چين مبدا هنرهاي رزمي جهان

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: مهدي صميمي31st January 2010, 05:42 PMچين مبدا هنرهاي رزمي جهان چين به عنوان يک سرزمين که در آنجا هنرهای رزمي بدوا" شروع به شکل گيری نمودند ، می تواند موضوعي برای پيدا کردن سرنخ و ريشه ابداعي اينگونه هنرها باشد تاريخ چين حاکي از آن است که هنرهای رزمی در ابتدا در آنجا به صورت يک حالت دفاع شخصي تمرين مي شده که آن را (چياهو) مي ناميدند ، آنگاه به مرور زمان بعضي از حرکات آن تعغير شدند تا اينکه در سال 520 قبل از ميلاد مسيح شخصي به نام( بوديدهارما) که چينی ها او را( تامو) و ژاپني ها او را (داروماتئيشی) می ناميدند ، به منظور تعاليم مذهبي از هند وارد چين شد . در آن زمان يک نوع مسابقه رزمي در آن سرزمين رايج بود که (چيايوتی) ناميده مي شد و در اين نبرد برخوردهاي بيرحمانه و دور از انسانيت بين داوطلبين انجام می پذيرفت به طور مثال هر دو طرف می بايد بر سر خود کلاه شاخدار آهنين می نهادند و سعي در شاخ زدن و زخمي کردن نفر بعدي مي کردند اين روش تا زمان امپراتور( هيانگ تي) ادامه يافت تا آنکه وی برخي تمرينات و تعليمات پزشکي و تنفسي را برای سالم نگه داشتن بدن جايگزين روش وحشيانه قبلي نمود. (بوديدهارما) پس از ورود به چين توسط امپراتور پذيرفته شد و تعاليم خويش را در معبدی بنام (شائولين) شروع نمود . در اين مکان راهبان مذهبي وجود داشتند که پيرو فلسفه قديمي( تائو ) بودند و همچنين علاوه بر تعاليم مذهبي تمرينات بسيار ساده ای را جهت دفاع از خويش که به دليل شبيخون گاه و بيگاه دزدها و راهزنان به آن منطقه بود می آموختند. تعاليم (بوديدهارما) در آنجا کلا بر دو قسم بود: 1- سری تمرينات تفکری و تمرکزی 2- تعاليم مذهبي ، در تمرينات تفکری و تمرکزی که (بوديدهارما) به پيروانش آموزش مي داد ، ديسيپلين و انضباط شديدی اعمال ميشد که در بعضي موارد شاگردان مکتبش به علت ضعف بدني و نداشتن قدرت کافي قادر به ادامه راه نبوده و در جريانهای تعليم دچار ضعف و بي حالي ميشدند . اين تعاليم عبارت از تمرکز حواس و روزه داری و ساعتها بيدار ماندن بود.(بوديدهارما) پس از مشاهده ضعف و بي حالي افراد تحت تعليمش تصميم گرفت روشي را بوجود آورد که به واسطه آن بتوان به مرحله بالاتری از قدرت و نيروی فيزيکي دست پيدا نمود. از اين رو وی مدت زمان طولاني را در سکوت و آرامش و تنها به سر برد و ساعتها در کوه ها و جنگلها تمرينات ابدايي خويش را تکميل نمود تا پس از مدتي هيجده روش تمريني را به وجود آورد که به(لوهان شي با) يعنی 18 تمرين مشهور شدند . برای مدتها زيادی سيستم مبارزه ای (بوديدهارما) تمرين مي شد تا اينکه بعد از يک قرن ، فيلسوف بزرگ چينی بنام(چانگ تزو) با روشهای هيجده تمرين آشنا و در همان حال موفق شد با اصول وابسته به روش تنفسي که ابداء نموده بود ، حالت جديدی به روشهای رزمي بدهد حدود دو قرن بعد از نظريه فيلسوف چينی (چانگ تزو) در زمان حکومت سلسله( هان ) که بيش از 400 سال فرمانروايی را به عهده داشت (سال 206 قبل از ميلاد مسيح تا سال 220بعد از ميلاد مسيح) و دوران شکوفايي هنرهاي رزمي در چين باستان بشمار مي رود ، يکي از امپراتوريهای اين سلسله که ارزش بسياری برای هنرهای رزمي قائل بود شخصي به نام (هان وئوتي) است که علاقه عجيبي نسبت به اين ورزشها داشت. گويا وي در قرن اول بعد از ميلاد کتايی تحت عنوان ( هان شو آی ون چيه) به معني هنرهای رزمي هان نوشته بود که شامل شش فصل از متدهای