها کشور مسلمانی است که در سال های پس از پیروزی انقلاب به لطف 3 مدال برنز بیشتر توانسته بالاتر از ایران قرار بگیرد!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 324]