تکامل ستاره ای

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: mahdigaz16th July 2009, 09:19 PMستارگان متولد می‌شوند، میلیونها یا میلیاردها سال می‌درخشند و سپس می‌میرند. هر ستاره چرخه حیات چند مرحله‌ای دارد که در خلال آنها اندازه و دمایش شدیدا تغییر می‌کند. جرم هر ستاره (میزان ماده موجود در ستاره) تعیین کننده اصلی درازای عمر ستاره و نحوه تکامل آن می‌باشد. هر چه جرم ستاره بیشتر باشد، در واکنشهای هسته‌ای گازهایش را سریعتر می‌سوزاند و زودتر می‌میرد. پر جرمترین ستارگان برای چند میلیون سال دوام می‌آورند. آنهایی که جرم کمتری دارند، می‌توانند تا دهها میلیارد سال بدرخشند. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند بطور کلی ستارگان دارای مراحل مختلف ، جنینی ، کودکی و جوانی و پیری هستند. پس از اکتشاف برابری جرم و انرژی توسط انیشتین ، دانشمندان تشخیص دادند، که کلیه ستارگان باید تغییر و تحول یابند. هر ستاره هنگامی که نور (انرژی) پخش می‌کند مقداری از ماده خویش را مصرف می‌کند. ستارگان همیشگی نیستند، روزی به دنیا آمده‌اند و روزی هم از دنیا خواهند رفت. اختر فیزیکدانان بر این باورند، که در بعضی کهکشانها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 6) ، از جمله کهکشان راه شیری (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 6+%D 8%B 1%D 8%A 7%D 9%87+%D 8%B 4%DB%8C%D 8%B 1%DB%8C) ، ستارگان نوزاد بسیاری در حال تولد هستند، افزون بر آن که ، پژوهشگران اظهار می‌دارند که تکامل ، تخریب و محصول نهایی یک ستاره ، به جرم آن بستگی دارد. در واقع سرنوشت نهایی ستاره که تا چه مرحله ای از پیشرفت خواهد رسید با جرم ستاره ارتباط مستقیم دارد. نحوه تشکیل ستاره گوی آتشین موردنظر در نظریه انفجار بزرگ (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند A 7%D 9%86%D 9%81%D 8%AC%D 8%A 7%D 8%B 1+%D 8%A 8%D 8%B 2%D 8%B 1%DA%AF) ، حاوی هیدروژن (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 8%D 9%86) و هلیوم (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) بود، که در اثر انفجار بصورت گازها و گرد و غباری در فضا بصورت پلاسمای فضایی (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 7) متشکل از ذرات بسیاری از جمله الکترونها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 8%D 9%86) ، پروتونها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 6) ، نوترونها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 6) و نیز مقداری یونهای هلیوم به بیرون تراوش می‌کند. با گذشت زمان و تراکم ماده دربرخی سحابیها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) شکل می‌گیرند. این مواد متراکم رشد کرده و توده‌های عظیم گازی را بوجود می‌آورند که تحت عنوان پیش ستاره‌ها معروفند و با گذشت زمان به ستاره مبدل می‌شوند. بسیاری از این توده‌ها در اثر نیروی گرانش و گریز از مرکز بزرگ و کوچک می‌شوند، که اگر نیروی گرانش غالب باشد، رمبش و فرو ریزش ستاره مطرح می‌شود و اگر نیروی گریز از مرکز غالب شود، احتمال تلاشی ستاره و شکل گیری اقمار و سیارات (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) می‌رود. جمعیت ستارگان پس از مهبانگ ، ماده جهان از نقطه انفجار در تمام جهات به خارج پاشیده شد. ناپایداریهای مختلف باعث ناهمگنی در مواد اولیه شده و نیروی سخت ثقل ، سطوح چگالتر را به شروعهای کهکشانها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 6) کشاند. در میان کهکشانها ، ناپایداریهای دیگری موجب بوجود آمدن ابرهای بزرگی از H و He برای شروع انعقاد در ستارگان گردید. با نزدیکتر شدن ماده به طرف مرکز ثقل ستاره پروتونی (Proton Star) گرما حاصل شده است. سرانجام ، دانسیته ماده به اندازه کافی بالا رفته و دماهای بسیار زیاد برای شروع گداخت جهت تولید انرژی ستارگان بدست آمده است. