مقصر اصلی عدم صعود ایران به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی کیست؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ahmad.taj18th June 2009, 03:55 PMمقصر اصلی عدم صعود ایران به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی کیست؟ ahmad.taj18th June 2009, 08:27 PMمن به نوبه خودم فدراسیون رو مقصر اصلی میدونم.چرا که باور کنید فوتبال ما از پایه خرابه . وقتی فدراسیون از سرنوشت امیر قلعه نوعی درس نمیگیره وبه جای اینکه با تعمق بیشتر دست به یه انتخاب درست بزنه و فقط به این علت که دایی تونسته سایپا رو قهرمان ایران بکنه در اقدامی عجولانه به مانند امیر قلعه نوعی اینبار دایی را به مهره سوخته تبدیل میکنه در حالی که باید حساب تیم ملی را از باشگاه جدا کنه و بدونه که تیم ملی جای تجربه اندوزی اونم در مسیر سخت جام جهانی نیست و با یه انتخاب بزرگ راه رو برای رفتن به جام جهانی هموار کنه کاری مکنه که تا 4سال آینده انگشت حسرت به دندان بگیریم و شاهد حضور تیمی همچون کره شمالی در میدان بزرگ جام جهانی باشیم. البته این نظر شخصی بنده بود تا نظر دیگر دوستان چی باشه.ضمنا عزیزان هر انتخابی که میکنند چرایی اون رو هم حتی المقدور توضیح بدهند .با تشکر rezamediatak19th June 2009, 03:24 AMچرا مردم از شکست ایران خوشحال شدند؟ ناکامی تیم ملی فوتبال ایران در مسیر صعود به جام جهانی اگرچه اتفاقی پیش بینی شده از سوی معدود کارشناسان و رسانه‏های واقع نگر و مستقل بود اما بخش اعظمی از رسانه‏ها علی‏ رغم آگاهی از وضعیت فدراسیون فوتبال و تیم ملی ایران، خود را به خواب خرگوشی زده بودند و برای بهره‏برداری از موج احساسات مردم نسبت به فوتبال ملی در مقطعی حساس برای این گروه، صعود تیم ملی ایران را قطعی اعلام کردند. این مسئله توسط سرمربی فعلی تیم ملی فوتبال ایران که برای جلب نظر افکار عمومی با رقمی قابل توجه به خدمت گرفته شد و همچنین متولیان فدراسیون فوتبال کشورمان نیز موکداً مورد تایید قرار گرفت و با پیگیری این رویه، تمامی عوامل مسئول دست در دست هم داده و حجم چشمگیری از اذهان عموم با این باور ذهنی که تیم ملی ایران بخت صعود مستقیم به جام جهانی 2010 است، تحت تاثیر قرار دادند. چنین تلاشی برای تصویرسازی غیرواقع از یک مجموعه ضعیف و تیمی فاقد تاکتیک و تکنیک در اغلب دیدارها البته بی‏حکمت نبود و مانورهای تبلیغاتی با هدف مصادره به مطلوب تیم ملی فوتبال به نفع یک طیف سیاسی داده شد، تنها دلیل قانع‏کننده‏ای می‏توانست باشد که با امید کاذب مردم تشنه پیروزی ایران که بخش قابل توجهی از آنها را جوانان تشکیل می‏دهند، در پی خود کشان کشان تا هرجا که ضرورت ایجاب کند، برد. همین میزان که تا موعد تحصیل هدفی که وسیله را هرچه باشد، توجیه می‏کند و برداشت میوه سیاسی‏کاری مدیران سایه فوتبال، ماهیت سراب‏گونه تضمین‏های چهارقبضه صعود به جام جهانی، برای عوام در پرده باقی بماند، کفایت می‏کرد و هنگامی که محصول کاشته شده در زمین فوتبال برداشت و چشیده شود، رضایتمندی آنهایی که می‏بایست ابقاء مدیران فدراسیون فوتبال را تحت هر شرایطی تضمین دهند، حاصل گردید. این میوه زمانی چیده شد که تیم ملی ایران پس از توقف برابر کره شمالی که وعده پیروزی بر آن داده شده بود، مقابل امارات متحده عربی در ورزشگاه آزادی تهران با ارائه یک بازی غیرقابل قبول به برتری دست یافت و گروهی از رسانه‏ها با طرح قبلی، برتری برابر ضعیف‏ترین تیم مرحله مقدماتی جام جهانی 2010 در قاره آسیا فتح الفتوح جلوه داده و مقدمه پیروزی ایران بر کره جنوبی در سئول و صعود مستقیم به جام جهانی ارزیابی کردند. البته برای آنکه در صورت عدم صعود تیم ملی به جام جهانی راه فراری در پیش پای این عده باقی بماند و بتوانند از کمند منتقدین