واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اتحاديه اروپا همچنانكه قابل پيش بيني بود روز جمعه گذشته دور جديدي از آنچه را كه تحريم هاي جديد عليه ايران ناميد، تصويب كرد. اما اين محدوديت ها به فاصله 3 روز پس از آن تصويب شد كه جمهوري اسلامي در نامه اي كه توسط سفير خود در بلژيك به سولانا مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا تحويل داده بود، خواستار شفاف سازي در قبال شفاف سازي شده بود و اين يعني توپ ديپلماسي در زمين غرب. به گزارش رجانيوز، تغيير مشي ديپلماسي جمهوري اسلامي در قبال طرفهاي مقابل در موضوع هسته اي از تدافعي به تهاجمي و فعال تا آنجا پيش رفته است كه اين ديگر غرب نيست كه هر از چندي با نامه، پيشنهاد يا توافقنامه اي به استقبال ايران بيايد و در صورت تعلل در دريافت پاسخ و يا دريافت پاسخ منفي، از ايران تصويري انعطاف ناپذير و فاقد منطق در افكار عمومي ارائه كند، چه آنكه حتي پيش از آنكه سولانا در 25 خردادماه سال جاري براي تسليم بسته پيشنهادي به ايران بيايد، جمهوري اسلامي بسته خود را ارائه داده بود و اين بار نيز جليلي در نامه اخير خود، طرف مقابل را در موضع پاسخ و واكنش قرار داده است. با اين حال، تصويب دور جديد تحريم ها عليه ايران بلافاصله پس از ارسال اين نامه با هدف تحت الشعاع قرار دادن همين سياست خارجي تهاجمي جمهوري اسلامي تدارك ديده شده است. طرف مقابل از مدت ها قبل تهديد كرده بود كه در صورت پاسخ شفاف و يا منفي ايران به بسته پيشنهادي، مذاكرات قطع و موضوع بار ديگر در شوراي امنيت دنبال خواهد شد، اين در حالي است كه جمهوري اسلامي تأكيد كرده است اساساً بسته ايران به عنوان آلترناتيو بسته پيشنهادي گروه 6 ارائه شده است، همچنين در مقابل نامه وزاري خارجه 1+5 و non-paper اين گروه نيز نامه وزير امورخارجه ايران و non- paper كه جليلي در مذاكرات ژنو همراه خود برد، ارائه شده است و بنابراين، در حال حاضر 1+5 در صورتي كه متمايل به حل موضوع است، بايد به شفاف سازي براي توافقات ميانگين بپردازد. از سوي ديگر، مي توان در برآيند رفتار طرف مقابل ايران در موضوع هسته اي يك رفتار عقب نشيني گام به گام را رصد كرد، به طوري كه امريكا كه همواره بر پيش شرط تعليق از سوي ايران براي حضور خود در مذاكرات تأكيد مي كرد، 2 روز قبل از آغاز مذاكرات ژنو به صورت ناگهاني اعلام كرد كه ويليام برنز مرد شماره 3 وزارت خارجه و از ديپلماتهاي جدي خود را به مذاكرات مي فرستد. همچنين پس از آنكه ايران در مذاكرات ژنو پيشنهاد توقف در برابر توقف را كه به عنوان مقدمه تعليق غني سازي مطرح شده بود، نپذيرفت، سولانا، برخي اعضاء 1+5 و رسانه هاي خارجي از ضرب الاجل 2 هفته اي به ايران براي پاسخ به بسته پيشنهادي خبر دادند و در مقابل هنگامي كه 2 هفته پايان يافت و ايران پاسخي به اين اولتيماتوم نداد، سخنگوي وزارت امور خارجه امريكا و برخي ديپلمات هاي اروپايي تأكيد كردند كه در اين زمينه روزشماري نمي كنند. همچنين در حالي كه پيش از اين تهديد شده بود، در صورت پاسخ منفي و يا غيرشفاف ايران به بسته، موضوع براي تصويب دور جديد تحريم ها به شوراي امنيت برده خواهد شد و حتي سخنگوي وزارت خارجه امريكا پس از انتشار نامه ايران و گفتگوي تلفني مشترك اعضاء گروه 6 ادعا كرد همه اعضا براي تصويب دور جديد تحريم ها عليه ايران توافق كرده اند، نه تنها موضوع تازه اي در دستور كار شوراي اممنيت قرار نگرفت بلكه تنها اتحاديه اروپا برگ سوخته محدوديت هايي را رو كرد كه به براساس متن منتشر شده از آن، حاوي موارد چندان تازه اي نيست بلكه بر اجراي مفاد قطعنامه 1803 تأكيد كرده است. به نظر مي رسد اين برگ سوخته براي ساكت و راضي كردن امريكا خرج شده است و در مقابل امريكا نيز به سكوت، رضايت نسبي دارد. تأكيد بر اجراي محدوديت هاي تصويب شده عليه ايران در قطعنامه مارس 2007 (1803) پس از گذشت 7 ماه نشاندهنده عدم پايبندي طرف اروپايي به مفاد اين قطعنامه هاست، نكته اي كه همواره مورد اعتراض امريكا و رژيم صهيونيستي بوده است. به هر حال، تصويب قطعنامه ها ولو به صورت صوري، با هدف كارآمدي و نيروبخشي به ديپلماسي غرب است، نه مقدمه اي براي گزينه هاي ديگر، چون همانطور كه روزنامه كانادايي ونكووسان نوشت جهان هيچ چاره اي جز مذاكره با ايران ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]