واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش سايت ستاد ويژهي توسعهي فناوري نانو، مهندس "پرويز اسدي " مجري اين طرح گفت: در اين پژوهش با استفاده از فراوري اغتشاشي اصطکاکي، پودر کاربيد سيليکون در ابعاد ميکرو و نانو به مس اضافه شد تا سختي و مقاومت به سايش سطحي آن تقويت شود. اين دانشجوي دکتري رشته مکانيک گرايش ساخت و توليد افزود: همچنين اثر اندازه پودر تقويتکننده و درصد حجمي پودر اضافه شده بر اندازهي دانه، سختي، خواص کششي و سايشي مس مورد بررسي قرار گرفت. وي اظهار داشت: وجود نرمي بيش از حد، سختي و مقاومت به سايش پايين مس خالص، کاربردهاي سازهاي آن را محدود کردهاست. با توجه به نياز شديد صنايع به موادي با استحکام بالا، مقاومت به سايش بالا و رسانايي بالا، توليد نانو کامپوزيتهاي پايه مس مورد توجه فراواني قرار گرفتهاست. اسدي در مورد روش به کار گرفته در اين پژوهش گفت: تهيه اين نانوکامپوزيت به روش سنتي و نيز با روشهايي نظير سينترينگ، ريختهگري کوبشي و غيره نيز امکانپذير است ولي روش ما يک رويکرد سطحي- حجمي در تهيه کامپوزيتهاي زمينه فلزي است که ميتواند در بخشهاي خاصي از قطعه يا در کل سطح آن مورد استفاده قرار گيرد. وي افزود: در اين روش جديد که اساس کار آن جوشکاري اغتشاشي اصطکاکي است، سطح ورق آلياژي شيار زده شده و در داخل شيار، پودر تقويتکننده قرار ميگيرد. به گفته اين پژوهشگر با داخل شدن ابزار دوراني شامل پين و شانه و تماس بين شانه و قطعه کار، گرماي لازم براي خميري شدن آلياژ توليد ميشود. سپس ابزار با حرکت پيشروي (به همراه دوران) در ناحيهي تحت فرايند، اغتشاش ايجاد و پودر تقويتي را در زمينهي فلز توزيع ميکند. اسدي اظهار داشت: بدين ترتيب در نانوکامپوزيت سطحي ايجاد ميشود که داراي خواص و قابليتهاي مورد نظر است. پژوهشگر اين طرح در مورد نتايج اين روش گفت : با اين روش ميتوان با تغيير پارامترهايي نظير تعداد پاس فرايند، هندسهي ابزار و همچنين جنس، مقدار و اندازهي پودر تقويتي، کامپوزيتهايي با خواص مختلف توليد کرد. وي تاکيد کرد: با اين روش بسته به جنس ماده، پايهي سختي و استحکام ميتواند تا سه برابر و مقاومت به سايش تا 10برابر افزايش يابد. همچنين بسته به کاربرد ماده، ميتوان خواصي نظير نيمههادي بودن يا ساير خواص فيزيکي را هم به مادهي مورد نظر داد. وي در مورد مزاياي توليد نانوکامپوزيتها با اين روش گفت:از مزاياي اين روش آن است که در قسمتهاي خاص و مورد نياز از قطعه، ميتوان نانوکامپوزيت سطحي براي تامين خواص مورد نياز آن کاربرد ويژه، ايجاد کرد و لازم نيست کل قطعه از يک جنس باشد. همچنين از مزاياي ديگر اين روش، ميتوان به استفاده از انرژي و زمان کم براي توليد نانوکامپوزيت، حذف تخصص و مهارت اپراتور، سهولت انجام فرايند، تجهيزات ساده، کمهزينه و سازگار با محيط زيست اشاره کرد. به گفته وي اين نانوکامپوزيت بهطور گسترده در صنعت هوافضا و صنعت الکترونيک کاربرد دارد. اسدي در پايان گفت: با توجه به اينکه کارهاي مشابه ولي در انواع ديگر، در کشورهاي اروپايي و آمريکا در حال تجاري شدن است، صنعتي کردن اين کار هم در کوتاه مدت امکانپذير است. جزييات اين پژوهش که با همکاري دکتر " محمدکاظم بشارتي گيوي "دانشيار دانشگاه تهران و مهندس "محسن برموز " دانشجوي کارشناسي ارشد دانشگاه تهران انجام شدهاست، در مجلهيMaterials Science and Engineering A (جلد 528، صفحات 1749-1740، سال 2011) منتشر شدهاست. علمي**9023** 1581
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 591]