واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نامه خلبان ها به حداد: به شغل دوم روی آورده ایم 10 درصد خلباناني كه با سرمايهي چند ميلياردي اين كشور موفق به كسب مهارت خلباني شدهاند، به دليل مساعد نبودن شرايط حقوقي، به شركتهاي خارجي رهسپار شدهاند. چندي پيش زادسر نماينده جيرفت و عنبرآباد در مصاحبهاي با ايسنا در خصوص مشكلات خلبانان و پايين بودن سطح حقوق آنها و خروج برخي از خلبانان به كشورهاي همجوار براي كار، اين مساله را متذكر شد كه اين مساله از سوي خلبانان كشور مورد تقدير قرار گرفت. پس از آن جمعي از خلبانان غيرنظامي شركتهاي هواپيمايي مسافربري با نوشتن نامهيي براي حدادعادل رييس مجلس شوراي اسلامي، رسيدگي به مشكلاتشان را خواستار شدند و اين نامه از سوي زادسر تقديم حدادعادل شد و وي نيز خطاب به حدادعادل رسيدگي جدي و فوري به اين شكواييه پر از درد و رنج را خواستار و يادآوري كرده است رسيدگي به اين مشكل قطعا مرضي خداست و عكس آن عوارض دارد كه غيرقابل توصيف است. به گزارش ايسنا، متن كامل اين نامه بدين شرح است:رياست محترم مجلس شوراي اسلامي؛ جناب آقاي دكتر حدادعادل با سلام و عرض تسليت به مناسبت فرا رسيدن ايام سوگواري سرور و سالار شهيدان ابا عبدالله الحسين(ع) و درود فراوان بر مهدي موعود (عج) يگانه منجي عالم بشريت و نايب بر حقش مقام معظم رهبري حضرت آيتالله خامنهاي. جناب آقاي دكتر حدادعادل، نشستن بر كسوت رياست مجلس شوراي اسلامي و هدايت نمايندگان در جهت رفع مشكلات مردم و كشور از مسووليتهايي است كه در پيشگاه خداوند داراي اجر و منزلت بالايي است و در صورت غفلت و حل نشدن مشكلات، خسارت بزرگي به مردم وارد خواهد شد، خسارتي كه شايد به بهاي از دست دادن جان عدهاي از مردم شهيدپرور بيانجامد. آقاي دكتر، شايد مسايل زيادي از سوي بخشهاي مختلف كشور در مورد مشكلاتشان به گوش شما برسد، اما سخن ما با شما بحث گروهي و شخصي نيست، بلكه در مقياس ملي و كشوري است. ما جمعي از خلبانان غيرنظامي (شركتهاي هواپيمايي) نكتهي مهمي را در اين نامه به عرض شما ميرسانيم. شايد در آينده شرايطي پيش آيد كه تعدادي از ما در قيد حيات نباشند. در ادامه اين نامه آمده است؛ جناب آقاي دكتر، شركتهاي هواپيمايي به دليل شرايط خاصي كه دارند محدوديتهايي براي پرسنل خود مخصوصا خلبانان ايجاد كردهاند كه وضعيت به گونهاي است كه حقوق دريافتي خلبانان بين 300 الي 700 هزار تومان متغير است. شايد باور اين مطلب براي بعضيها تعجبآور باشد. جالب اينكه براي ما هم تعجبآور است كه چرا سطح حقوقي يك خلبان با يك كارگر ساده برابري ميكند، در صورتي كه در همين نزديكي و در كشورهاي حوزهي خليج فارس و حتي افغانستان حقوق ماهيانه يك خلبان بين 8 تا 10 هزار دلار به انضمام تسهيلات مالي خوب، تعيين شده است؛ چرا كه به ارزش كاري كه توسط خلبانان صورت ميگيرد كاملا واقف هستند. در ادامه نامه آمده است؛ بيان اين مشكلات در تمام شركتهاي هواپيمايي منهاي شركت ماهان كه اخيرا بنا به مهاجرت تعداد زيادي از نيروهاي متخصص خود به كشورهاي چين، هندوستان و شارجه نمودهاند و به يكباره با معضل كمبود نيروي كادر پروازي متخصص مواجه گرديدهاند به ناچار جهت جلب رضايت باقيمانده خلبانان، مبادرت به افزايش حقوق و دستمزد اين قشر نموده است. طبق اظهار نظر سرپرست اسبق سازمان هواپيماي كشوري كه در مصاحبه مطبوعاتي در روزنامه همشهري مورخه 2/10/85 به چاپ رسيده، بيش از 95 درصد علل حوادث هوايي در كشور ناشي از خطاي انساني است، آيا واقعا كسي پرسيده است؛ چرا يك خلبانان دچار اشتباه ميشود؟ زماني كه يك خلبان را با مشكلات شديد اقتصادي تنها ميگذارند و حقوق و دستمزدي معادل يك كارگر غيرمتخصص براي وي تعيين ميكند، چگونه ميتوان انتظار داشت كه در حين انجام پرواز به مشكلات مالي خانوادهاش فكر نكند؟ چگونه ميتوان انتظار داشت با حقوق 300 هزار توماني و به دور از خانوادهي خود روزانه 300 تا 400 نفر مسافر و در ماه ميانگين 11 هزار نفر مسافر را با خاطري آسوده و راحت در سطح شهر جابهجا كند؟ در ادامه نامه يادآوري شده است؛ آقاي دكتر، ما به درايت و دقت حضرتعالي و مجلس هفتم در تحليل اين سخنان به خوبي اطمينان داريم و ميدانيم كه شما شرايط سخت و دشوار ما را درك ميكنيد. مشكلات اقتصادي و تورم جامعه به حدي بر خلبان فشار وارد كرده است كه عدهاي از ايشان به شغل دومي كه در شأن و جايگاه تخصصي وي نيست روي آوردهاند؛ سوالي از شما داريم آيا بين يك خلبان كه ماهيانه 11 هزار نفر را جابهجا ميكند و يك هواپيماي چند ميليارد توماني كه جزو سرمايههاي اين مرز و بوم است و جان عدهي كثيري از مردم بستگي به دقت و آسوده خاطري خلبانان است با يك كارگر ساده كه حداقل سرمايه وي يك ابزار ساده است، تفاوتي از لحاظ ارزش كاري نيست؟ آيا نه اينكه تا سانحهاي پيش ميآيد خلبان را مقصر اصلي دانسته و قصه هميشه به همين جا ختم ميشود كه اشتباه خلبان علت اصلي سقوط بوده است؟ هيچگاه در شاخصههاي بررسي يك سانحه به وضعيت روحي و مالي خلبانان توجه خاصي نميشود كه اين خود نكتهي قابل توجه و بسيار مهمي است كه چرا يك خلبان با 30 سال سابقه ميزان دريافتي وي 700 هزار تومان است و مابقي خلبانان متناسب با سابقهي كاري بين 300 الي 700 هزار تومان دريافت ميكنند. البته ناگفته نماند خلبانان ما در ابتدا به فكر سالم رساندن مسافرين خود به مقصد هستند ولي واقعيت اين است كه مشكلات اقتصادي گاهي انسان را تحت فشار روحي و رواني شديدي قرار ميدهد. آقاي دكتر، 10 درصد خلباناني كه با سرمايهي چند ميلياردي اين كشور موفق به كسب مهارت خلباني شدهاند، به دليل مساعد نبودن شرايط حقوقي، به شركتهاي خارجي رهسپار شدهاند و در آنجا با حقوق ماهيانه 12 هزار دلار مشغول به كار شدهاند. طبق شواهد و مدارك موجود بيش از 40 درصد از خلبانان ديگر نيز در حال طي كردن مراحل پاياني جذب در خطوط هوايي شركتهاي خارجي هستند. نكتهي جالب توجه اين است كه مجموع كل خلبانان در كشور بيش از 700 نفر هم نيست. يعني بودجهي كشور توان پرداخت حقوق مكفي به اين تعداد نيروي متخصص و سرمايه اين مملكت را ندارد؟ ما جمعي از خلبانان اين مرز و بوم به احترام مردم ايران و شما مسوولين دلسوز، خواهان دريافت حداقل نيمي از حقوق استاندارد جهاني هستيم تا راهكاري شود براي جلوگيري از خروج متخصصين اين مملكت. شايد گفتن اين سخنان براي مسوولان محترم كمي تلخ و ناخوشايند باشد، اما اين تلخي به شدت تلخي سوانح هوايي كشور نيست. زماني كه يك خلبان با حقوق 350 هزار تومان در ايران پرواز ميكند و خلبان هواپيمايي ديگر كه از كشور همسايه با حقوق 12 هزار دلاري از كنار وي ميگذرد، ناگهان به اختلاف سطح ديدگاه تفكر مديران خود و مسوولان خارجي پي ميبريم كه چرا ارزشگذاري در بين مشاغل اينچنيني غيراصولي و ناعادلانه است؟ چرا كشور ما هر سال بايد شاهد حداقل يك سانحهي هوايي باشد. اگر ادعا ميشود مشكل اصلي سوانح خبط نيروي انساني است، ما در اينجا و در اين نامه بيان ميكنيم، بله همينطور است!! در ادامه نامه آمده است؛ آقاي دكتر، كشور هندوستان، افغانستان و كشورهاي حوزهي خليج فارس، كشورهاي شرق آسيا همگي مشتاق پذيرش خلبانان ايراني هستند، چرا كه اولا هزينهي آموزش اين افراد توسط ايران داده شده است، ثانيا خلبانان ايراني از مقام بالاي علمي در زمينهي علوم هوانوردي برخوردار هستند و هميشه در همهي دنيا سرآمد بودهاند. به هر حال ما در حرفهي خود مشكلات زيادي داريم و مشكل اصلي ما متناسب نبودن حقوق ما با ميزان كاري است كه انجام ميدهيم. پس به راحتي و قبل از وقوع سوانح هوايي ديگر، ميگوييم تامين نشدن مشكلات مالي و مسايل اقتصادي، فشار روحي رواني سختي بر اين قشر وارد كرده است كه آثار وخيمي براي كشور به همراه خواهد داشت. لذا ضمن سپاس فراوان از بذل توجه و حساسيت حضرتعالي و نمايندگان محترم مردم در اين خصوص، از آن مقام محترم مجدانه تقاضاي بررسي سريع و حصول نتيجه عاجل در تامين هزينههاي خاص در رديف بودجهي سال جاري را داشته باشند تا با استعانت از ياري خدا و كمك همهي دلسوزان مملكتي براي ايراني آباد و آزاد و احياي فرصتهاي بيشتر براي خدمتگزاري گام برداريم. انشاءالله. زادسر نماينده جيرفت و عنبر آباد نيز با ارسال اين نامه به وزير راه و ترابري، رسيدگي به مشكلات خلبانان را خواستار شده است كه متن نامه زادسر بدين شرح است؛ برادر گرامي جناب آقاي مهندس رحمتيوزير محترم راه و ترابري سلام عليكم ضمن عرض تسليت و تعزيت، پيرو مذاكره حضوري در مجلس و در حضور جمعي از نمايندگان محترم مجلس و با توجه به فرمايش جنابعالي مبني بر ارسال شكواييه بسيار تلخ، اسفبار و شگفتانگيز حدود 30 نفر از خلبانان و كمك خلبانان كشور به پيوست، نامهي مورد اشاره را به همراه ضميمه آن (4 برگ) جهت رسيدگي جدي و فوري تقديم ميدارد. ضمنا پاسخ آن وزير محترم به كمك خلبان عزيز و زحمتكشي كه فيش حقوقياش را به حضرتعالي نشان داد و گفت: «من در آژانس كار ميكنم». بسيار تلخ و سخت بود و حقيقتا دل او را به شدت شكست. بيصبرانه منتظر ابلاغ نتيجه هستم و اين نامه نيز طبق صلاحديد آن مقام محترم در اختيار رسانهها و خبرنگاران قرار خواهد گرفت. در همين رابطه زادسر گفت: در اين خصوص اگر مفاد اين نامه درست است، مقامات مسوول قبل از رييسجمهور و وزير راه در اين رابطه اقدام كنند. زادسر تصريح كرد: مديرعامل شركت آسمان در تماس تلفني با بنده عنوان كرد كه ماه بعد حقوق خلبانان اضافه ميشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5783]