تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 7 آذر 1403    احادیث و روایات:  امام رضا (ع):هیچ بنده ‏اى حقیقت ایمانش را کامل نمى ‏کند مگر این که در او سه خص...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1834749063




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

کجای دنیا سینما را هنر ملی​اش می​داند؟


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > ادبیات  - سجاد صاحبان​زند می‌گویند شعر هنر ملی ماست. این جمله می‌تواند راست باشد و دروغ نباشد، با این توضیح اضافه که ما فارسی زبان‌ها در آن روزگاری که جماعت غربی در دام تفتیش عقاید بودند و گاه روایتی می‌نوشتند و متلی، به شعر حرف می‌زدیم و داستان تعریف می‌کردیم. از قضای روزگار ناظمانی خوب هم بودیم و این‌چنین بود که شعر شد هنر ملی ما. یعنی اگر آن‌ها هم فضای باز داشتند و ادبیات ، شعر ممکن بود هنر ملی آن‌ها بشود، چنانچه بعدها سینما را به نام خود سند زدند. تا این‌جای کار شاید حرف کمی با اما و اگر همراه باشد و ایراد بنی‌اسراییلی، اما وقتی بدانیم و آگاه باشیم که مثلا سینما کمی بیش از صد سال دارد و بسته شده به تکنولوژی( فناوری)، خواهیم دانست که لاجرم سینما نمی‌تواند هنر ملی ما باشد. ما در روزگاری که آن‌ها با سرعت نور جلو می‌رفتند، گرفتار شاهان قاجار بودیم و ول‌وله‌های سردرگمی. لاجرم سینما را از دست دادیم و جا ماندیم. هنر ملی ما سینما نشد و اصلا کجای دنیا ادعا می‌کند که سینما هنر ملی‌اش است؟  تکلیف سایر هنر​ها که معلوم است. در نتیجه ما مانده‌ایم و این کور سوی شعر، که آن هم فقط عنوان هنر ملی را به دوش می‌کشد و نمی‌دانم چرا این همه تلاش می‌کنیم که شعر را ملی کنیم و جایزه‌های جهانی‌اش را دیگران درو کنند؟  در این شرایط جشنواره‌ای را برگزار می‌کنیم با عنوان جشنواره شعر فجر که ترکیب چند گزینه پارادوکسیکال است. نخست آن‌که اگر هنر ملی ماست، چرا این‌همه دیر بیدار شد؟ و دیگر آن‌که ملی بودن، تا چه اندازه در قواره آن می‌گنجد؟  دبیر جشنواره شعر فجر،‌ پرویز بیگی حبیب آبادی عزیز در نشست خبری این جشنواره به فراخوانی اشاره کرد که در دو سه نوبت در روزنامه‌ها منتشر شد و از شاعرانی با همه سلیقه‌های فکری خواسته بود تا در جشنواره حضور پیدا کنند. نخست آن‌که اگر جشنواره شعر فجر ، نگاهی ملی دارد، چرا در رسانه ملی جایی ندارد؟ دیگر آن‌که، آیا همه شاعران واقعا و به عبارتی «بینی و بین‌الله» می‌توانند در جشنواره حاضر شوند؟ به چه استنادی؟ به استناد کتاب‌هایی که پشت دروازه انتشار ایستاده‌اند و به هر دلیلی راه به بازار پیدا نمی‌کنند؟ به دلیل مردمی که کمتر کتاب می‌خوانند؟  آیا ما تشکلی برای همه شاعران داریم، تشکلی که همه شاعران را در خود جا دهد؟ نمی‌خواهم از مرزهای عقیدتی بنویسم که خود بحث بسیار دارد، حتی از نظر فرم و محتوا نیز نیمی از شاعران ما نیمه دیگر را نمی‌پذیرد. و باز هم منظور جدال کهنه و نو، جدال سنت و مدرنیته، کلاسیک و معاصر نیست،‌ جدال تمامیت‌خواهی شاعرانی است که گمان می‌کنند هر چه هست آنهایند و لاغیر.  شاید بتوان گفت که شعر به گواهی تیراژ کتاب‌ها، دیگر هنر ملی ما نیست، چرا که برخی بر این باورند که اگر باشد هم عده‌ای دایره‌اش را مدام تنگ‌تر می‌کنند و در این شرایط،‌ آیا برپایی یک مراسم چند روزه،‌ آیا این هنر ملی را رونق دوباره خواهد داد؟ آیا یک تندیس و چند سکه بهار آزادی،‌ حافظی دوباره خواهد ساخت؟  جواب این سوال را به تنگ‌نظری‌هایی باید معطوف ساخت که درگیر آنیم. تا زمانی که چنینم، انتظار نباید داشته باشیم که اتفاق خاصی بیافتد. باید چشم به زمین خاکی داشته باشیم تا فوتبالیستی خود جوش روانه میدان شود، چرا که از دانشگاه‌های ما با 2 واحد ادبیات معاصر انتظاری نمی‌توان داشت. محفل‌ها و گروه‌ها هم رفیق‌بازی شده‌اند و لاجرم تعطیل. پس به چه باید امید داشت.  می‌گویند شعر هنر ملی ماست. این جمله می‌تواند درست باشد. پاسخ به خود ما مرتبط است.




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 468]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن