تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804737864
چهره های ماندگار استان کرمان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : چهره های ماندگار استان کرمان shirin r24th November 2008, 10:07 AMاز عنوانش معلومه! پس درنگ نکنید و این افراد رو معرفی کنید.مرسی از همکاریتون/ shirin r24th November 2008, 10:21 AMشعر و شاعری کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشندطاهره صفارزاده طاهره صفارزاده در سال 1315 در شهر سیرجان به دنیا آمد پس از گذراندن دوره آموزشهای دبستانی و دبیرستانی وارد دانشگاه تهران شد و در رشته زبان و ادبیات انگلیسی فارغ التحصیل شد پس از چندی به کار در یک شرکت بیمه و ضمنا تدریس پرداخت سپس به عنوان کارمند دفتری در شرکت نفت به کار مشغول شد و پس از مدتی در همان شرکت به اداره نگارش و ترجمه و ویراستاری انتقال یافت برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت در آمریکا در رشته نقد تئوری و عملی در ادبیات جهان به تحصیل پرداخت البته ناگفته نماند که در این مبحث فقط به بعد شاعری زندگی ایشان پرداخته شد.دکتر صفارزاده امسال در سن 72 سالگی در بیمارستان ایرانمهر تهران دارفانی را وداع گفت. دفترهای شعر رهگذر مهتاب تهران 1341 چتر سرخ دانشگاه آووا 1347 طنین در دلتا و دفتر دوم امیر کبیر 1349 سد و بازوان زمان 1350 سفر پنجم رواق 1356 حرکت و دیروز رواق 1357 بیعت با بیداری همدمی 1358 دیدار با صبح نوید شیراز 1366 مردان منحنی نوید شیراز 1366 پرستش ای آفتاب ای قامتن بلند بودن با من بگو با من بگو چگونه با طناب مومین اعتماد در هرم بیکران تو آویزم وقتی که دلهره فرود و حفره های کور زمینی چون اضطراب بحظه تسلیم شکوه آخرین تلاش را مخدوش می کند گفتی من آسمان تو هستم گفتم زمین ز مهر تو سرشار اما باران دریغ شد و باروری هسته تردید در معابر تکرار جدایی من و تو کنون در پگاه سیری در پگاه سردی بذرها را چه کنیم بذرها تشنه فرداها طعمه طوفانها بذرها میوه تابستانها بذرها بندی انبان نوید بذرهایی که به دامن کردیم با دو دست امید به که بسپاریم هنگام گذر shirin r24th November 2008, 10:31 AMشناخت بیشتر طاهره صفارزاده طاهره صفارزاده يكي از چهره‌هاي شاخص و درخشان شعر در روزگار ماست. شاعري كه تعهد، مفهوم‌گرايي، انديشه‌محوري و دين‌باوري از مؤلفه‌هاي اصلي شعر اوست. وي علاوه بر شاعري، در نويسندگي، تحقيق، تدريس و ترجمه نيز دستي توانا دارد، چنان كه قرآن را به سه زبان زندة دنيا ترجمه كرده است. ديگر آنكه صفارزاده به عنوان پايه‌گذار «نقد علمي ترجمه» و مؤلف نظرية «ترجمة تخصصي» در ايران شناخته شده است. ضمناً نام صفارزاده به عنوان يكي از آغازكنندگان «شعر نيمايي ديني» و همچنين يكي از بنيانگذاران حوزة هنري سازمان تبليغات اسلامي در تاريخ ادبيات انقلاب اسلامي ايران به ثبت رسيده است. برخورداري از دانش و بينش ادبي، آشنايي با پيشينة هزارسالة ادبيات پارسي، تنفس در هواي ادبيات معاصر، تسلط كامل به زبان انگليسي و آشنايي با ادبيات جهان باعث شده كه نام صفارزاده همواره از دهة چهل تا كنون در ذهن و زبان جامعة ادبي جاري و ساري باشد و حتي توجه محافل و مجامع ادبي و علمي جهان را به سوي او معطوف گرداند. چنان كه اخيراً ـ همچنان كه در خبرها خوانديم ـ دكتر صفارزاده از سوي سازمان نويسندگان آسيا و آفريقا به عنوان برجسته‌ترين مسلمان و نخبة جهان برگزيده شد كه اين امر افتخاري بزرگ براي ايران و جهان اسلام به شمار مي‌رود. به انگيزة قدرشناسي و ارج‌گذاري به تلاشهاي تأثيرگذار و ارزندة