واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
این روزها مثلى در دنیاى ورزش باب شده که مىگوید نباید موضوعاتى همچون مذهب یا سیاست را به روشى مودبانه مطرح کنید. ممکن است دنیاى ورزش با این موارد چندان موفق نباشد اما بد نیست گاهى از تأثیرگذارى و جذابیت ورزش و خصوصا فوتبال براى بیان مسائل انسانى و خصوصا برقرارى صلح استفاده کرد.در حالى که درگیرىهاى خونین نوار غزه به کانون توجه جهانیان تبدیل شده، این مسأله اجتناب ناپذیر است که عدهاى از فوتبالیستها به جاى اینکه خیلى راحت و بىدردسر بگویند بیایید براى برقرارى صلح دعا کنیم، دست به کارى واقعىتر و عینىتر بزنند.درست همانند کارى که چهارشنبه گذشته، مهاجم مسلمان سویا یعنى فردریک کانوته در بازى مقابل دپورتیوو لاکرونیا کرد: او به جاى شادى بعد از گل، پیراهنش را بالا زد آن هم در حالى که روى تىشرتش نام فلسطین نوشته شده بود. توجه کنید؛ روى تىشرت او عباراتى نظیر امیدوارم برادران فلسطینىام، اسراییلىها را به دریا بریزندیا ماس؛ لطفا راکتهاى بیشترى پرتاب کن یا حتى فسطین را آزاد کنید" نوشته نشده بود بلکه فقط و فقط فلسطین. به همین سادگى.اما در شرایطى که تقریباً همه هواداران، بازیکنان سویا و بسیارى از شخصیتهاى ورزشى داخلى و خارجى همچون گواردیولا از این حرکت حمایت کردند و حتى سفیر رژیم صهیونیستى در اسپانیا مدعى شد هیچ تحریک به خشونتى در این کار مشاهده نکرده اما فدراسیون فوتبال اسپانیا کانوته را به پرداخت جریمه سه هزار یورویى محکوم کرد در عین حال فدراسیون فوتبال این کشور مدعى است تنها قانون فیفا را اجرا کرده؛ قانونى مبنى بر اینکه عنوان کردن پیامهاى مذهبى یا سیاسى در حین برگزارى مسابقه ممنوع است اما این جریمهاى است که براى چنین موردى بسیار سنگین مىنماید و به عقیده بسیارى از کارشناسان فوتبال رد پاى دخالتهاى سیاست مداران در آن دیده مىشود."بد نیست این حرکت کانوته را مقایسه کنید با آنچه چندى پیش نیکولا لگروتالیه، مدافع یوونتوس گفته بود؛ لگروتالیه که یک مسیحى آوانجلیست (مسیحى صهیونیست) است و البته سرپرست گروهى از هم کیشانش که جلسات مطالعه انجیل خود را دارند، در رابطه با آنچه در غزه در جریان است گفت:" ما مىدانستیم که این اتفاق پیش خواهد آمد. این پیشگویى در کتاب مقدس آمده. مردم اسراییل (بنى اسراییل) زمانى قوم نظرکرده خداوند بودند اما آنها از درک و شناخت او عاجز ماندند و حالا هزینهاش را مىپردازند." در واقع او به زبان خود از جنایاتى که در غزه اتفاق مىافتد حمایت کرد اما چرا هیچ برخوردى با او نشد پاسخ این سؤال مثل روز روشن است: او در زمین مسابقه این حرفها را به زبان نیاورده است!جالب اینجاست که ادعاهاى لگروتالیه با اعتراض بسیارى از مسیحیانى روبه رو شد که معتقد بودند او درک درستى از آیات کتاب مقدس ندارد. چند ساعت بعد از این مصاحبه، مدافع یوونتوس در رابطه با حرفهایش اینگونه توضیح داد:" نمىخواستم از کتاب مقدس براى توجیه جنگ استفاده کنم و فجایعى را که در نوار غزه اتفاق مىافتد خیلى ساده توصیف کنم. من هم امیدوارم هر چه زودتر صلح برقرار شود. از حرفهاى من سوء تعبیر شد و در نتیجه عدهاى ناراحت شدند. به عنوان یک مسیحى طرفدار صلح هستم و به حق همه مردم براى داشتن سرزمین خود احترام مىگذارم." به نظر شما این ادعا بازهم به نفع اشغالگران مطرح نشده !اما نکته مورد نظر این است که حتى اگر لگروتالیه توضیح اضافهاى در رابطه با ادعاهایش نمىداد بازهم مقامات فوتبال قادر نبودند جریمهاى برایش درنظر بگیرند چراکه به عنوان یک شهروند عادى تنها عقایدش را مطرح کرده بود. براى او این آزادى وجود دارد که در رابطه با عقاید مذهبى و نظرات سیاسىاش صحبت کند اما کانوته باید طبق قوانین به خاطر درج یک نام روى پیراهنش سه جلسه محروم و سه هزار یورو جریمه شود!