مبارزه با دست بوده است . يکی از روشهای مهمي که در زمان تمرين مي شد روش(چانگ چوان) یا متد تمرين مبارزه با دست در فاصله زياد است که در اين نوع سبک حرکات از فاصله دور انجام گرفته و دستها و پاها به فاصله زياد از هم حرکات را انجام مي دهند . اين سبک تا قرن ششم بعد از ميلاد تکامل يافته و دارای 32 فرم شد که به عنوان يک سبک حرفه ای گسترش يافت. در اوخر دودمان( هان) يک فيلسوف و جراح معروف بنام( هواتو )190تا265 بعد از ميلاد مسيح سری تمريناتی را ابداع نمود که به تندرستي و سلامت بدن کم کرده و همچنين تاثير بسزايي به توسعه نيروی دروني و عضلاني مي نمود . به طور کلي روشهای بوجود آمده به دو بخش تقسيم مي شدند که بخش اول باعث تقويت عضلات شده که در آنها قدرت عضله وزن و جسم مورد توجه قرار گرفته و غالبا افراد چابک و عضله های قوی و پيچيده تعليم داده مي شدند در حقيقت در اين نوع روش شخص به واسطه فشارها و تمرينات شديد ، دارای چابکي بي حد و وصف و همچنين قدرت عضله ای فوق العاده ای مي شد . بخش دیگر ، عامل تقويت نيروی دروني و تنفسهای ويژه بود که در آن از متدهای تنفسي مخصوصي همراه با حرکات آرام بهره برده مي شد در طي سلسله ( تانگ ) 907-618ميلادی چين يک عصر سلهشوری را گذراند که در آن دوران کمتر کسی پيدا مي شد که نسبت به هنرهای رزمي بي اطلاع باشد قبل از اين تاريخ در حدود قرن چهار الی پنج ميلادی يکی از برجسته ترين فيلسوفان چينی به نام (کنفسيوس) فعاليت زيادی در امرگسترش ورزش خصوصا هنرهای رزمي داشته و شاگردان او همگي علاوه بر ادبيات در امور رزمي نیز متخصص بودند .از آن زمان به بعد ورزشهای رزمي به زبان عاميانه چينی (چوان فا) يا (چوان شو) به معنای هنر مشت زني شهرت یافتند . دربين سالهای 1279-1127سيستم مهم ديگری پا به عرصه وجود نهاد که در حال حاضر به نام (تای چي چوان)معروف مي باشد . گفته مي شود اين سبک توسط شخصي به نام(چان سان فنگ)که يکي از دنباله روهای (کنفسيوس) بود اختراع شد اين تعاليم اول بارتوسط (چان سان فنگ)به مريدانش در کوه های(پکينگ) آموزش داده شد .همچنين بعدها در استان(هه بي) مستقر در کوههای ( وودانگ ) نيز آموزش و تمرين اين روش مشاهده شد .در بين قرنها 14الي16 بعد از ميلاد در استان (فوجيان)واقع در جنوب چين محلي به وجود مي آيد که بنا به سنت نام آن مکان را(شائولين) می گذارند و در اين مکان که در حقیقت دومين معبد شائولين در تاريخ هنرهای رزمي مي باشد ، عده ای از اساتيد و راهبان مشغول تعليم و تعلم هنر رزمي مي شوند.نحوه تعليم دراين مکان بسيار جالب و پيشرفته بود.البته پايه و اساس بازمي گشت به همان معبد شائولين قبلي که در شمال چين قرار داشت. در اين مکان علاوه بر سيستمهای تکامل يافته آن روز ، 18تمرين ابداعي بوديدهارما نيز تمرين مي شد.واقعه مهمي که باعث شد تعاليم اين مکان گسترش و پيشرفت حاصل نمايد.وجود جوانی بنام (چوی یوان ) بود که در اوايل قرن شانزدهم وارد اين محل شد . وی در مبارزه متخصص و به منظور تکميل فنون خود به آن محل رفته و مشغول تعليم تمرينات شده بود در ضمن تعاليم او متوجه شد که اين تمرينات دارای استعداد گسترش و خلق ابداعات جديد مي باشند از اين رو با صرف کوشش و وقت زياد در مطالعه سبکهای اصلي اين تمرينات را به هفتادودو تمرين افزايش داد ولي او هنوز اعتقاد داشت که اين هنر تکامل نيافته و به ظرفيت نهايي خود نرسيده است از اين رو(چوی) آن محل را ترک و شروع به تجسس و تحقيق جهت بدست آوردن اطلاعات فني در اطراف کشورش نمود پس