پانزده خرداد سرآغاز فصلي جديد در مبارزات ضد استبدادي ملت ايران( 1)

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: پانزده خرداد سرآغاز فصلي جديد در مبارزات ضد استبدادي ملت ايران( 1)
تهران-خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا):

قيام 15 خرداد، نقطه عطفي در تاريخ مبارزات ملت ايران به رهبري امام خميني (ره) است. انقلاب اسلامي ايران همچون ساير انقلاب‌ها از مقاطع آماده‌سازي و تدارك قبلي برخوردار بود و انتقال قدرت صرفا حكم «صحنه» را داشت؛ آنچه بيشتر اتفاق افتاده بود، معرف اين صحنه و صحنه انقلاب موجب تسهيل اتفاقات بعدي شد.
انقلاب اسلامي ايران از ناخشنودي و نارضايتي‌هاي گسترده مردم برخاست و اعتقاد پرشورمردم ، الهام‌بخش آن بود. بررسى اين نكته كه چه عواملى زمينه ساز انقلاب اسلامى بوده ، از اهميت ويژه اى برخوردار است ، بدون ترديد قيام 15 خرداد نقطه عطفى در تاريخ مبارزات ملت ايران بشمار مي رود.
اقدامات ستيزه جويانه مغاير با مذهب و روحانيت از سوي رژيم پهلوي ، سبب تحريك افكار عمومي و خيزش مردم در ستيز با رژيم فاقد مشروعيت پهلوي بود.
رژيم پهلوي در ادامه اصلاحاتي كه مورد نظر آمريكايي ها بود، يعني اصلاحاتي كه به زعم آنان كشورهاي جهان سوم را از فقر نجات داده و از افتادن به دام شوروي و كمونيزم جلوگيري مي كرد ، دولت "علي اميني" را مأمور اجراي اين اصلاحات كرد. اميني اقدام به تهيه و تصويب لايحة مشهور اصلاحات ارضي كرد ولي موفق به اجراي آن نشد و مخالفت شديد جبهه ملي را برانگيخت، شاه مجبور شد او را بركنار و "اسدالله علم " را كه از وفادار ترين طرفداران سلطنت پهلوي بود به نخست وزيري برگزيند .
در اين زمان شاه براي انجام اصلاحات داخلي كه مورد تاييد آمريكايي ها و بخصوص شخص رئيس جمهور وقت آمريكا بود ، سعي كرد با شوروي هم رابطه دوستي برقرار كند كه پيشاپيش مخالفت گروههاي چپ را در ايران به خاطر اصلاحات مورد نظر خنثي كند.
دراين ميان بود كه بحث لايحه انجمن هاي ايالتي وولايتي مطرح شد، دولت علم درادامه برنامه اصلاحات در مهر ماه سال 1341 لايحه معروف انجمن هاي ايالتي وولايتي را مطرح كرد. در اين لايحه آشكارا واژه "اسلام " از شرايط ديني انتخاب كنندگان حذف و قرار شد منتخبان هم در مراسم تحليف به جاي سوگند به "قران "، با سوگند به كتاب آسماني اين كار را انجام دهند .
اين مسئله با اعتراض شديد مراجع ديني مواجه شد ، رژيم تحليل درستي از عواقب كارهايش نداشت وتصورش بر آن بود كه پس از درگذشت "آيت الله بروجردي " مرجع بزرگ تقليد، روحانيت انسجام لازمه را براي مخالفت با سياست دولت نخواهد داشت. اما به محض تصويب لايحه مذكور علماي بزرگ قم به دعوت امام خميني گر دهم آمدند و مخالفت خويش را اعلام كردند و خواستار لغو لايحه شدند. شاه در ابتدا با بي اعتنايي تغيير در لايحه را بي اهميت و ناچيز بر شمرد ولي با اصرار امام كه لايحه را مخالف شرع و مباني قانون اساسي مي دانست رژيم سرانجام مجبور به تسليم شد .
شاه بعد از ناكامي دولت در قضيه انجمن هاي ايالتي و ولايتي تصميم گرفت شخصاًٌبرنامه "انقلاب سفيد "را مطرح كند. اين برنامه در ابتدا شامل شش اصل زير بود:
اصلاحات ارضي ـــ كه از دوره اميني آغاز شد و هدفش ظاهراً تقسيم زمين هاي كشاورزي و توزيع زمين هاي مالكان بود - ملي كردن جنگها - اصلاح قانون انتخابات و دادن حق راي به زنان- عرضه تمام انحصارات دولتي به مردم و سهيم كردن آنان - تقسيم سود كارخانه ها ميان كارگران - ايجاد سپاه دانش .
همانگونه كه پيشتر اشاره شد اين اصلاحات مد نظر آمريكايي ها بود به هرحال اين قضيه به تصويب آرا عمومي گذاشته شد و در پايان يك رفراندوم نمايشي، اعلام شد كه مردم با 99 در صد آرا به طرح انقلاب سفيد شاه راي مثبت دادند .
اصول اين به اصطلاح انقلاب سفيد، متضمن اموري بود كه به شدت موجب نا خرسندي روحانيون بيدار دل و آگاه شد و واكنش آنها را برانگيخت كه شاه آن را به حساب كار شكني ها و تحريكات مالكان عمده و فئودال ها مي گذاشت .
شاه در نطق هاي خود براي زمينه سازي اجراي برنامه اصلاحات ارضي ، اهانت هاي شديدي به روحانيت كرد و از آنان به عنوان "عوامل ارتجاع سيا ه " نام برد و به اين ترتيب به صراحت به روحانيت اعلان جنگ داد.
