محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828060120
مگه 20کيلوگرم کم کردن کاري دارد؟
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: کاکتوسي که از مستعلي گرفتهام، گل داده است به چه بزرگي!... فکر ميکنم تاثير نيترات آب تهران است که نقش کود شيميايي را براي گل‌ها ايفا مي‌کند. ديروز صبح که از خواب بيدار شدم، اول از همه نگاهم به همين گل کاکتوس افتاد که پشت پنجره خودنمايي مي‌کرد. با خودم گفتم که اگر يک شاعر ژاپني اينجا بود، در جا يک هايکو مي‌سرود. چيزي از اين قبيل: «سحرگاهان، کاکتوس خاموش است/ خارها خاموش‌اند/ گل بنفش اما به آفتاب سلام مي‌کند». بعد فکر کردم که اگر هايکونويسي هم مسابقه «زرشک زرين» داشت، هايکوي من از شانس معقولي براي برنده شدن برخوردار بود. بعد هم فکر کردم که هايکو‌ام را در وبلاگ‌ام بگذارم که اسمش «جاي پاي دوست» است و 3 نفر خواننده دارد: مادرم، پسردايي‌ام و يک دوست قديمي که الان در فرانسه زندگي مي‌کند. در همين فکرها بودم که موبايل‌ام زنگ زد. صفاعلي بود. «سلام دکتر مصفا! چطوري؟» صداي صفاعلي از آن سو نگران و لرزان بود: «زود خودت را برسان به بيمارستان. مستعلي حالش خوب نيست.» يک ربع بعد در بيمارستان بودم. مستعلي را در اورژانس پيدا کردم. معلوم شد که صبح زود دچار درد شديد قفسه سينه شده و همسرش او را به بيمارستان رسانده است. مستعلي با سبيل‌هاي پرپشت و موهاي مجعد شانه نکرده‌اش که روي پيشاني‌اش ريخته، روي تخت دراز کشيده بود و داشت با چند دانشجو و رزيدنت که او را شناخته بودند و براي احوال‌پرسي دورش جمع شده بودند، صحبت مي‌کرد. جلوي دانشجوها نخواستم بهش عتاب کنم و بگويم که «مرد حسابي! اينقدر آن پيپ صاحب‌مرده را مي‌کشي و بابت همه چيز حرص مي‌خوري که بالاخره قلب فلک‌زده‌ات از کار مي‌افتد و ريق رحمت را....» همين‌طور به فکر جملات عتاب‌آميزم خطاب به مستعلي بودم که شنيدم يکي از رزيدنت‌ها از او پرسيد: «استاد! آن بيمار پارسالي را يادتان هست که آرتروز زانو داشت و شما بهش توصيه کرديد که وزن کم کند؟» مستعلي خنديد: «هموني که ترازوي درمانگاه براش کافي نبود، فرستاديم ترازوي بخش رو آوردند که بتونيم وزنش کنيم؟» رزيدنت خنديد و گفت: «بله همان را مي‌گويم. نشان به آن نشان که امسال 10 کيلو هم اضافه کرده است.» مستعلي آهي کشيد و سري تکان داد: ««عجيب است! با وجود آنکه مي‌داند زانويش را خراب مي‌کند، باز هم مثل فيل غذا مي‌خورد. خوب مرد حسابي! مگر 20 کيلوگرم وزن کم کردن چه کاري دارد؟ کافي بود همان رژيمي را که بهش دادم يک سال ادامه مي‌داد...» و من با خودم فکر مي‌کردم که قضاوت در مورد ديگران چقدر آسان است، اما تغيير دادن رفتار و عادت‌هاي خود چقدر دشوار و اينکه بيش از هرکسي پزشکان بايد به اين نکته عنايت داشته باشند. اخلاق پزشکي/دکتر کيارش آرامش متخصص پزشکي اجتماعي و استاديار مرکز تحقيقات اخلاق و تاريخ پزشکي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 310]
-
گوناگون
پربازدیدترینها