پيش بيني هاي قرآن

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

پيش بيني هاي قرآن ************ سَنُرِيهِمْ آياتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقٌُّ (فصلت/53) «ما آيات قدرت و حکمت خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان کاملاً هويدا و روشن مي گردانيم تا ظاهر و آشکار شود که (خدا و قيامت و رسالش هم) برحق است.» ************ آيات خود را در دوردست ها و در درون خودشان به آن ها نشان خواهيم داد تا جايي که براي آن ها روشن شود که اين قرآن حق است. پيش بيني شناخته شدن آيات قرآن در آينده آيه پيش بيني مي کند که انسان به شناخت پديده ها در دوردست ها و در درون خود خواهد رسيد. شناختي که به دست خواهد آورد نيز درستي حرف هاي قرآن را ثابت خواهد کرد. در عصر ما انسان با تلسکوپ و ميکروسکوپ و انواع امکانات پيچيده ديگر خيلي از پديده هاي دوردست فضاي دور و نزديک و همين طور در درون خودش را شناخته است. آن شناخت ها نيز چنان که ديديم به نوبه خود درستي آيات قرآن را تأييد نموده است. ************ وَكَذَلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ وَلِيقُولُوا دَرَسْتَ وَلِنُبَيِنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (انعام/105) «و به اين شکل آيات را روشن مي کنيم. بگذار بگويند که تو آن ها را خوانده اي. ما آن را (قرآن را) براي کساني که مي دانند (دانش دارند) نشان خواهيم داد». ************ آيه پيش بيني مي کند که در آينده کساني خواهند آمد که دانش خواهند داشت و قرآن را به آن ها نشان خواهد داد. و اين چيزي است که فعلاً اتفاق افتاده است. آسيب رساندن به گوش دام ها و تغيير در خلق ************ ...وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَمَنْ يتَّخِذِ الشَّيطَانَ وَلِيًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا (نساء/119) «...و به آن ها دستور دهند تا گوش حيوانات ببرند (تا علامت باشد که اين حيوان نصيب بت هاست) و امر کنند تا خلقت خدا تغيير دهند (کتاب و احکام خدا را به دلخواه تأويل و تبديل کنند) و هر کس شيطان را دوست دارد نه خداي خود را سخت زيان کرده زياني که (در هر عاقلي کاملاً) آشکار است». ************ در قرآن دو مقوله «تبديل» و «تغيير» هست. «تغيير» به معني: ايجاد دگرگوني هايي در شيء، و «تبديل» به معني: عوض کردن کلي شيء (يعني: عوض نمودن ماهيت و هويت آن) است. قرآن «تبديل» پديده ها را خارج از توان انسان دانسته (لاتبديل لخلق الله) و تا کنون نيز کسي موفق به تغيير "هويت و ماهيت" چيزي نشده، ولي ايجاد «تغيير» را پيشگويي کرده است. و اين چيزي است که در عصر ما فعلاً انسان به آن نقطه رسيده و دست به چنين کاري مي زند. مثلاً کساني هستند که نمود هاي مردانگي خود را بر مي دارند و نمود هاي زنانگي مي دهند و همين طور بر عکس. ضمن اين که هر دو پيش بيني قرآن درست در آمده ترتيب آن ها نيز همان طور که آن را گفته اتفاق افتاده است. يعني ابتدا گوش دام ها را منگنه کردند و بعد افراد را دستکاري کردند. البته احتمال اين نيز هست که منظور آيه اين باشد که انسان گوش دام ها را خواهد بريد و براي ايجاد تغييرات در افراد از آن استفاده خواهد کرد. پيش بيني عدم توان انسان در ساخت پشه و پس گرفتن سالم غذايي که آن را خورده ************ يا أَيهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ يسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ (حج/73) «اي مردم! مثالي زده مي شود به آن گوش کنيد: کساني که شما آن ها را به جاي خدا مي خوانيد "پشه اي را هم نمي توانند بيافرينند اگر چه براي ساخت آن هم دست شوند". و اگر پشه چيزي از آن ها بربايد نيز نمي توانند آن را از آن سالم پس بگيرند. هم آن که مي خواهد چنين کاري بکند و هم آنچه مي خواهد به دست بيايد هيچ کدام نتيجه اي نخواهد داد». ************ يکي از نکات آيه اين است که کسي نمي تواند پشه اي درست کند و اين پيش بيني تا امروز که درست در آمده و کسي نتوانسته پشه اي درست کند. نکته ديگر در آيه اين است که چيزي که پشه بربايد نمي توان سالم از آن پس گرفت. پشه پيش از اين که غذا را وارد بدن خود کند با ماده تجزيه کننده و هضم کننده آن را تجزيه و هضم مي کند و بعد آن را با مکيدن وارد بدن خود مي کند. تا حالا کسي نتوانسته غذايي که پشه آن را تجزيه کرده و مکيده را از آن پس بگيرد و به همان ترکيبات قبلي خود برگرداند. پيش بيني آلوده شدن محيط ************ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيدِي النَّاسِ... (روم/41) «از کارهاي مردم در دريا و خشکي فساد ايجاد خواهد شد». ************ در زبان عربي وقتي بخواهند اتفاق افتادن قطعي و محتوم کاري در آينده را بيان کنند از جمله از فعل گذشته استفاده مي کنند (که گويي اتفاق افتاده است). به اين خاطر اين آيه مسئله اي مربوط به آينده را با فعل گذشته بيان نموده است. نکته آيه:عملکردهاي انسان در آينده (يعني در زمان ما و آيندگان) در دريا و خشکي آلودگي ايجاد خواهد کرد. اين پيش بيني قرآن فعلاً تحقق پيدا کرده است. و آلودگي محيط چيزي است که همه با آن آشنايي داريم.(قابل ذکر است احتمالاً يکي از مصاديق مورد نظر آيه کريمه است.) ژن مرگ ************ كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ... (آل عمران/185) «هر موجود زنده اي شربت مرگ را مي چشد...». ************ در اين آيه همه قرآن در گرو اين آيه گذاشته شده است. اگر روزي انسان بتواند عنصري يا ژني يا چيزي در موجودات زنده پيدا کند که باعث مرگ مي شوند و آن را در بياورد و يا بکشد، و يا با متد ديگري بتواند مرگ را از سر موجود زنده دور کند و موجود زنده جاودانه بشود، در آن صورت معلوم مي شد که اين قرآن حرف خدا نيست و مي سوخت. روشن است که کسي که ديني را از خود در مي آورد و به خدا نسبت مي دهد هيچ گاه چنين چيز هايي را مطرح نمي کند، چون انسان هر که باشد و هر چه باشد از آينده چيزي نمي داند. به هر حال تا کنون تلاش انسان براي يافتن ژني به نام ژن مرگ و دور کردن آن از سر انسان نا موفق بوده است. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ منبع: پناهی ، حسین /فیض آبادی،حمیده ، بيولوژي در قرآن- ش10 ، انتشارات فیض دانش ،1389 /ج

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 388]