بگریزند، سناریوی مضحکی نیز نوشته شد که تیم ملی قطعاً به جام جهانی می‏رود، مگر آنکه کنفدراسیون فوتبال آسیا به واسطه اعمال نظر برخی اشخاص ایرانی با انتخاب جهت‏دار داوران، زمینه حذف ایران را فراهم سازد و بر این مبنا مقرر شد برخی کارشناسان داوری نیز در صورت ناکامی ایران، برای تیم ملی ایران چندین ضربه پنالتی در نظر بگیرند و از خطای داوری سخن به میان آورند تا حلقه‏های این سناریو کاملاً به هم متصل شده و رسانه‏ها نیز بتوانند داور دیدارهای مقدماتی که برای ایران انتخاب شده، تماماً دست نشانده و حتی فاسد جلوه دهند. چنین طرحی عملاً زمینه مساعد را برای ضربه زدن موجه به تعدادی از اعضاء ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا که به اصلاح‏طلبان گرایش داشته و به هیچ عنوان روابط حسنه‏ای با مسئولان فعلی ندارند، نیز فراهم می‏ساخت اما این نقشه آنچنان دارای نقصان بود که پس از طرح و پیش از چسباندن برچسب خائن به وطن به این اشخاص با بی‏توجهی و حتی اظهار تاسف مردم نسبت به طرح چنین اتهامات بچه‏گانه‏ای روبرو شد تا تنها آنچه بر جای باقی ماند، دست و پا زدن‏های بی‏حاصل عده‏ای برای زنده نگه داشتن این تئوری توطئه تا پس از مشخص شدن تکلیف صعود تیم ملی به جام جهانی باشد. با توقف تیم ملی ایران برابر کره جنوبی و پس از آن حذف از گردونه رقابت‏های جام جهانی به واسطه تساوی تیم‏های ملی ایران و کره، برخلاف انتظارات سناریونویسان، مردم مواضعی کاملاً متفاوت با دوره پیشین حضور ایران در جام‏جهانی اتخاذ کرده و نه تنها به واسطه این نتایج خشمگین نشدند، بلکه خوشحالی وسیع مردم مشهود شد! سیل پیام‏های دریافتی در ذیل اخبار مرتبط با شکست تیم ملی فوتبال ایران و تماس‏های صورت پذیرفته بهت‏آور بود، چرا که نه تنها بخش وسیعی از مردم از این شکست و عدم صعود تیم ملی به جام جهانی که برای فوتبال ایران می‏توانست حاصل‏ فراوانی داشت، خرسند بودند، بلکه تعداد کثیری از اظهار داشته‏اند که برای تحقق این ناکامی دست به دعا برداشته‏اند! حقیقتاً چه اتفاقی روی داده که نه یک هم‏وطن بلکه قشر وسیعی از ایرانیان، برای نخستین بار آرزوی شکست تیم ملی فوتبال به عنوان یکی از برجسته‏ترین و مورد توجه‏ترین بخش‏های ورزش ایران را در دل جای داده و برای وقوع آن دعا می‏کنند؟ آیا تمامی این قشر وسیع به وطن پشت کرده و خائن به این آب و خاک هستند یا بیم آن دارند که این توفیق به نام عده‏ای مصادره شده و ارزش‏های ورزش ایران فدای تعلقاتی شود که چسبیده‏های سیاسی به ورزش در پی آن هستند؟! شاید برخی عزیزان بار دیگر با طرح این حقایق تلخ از در انکار و اصرار بر مواضع ناصحیح گذشته شان برآیند و مجدداً بر مختصات ناهمگونی تاکید بورزند که خدمات ایشان را حتی اگر اندکی برای کمک به رشد و توسعه ایران بوده، تماماً زیر سوال برده است لکن علی‏رغم آنکه نگارنده موافق مصلحت‏اندیشی بی‏جا نیست و تاکید این بوده که بر مواضع متخذه در مسیر صحیح همواره پافشاری شود، این توصیه صورت می‏پذیرد که برخی نه برای بقای خود که برای بقای ورزش که فوتبال نیز جزئی از آن تشکیل داده، اگر قصد پایین آمدن از گرده قدرت را ندارند، در روش و منش خویش تجدیدنظر کنند تا پس از حذف از بدنه ورزش که دیر و دور نخواهد بود، به نیکی و نه نفرت از ایشان یاد شود. حوزه ورزش ایران که به حوزه فرهنگ این مملکت گره خورده و بسیاری از رفتارهای مردم غیرمستقیم در کوتاه مدت متاثر از آن است، پس از پشت سر گذاشتن روزهای دشوار و کمرشکن، نیازمند بازنگری جدی در تمامی سطوح دارد تا اعتماد از دست رفته قشری وسیع به این حوزه ترمیم شده و مردم بار دیگر به این باور دست یابند که پیروزی و شسکت تیم‏های ملی و تیم‏های باشگاهی صرفاً برای مردم و به دور از دست‏های پشت‏پرده‏هایی رقم می‏خورد که احساسات مردم