واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - داریوش مهرجویی بعد از نمایش مستند «مهرجویی و 40 سال فیلمسازی» اظهار داشت توقیف فیلم مانند توقیف روزنامهها، مسیر فعالیت افراد را دچار انحراف میکند. به گزارش خبرآنلاین، این مستند به کارگردانی مانی حقیقی، پنجشنبه 20 اسفندماه با حضور مهرجویی، عباس کیارستمی، مانی حقیقی و جمعی از هنرمندان و علاقهمندان مهرجویی در دو سالن بتهوون و ناصری در جریان جشنواره فیلم تصویر به نمایش درآمد و با استقبال گسترده حاضران مواجه شد. بعد از نمایش این مستند نشستی با حضور مهرجویی، محمود کلاری، فیلمبردار، مانی حقیقی، امید روحانی، منتقد و سیفالله صمدیان، دبیر برگزاری جشنواره فیلم تصویر و جشن تصویر سال برگزار شد. مهرجویی درباره این مستند و کیفیت کار مانی حقیقی، گفت: «از فیلم خوشم آمد. تنوع صحنهها و ریتم کار به گونهای بود که ببیننده را خسته نمیکرد، معمولاً در مورد مستندهایی که درباره افراد ساخته میشود، تماشاگر بعد از دیدن 20 دقیقه از فیلم خسته میشود اما صرف نظر از اینکه این مستند درباره خودم بود، حوصلهام از دیدنش سر نرفت. مشخص بود که مانی برای ساخت این کار حسابی مایه گذاشته بود. به مانی برای ساخت این کار تبریک میگویم.» مهرجویی در پایان این بخش از سخنانش با اشاره به نکاتی که گاه به شوخی در فیلم مطرح کرده بود، به طنز به حقیقی گفت: «فیلم خوبی بود،هرچند که حسابی آبروی من را بردی!» حقیقی بعد از سخنان مهرجویی با اشاره به ریتم فیلم گفت: «وقتی درباره ریتم فیلم صحبت میکنیم، حتماً باید جای بهمن کیارستمی، را اینجا خالی کنم. او تدینگر فیلم بود و بدون او محال بود به رتیم فعلی برسیم، براین اساس است که او را یکی از سازندگان فیلم میدانم نه فقط تدوینگر کار.» او ادامه داد: «ساخت این مستند را از سه سال قبل آغاز کرده بودم. زمانی که کار این مستند را شروع کردم، هنوز «کنعان» را شروع نکرده بودم. بین پروژههای کاری مختلف تولید این مستند را هم پی گرفته بودم و 70 ساعت مصاحبه با افراد متعدد درباره مهرجویی و کارهایش داشتم که باید اینها را به همراه بخشهایی از فیلمهای مهرجویی کنار هم قرار میدادم و فیم را تکمیل می کردم. در این سه سال موفق به تدوین اپیزود اول از هفت اپیزود این مستند شدم و باقی کار را در ماههای آینده تدوین و آماده خواهم کرد.» محمود کلاری، فیلمبردار، اظهار داشت: «جای تورج منصوری را که همکاریهای متعددی با داریوش مهرجویی داشته در اینجا خالی میکنم. چهرهای که در این فیلم از مهرجویی دیده شد، چهرهای کاملاً واقعی از این شخصیت بود. در جوانی و پیش از آشنایی نزدیک به مهرجویی تصوراتی درباره او داشتم که بعد از آشنایی با این فیلمساز و همکاری با او به ذهنیتی رسیدم که اکنون در فیلم به نمایش گذاشته شد.» او خاطرهای از اولین برخورد با مهرجویی روایت کرد و اظهار داشت: «اولین بار زمانی داریوش مهرجویی را دیدم که در مدرسه سینما و تلویزیون تهران در نشست بررسی آثارش حضور پیدا کرده بود و من در سن بیست و سه چهار سالگی میخواستم با یک سوال هرچه در مورد سینما میدانم را بیان کنم و سوالی پرسیدم که درش کلی اصلاحات سینمایی بود و مهرجویی در پاسخ صحبتهای من فقط گفت «هیچی». بعد از این جریان در عین ناباوری پنج فیلم با مهرجویی کار کردم و از نزدیک این شخصیت را شناختم و از بودن در کنار او همکاری با او لذت بردم. وقتی در این فیلم مستند، بخشهایی از «درخت گلابی» پخش شد، واقعاً دلم غش رفت.» امید روحانی نیز درباره این مستند گفت: «واقعاً ساخت متفاوت مستندی اینچنینی به دلیل ساختار نسبتاً تحمیلی آن کار دشواری است و مانی حقیقی موفق شده علاوه بر حفظ آن و تصویر ذات شوخطبع مهرجویی، از اطرافیان او هم تصویر مناسبی نشان میدهد.» مانی حقیقی در ادمه جلسه با اشاره به اینکه خود مهرجویی در شکلگیری ریتم فیلم تاثیر مهم و بسزایی داشته، مهرجویی نیز گفت: «به دلیل آشنایی زیادی که با مانی حقیقی داشتم او را فرد مناسبی برای ساخت این مستند ارزیابی کردم. اما احساس میکنم در بخش «درخت گلابی» همانجا که میگویم غنچه فیلم را از فیلم حذف کردهاند، بهتر بود مانی آن سکانس را کامل میگذاشت.» حقیقی نیز وعده داد این بخش را به فیلم اضافه کند. مهرجویی در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه اگر جریان سانسورها و توقیفهای فیلمهایش وجود نداشت، مسیر فیلمسازی او به چه ترتیب تغییر میکرد، گفت: «اینکه با خشونتی بسیار بالا جلوی کاری که انجام دادی و برای آن انرژی و تمرکز گذاشتی گرفته شود، ناامیدی و افسردگی را در فیلمساز و حتی بازیگران و سایر عوامل به وجود میآورد. زمانی که مشکلات برای «سنتوری» هم به وجود آمد باز هم دچار ناراحتی و افسردگی شدم. اگر ترس از سانسور نبود حتماً راحتتر فیلم میساختم.» او ادامه داد: «اینکه آقای انوار در فیلم میگوید خودش با «بانو» مشکل نداشته کسان دیگری با آن مشکل داشتند، حرف نادرستی میزند، واضح است که او مشکل داشته زیرا او مدیر بوده و وظیفه داشته از فیلم دفاع کند. این رفتار آنان با فیلمهای ما مثل توقیف روزنامهها است که صدها آدم بیکار میشوند و هیچ کس احساس وظیفه نمیکند که این افراد را از کار باز داشته است.» عباس کیارستمی نیز در پایان این جلسه در مورد مستند مهرجویی گفت: «تصویری که از مهرجویی داشتم همانند همین تصویری بود که در فیلم نمایش داده شد. از دیدن فیلم لذت بردم و ویژگی کار این بود که طنز موجود در شخصیت خود مهرجویی را فیلم به نمایش گذاشته بود. وقتی به مدت 104 دقیقه فیلم دیدم احساس نکردم که این همه مدت به تماشای فیلم نشستهام.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]