اين چهرة فرهيختة علمي و ادبي و همچنين به منظور ابراز خرسندي از اين حسن انتخاب و عرض تبريك به جامعة ادبي، اين مقاله را كه تنها مي‌تواند در حكم مقدمه و پيش‌درآمدي بر شناخت اين چهرة فرهيخته و ماندگار معاصر باشد به رشتة تحرير درآوردم. اميد آنكه مورد قبول ارباب فضيلت قرار بگيرد… ان شاء الله. در تاريخ هزارسالة ادبيات پارسي، حضور زنان در چند چهرة شاخص خلاصه شده است: رابعه بنت كعب قزداري (به عنوان اولين شاعرة پارسي‌گو)، پروين اعتصامي، فروغ فرخزاد، سيمين بهبهاني، سيمين دانشور و طاهرة صفارزاده. اينكه چرا زنان در تاريخ ادبيات همواره در حاشيه قرار گرفته‌اند، موضوع اين نوشتار نيست و بررسي علل و عوامل آن خود مي‌تواند موضوع يك تحقيق مستقل قرار بگيرد. آنچه كه در اين نوشتار به آن خواهيم پرداخت، تأملي در كارنامة ادبي شاعر نام‌آور معاصر، دكتر طاهره صفارزاده است. سال تولد صفارزاده 1315 و محل تولد او «سيرجان» است. او بعد از گذراندن دوران ابتدايي و متوسطه، وارد دانشگاه تهران مي‌شود و در رشتة ادبيات انگليسي موفق به اخذ دكترا مي‌گردد. استخدام در شركت نفت و اشتغال به ترجمه، از جمله كارهايي است كه صفارزاده تا پيش از قبولي در دانشگاه «آيووا» ايالات متحده تجربه كرده است. اما بعد از قبولي در دانشگاه «آيووا» و به شوق ادامة تحصيل، با استعفا، كار ترجمه در شركت نفت را وا مي‌گذارد و راهي آمريكا مي‌شود تا در رشتة نقد تئوري و عملي در ادبيات جهان به تحصيل و پس از آن به تدريس بپردازد. صفارزاده خود در اين باره چنين مي‌گويد: «… به پيشنهاد شاعران و نويسندگان دانشكده ادبيات دانشگاه «آيووا» سه سال قبل از آنكه من دانشجوي آنجا بشوم، تدريس كاربردي ترجمه به تصويب برنامه‌ريزان آموزشي رسيده بود. تأسيس مدرسة ترجمه در ديوان هم در سال 69 بر اساس همين تحول بود. در بازگشت به ايران به نقل و قول از مسئولان وزارت علوم سابق، من اولين استاد تدريس كاربردي ترجمه به حساب آمدم. سالها در دانشگاه شهيد بهشتي و ديگر دانشگاههاي ايران تدريس كاربردي ترجمه را ضمن نقد علمي ترجمه بر روي تكاليف دانشجويان كه در منزل انجام داده بودند، در كلاس آموزش دادم و كارشناساني براي اين هنر پرورش يافتند. زماني كه مسئوليت كتابهاي زبان تخصصي براي رشته‌هاي مختلف دانشگاهي به من واگذار شد، پيشنهاد يا تئوري ترجمه تخصصي را با گذاشتن تمرين معادل‌يابي در كتابهاي درسي مطرح كردم و تحقق بخشيدم و بالاخره خودم هم به لطف خداوند بر اساس همين نظريه به تأليف كتاب ”ترجمه مفاهيم بنيادي قرآن مجيد“ توفيق يافتم.» (فصلنامة شعر، شماره 37، تابستان 83 ، ص 15) صفارزاده شاعري را همچون علامه اقبال لاهوري مسند انسان‌سازي و «اصلاح‌گري» مي‌داند و به شاعر به عنوان يك «مصلح اجتماعي» نگاه مي‌كند. از همين رو در اكثر شعرهاي او توجه به آموزه‌هاي اخلاقي ـ ديني مشهود است. صفارزاده در تعريف شعر چنين مي‌گويد: «تعريف من از شعر همان است كه در”طنين در دلتا“ گفته‌ام. طنين حركتي است كه حرف من در ذهن خواننده ميآغازد. شعر من، شعر انديشه است. وقتي كه فكري را عنوان مي‌كنم بايد تأثير انديشگي بر خواننده بگذارد. بنابراين من با شعر عاطفي و احساسي حتي بعد از ”رهگذر مهتاب“ تقريباً كم‌رابطه هستم. اعتقادم اين است كه عاطفه و احساس يك بخش جزئي در شعر هستند. شاعر بايد مسئولانه انديشه كند.» (همان، ص19) با بررسي سكوت ادبي صفارزاده به سه دورة ادبي بر مي‌خوريم كه براي دست يافتن به شناختن كامل از سبك و اسلوب شعري او و تبيين شاخصه‌هاي زيباشناختي و ساختار انديشه‌ورزي اين شاعر معاصر، بررسي مستقل