واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: آقاي حداد انصراف ميدهيد؟
نبايد فراموش كرد؛ شرايطي كه رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام را به عدم حضور در مجلس ششم ترغيب كرد با شرايط فعلي حداد عادل تفاوتهاي بسيار دارد.
آفتاب- حامد صالحآبادي: در گوشهاي از ميان رديفهاي آخر صندليهاي بهارستان در كنار يكي از دوستان باوفايش (حسين فدايي) با چهرهاي عبوس و ناراحت، دست بر زير چانه داشت و به دور دست نگاه ميكرد و از چشمانش فهميدني است كه به اين مي انديشد كه چگونه از عرش بهارستان اكنون به اين رديفهاي آخر بهارستان منتقل شده است؛ همان رديفهايي كه او تا ديروز آنها را به دليل بعد مسافت كوچك ميديد.
پس از روزها و ماهها بحث بر سر رياست مجلس هشتم در اردوگاه اصولگرايان سرانجام روحانيزادهاي از سرزمين سرسبز مازندران توانست با توسل به حضرت معصومه(س) پا به بهارستان بگذارد و با اقبال عمومي نمايندگان اولين رئيس مجلسي باشد كه از شهري غير از پايتخت بر صندلي رياست مجلس تكيه مي زند.
لاريجاني كه قبل از آغاز پروژه انتخابات مجلس هشتم در اظهارنظرهاي خود تمايلي به حضور در انتخابات نشان نميداد، سرانجام با حمايت علماي قم، توانست جايگاهي كه حداد عادل چهار سال حفظ كرده بود، در اختيار بگيرد و حداد را از هيات رئيسه به رديفهاي آخر صندليهاي بهارستان روانه كند.
ترديدي نيست كه حداد خود نميخواست رياست مجلس را ترك گفته در گوشهاي از مجلس به انزوا بنشيند و ياد روزهاي مجلس هفتم كند، او ميخواست همچون چهار سال مجلس هفتم ، فرد اول بهارستان باشد اما اصولگرايان مجلس با وي همراه نبودند و لاريجاني را به حداد ترجيح دادند شايد به چند دليل:
يكي از آن دلايل تعامل يكطرفه او با دولت نهم بود كه در سالهاي پاياني مجلس هفتم صداي چهرههاي برجسته اصولگرا را نيز بلند كرده بود و نسبت به تضعيف مجلس در ميان اين تعامل يكطرفه بارها به حداد تذكر دادند.
ديگر اينكه به عقيده نمايندگان عملكرد هيات رئيسه مجلس هفتم آنقدر ضعيف بود كه جايگاه مجلس را در كشور تضعيف كرده بود. تعاملات تا جايي پيش رفت كه مجلس هفتم در ضعف و انزوا فرو رفت و دولت از اجراي مصوباتي كه به تصويب نمايندگان ميرسيد، استنكاف ميكرد و در مقابل اين اقدام دولت اكثر اوقات رئيس مجلس سكوت اختيار ميكرد و در اواخر مجلس هم انگار محمود احمدينژاد با نامه تندي كه خطاب به حداد نوشت قصد محاكمه وي را داشت!
موارد ضعف مجلس هفتم متعدد است كه در اين مجال نميگنجد؛ اما ابر و ماه و مه و خورشيد و فلك همه و همه دست به دست هم دادند تا اين مجلس به جاي آنكه دولت را مديريت كند، در مشت دولت قرار گيرد و اين دولت احمدينژاد باشد كه مجلس هفتم را اداره كند. شاهد اين سطور بالا را بارها در اظهارنظرهاي نمايندگان اصولگراي مجلس هفتم ميتوان مشاهده كرد.
حال كه با دست به دست هم دادن همه اين عوامل چهار سال دوره قانونگذاري مجلس هفتم در شش خرداد 87 به پايان رسيد، تنها چيزي كه از آن مجلس باقي ماند يك كارنامه ضعيف بود كه براي افراد در راس مجلس هفتم گران تمام شد.
غلامعلي حدادعادل كه در راس مجلس هفتم بود به كل از سوي دوستان اصولگرايش كنار گذاشته شد، محمدرضا باهنر نايب رئيس اول مجلس هفتم نيز كه نقش تاثيرگذاري براي دولت احمدينژاد در مجلس هفتم بازي ميكرد با يك رتبه نزول در مجلس هشتم به نايب رئيسي دوم اين مجلس رضايت داد و در اين ميان حسن ابوترابي فرد، گوي سبقت را از باهنر ربود و نائب رئيس اول خانه ملت شد.
ميتوان گفت كه تعاملات يكطرفه مجلس با دولت و كوتاه آمدن در برابر برخي اقدامات غيرقانوني دولت در مجلس هفتم علت اصلي تنزل جايگاه فرد يك و دو مجلس اين مجلس بوده است و اين رفتار اصولگرايان در پشت كردن به حداد
” ترديدي نيست كه حداد خود نميخواست رياست مجلس را ترك گفته در گوشهاي از مجلس به انزوا بنشيند.... “
و باهنر را ميتوان تلافي همراهي بي چون و چراي آنها با دولت احمدينژاد تلقي كرد.
با اين حال راي اصولگرايان به تغيير رئيس مجلس داراي پيامهاي فراواني براي «علي لاريجاني» است كه به قول حدادعادل نحوه تعامل با دولت را خوب بلد است.
لاريجاني هم اكنون خوب ميداند كه اگر رويه مجلس هفتم را در مجلس هشتم دنبال كند سرنوشتي هم چون حدادعادل و باهنر خواهد داشت و از اينرو او قطعا سعي خواهد كرد در پايان دوره هشتم به چنين سرانجامي دچار نشود.
اما تنزل جايگاه حدادعادل در مجلس هشتم اين روزها چهره او را بسيار غمناك و ناخرسند جلوه ميدهد و همانطور كه اين اديب در آخرين ديدار خود با خبرنگاران گفته بود كه ميخواهد روزه سكوت بگيرد، در مواجهه اخيري كه در راهروي بهارستان با خبرنگاران داشت با نشان دادن انگشت بر روي لبهايش با زبان بيزباني گفت كه روزه سكوتش آغاز شده است.
حدادعادل از ديدگاه بسياري از صاحبنظران بيشتر يك چهره فرهنگي است تا سياسي و در اين هشت سال كه در گردونه سياست قرار گرفت نتوانست مثل يك سياستمدار زبده عمل كند زيرا اگر يك سياستمدار بود اكنون با اين شرايط مواجه نميشد و چه بهتر بود كه حداد همچنان به فعاليت فرهنگياش ميپرداخت تا امروز چهرهاش اينگونه برافروخته نباشد.
آقاي فرهنگستان ادب و زبان فارسي ما با قرار گرفتن در راس مجلس هفتم، به جايگاههاي بالاتري هم ميانديشيد و تصميم داشت در انتخابات دهم رياست جمهوري يكي از رقيبان دوست بيمعرفتش (محمود احمدينژاد) باشد، اما نميدانست
” ابر و ماه و مه و خورشيد و فلك همه و همه دست به دست هم دادند تا مجلس هفتم به جاي آنكه دولت را مديريت كند در مشت دولت قرار گيرد و اين دولت احمدينژاد باشد كه مجلس هفتم را اداره كند.... “
كه اين رفيق از او زيركتر است و با حمايت از رياست لاريجاني يكي از مسببان پايين آمدن او از جايگاه هيات رئيسه خواهدبود.
ولي حدادعادل كه تاكنون شايعه كانديداتورياش در انتخابات رياست جمهوري را رد نكرده شايد همچنان مصمم باشد كه وارد اين كارزار شود و شايد هم با وضعيت بهوجود آمده در مجلس هشتم، از اين تصميم منصرف شود چراكه با اين روزه سكوتي كه در پيش گرفته كمتر در سطح رسانهها و افكار عمومي مطرح خواهد بود و اين زمينه اي باشد براي اينكه از تصميم بلندپروازانه اش صرفنظر كند.
اما نظريه ديگري هم وجود دارد كه ميگويد بهتر است حداد با انصراف از نمايندگي و با يك تجديد قوا در خارج از بهارستان خود را براي رقابت در انتخابات رياست جمهوري آماده كند و چنانچه اين اتفاق در روزها و ماههاي آينده رخ دهد، امكان خروج حداد از اين انزواي سياسي وجود داشته و او با مدتي استراحت وارد انتخابات رياست جمهوري خواهد شد،كه البته اين فرضيه اي بعيد است.
اما در ميان احتمالات موجود گزينه ديگري نيز براي آقاي اديب مطرح است، رياست بر سازمان صدا و سيما كه اين روزها شايعه آن در رسانهها مطرح شده و اين اتفاق در صورتي رخ خواهد داد كه حداد ديگر قصدي براي شركت در انتخابات رياست جمهوري نداشته باشد.
اكنون گزينههايي از حضور در انتخابات رياست جمهوري گرفته تا رياست سازمان صدا و سيما پيش روي حداد عادل است كه به نظر ميرسد اين روزها زمان زيادي را براي انتخاب از او خواهد گرفت.
اما در شرايط فعلي، اگر او از نمايندگي مجلس در دوره هشتم انصراف دهد شايد راحتتر بتواند به فعاليتهاي سياسي و فرهنگياش بپردازد. زيرا حضور رئيس مجلس هفتم در جايگاه معمولي نمايندگي مجلس هشتم، هر روز براي او حاشيههاي مختلفي ايجاد خواهد كرد و قطعا حداد كه يك چهره فرهنگي است از وجود چنين حاشيههايي در كنارش رنج خواهد كشيد.
چه بهتر است اكنون كه مجلس هشتم به صورت رسمي فعاليتش را آغاز نكرده، حداد عادل همچون آيتالله هاشمي رفسنجاني كه در مجلس ششم از حضور در اين مجلس كناره گيري كرد، با اتخاذ تصميمي عاقلانه از حضور در مجلس هشتم انصراف دهد. هرچند كه شرايطي كه رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام را به عدم حضور در مجلس ششم ترغيب كرد با شرايط فعلي حداد عادل تفاوتهاي بسيار دارد.
شنبه 11 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]