امام خميني (ره ) در اعتراض به اقدام هاي ضد اسلامي و غير اصلاحي شاه و اهانت هاي وي به روحانيون فرمودند:
"حرف روحاني اين است ، روحاني با اقتصاد مملكت مخالف نيست.روحانيت پانصد سال تمام قطب ارض را حفظ و اداره كرد ، به تاريخ رجوع كنيد ، با اينكه خلفا ، خلفاي جور بودند با همين برنامه اسلامي بر عالم حكومت كردند .علما با چه امر اقتصادي مخالفند؟ شماخواستيد سدبسازيد جلوتان را گرفتند؟ خواستيد كارخانه وارد كنيد نگذاشتند؟ علما با استقلال مخالف نيستند مذهب علما استقلال است، علما را بد معرفي كرده اند."
اواخر اسفند 1341 حضرت امام به منظور افشاى نقشه‏هاى خطرناك شاه در جلسه‏اى با حضور علماى قم، پيشنهاد كردند عيد نوروز سال 1342، از سوى روحانيت قم و شهرستانها و حوزه‏هاى علميه، اعلام عزا شود. اين پيشنهاد مورد موافقت مراجع و علما قرار گرفت.
حضرت امام در پيامى خطاب به علما فرمود: «دستگاه حاكمه مى‏خواهد با تمام كوشش به هدم احكام ضروريه اسلام قيام [كند] و به دنبال آن مطالبى است كه اسلام را به خطر مى‏اندازد . لذا اينجانب عيد نوروز را به عنوان عزا و تسليت به امام عصر ـ عجل الله تعالى فرجه ـ جلوس مى‏كنم و به مردم اعلام خطر مى‏نمايم» .
همچنين در پيام ديگرى كه با عنوان «روحانيت امسال عيد ندارد» منتشر شد، هشدار دادند : «دستگاه جابر در نظر دارد... دخترهاى هيجده ساله را به نظام اجبارى ببرد و به سربازخانه‏ها بكشد؛ يعنى با زور و سرنيزه دخترهاى جوان عفيف مسلمان را به مراكز فحشا ببرد... من اين عيد را براى جامعه مسلمين عزا اعلام مى‏كنم... و اگر زنده بمانم، تكليف بعدى خود را به خواست خداوند ادا خواهم كرد» .
اعلاميه‏هاى شديد اللحن امام، شاه و رژيم را به وحشت و انفعال انداخت؛ به طورى كه شاه درصدد تكذيب مواردى برآمد كه در اعلاميه امام به آنها اشاره شده بود و در نطق دوازده فروردين 1342 در مشهد، ضمن تكذيب سربازى بردن دختران، اين موضوع را جعلى دانست!
در روز دوم فروردين سال 1342 مصادف با شهادت امام صادق (ع) ( 25 شوال )، طلاب مدرسه "فيضيه" قم در اطاعت از امر امام به سوگواري و عزاداري پرداختند و برخي از سخنرانان برنامه به اصطلاح انقلاب سفيد را زير سئوال بردند. عمال رژيم شاه و كماندوهاي ويژه كه مترصد فرصت بودند به صحن مدرسه فيضيه كه مراسم عزاداري در آن برپا بود هجوم بردند و به ضرب و شتم طلاب و مردم حاضر در مراسم سوگواري پرداختند. بر اثر اين حمله ناگهاني،عده اي كشته و زخمي و تعداد بسياري دستگير شدند. اين واقعه يكي از فجايع تلخ در تاريخ سياه حكومت پهلوي تلقي مي شود.
با انتشار خبر حمله به فيضيه، امام خمينى اعلاميه تندي درباره محكوميت حمله به مدرسه فيضيه و تقبيح خشونت هاي انجام شده صادر كرد كه واكنش و همدردي علماى شهرستانها و مردم ساير نقاط را برانگيخت.
حمله علني به فيضيه ، آخرين حلقه ارتباطي كه مي توانست بين دربار و مردم وجود داشته باشد را از هم گسيخت و جايي براي اقدام مسالمت آميز روحانيت و شخصيت انقلابي و تسليم ناپذير امام نگذاشت .
با فرارسيدن محرم 1342 در خرداد آن سال شعله هاي آتش قيام پديدار شد ، در اعلاميه شهربانى كل كشور، به مناسبت ايام محرم ، عباراتى وجود داشت كه حاكي از نگرانى دولت بود و عملا از مردم سوگوارى مشروع و آرام را طلب مي كرد ، امام كه منتظر چنين ايامي بود در پيامى به وعاظ و گويندگان دينى و هيئت هاى مذهبى اعلام كرد :
"دستگاه جبار... در صدد گرفتن التزام و تعهد از مبلغين و سران هيئت عزادار است كه از مظالم دم نزنند و دستگاه جبار را به خودسرى واگذارند. لازم است تذكر دهم كه اين التزامات علاوه بر آنكه ارزش قانونى نداشته و مخالفت با آن هيچ اثرى ندارد، التزام گيرندگان ، مجرم و قابل تعقيب هستند... عجيب است دستگاه بى پروا ادعا دارد كه قاطبه ملت با اوست و از پشتيبانى اكثريت قاطع برخوردار است ، با اين وصف در تمام شهرستانها، قراء و قصبات به دست و پا افتاده و با ارعاب و تهديد ملت ، خفقان ايجاد مى كند..."
ادامه دارد...
پژوهم - ع.ف - 9060- 1446
دوشنبه 13 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]