قضاوت با شماست؛ این دو تصویر را کنار هم قراردهید:" کدام یک فتنه انگیزتر و تهاجمى تراست مردى که روى لباسش نام کشورى را مىنویسد که دیگر روى برخى نقشههاى جهان وجود خارجى ندارد یا مردى که به طور ضمنى ادعا مىکند مردم سرزمین اسراییل کشته مىشوند چون اجدادشان مسیح را قبول نکردند."در پایان مرور سخنان محمد الوانن سرکنسول فلسطین در اسپانیا در رابطه با کانوته خالى از لطف نیست:" کانوته با چنین حمایتى از مردم ما ثابت کرد مردیست شجاع.فراموش نکنید که ورزشکاران هم انسانند و احساس دارند. آنها این حق را دارند که احساسات خود را بیان کنند. مطمئنم کودکان فلسطینى،آنهایى که عاشق فوتبال هستند از این حرکت حمایتى کانوته خوشحال شدهاند. "به هر حال نمىتوان این نکته را نادیده گرفت که ورزش همیشه در زمان لزوم رابطهاش را با سیاست برقرار کرده؛ براى مثال در المپیک ،۱۹۶۸ تامى اسمیت و جان کارلوس سیاهپوست زمانى که براى دریافت مدال روى سکو قرار گرفتند به نشانه قدرت سیاهان، سلام نظامى دادند.با همه این اوصاف حال این سؤال مطرح است: آیا به راستى سیاست هیچ دخالتى در ورزش ندارد پس امثال برلوسکونى در کجاى دنیاى فوتبال ایستادهاند آیا همین فوتبال نمىتواند باعث آشتى و دوستى ملتها باشد وآیا تنها تى شرتها مسأله سازند . حمایت ها ادامه دارداما تنها فردریک کانوته نیست که در میدان مسابقه حمایت خود را از مردم غزه نشان مىدهد؛ محمد ابوتریکا، بازیکن بازیساز تیم ملى مصر و الاهلى که پیش از این هم سابقه حمایت از غزه را دارد، در نامهاى سر گشاده در وب سایت باشگاه به مردم فلسطین با آنها همدردى کرده است:" ما مشتاقیم به همه مظلومان غزه کمک کنیم. به الاهلى یا تیم ملى مصر پیشنهاد مى کنم دیدارى دوستانه با یکى از مطرحترین تیمهاى فوتبال دنیا ترتیب دهند و عوایدش به خانواده قربانیان فلسطین اختصاص یابد. الاهلى، فدراسیون فوتبال مصر یا هر موسسه خصوصى دیگر باید در این رابطه کارى کند. اگر پوشیدن پیراهنى که نام فلسطین بر آن نوشته شد مشکل حل خواهد شد حاضرم هر روز این کار را انجام دهم. از همه مصرىها و مسلمانان جهان مىخواهم براى فلسطین دعا کنند. "علاوه بر ابوتریکا، ال میمانى، بازیکن تیم ملى عمان هم بعد از به ثمر رساندن گل مقابل بحرین در چارچوب جام خلیج فارس، به خاطر نشان دادن تى شرتش با کارت قرمز روبه رو شد. روى تى شرت او این عبارت نوشته شده بود:" قلبهاى ما با غزه است. "جالب اینجاست که کلود لروى، سرمربى فرانسوى تیم ملى عمان با حمایت از شاگردش مىگوید:همیشه به بازیکنانم گفتهام نباید به خاطر کارهاى احمقانه کارت زرد بگیرند اما این کارت زرد ارزشش را داشت چون نشانه همبستگى با مردم غزه بود البته معتقدم دوستم کانوته کمى باهوش تر بود چون فقط پیراهنش را روى سرش کشید و آن را در نیاورد.ویرانهاى از یک استادیوماما در اثر حملات رژیم صهیونیستى، استادیوم ملى فلسطین یک بار دیگر ویران شد و حالا فقط ویرانهاى از آن باقى مانده است؛ این اتفاق یک بار هم در سال ۲۰۰۶ افتاد. فیفا متعهد شده بود به محض پایان یافتن درگیرىها، در بازسازى این ورزشگاه کمک کند اما شاید فوتبال بتواند قدم هاى بزرگترى بردارد. تفکرى این روزها در بین برخى از روزنامه نگاران اروپایى در جریان است، اختصاص مبلغى در حدود ۱۰ یورو سنت (یک دهم یورو) به تمام بلیتهاى مسابقات رسمى فوتبال در سراسر اروپا از هم اکنون تا پایان فصل است البته پرداخت این مبلغ اختیاریست. اگر تنها یک سوم هواداران این کمک را بپردازند، فقط در انگلیس چیزى درحدود پانصد هزار یورو جمع خواهد شد. و اگر چهار لیگ مهم اروپا را در این تخمین وارد کنیم در پایان فصل حدودا ۲ میلیون یورو جمع خواهد شد. جالب است بدانید براى ساخت تجهیزات ورزشگاه در سال ۲۰۰۵ تقریباً همین مبلغ هزینه شد. این جریانیست که مى تواند در سراسر دنیا فراگیر شود تا حداقل پس از برقرارى صلح ورزشکاران فلسطینى با رویاى ورزش سر نکنند و جایى براى تمرین داشته باشند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]