واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: ويروس سرخجه (Rubello): آلودگي مادر با ويروس سرخجه در 8 هفته اول حاملگي در 85 درصد از موارد منجر به آلودگي جنين خواهد شد. ريسك خطر با افزايش زمان، كاهش مييابد. اختلالات شايع در نتيجه ابتلا به ويروس سرخجه عبارتند از «اختلال رشد و ميكروسفالي»، «اختلال شنوايي»، «كاتاراكت»، «گلوكوم»، «كوريورتينيت»، «ميكروفتالمي»، «استرابيسم» و «اختلالات قلبي و مغزي». همچنين نوزاد ممكن است مبتلا به «پنوموني»، «كمخوني و ترومبوسيتوپني»، «هپاتواسپلنومگالي» و «هيپربيليروبينمي مستقيم» گردد. در كشورهايي كه واكسيناسيون سرخجه انجام نميگيرد، با تعيين تعداد كودكان ناشنواي مبتلا به سرخجه مادرزادي ميتوان ميزان وفور آن را حدس زد. دوقلوهايي كه در دوران حاملگي تحتتاثير آلودگي ويروسي مادر قرار گرفتهاند، معمولا هر دو مبتلا بودهاند. البته موارد استثنا نيز وجود داشته است كه طي آن فقط يكي از دوقلوها مبتلا شدهاند. در مورد سرخجه خطر مهم ديگري نيز وجود دارد و آن اينكه نوزاداني كه درون رحم مادر به ويروس آلوده شدهاند، خود آلودهكننده بوده و ميتوانند ديگران را بيمار سازند. بهترين راه پيشگيري از اين آلودگي ويروسي واكسينه كردن خانمها در برابر سرخجه قبل از ازدواج و يا قبل از سن 20 سالگي است. به علت اينكه براي ايمني، ويروسهاي زنده مورد استفاده قرار ميگيرند، واكسيناسيون نميتواند ضمن حاملگي يا يكي دو ماه قبل از حاملگي صورت پذيرد و چنانچه مايهكوبي بر ضد سرخجه تصادفا انجام شود بدون آنكه مادر بداند كه باردار است احتمال آلودگي جنين آن تا 10 درصد بوده كه توصيه به سقط جنين ميگردد. راه ديگر انجام آزمايش خون و كنترل ميزان پادتن ضدسرخجه است كه اگر آلودگي در سالهاي قبل صورت گرفته باشد در اين صورت ايمني طبيعي بهوجود خواهد آمد كه با رقم بالاي پادتن در خون مشخص ميگردد و مايهكوبي جديد ضرورت نخواهد داشت. بنابراين بهتر است قبل از ازدواج آزمايش آمادگي ابتلا به سرخجه انجام گيرد و در صورت وجود حساسيت مايهكوبي انجام شود. سيتومگالوويروس (CMV): «سيتو مگالوويروسها» گروهي از ويروسهاي DNAدار هستند كه از طريق جفت، واژن و پستان از مادر به جنين و نوزاد منتقل ميگردند. «سيتومگالوويروسها» يكي از شايعترين عوامل عفونت داخل رحمي به شمار ميروند و آلودگي به اين ويروس در تمام جوامع ديده ميشود و بسته به فرهنگ و بهداشت، وضعيت اجتماعي و اقتصادي و سن ابتلا، شكل وفور آن متفاوت است. امكان ابتلا اوليه مادران باردار به ويروس به طور متوسط در حدود 2 درصد است كه در 85 درصد از موارد بدون علامت ميباشد. بالغ بر 80 درصد از نوزاداني كه به طور مادرزادي آلوده به CMV گرديدهاند، فاقد علامت هستند هر چند كه 15 تا 18 درصد در دوران كودكي دچار علائم اختلال عصبي خواهند شد. مبتلايان به عفونت مادرزادي سه علامت «ميكروسفالي»، «كليسيفيكاسيون مغزي» و «كوريو رتينيت» را خواهند داشت. علائم ديگر شامل «يرقان»، «بزرگي كبد»، «كمخوني هموليتيك» و «پنوموني» ميباشد. ابتلا به اين ويروس شايعترين علت عفوني شناخته شده براي عقبماندگي ذهني است. كودك مبتلا در اين بيماري نيز همانند سرخجه ميتواند آلودهكننده باشد؛ به همين جهت در بخش كودكان كودك بايد جدا نگهداري شود. مقايسه نمونههاي سرمي در طول بارداري به تشخيص آلودگي و شدت آن كمك مينمايد. مطالعات انجام شده نشان دادهاند كه تغذيه نوزاد با شير مادر مقاومتي طبيعي در برابر ابتلا به سيتومگال ويروس به وجود ميآورد. ويروس آبله مرغان (Varicella Zoster): آبلهمرغان از عفونتهاي مسري دوران كودكي است كه بيشتر در كودكان 5 تا 10 ساله مشاهده ميشود. اولين آلودگي با ويروس «واريسلا» منجر به آبلهمرغان ميشود. ويروس بيماري در زنان بارداري كه مبتلا به آبلهمرغان هستند، ميتواند به بدن جنين وارد شود و خطر آن براي جنين حدود 25 درصد است. ولي همه كودكان علائم را نشان نميدهند. خطر ابتلا در نيمه اول بارداري بيشتر از نيمه دوم است. در نوزادان مبتلا آسيب در پوست، اندامها، چشم و مغز جلب توجه ميكند. «هيپوپيگمانتاسيون»، «ميكروفتالمي»، «كاتاراكت»، «آپلازي» و «هيپوپلازي اندامها» و «كلسيفيكاسيون مغزي»، «تشنج» و «عقبماندگي ذهني» علائم عمده بيماري را تشكيل ميدهند. در صورت ابتلاي جنين در هفتههاي ششم تا دوازدهم ناهنجاري پوست و اندامها و در هفته شانزدهم تا بيستم ناهنجاري در چشم و دستگاه عصبي مركزي شايعتر است. لازم به ذكر است نوزاداني كه 5 روز قبل يا 2 روز بعد از زايمان دچار آبلهمرغان ميشوند، گرفتار «سندرم واريسلا»ي شديد ميگردند كه ظاهرا مربوط به عدم وجود آنتيباديهاي مادري در اين نوزادان است و بايد هر چه زودتر تحت درمان با «ايمونوگلوبولين» قرار گيرند. ويروس هرپس سيمپلكس (Herpes Simplex virus): ويروسهاي «هرپس سيمپلكس» از نوع ويروسهاي DNA دار بوده و از نظر آنتيژني و ژنوم دو نوع ميباشند كه در تمام قسمتهاي بدن يافت ميشوند. ويروسهاي تيپ يك به نام انواع غيرتناسلي و عموما مغز چشمها و دهان را مبتلا مينمايند و تيپ دو به نام انواع تناسلي شناخته ميشوند. برخلاف «سايتومگالو ويروس» و «ويروس سرخجه» به نظر ميرسد نوزادان آلوده با ويروس تبخال بيشتر عفونت را در حوالي زايمان و يا هنگام زايمان كسب ميكنند. «آنسفاليت»، «كاتاراكت» و «ضايعات چشمي»، «ضايعات وزيكولر پوستي» و «هيپوپلازي انگشتان در قسمت انتهايي» از اختلالات گزارش شده در نوزادان آلوده به اين ويروس ميباشند. در مادراني كه اين عفونت در دستگاه تناسلي آنان تشخيص داده شود، سزارين توصيه ميگردد. ويروس HIV: احتمال تراتوژن بودن ويروس عامل ايدز وجود دارد؛ زيرا ميتواند باعث ناهنجاريهايي در رشد و نمو جنين مثل ناهنجاريهاي شكل صورت در كودكاني كه در زمان جنيني به اين ويروس آلوده شدهاند، شود. ناهنجاريهاي صورتي گزارش شده عبارتند از «شكافهاي صوفت»، «هيپرتاورسيم» و «عدم رشد كافي ميانه صورت.» مريم اصفهاني كارشناس مامايي مجله تخصصی دنیای تغذیه و سلامت پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7212]