واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - خبر آنلاین در گفتگو با حسن بهشتی پور کارشناس مسائل استراتژیک و مدیر سابق تلویزیون العالم نتایج کنفرانس لندن و میزان موفقیت احتمالی مصوبات آنرا مورد ارزیابی قرار داه است. کنفرانس افغانستان در لندن با تصویب یک استراتژی که کشورهای غربی را ملزم به ارائه کمکها به دولت افغانستان میکند به کار خود پایان داد. شرکت کنندگان در کنفرانس با تصویب این استراتژی ملزم به حمایتهای مالی از دولت افغانستان جهت مبارزه با فساد و قانع نمودن شبه نظامیان طالبان نسبت به مشارکت در روند سیاسی شدند.این بیانیه همچنین از طرح دولت افغانستان مبنی بر مذاکره با عناصر گروه طالبان جهت قانع نمودن آنها به کنار گذاشتن سلاح، قطع روابط با تشکیلات القاعده و دیگر سازمانهای تروریستی و پیوستن آنها به روند سیاسی استقبال شده است.در بیانیه این کنفرانس همچنین اعلام شد که کشورها متعهد شدند 140 میلیون دلار را برای حمایت از تحقق صلح آشتی در افغانستان اختصاص دهند. پیش از این دولت افغانستان نیز اعلام کرده بود زمین رایگان در اختیار طالبان میانه رو قرار می دهد. خبر آنلاین در گفتگو با حسن بهشتی پور کارشناس مسائل استراتژیک و مدیر سابق تلویزیون العالم نتایج کنفرانس لندن و میزان موفقیت احتمالی مصوبات آنرا مورد ارزیابی قرار داه است. ***** در اجلاس لندن مقرر شد که با کمک های مالی به طالبان میانه رو این بخش از بدنه طالبان جدا شود . ارزیابی شما از این تصمیم چیست؟این سیاست نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت چرا که اصولا تفکیک طالبان خوب و بد در عمل امکان پذیر نیست . معلوم نیست مجریان این طرح بر اساس چه اصولی طالبان خوب را از طالبان بد تفکیک خواهند کرد . مثلا منابع غربی می گویند احمد متوکل احمد وزیر خارجه سابق طالبان یکی از افرادی است که میانه روی در پیش گرفته و می توان به این فرد طالبان خوب گفت . اشتباه تحلیل گران غربی در این است که طالبان را همچون یک سازمان ضابطه مند مورد تحلیل قرار می دهند این در حالی است که طالبان فاقد چارچوب های متداول تشکیلاتی است به همین دلیل شخصی مانند احمد متوکل احمد با اتخاذ مواضع معتدل عملا از عرصه تاثیر گذاری بر گروه خارج می شود و کمک مالی به افرادی همچون ایشان هیچ فایده ای نخواهد داشت. ضمن اینکه در لندن برای اولین بار با مفهوم تروریست خوب و تروریست بد مواجه شدیم . تا کنون طالبان یک گروه تروریستی بود . بدین ترتیب با مصوبه نشست لندن بحث تروریست خوب به میان آمد . کارشناسان غربی با توجه به اندیشه قدرت نرم و قدرت سخت بر این باورند که تصمیم اجلاس لندن صحیح است اما باید اذعان داشت غرب باردیگر در قبال افغانستان مسیر اشتباهی را طی می کند. نکته دیگر این است که هیچ تضمینی وجود ندارد که کمک های مالی صورت گرفته به طالبان دوباره در جهت سازماندهی مجدد طالبان و خرید اسلحه صرف نشود. اگر مصداق طالبان خوب مشخص می شد و همچنین بخشی از کمک های مالی در جهت زیرساخت های افغانستان صرف می شد دورنمایی موفقیت آمیز برای این طرح متصور می شد. مدتی پیش خانم آلبرایت وزیر امور خارجه سابق آمریکا نیز طی مقاله ای انتقاد آمیز به اوباما توصیه کرده بود به جای هزینه های نظامی بخشی از منابع مالی مربوط به افغانستان را در حوزه های زیربنایی این کشور هزینه کند . در استراتژی ایالات متحده آمریکا در قبال افغانستان که چند ماه پیش منتشر شد القاعده بعنوان هدف قرار گرفته بود نه طالبان . اما در لندن بحث محوری طالبان بود . این تفاوت نگرش را چگونه می بینید؟القاعده و طالبان را در تئوری می توان از هم جدا کرد ولی در عمل این دو گروه با هم کار می کنند . تفاوت اینها در این است که القاعده یک تشکیلات سازمان یافته تروریستی است اما طالبان یک جریان است که همچنان ظاهرا توسط ملا عمر از کویتیه پاکستان ( بنا به ادعای مطبوعات پاکستان) اداره می شود. این مبالغ اگر از سوی دولت هزینه شود مشکل ایجاد می کند چون دولت متهم به فساد اداری است و اگر از سوی غرب هزینه شود بازهم مشکل ایجاد می کند و دریافت کنندگان کمک وابسته به غرب خوانده می شوند . این دیدگاه را قبول دارید؟یکی از مشکلات مصوبه اجلاس لندن همین مساله است . در انجا گفته اند که کمک ها از سوی انگلیس و آمریکا پرداخت شود ولی مشخص نشده است که چگونه و به چه کسی کمک می کنند مثلا می خواهند به چند والی افغانستان کمک کنند یا چند عضو طالبان را در کابینه مشارکت دهند . هنوز جزئیات این طرح مشخص نشده است. حضور ایران در این اجلاس نمی توانست در جهت حفظ منافع ملت افغانستان و همچنین کشورهای همسایه مفید باشد؟واقعیت امر این است که تصمیم درباره اجلاس لندن قبلا توسط انگلیس و آمریکا گرفته شده بود . آنها از کشورهای همسایه افغانستان می خواستند که با حضور در این اجلاس نظر آنها را تائید کنند . به عبارتی اگر ایران در نشست لندن حضور می یافت تامین کننده منافع غرب می بود نه تامین کننده منافع ملت ایرن و افغانستان و صلح و ثبات در منطقه . به همین دلیل ایران در این اجلاس شرکت نکرد. مصوبه اجلاس لندن محکوم به شکست است و اگر ایران در این چارچوب مشارکت می کرد در این شکست شریک بود ولی بنظر من ایران با زیرکی پای خود را از بازی غرب بیرون کشید .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 411]