سوم اسفند؛ سالروز آغاز قيام افغانها عليه نيروهاي شوروي سابق

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا از كابل، مقامهاي كاخ كرملين كه از نتايج كودتاي هفتم ارديبهشت ماه سال 1357 خورشيدي در افغانستان كه با حمايت آنان انجام شده بود راضي به نظر نمي رسيدند، درصدد ايجاد تغييرات در نظام تازه به وجود آمده در اين كشور برآمدند. پس از كودتاي مذكور، رهبران جديد افغانستان همه از اعضاي حزب دمكراتيك خلق كه وابسته به شوروي سابق بودند، تعيين شدند. با وجود آنكه رهبران شوروي سابق تا حدي بر اوضاع افغانستان تسلط يافته بودند اما با به قدرت رسيدن حفيظ الله امين كه با كشتن سلف خود (نور محمد تره كي) قدرت را به دست گرفت، برنامه هاي توسعه طلبانه مسكو با مانع رو به رو شد. در تاريخ نوشته اند كه امين با رفتار انحصارطلبانه و مليت گرايانه خود عرصه را بر ساير همكاران خود در داخل حزب و دولت تنگ كرده بود. وي كه متعلق به اكثريت قومي پشتون بود، هميشه در شعار و عمل از برتري اين قوم در افغانستان ياد مي كرد. اين عمل امين در كنار ساير اقدامهاي وي از جمله تلاش براي رهايي از چنگال روس ها و پناه بردن به دامان آمريكا و سازمان پيمان نظامي ناتو، روس ها و همپيمانان افغان آنان را به وحشت انداخت؛ لذا مسكو براي جلوگيري از بين رفتن دستاوردهاي خود، تصميم گرفت امين را از راه بردارد. با اين انديشه و با درخواستهاي مكررببرك كارمل يكي ديگر از اعضاي بلندپايه حزب دمكراتيك خلق و از رقيبهاي سرسخت امين، شوروي سابق با اعزام 18 گردان ارتش سرخ به قدرت و زندگي امين پايان داد. شامگاه ششم ديماه سال 1358 خورشيدي، نخستين نيروهاي روس از طريق هوا و زمين به افغانستان وارد شدند و با كشتن حفيظ الله امين، ببرك كارمل را به قدرت رساندند. مردم افغانستان كه از ابتداي تغيير نظام و روي كار آمدن افراد وابسته به شوروي سابق، آينده كشور را دلخواه خود نمي ديدند از همكاري با دولت نوظهور دست كشيدند و به اين ترتيب مخالفت غيرمستقيم خود با اين نظام را اعلام كردند. سرانجام مردم شهر كابل پايتخت افغانستان بر اثر رهنمودهاي علماي ديني به ويژه در مناطق شيعه نشين شهر، به گونه خودجوش در سوم اسفند ماه به خيابانها آمدند و با اشغال چند پاسگاه پليس در ناحيه اول شهر، با نيروهاي امنيتي درگير شدند. قيام سوم اسفند مردم كابل چون از منطقه اي به نام چنداول آغاز شد به قيام چنداول نيز شناخته مي شود. هرچند در باره نحوه اين قيام اختلاف نظرهايي وجود دارد و برخي معتقدند كه عده اي از شهروندان كابل در تماس با حزب اسلامي گلبدين حكمتيار از قبل برنامه ريزي شده بود، اين نظريه را رد مي كنند و حركت مردم را كاملا خودجوش معرفي مي كنند. محمد هاشم عصمت اللهي استاد دانشگاه كابل روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا در اين زمينه گفت: پس از آنكه رهبران حزب اسلامي از قيام خودجوش مردم كابل آگاه شدند، آمادگي خود براي پيوستن به آنان و توزيع اسلحه به قيام كنندگان را اعلام كردند. وي افزود: در اين گير و دار نيروهاي امنيتي كه چنين شورش هايي را پيش بيني مي كردند وارد ميدان شدند و با قيام كنندگان غيرمسلح به نبرد پرداختند. به گفته عصمت اللهي، در اين نبرد نامتوازن، صدها نفر از قيام كنندگان كشته و هزاران نفر ديگر نيز از سوي نيروهاي امنيتي بازداشت شدند. اين استاد دانشگاه كابل مي گويد: افراد بازداشتي به زندان فرستاده شدند و شبانه بدون هيچ سووال و جوابي، با رگبار مسلسل به زندگي آنان خاتمه داده شد. وي اظهارداشت: گفته مي شود در ميان اعدام شدگان تعدادي از علماي ديني نيز ديده مي شدند. عصمت اللهي ادامه داد: هرچند قيام سوم اسفند زود خاموش و قيام كنندگان سركوب شدند اما قيام به صورت دائمي سركوب نشد و دامنه آن روز به روز گسترش بيشتر پيدا كرد. قيام سوم اسفند سال 58 را مي توان سرآغاز قيام آزاديخواهانه در افغانستان خواند و مردم اين روز را روزي خاص مي دانند. هنوز يكماه از اين قيام نگذشته بود كه مردم هرات در غرب افغانستان در 24 اسفند ماه بپاخاستند و با اشغال مقر لشكر هفدهم ارتش، مقاومت خود را آغاز كردند. بعد از قيام مردم كابل، نهضتهاي اسلامي نيز فعالتر شدند، نهضت اسلامي افغانستان كه بعدها به حزب اسلامي تغيير نام داد، در زمان محمد ظاهر شاه وقت ايجاد شد اما در آن زمان به عنوان مخالف و منتقد دولت مي خواست، فعاليت سياسي داشته باشد. اما با سقوط نظام شاهي و استقرار نظام جمهوري از سوي محمد داوود، در كشور فعاليت اسلام