واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مردم ايران يكصدا شعار مرگ بر شاه را سر داده و به پشتوانه روحانيون و علما آماده تغيير و دگرگوني بودند، تحولي كه سال ها در كوچه پس كوچه هاي ظلم و بي عدالتي گم شده بود. روزهاي دهم و يازدهم بهمن ماه گويي شمارش معكوس آغاز شده بود، مردم براي ديدن يار لحظه شماري مي كردند، فرودگاه مهرآباد نيز كه به دستور بختيار بسته شده بود با فشار روحانيون و علما و تحصن آنان در مسجد دانشگاه به ثمر نشست و شرايط براي حضور امام خميني (ره) مهيا شد. مطبوعات آن روز در تشريح وقايع روزهاي 10 و 11 بهمن اينگونه نوشتند: امام خميني: مخالفت ارتش به محض بازگشت من پايان مي يابد، دانشگاه امروز كانون تظاهرات گسترده مردم بود، خواست استعمار تكرار 28 مرداد است، دو ميليون شهرستاني براي استقبال از امام خميني در تهران بست نشسته اند و سه هزار زنداني در زندان قزل حصار دست به شورش زدند. مطبوعات همچنين از عادي نبودن وضعيت فرودگاه مهرآباد خبر داده و آيت الله محمدرضا گلپايگاني نيز اعلام كرد: هر كس مردم را به گلوله ببندد قرآن را به گلوله بسته است. همه چيز براي وقوع انقلاب اسلامي مهيا بود گروهي از خبرنگاران داخلي و خارجي از پاريس وارد تهران شده بودند تا حوادث را به طور دقيق مخابره كنند و در حقيقت كودتاي آمريكايي در شرف انجام بود. مطبوعات آن روز برنامه ورود امام خميني (ره) را اعلام كرده و در عناوين خبرهاي خود اينگونه نوشتند: امام خميني در مقابل دانشگاه و بهشت زهرا سخنراني خواهد كرد. با گسترش قيام مردم و خروج شاه از ايران، شاپور بختيار به عنوان آخرين و تنها اميد رژيم پهلوي و سردمداران غربي پشتيبان اين رژيم، به عنوان نخست وزير باقي مانده بود. در طرف مقابل تظاهرات مردم هر روز پر شورتر و مصممتر ميشد و شعار استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي به عنوان اصلي ترين خواسته مردم در نهضت انقلابي به رهبري امام خميني (ره) مطرح ميشد. امام خميني (ره) كه شرط ورود خود را به كشور، خروج شاه، اعلام كرده بود، با فرار شاه در 26 دي 1357، تصميم به بازگشت گرفت. قرار بود اين رجعت تاريخي در روز پنجشنبه پنجم بهمن 1357 انجام گيرد اما بختيار، با بستن فرودگاه ها مانع از انجام اين امر شد. سرانجام، تحصنها و تظاهرات عظيم مردم بختيار را مجبور كرد، فرودگاه ها را باز كند. كاركنان اعتصابي تلويزيون اعلام كردند براي ضبط و پخش مستقيم مراسم آمادهاند و فرودگاه مهرآباد آماده استقبال از پرواز انقلاب بود. روز 12 بهمن 1357، پرشكوه ترين استقبال تاريخي رقم خورد و هواپيماي ايرفرانس در حدود ساعت 9 صبح در فرودگاه مهرآباد نشست و امام، با قلبي آرام و مطمئن پس از 15 سال هجرت، پا به خاك ميهن اسلامي گذاشت. صدها خبرنگار و عكاس و فيلمبردار به ثبت اين رويداد تاريخي پرداختند. جمعيت استقبال كننده در طول 33 كيلومتر از فرودگاه امام تا بهشت زهرا (س) كه مقصد بعدي امام بود حدود چهار تا هشت ميليون نفر تخمين زده ميشد. امام پس از ورود به خاك ايران در فرودگاه مهرآباد در بياناتي فرمود: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشكر مي كنم. عواطف ملت ايران به دوش من بارگراني است كه نمي توانم جبران كنم... ما بايد از همه طبقات ملت تشكر كنيم كه اين پيروزي تا اينجا به واسطه وحدت كلمه بوده است، وحدت كلمه مسلمين، همه، وحدت كلمه اقليت مذهبي با مسلمين، وحدت دانشگاه و مدرسه علمي، وحدت طبقه روحاني و جناح سياسي. بايد ما همه اين رمز را بفهميم كه وحدت كلمه رمز پيروزي است و اين رمز پيروزي را از دست ندهيم... امام از فرودگاه مستقيما به بهشت زهرا(س) رفت و ضمن اداي احترام به شهداي انقلاب اسلامي، سخنراني تاريخي خود را در آنجا ايراد كرد. در اين سخنراني امام خميني (ره) نخست وزيري شاپور بختيار را غير قانوني اعلام كرده و فرمود: من دولت تعيين مي كنم، من تو دهن اين دولت مي زنم، من دولت تعيين مي كنم، من به پشتيباني اين ملت دولت تعيين مي كنم، من به واسطه اينكه ملت مرا قبول دارد (تكبير حضار) اين آقا كه خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقايش هم قبولش ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمريكا از اين پشتيباني كرده و فرستاده به ارتش دستور داده كه از او پشتيباني بكنيد، انگليس هم از اين پشتيباني كرده و گفته است كه بايد از اين پشتيباني بكنيد. *با استفاده از مطالب مركز اسناد انقلاب اسلامي و سايت راسخون فراهنگ 1883
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 418]