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند نسل اول ستارگان اولین نسل ستارگان تشکیل شده به نام ستارگان جمعیت III خوانده می‌شوند. آنها بسیار سنگین و اساسا حاوی He ، H و دارای عمرهای نسبتا کوتاه هستند. واکنشهای هسته‌ای (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 7%D 8%A 7%DB%8C+%D 9%87%D 8%B 3%D 8%AA%D 9%87%E2%80%8C%D 8 %A 7%DB%8C) که در این ستارگان انجام گرفت، عناصر جدیدی را بوجود می‌آورد که در نتیجه سوخت لازم برای سنتز هسته‌ای در نسلهای بعدی ستارگان تأمین گردد. در حال حاضر از ستارگان جمعیت III در کهکشان ما ، وجود ندارد. نسل دوم ستارگان نسل بعدی ستارگان تشکیل شده تحت عنوان ستارگان جمعیت II ، مشابه حالت ستارگان جمعیت III ولی به مواد متفاوت حیات خود را شروع کردند. بجای فقط He و H ، ستارگان جمعیت II همچنین دارای تقریبا یک درصد عناصر سنگینتر مانند کربن (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) و اکسیژن (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 6) بودند. نسل سوم ستارگان نسل سوم ستارگان به نام جمعیت I دارای 5 - 2 درصد عناصر سنگینتر از He و H هستند. خورشید (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند F) ، مثالی از یک ستاره جمعیت I است. تکامل یک ستاره گفتیم که تکامل تدریجی یک ستاره بستگی به ترکیب اولیه آن ستاره و جرم مواد آن دارد. خورشید ما ، ستاره‌ای زرد و نسبتا با جرم کم ، به عنوان مرجع است. یک ستاره ، در طی مدت زیادی از عمر خود در ترتیب اصلی قرار می‌گیرد. برای یک ستاره با جرم خورشید ، این مدت تقریبا 10 میلیارد سال است. ستاره‌های با جرم کمتر مدت زیادتری در آن قرار می‌گیرند، چرا که آنها سوخت هسته‌ای خود را با میزان و سرعت کمتری می‌سوزانند. ستارگان با جرم بسیار بالا سریعتر تکامل پیدا می‌کنند. ستاره ای با جرم تقریبا 20 برابر جرم خورشید ، تنها به مدت چند میلیون سال در ترتیب اصلی قرار می‌گیرد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کوتوله سیاه کوتوله‌های سفید (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 7+%D 8%B 3%D 9%81%DB%8C%D 8%AF) ستاره‌هایی هستند که تدریجا خنک شده ، روشنایی آنها کمتر شده و به آرامی می‌میرند. ستاره‌هایی سفید که به آخر عمر خود نزدیک می‌شوند، از ترتیب اصلی به سمت ناحیه غولهای سرخ (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند C+%D 8%B 3%D 8%B 1%D 8%AE) حرکت می‌کنند و پس از این فاز ، سرنوشت ستاره بستگی به جرم اولیه آن دارد. ستاره‌های با جرمهای پایینتر (کمتر از 4/1 برابر جرم خورشیدی) کوتوله‌های سفید (White dwarfs) را تشکیل می‌دهند. ستاره‌های سنگینتر سرنوشتی متفاوت و تماشایی‌تر دارند. بجای سرد شدن آرام ، آنها به صورت یک نواختر (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 1) یا ابر نواختر (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند A 7%D 8%AE%D 8%AA%D 8%B 1) منفجر می‌شوند. قلب ستاره که پس از انفجار باقی می‌ماند یا به صورت یک ستاره نوترونی (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 86%D 9%88%D 8%AA%D 8%B 1%D 9%88%D 9%86%DB%8C) (برای ستارگان با اجرام 3 - 1.4 برابر جرم خورشید یا بیشتر) ظاهر می‌گردد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند مرگ ستارگان سه طریق برای مرگ ستارگان (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند A 7%D 8%B 1%D 9%87) وجود دارد. ستارگانی که جرم آنها کمتر از 1.4 برابر جرم خورشید (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند F) است. این ستارگان در نهایت به کوتوله‌های سفید تبدیل می‌شوند. ستارگانی که جرم آنها بیشتر از 1.4 برابر جرم خورشید است، در نهایت به ستارگان نوترونی (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 86%D 9%88%D 8%AA%D 8%B 1%D 9%88%D 9%86%DB%8C) و به سیاه چاله‌ها تبدیل خواهند شد. دیر یا زود سوخت هسته‌ای ستارگان به پایان رسیده و در این صورت ستاره با تراکم خود انرژی گرانشی غالب آمده و این تراکم (رمبش) تا تبدیل شدن الکترونهای آزاد ستاره به الکترونهای دژنره ادامه پیدا می‌کند، که در این صورت ستاره به یک ستاره کوتوله سفید تبدیل شده است. برخی از ستارگان از طریق انفجارهای ابر نواختری در ستارگان نوترونی تبدیل می‌شوند. ستارگانی که بیشتر از 1.4 و کمتر از سه برابر جرم خورشید دارند، به ستاره نوترونی تبدیل شده و آنهایی بیشتر از سه برابر جرم خورشید دارند، عاقبت به سیاه چاله تبدیل می‌شوند. سیاه چاله آخرین مرحله مرگ ستاره می‌باشد. Supernova28th July 2009, 10:55 AMستارگانی که دارای جرم بیش از 1.4 جرم خورشید هستند(حد چاندراسکار) سرانجام بر روی خود فرو میریزند و به حالت تبهگنی میرسند یعنی حالتی که فضاهای خالی بین اتم ها از بین میرود و اوربیتال های الکترونی دیگر معنا ندارد. در این صورت ماده با ایجاد فشار الکترونی مانع از فرو ریزش بیشتر میشود و دمای هسته ی ستاره بقدری بالا میرود که شروع ه همجوشی عناصر سنگینتر از جمله فلزها میکند که انرژی گیر هستند و در نهایت ستاره با چنان شدتی منفجر می شود که نور تولید شده از آن از نور تمامی یک کهکشان بیشتر میشود که به آن سوپر نوا یا ابرنواختر میگویند. بعد از این اتفاق باقیمانده هسته که به فروریزش ادامه داده به سیاهچاله تبدیل میشود. همچنین از باقیمانده ستاره، ستاره نوترونی به وجود می آید که در اثر گرانش فوق العاده آن الکترون ها و پروتون های اتم به هم می چسبند و نوترون که ذره ای خنثی است را ایجاد میکنند و ماده ای که تماما از نوترون ساخته شده است ایجاد می کنند. ستاره های نوترونی با سرعتی غیر قابل باور به دور خود می چرخند و قطری در حد ماه دارند. مثلا ستاره نوترونی یافت شده در سحابی خرچنگ که باقیمانده یک ابرنواختر قدیمی است در هر ثانیه سی دور به دور خود میچرخد. ستاره های نوترونی از خود نور ندارند و فقط از طریق امواج ایکس و گاما که به صورت جت در امتداد محورخود تولید میکنند قابل رد گیری هستند. سیاهچاله ها نیز عملا قبل دیدن نیستند و فقط زمانی که مواد دیگر را به درون خود میکشند باعث میشوند که این مواد با سرعت هایی بسیار بالا به دور آنها بچرخند و به دماهای بالا برسند و از خود اشعه ایکس و گاما تولید کنند و ما تنها از طریق ردیابی این امواج می توانیم حدس بزنیم که سیاهچاله ای درحال بلعیدن مواد است سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 525]