از مدتي وی به پيرمردی برخورد که روش جالبي در تمرينات خصوصا زدن ضربه به نقاط حساس بدن که باعث بيهوشی مي شد داشت اين شخص که يک استاد پنجاه ساله معروف درمنطقه( شن سي) بود (پاک يوک فونگ) ناميده مي شد (چوی) پس از گفتگو با (پاک يوک فونگ) نقطه نظرات اصلي خود را در رابطه با گسترش و تکميل هنر رزمي تشريح و هدفش را از ديدار با او درميان گذاشت آنگاه پس از موافقت هر دو باهم به معبد شائولين برگشته و در آنجا حرکات را ترکيب و در مجموع صدوهفتاد تمرين اصلي را به وجود آوردند که بعدها در قالب پنج سبک اصلی تفکيک شدند . در قرن هفدهم سه روش مهم در هنرهای رزمي چیني پا به عرصه وجود نهادند که دو روش از آنها توسط مسلمانان چیني اختراع شده بود . تان توئه چوان --------------- روش مبارزه با پا چاچوان --------------- روش مشت زني خانواده چا تانگ لانگ چوان --------------- روش مبارزه مانتيس حشره تان توئه چوان: اين روش در استان(هه بي) در شمال چين توسط دو استاد برجسته مسلمان با نامهای چانگ يينگ چن و مايوفو اختراع شد در اين سبک ده فرم تمريني ابداع شده بود که عموما بر تقويت پاها تاکيد داشته و سه فرم آن مطلقا به حرکت و تکنيکهای لگد جهشي اختصاص داشتند از استادان مشهور اين سبک وانگ تزوپينگ ، ماچينگ يوان ،وانگ وی هان را مي توان نام برد. چاچوان : اين روش دارای حرکات بسيار طولاني و بسيار زيبا مي باشد و از جمله سبکهايي است که بر روی قدرت و مبارزه دستها تکيه فراوان دارد دارا بودن فرمهای دفاع شخصي و مبارزه با سلاح از قبيل چوب ، نيزه و شمشير نيز از خصائص ديگر اين سيستم مي باشد اين سبک توسط استاد چانگ چن فنگ ابداء شد و از ديگر استادان مشهورش مي توان از چين چيافو ، ماهای ، چينگ نام برد. تانگ لانگ چوان :موسس و ابداع کننده سبک(مانتيس) استاد(وانگ لانگ) است که يکی از اهالي بخش اصلي و بومي استان(شانتونگ) بود او از سن ده سالگي روش تمريني را زیر نظر یک استاد معروف تعليم می ديد وزماني که چين مي خواست در تصرف فاتحان منچوری در آيد با محافظت کافي (وانگ لانگ) و همقطارانش با همراهي استادشان به استان (سي چوان) مسافرت کردند بعد از مدتي استاد درگذشت ويکي از شاگردان ارشد و بالا رتبه جانشين او شد تمام آنها هر روز تعليم مي گرفتند اما هرگز به نظر نمي رسيد که (وانگ) مهارت لازم برای غلبه و تسلط بر شاگرد ارشد را بدست بياورد و حتی بعد از سه سال تمرين انضباطي سخت مهارت (وانگ) هنوز از شاگرد ارشد کمتر بود در اين هنگام او تصميم گرفت روشي را تکامل دهد که دارای متد بسيار ظريف و موثر بود واين جرقه ابداع هنگامي در مغز وی شعله ور شد که از مبارزه يک ملخ و يک حشره *****ک دچار تعجب سختي شده بود و متعجبتر وقتي که حشره *****ک بر ملخ فائق آمد او در مورد روشها به طور کامل دقت مي کرد و بعداز کوشش زياد و پشت کار دوازده اصل را برای حمله و دفاع وضع و تنظيم نمود او سپس اين اصول را با انتخاب دقيق خودش از چند تکنيک موثر باهم آميخت و بعد از سه سال تمرين هنگامي که برای بار دوم با شاگرد ارشد به رقابت برمي خواست به آساني بر او غلبه کرد در سال 1747 در حدود پنجاه سال بعد از مرگ استاد ، وانگ لانگ شخصي به نام (شنگ هسيائو) تعاليم وی را تکامل و گسترش داد در همين زمان در تاريخ چین اتفاق بزرگي روی داد و آن سرنگوني امپراتوری مينگ توسط مغولها بود در اين اثناء گروهها و دستجات مخطلفي که عده ای طرفدار سلسله (مينگ) و عده ای مخالف با مغولها بودند شروع به فعاليت به منظور فروپاشاندن حکومت