گرايان با محدوديتهاي شديدي رو به رو شد و دولت رهبران اين نهضت را بازداشت كرد. رهبران اين نهضت در زمان حكومت طرفدار شوروي وقت كه با اسلام ستيزي همراه بود، عرصه را برخود تنگ ديدند و مجبور به فرار به پاكستان و ايران شدند. برخي كارشناسان، قيام مردم كابل را اقدامي براي تحريك اين نهضت كه بعدها به احزاب متعدد جهادي تقسيم شدند، مي دانند. از اينجا بود كه انديشه مقاومت اسلامي در اذهان مردم اوج گرفت و براي ايجاد سازمانها و تشكيلات جهادي به ايران و پاكستان رفتند. جهاد مردم افغانستان عليه نيروهاي شوروي سابق 10 سال ادامه پيدا كرد و چهار سال پس از خروج اين نيروها با حكومت دست نشانده شوروي در كابل به نبرد پرداختند. بالاخره در هشتم ارديبهشت ماه سال 1371 خورشيدي رژيم طرفدار شوروي وقت در افغانستان سقوط كرد و قدرت به دست گروههاي مختلف مجاهدين افتاد. هرچند با سقوط دولت طرفدار شوروي تحت رهبري نجيب الله تصور مي رفت كه زمان جنگ و بدبختي در افغانستان پايان يافته و دوران بازسازي فرا رسيده اما ديري نپاييدكه جنگ بين مجاهدين درگرفت؛ جنگي كه بعضي، علت شكل گيري آن را سهم خواهي قدرت مي دانند. در اين جنگ كه پنج سال طول كشيد بيش از يك ميليون نفر كشته و سه ميليون مهاجر شدند. همچنين اغلب زيرساخت هاي اقتصادي كشور ويران شد و لوازم قابل انتقال از جمله آثار موزه ملي افغانستان به پاكستان انتقال يافت. افغانستان در اين زمان درحالي كه ميلياردها دلار زيان ديده بود زمينه ساز حضور آمريكايي ها و ديگر كشورهاي غربي شد. آمريكا كه به بهانه جنگ با تروريسم بين المللي افغانستان را تحت سيطره خود درآورد و از اين زمان نه تنها كمكي براي تامين صلح و امنيت در اين كشور نشده بلكه آتش ديگري نيز بر افروخت. گروه طالبان كه در آستانه فروپاشي بود، بار ديگر جان تازه گرفت و جنگ بين طالبان و نيروهاي خارجي در افغانستان تاكنون هزاران كشته برجاي گذاشته است. بر اساس آمارهاي سازمان هاي حقوق بشر، سال گذشته ميلادي دو هزار و 700 غيرنظامي در درگيريهاي مسلحانه در افغانستان كشته شده اند. همچنين طي سال جاري خورشيدي تاكنون 800 سرباز ارتش افغانستان و به همين تعداد هم نيروهاي پليس كشته شده اند. شمار تلفات نيروهاي خارجي در سال 2010 ميلادي به بيش از 700 نفر رسيد كه بيش از نيمي از آنان آمريكايي بودند. با حضور 150 هزار سرباز تحت فرماندهي سازمان ناتو، هنوز دورنماي افغانستان تاريك به نظر مي رسد زيرا در اين مدت نه تنها امنيت گسترش نيافته بلكه ناامني ها به همه مناطق آمريكا كشيده شده و وضعيت وخيم تر گزارش مي شود. گرچه روزي افغانستان از چنگال نيروهاي شوروي سابق نجات يافت، اما ديري نگذشت كه به دام قدرتهاي ديگر آمريكا و غربي ها گرفتار شد. حال در شرايطي كه مردم افغانستان بيش از هر زماني نيازمند صلح و آرامش و زندگي و البته خروج نيروهاي خارجي هستند، آمريكا اعلام كرده كه قصد دارد در افغانستان پايگاه دائمي نظامي ايجاد كند. اين تصميم آمريكا با واكنش تند مقام هاي دولت همراه شد، به طوري كه وزير انرژي و آب افغانستان اعلام كرد: ما نيروهاي شوروي سابق را خارج نكرديم تا دو باره اين كشور در اشغال نيروهاي خارجي درآيد. محمد اسماعيل خان گفته بود: وزير دفاع افغانستان كه از ايجاد اين پايگاهها دفاع كرده بايد سخنان خود را پس بگيرد. عطا محمد نوراستاندار بلخ نيز ديروز اعلام كرد: آمريكا بهتر است به جاي اينكه به فكر ساختن پايگاه دائمي باشد، به توانمندسازي نيروي نظامي افغانستان بيانديشد. آساق**2281**569**2047**1577

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

سوم اسفند؛ سالروز آغاز قيام افغانها عليه نيروهاي شوروي سابق
سوم اسفند؛ سالروز آغاز قيام افغانها عليه نيروهاي شوروي سابق. به گزارش ايرنا از كابل، مقامهاي كاخ كرملين كه از نتايج كودتاي هفتم ارديبهشت ماه سال 1357 ...

گوناگون

انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا

با دیاگ دیگر نگران عیب های پنهان خودروتان نباشید!

در قرارداد سئو به چه نکاتی باید توجه کنیم؟

مقام ایرانی: لبنان برای اسرائیل جهنم خواهد شد

ترور نافرجام ترامپ؛ افزایش محبوبیت یا بازی سیاسی؟

وظایف وکیل ملکی

شبکه اطلاعاتی بریکس؛ گامی در راستای مقابله با جنگ نرم و تق...

سایت فروش آنلاین شرکت کاج تفلون راه اندازی شد!

قیمت خرید پد سلولزی + صادرات

خدمات حقوقی توسط وکیل ایرانی در ملبورن: راهنمای جامع برای ...

خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی