مراسم چهلمين روز خاموشي عباس كاتوزيان برگزار شد

واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: مراسم چهلمين روز خاموشي عباس كاتوزيان برگزار شد
ايسنا؛ عصر روز يكشنبه 6 خرداد سالن خليج فارس فرهنگسراي نياوران ميزبان هنرمندان و افرادي بود كه از گوشه و كنار آمده بودند تا در مراسم چهلمين روز خاموشي استاد عباس كاتوزيان گردهم جمع شوند. اصغر مهرآيين، مدير فرهنگسراي نياوران، عباس كاتوزيان را هنرمند زمانه خود و نقاش بعد از كمال الملك خواند كه در راستاي نقاشي كه به ايران تقديم كرد، بال گشود. وي افزود؛ عباس كاتوزيان نقاشي را از پس بن بست كاخ ها و طاقچه تزيين ها به ميان مردم آورد و پيشگام نسلي بود كه اين كار را انجام دادند. او براي مردم نقاشي كشيد و آثارش دست به دست به همه جاي ايران سفر كرد. مهرآيين عنوان كرد؛ كاتوزيان همه چيز را تصوير مي كرد، اما حقيقت و ذات قدسي را پنهان نكرد، هميشه خود را صورتگر مي ناميد و افتخارش اين بود كه مردم آثارش را دوست دارند و با الهام از آنها زندگي روزمره خود را مي گذرانند. مدير فرهنگسراي نياوران با اشاره به برپايي نمايشگاه كاتوزيان گفت؛ در فرهنگسرا صحبت هايي در راستاي ارج نهادن به پيشكسوتان هنرهاي تجسمي صورت گرفت كه از آنها بخواهيم آثارشان را به نمايش بگذارند. 9 سال بود استاد نمايشگاهي نداشت و نگراني هايي برايش به وجود آمده بود كه وقتي نزد او رفتيم از او خواستيم نگراني هايش را بيان كند. او مسائل گوناگوني را مطرح كرد كه يكي از آنها اين بود كه به دليل سفر فرزندانش به ايران و علاقه آنها به شمال مي خواست با آنها به شمال برود و از ما خواست نمايشگاه ديرتر برگزار شود. من هم با وجود اينكه هميشه فوراً قبول مي كردم، اما اين بار قبول نكردم و به وي گفتم بايد به موقع برگزار شود. حالا كه او از بين ما رفته به حكمت خداوند پي مي برم كه اگر او به آن سفر مي رفت به اين زودي نمايشگاهش برپا نمي شد. شهره كاتوزيان فرزند عباس كاتوزيان هم در ادامه اين مراسم با قدرشناسي از حاضران عنوان كرد؛ اين 40 روز يكي از غم انگيزترين و سخت ترين دوران زندگي ام به شمار مي رود. پدرم مردي بسيار حساس و لطيف و درعين حال بسيار مقاوم بود. با اعتقاد عميق به لطف الهي، آثارش را از الطاف خداوند مي دانست. وي ادامه داد؛ او يك نقاش مردمي بود و در بعضي از كارهايش از مردم الهام مي گرفت. روزي برايم حادثه 30 تير را شرح داد كه خود در ميدان بهارستان حضور داشته و همه چيز را از نزديك شاهد بوده است. تابلويي را هم از آن روز كشيد كه از سوي يك سفارت خارجي مبلغ هنگفتي براي خريد آن پيشنهاد شده بود، اما او اين اثر را نفروخت. شهره كاتوزيان اضافه كرد؛ پدرم قبل از اينكه به نقاشي روي بياورد، احساس ناآرامي داشت و نقاشي برايش يك تكيه گاه و مامن بود. روزي مي گفت، نشسته بودم ديدم پنج سال گذشته و خاطره يي جز نقاشي ندارم. مادرم باور و تاكيد داشت پدر يك انسان معمولي نيست، بلكه هنرمندي بزرگ است. وي همچنين از راه اندازي موزه يي براي عباس كاتوزيان ياد كرد و گفت؛ سعي مي كنم تا آنجا كه توان دارم با همكاري شاگردان و دوستان پدر، آثارش را حفظ كنم و با راه اندازي موزه او، آثار را در آنجا به معرض ديد درآورم؛ همچنين مي خواهيم آثارش را در موزه هاي دنيا به نمايش درآوريم. احمد طباطبايي - هنرمند نقاش و دوست نزديك عباس
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]

[مشاهده در: www.irinn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]