منحوس مغولها نمودند در اين زمان اماکن تعليم دهنده کلا زير فشار مغولها قرار داشت و معبد شائولين نيز که مرکز تعليمات بود همراه با اساتيد مورد محاصره نيروهای مغولي بودند در آن هنگاه مسئله ای باعث شد تا شخصي به گوش رئيس امپراطوری مغول برساند که در داخل (معبد شائولين) افراد دست اندرکار خرابکاری و واژگون نمودن حکومت وی هستند از اين رو او لشکر سنگينی را به جنگ با افراد تعليم ديده فرستاد در اولين برخورد نيروهای متجاوز گر مغولي با شدت هرچه تمامتر توسط راهبان معبد سرکوب شدند ليکن بعد از زمان بسيار کوتاه لشکر عظيم ديگری که از طرف امپراطور گسيل شده بودند به علت خستگي و عدم استراحت اهالي معبد بر ايشان پيروز و تمام آنها را به جز پنج نفر به حلاکت رساندند همچنين معبد شائولين نيز طعمه حريق مغولان شد اين پنج تن که چهار مرد و يک زن بودند به علت توانايی مبارزه خود را نجات داده و به طرف کوهها فرار کردند اين واقعه حدودا در سال 1673روی داد در حدود اواخر قرن هفدهم و اوايل قرن هيجدهم روش ديگری پا به عرصه وجود نهاد که (وينگ چان ) نام گرفت اين سبک توسط بانويی به نام ييم وينگ چان اختراع شد در اين روش اساس کار بر مبنای تمرکز روی تکنيکهای دفاعي در مقابل خط مستقيم حمله و صرفه جويي در حرکات بود سپس (وينگ چان) در طول چهارصد سال تعغير و تحول يافت تا به امروز که اين سبک شامل سه فرم تکنيک و همچنين متدهای تمرين با مجسمه چوبي است که به نام(موک جونگ) معروف مي باشد تکنيکهای دست شصت درصد حرکات اين سبک را شامل شده که تعداد آنها بسیار و متنوع مي باشد در اين روش تکنيکهای بسياری وجود دارد که شاگرد قبل از مبارزه بايستی با مجسمه های چوبي کار کند و آن حرکات را ياد بگيرد زيرا مبارزه قاعده اصلي در اين سبک است در حملات بايد کمترين انرژی در جهت انجام بهترين حمله استفاده شود زيرا اين روش بر اساس صرفه جويی در انرژی به وجود آمده است در اين روش حرکات اضافي ويا بيش از حد دوراني وجود ندارد زيرا اين سبک براساس حملات خط مستقيم مي باشد تمام ضربات مشت و پا و حملات از خط فرضي مرکز بدن به طرف حريف پرتاب ميشوند و اين به دليل کاهش در فاصله دست و يا پا تا حريف مي باشد مشت زدن در وينگ چان به هيچ وجه شبيه مشت زدن در ديگر روشها نيست اين نوع مشتها در اين سيستم بنام مشت مورب مشهور مي باشند که از مرکز بدن شخص به طرف حريف پرتاب مي شوند اغلب دفاعها برای از تعادل خارج ساختن حريف پيش بينی شده و عموما در اين حالتها به وسيله گرفتن درست و يا کمر حريف مي توان باعث بهم خوردن تعادل وی شد در سال 1800شهر بندری (کانتون) مرکز بازرگاني چيني ها بود که در آن زمان معاملات با غرب نيز رو به فزوني نهاد به طوری که اروپايي ها مرفين به چين صادر و ابريشم و چای و تزئينات از چين می گرفتند در اين برهه از زمان هنرهای رزمي هيچگونه پيشرفتي حاصل نکرد و تنها شخصي به نام چانگ هيونگ دو سبک را با ابداعات خويش ترکيب و در سال 1836آن را(چوی لي فوت)نام نهاد لازم به ذکر است که در طول دورانهای متفاوت مجموع کليه هنرهای رزمي در چين به عناوين و اصطلاحات خاصي ناميده ميشدند که عبارت بودند از ووشو ، کوئوشو ، چوان فا ،چوان شو ، کونگ فو و... تا اينکه در سال 1912کليه ورزشهای رزمي به نامهای کوئوشو به معنای هنر ملي و ووشو به معنای هنر رزمي ملقب شدند لیکن پس از چند سال ووشو بعنوان یک نام و عنوان رسمی برای کلیه هنرهای رزمی چینی متداول شد سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 440]