واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
به گزارش خبرگزاري ها، در اين نشست سه روزه كه تا روز جمعه ادامه خواهد داشت، كشورهاي عضو پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) در مورد مسائل مختلفي بحث و تبادل نظر مي كنند.گسترش ناتو يكي از محورهاي مهم اين گفت وگوهاست و با وجود مخالفت هاي مردمي در اوكراين و گرجستان و همچنين مخالفت روسيه و برخي كشورهاي اروپايي، واشنگتن مصرانه در پي پيوستن اين كشورها به ناتو است. جرج بوش رئيس جمهور آمريكا كه براي شركت در اجلاس ناتو در بخارست به سر مي برد، روز گذشته در سخنراني پيش از اجلاس خود از كشورهاي عضو ناتو خواست پيوستن اين كشورها به ناتو را تسهيل كنند.بوش گفت: «ناتو بايد در مورد درخواست گرجستان و اوكراين براي پيوستن به اين ائتلاف تصميم گيري كند. قاطعانه معتقدم كه اوكراين و گرجستان بايد عضو ناتو شوند.» رئيس جمهور آمريكا همچنين از عضويت سه كشور حوزه بالكان يعني كرواسي، آلباني و مقدونيه در ناتو حمايت كرد.از سوي ديگر، روسيه و برخي رهبران اروپايي با اين طرح مخالفت مي كنند. «فرانسوا فيلون» نخست وزير فرانسه پس از اظهارات بوش اعلام كرد: «ما مخالف پيوستن اوكراين و گرجستان به ناتو هستيم، چون معتقديم كه اين طرح، اقدام مناسبي براي حفظ تعادل قدرت درون اروپا نيست.» وي افزود، ديدگاه فرانسه و آمريكا در اين موضوع متفاوت است و ما خواستار مذاكره با روسيه در اين رابطه هستيم.به نوشته خبرگزاري فرانسه، تقريباً اكثر كشورهاي عضو ناتو با طرح پيوستن اوكراين و گرجستان به اين پيمان مخالفند و از اين موضوع هراس دارند كه عضويت اين دو كشور در ناتو منطقه را بي ثبات مي كند.دويچه وله در تحليلي از نشست بخارست نوشت، آينده ماموريت ناتو در افغانستان، ديگر محوري است كه شايد اهميت بيشتري براي كشورهاي عضو داشته باشد. بررسي اين ماموريت، از سه جنبه حائزاهميت است؛ نخست جنبه نظامي.شايد آلمان در اين مورد بيش از هر كشور ديگري در كانون توجه باشد؛ چرا كه همچنان بر باقي ماندن نيروهاي خود در مناطق امن تر شمال افغانستان تاكيد مي كند؛ موضوعي كه چندان به مذاق ديگر اعضاي ناتو، از جمله آمريكا، خوش نمي آيد.از سوي ديگر افزايش تعداد سربازان، به تنهايي حلال مشكلات نيست و بايد «تاثير» حضور نيروها تقويت شود. اينجاست كه ضعف هاي بسياري وجود دارد. مثلاً افزايش تعداد جنگنده هاي تورنادو كارساز نيست، چرا كه اين هواپيماها براي عمليات كوچك در حد درگيري هاي افغانستان مناسب نيستند. وانگهي قوانين داخلي كشورهاي عضو هم، در مورد تعداد سربازان آنها در ماموريت هاي نظامي ناتو، محدوديت هايي را ايجاد مي كنند.جنبه ديگر، جنبه مالي ماموريت افغانستان است. اين موضوع بر كشورهاي عضو ناتو روشن است كه برقراري آرامش در افغانستان، در گرو سرمايه گذاري هنگفت در كنار حضور نظامي است. از زمان اشغال افغانستان در دسامبر 2001، حضور در افغانستان در قالب يك ماموريت بين المللي متشكل از نيروهاي 60 كشور، نهاد و سازمان مختلف جهان آغاز شد. در آن زمان قرار شد 25 ميليارد دلار به ترميم افغانستان اختصاص يابد. از اين مبلغ تاكنون، تنها 15 ميليارد دلار تامين شده است. با توجه به روند كنوني اختصاص اعتبارات عمراني به افغانستان، از نظر كارشناسان هزينه بازسازي اين كشور تا چندين برابر افزايش خواهد يافت. اما جنبه سوم بررسي ماموريت ناتو در افغانستان، بحث در مورد «سياست گفت وگو» با گروه هاي شورشي افراطي است. در مورد اينكه دولت و نيروهاي امنيتي افغانستان بايد در اين عرصه نقش فعال تري ايفا كنند، اختلافي ميان اعضا وجود ندارد. اما آنجا كه بحث بر سر مبارزه مسلحانه است، كشورهاي مختلف، نظرات متفاوتي دارند. به عنوان مثال ايالات متحده آمريكا به طور كلي مخالف گفت وگو با كساني است كه اسلحه به دست مي گيرند. در مقابل انگلستان حاضر است در شرايطي خاص، اداره بخش هايي از افغانستان را به مبارزان مسلح بسپارد. توافقات انگليس با طالبان منطقه «موسي قلعه» را مي توان در راستاي همين سياست دانست.البته سياست انگليس در برابر اين گروه، نه تنها از نظر آمريكا، كه از ديد دولت افغانستان نيز اشتباه بود. به همين دليل افغانستان به ديپلمات انگليسي براي تصدي رياست «نهاد همكاري سازمان ملل و ناتو در ماموريت افغانستان»(UNAMA) راي منفي داد.مجموعه اين مسائل، سران كشورهاي ناتو را بر آن داشته تا در نشست خود جنبه هاي مختلف ماموريت افغانستان را مورد بررسي قرار دهند و با همكاري بيشتر با سازمان ملل، حضور خود در افغانستان را اثربخش تر كنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 323]