را ابزار دست خویش قرار می‏دهند. این امر نیز محقق نخواهد شد، مگر آنکه ورزش از چهره‏های سیاسی و وابسته به جریان‏های سیاسی به عنوان اتخاذکننده و یا مجری تصمیمات سیاسی تصفیه شد و همانگونه که حق و عدالت حکم می‏کند، ورزش و بخش‏های مرتبط با این حوزه حساس به اهلش سپرده شود. حال باید این پرسش را طرح کرد که آیا اراده‏ای برای برقراری عدالت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در حوزه ورزش با تکیه بر اهلش وجود دارد یا چهار سال بازیهای تکراری دل بزرگان ورزش را خون خواهد کرد؟! تابناک moein280519th June 2009, 12:03 PMبه نظر من شخص آقای علی آبادی و لج بازی های ایشون emertat19th June 2009, 12:49 PMامروز یه اظهار نظر از یکی از مسئولین دیدم که امیدوارم صحیح نباشه گفته بود با توجه به اغتشاشات اخیر و حضور مردم در خیابانها بهتره تیم ملی به جام جهانی صعود نکنه.اگر بیاد مردم میخوان در خیابانها شادی کنند و ممکنه اغتشاشگران سوء استفاده کنند نتیجه گیری اینکه تیم ملی شکست بخوره چون آقایون نمیتونن امنیت مملکت رو تامین کنند.واقعا" برای این مشاوران رئیس جمهور متاسفم miladfans5th July 2009, 07:20 PMعلی دایی ... shahruz6th July 2009, 01:53 AMامروز دیگه چه توفیری داره البته ما همیشه اینطوری هستیم مینشینیم تا یه گندی زده بشه و تیمی صعود نکنه یا سقوط کنه بعد زود کمیته حقیقت یاب و بحث و بررسی و میزگرد و .... میزاریم و یقین تو این کارا خبره و استاد شدیم کاری که هیچ سودی نداره دلیل زیاد داره ولی فایده نداره چون شرایط متغیره و باید از فردای بازی با عربستان به فکر 2014 میبود چیزی که تا 2013 هم به فکرش نخواهیم افتاد و همچنان به فکر مقصر 2009 خواهیم بود U_Hakem6th July 2009, 03:52 AMچرا محمود احمدی نژاد تو گزینه ها نیست؟ miladfans6th July 2009, 08:56 AMچرا محمود احمدی نژاد تو گزینه ها نیست؟ چون بحث های سیاسی تو این سایت جایی نداره و فورا سایت رو میبندن !!! U_Hakem6th July 2009, 02:15 PMبه نظر من نمیشه در ناکامی تیم ملی یک نفر یا یک گروه رو مقصر دونست.همانطور که در موفقیت تیم عوامل مختلف دخیل هستند در ناکامی تیم هم چندین دلیل میتونه داشته باشه.به نظر من اینها مقصر هستند: 1-رئیس جمهور:وقتی تو کشور ورزش از سیاست جدا نمیشه مسئول اول سیاسی مملکت یکی از همپالکیهای جا مانده رو رئیس این سازمان میکنه نباید انتظار داشته باشیم وضعمون بهتر از این باشه.تو تمام کشورهای پیشرفته المپیک میشه معیار تصمیم گیری در مورد عملکرد یک تیم و اگر قراره تغییراتی داده بشه بعد از المپیک داده میشه نه بعد از انتخابات ریاست جمهوری 2-رئیس سازمان تربیت بدنی:در دوره های قبل هم روسایی انتخاب میشدن که نه مدیریت بلد بودن نه از ورزش سررسته داشتند اما در این دوره علی آبادی نهایت میدیرت ضعیف بود.در حالیکه هیچی از ورزش سررشته نداشت تو کار تمام فدراسیونها دخالت میکرد و کل ورزش رو بهم ریخت.بزرگترین لطمه رو هم به فدراسیون فوتبال زد.اول اخراج کسیکه توسط مجمع فدراسیون انتخاب شده بود بعدش دخالت بیجا در کار فدراسیون که باعث محرومیت شد سپس دخالت در انتخابات فدراسیون.کار رو به جایی رسوند که فقط میخواستن یکی رئیس بشه غائله رو ختم کنند.اگر روسای قبلی مدیریت بلد نبودن حداقل تو همه چی دخالت نمیکردن و سعی میکردن مشاوران خوبی انتخاب کنند و به استقلال فدراسیونها احترام بزارن این حرفا چیه مهدی جان؟مگه نمیدونی ورزش ایران تو 4 ساله گذشته بیشتر از تمام تاریخ ایران مدال گرفته.دیگه آمار و ارقام رو که نمیشه کاری کرد. miladfans6th July 2009, 05:37 PMولی من بازم میگم مقصر اصلی شخص دایی بود !!! mamad 201011th September 2009, 08:05 PMدایی دایی سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 461]