تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815415669
رئیس جمهوری که نگاه اروپا به اوست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > اروپا - محمدرضا نوروزپور ایرلندیها هفته گذشته سرانجام و پس از یکبار «نه» گفتن به پیمان لیسبون به آن رأی مثبت دادند، اما برای رسیدن به معاهده توسعه و اصلاح اروپا یک پیچ و خم بزرگ دیگر باقی مانده است. یک «نه» از تنها سنگر باقی مانده، آن هم از سوی واسلاو کلاوس، رئیس‌جمهور چک همچنان مانع تبدیل شدن اروپا به بازیگر بزرگ جهانی است. برای بسیاری از رهبران اروپایی، معاهده لیسبون گامی بزرگ به سمت اتحادیه اروپاست که در صورت تحقق کامل آن می‌تواند بسیار مؤثرتر، حساب شده‌تر، مسئولیت پذیر‌تر و آماده‌تر در مسائل بزرگ جهانی ایفای نقش کند. با این احوال واسلاو کلاوس سرسخت که به تازگی چشم به پیروزی دیگر هم عقیده خود در انگلیس، دیوید کامرون دوخته است همچنان خستگی ناپذیر به پیمان لیسبون حمله می‌کند و حالا خود را در شرایطی می‌بیند که به تنهایی می‌تواند این معاهده پر سروصدا و بسیار مهم تاریخی را بلوکه کند. درست است که لهستانی‌ها نیز هنوز به این پیمان رأی نداده‌اند اما اعلام کرده‌اند که به زودی آن را تصویب خواهند کرد و به این ترتیب اروپایی‌ها را از نگرانی در آورده‌اند. حالا همه نگاه‌ها به جمهوری چک است. پیمان لیسبون در جمهوری چک پیشتر توسط هر دو مجلس نمایندگان این کشور به تصویب رسیده، اما از آنجا که واسلاو کلاوس نیز مانند ملکه انگلستان از جایگاه رسمی بالایی برخوردار است باید این مصوبه را به امضا برساند. اگرچه کلاوس از لحاظ قانونی موظف است مصوبات مجلسین را به امضا برساند اما می‌تواند در امضای آن تأخیر ایجاد کند. برخی از تحلیلگران در پاسخ این سؤال که چه نفعی در این تأخیر حاصل می‌شود، معتقدندکه کلاوس در انتظار برگزاری انتخابات پارلمانی انگلیس و روی کارآمدن محافظه کاران این کشور به رهبری دیوید کامرون است تا همپای او به مخالفت با اتحادیه اروپا برخیزد و در این راه اولاً یک متحد قوی پیدا کرده باشد و ثانیاً گناه هدر رفتن همه زحمات چندین ساله اروپایی‌ها از جمله آلمان و فرانسه را یک تنه به دوش نکشد. کلاوس بر این باور است که کامرون به عنوان نخستوزیر انگلیس که یکی از کشورهای مهم اروپایی است، می‌تواند بار دیگر موضوع پیمان لیسبون را به رأی و همه پرسی عمومی بگذارد و عین او گمان می‌کند که اگر مردم مستقیماً حق انتخاب در این باره را پیدا کنند به پیمان لیسبون رأی منفی خواهند داد. چنین تحلیلی بسیار به درستی نزدیک است چرا که دیوید کامرون هفته گذشته در واکنش به تصویب این پیمان در ایرلند ضمن انتقاد از آن اعلام کرد اگر تا زمانیکه او به عنوان نخستوزیر انگلیس روی کار می‌آید این پیمان همچنان تصویب نشده باقی بماند او آن را به همه پرسی خواهد گذاشت. در واقع این اظهار نظر تند و ضد اروپایی نوعی سیگنال به همفکر اروپایی شرقی او یعنی واسلاو کلاوس تعبیر می‌شود که اگر بتوانی مقاومت کنی و این پیمان را تا زمان نخستوزیر شدن من امضا نکنی خودم به یاری تو خواهم شتافت. از این رو همه سرنوشت پیمان لیسبون و اتحادیه اروپا اکنون در دست رئیس‌جمهوری چک قرار گرفته است. اگر قلم او بچرخد و پیمان را امضا کند آب سردی بر سر دیوید کامرون رئیس حزب محافظه‌کار انگلیس ریخته است که شادمانه در انتظار به چالش کشیدن این پیمان در آینده‌ای نزدیک است. اما از آن سو، امضای کلاوس برای مابقی اروپا بسان یک هدیه استثنایی مسرت بخش خواهد بود. رئیس‌جمهور چک هم اینک در اروپا و در میان رهبران قاره سبز به یک موجود خیلی مهم تبدیل شده است. او حالا می‌تواند نقشی تاریخی برای خود و ملتش رقم بزند و می‌تواند خود را محبوبترین و در عین حال منفورترین شخصیت تاریخ اروپا کند. اما این یک روی سکه است. کلاوس می‌اندیشد که آیندگان درباره او چه فکری خواهند کرد؟ شاید امضای امروز او خیلی‌ها را خوشحال کند اما آیندگان بگویند کاش او مقاومت کرده بود و هیچ‌گاه اجازه نمی‌داد این پیمان به تصویب برسد و شاید اگر او مانع از تصویب پیمان لیسبون شود، آیندگان او را نفرین کنند. از سوی دیگر فشار شدیدی که از سوی افکار عمومی و رهبران اروپا به چک و شخص واسلاو کلاوس می‌آید را نیز نباید نادیده انگاشت. از این منظر کلاوس نمی‌تواند بار سنگین شماتت‌ها را به دوش بکشد، خصوصاً اینکه تا روی کار آمدن کامرون در انگلیس نیز زمان کمی باقی نمانده و در این فاصله به احتمال زیاد رهبران مقتدر اروپا از جمله آلمان و فرانسه تلاش‌هایی را برای متقاعد کردن کلاوس به امضای معاهده به کار خواهند گرفت. در چنین شرایطی عاقلانه این است که کلاوس از چنین فرصت استثنایی که برایش پیش آمده نهایت استفاده را ببرد و امتیازاتی را در این خصوص از طرفداران اتحادیه اروپا برای کشورش اخذ کند و آنگاه پیمان را به امضا برساند. این آخری، البته محتمل‌ترین اقدامی است که رئیس‌جمهوری چک به آن متوسل خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]
-
گوناگون
پربازدیدترینها