هر يك از اين دوره‌ها ضرورت تام دارد. دوران آزمون و خطا همة شاعران بزرگ در مقطعي از زندگي ادبي خويش و در مرحلة عبور از گردنة «آزمون و خطا» ـ به طور ناخودآگاه ـ به رفتار هنجار و حتي در پاره‌اي موارد «رفتار فروهنجار» با زبان مبتلا بوده‌اند، ولي در نهايت با كسب دانش و بينش ادبي و رسيدن به قلة اجتهاد در حوزة زبان، در سير تكويني خويش اين منزل را پشت سر گذاشته و به سرمنزل خلاقيت و نوآوري در زبان رسيده‌اند. صفارزاده نيز از اين قاعده مستثني نبوده است. او نيز در منزل اول شاعري، متأثر از شاعران متقدم و معاصر خويش بوده و تا مدتي در قالبهاي نيمه‌سنتي طبع‌آزمايي مي‌كرده، هر چند از همان آغاز صبغة ديني اشعارش، او را از ديگران متمايز مي‌كرده است. دورة اول شاعري صفارزاده از سال 1335 و با چاپ نخستين مجموعه شعر او با عنوان «رهگذر مهتاب» آغاز مي‌شود و تا سال 1341 ادامه مي‌يابد. با بررسي شعرهاي اولين دفتر صفارزاده به شاعري بر مي‌خوريم كه به دنبال ابلاغ پيامهاي اخلاقي اجتماعي است. در شعرهاي اين دفتر رگه‌هايي از تأثيرپذيري معنوي از پروين اعتصامي ديده مي‌شود، چنان كه خود در مصاحبه‌اي به طور ضمني به اين مسئله اشاره كرده است: «از جهت توجه به مضامين انساني ـ اجتماعي و روشنفكري كه پالايش انديشگي را براي خواننده تأمين كرده، خانم پروين اعتصامي مورد احترام من هستند.» (دو ماهنامه ادبي الفبا، شماره سوم، آبان و آذر 83 ، ص10) يكي از وجوه تمايز صفارزاده به عنوان يك شاعر نيمايي با شاعران معاصر خويش، وارد كردن مضامين ديني به شعر است كه تا پيش از او در شعر نيمايي و سپيد كم‌سابقه بوده است: رهايم تا ز بند كام و از زنجيرهاي زنگدار نام نيازم پيش تنها نيست خدا و شعر اينهايند پيوندان جاويدم همچنان كه اشاره شد، رفتار شاعر در اين دوره از زندگي ادبي خويش با زبان «رفتاري هنجار» است، يعني رفتاري مطابق با معيارها و هنجارها مقبول ادبي كه محصول رقابت جمعي با ساير شاعران معاصر است. نكتة ديگري كه دربارة صفارزاده بايد گفت اين است كه او از همان آغاز ـ در نظر و عمل ـ شاعري اجتماعي و رسالت‌مدار است كه براي «معنا» در شعر اصالت قائل است، و اين چيزي است كه معاصران او ـ از جمله شاعران پيرو «موج نو» و «شعر حجم» آن را برنمي‌تابند: در شعر اصيل سايه‌هايند لفظها، انديشه‌ها را نه انديشه‌ها لفظها را … سايه‌ها پيروان‌اند. (رهگذر مهتاب، سخن در آغاز) گرايش به روايت، پيچيدگي در زبان دورة دوم زندگي ادبي شاعر از سال 1347 با چاپ مجموعه شعر «طنين در دلتا» آغاز مي‌شود و تا سال 1356 ادامه پيدا مي‌كند. شاخصه‌هاي اصلي شعر صفارزاده در اين دوره، گرايش به روايت و پيچيدگي در زبان است. چاپ دفترهاي «سد و بازوان» و «سفر پنجم» نيز حاصل سلوك ادبي شاعر در اين دوران است. در شعرهاي اين دوره از زندگي ادبي شاعر، تشبيه و استعاره محلي از اعراب ندارد. و اين «روايت» است كه مركز توجه شاعر قرار مي‌گيرد و ساختار اشعار او را شكل مي‌دهد، به شعر زير دقت كنيد: در كوچه‌هاي تنگ بنارس اگر سيزده ساله‌اي ديدي كه دنبال ارابة مهاراجه و بانو مي‌دود و قلوه‌سنگ پرتاب مي‌كند او پسر من است در پنج سالگي هزار و پنج ساله بود هزار سال ادامة آفتاب بعدها دختربچه‌اي را سلام گفتم كه رنگ چشمهاي او را داشت بزرگ‌ترين اختراع هميشه از آن شما بودست صفر را مي‌گويم كه آغاز را آغاز نهاد. (طنين در دلتا) شعرهايي كه شاعر در اين دوره از زندگي ادبي خويش سروده، از ساختاري پيچيده و ابهام‌آميز برخوردار است كه خواننده در فهم آن در مي‌ماند. شاعر در اين شعرها به «جريان سيال ذهن» ميدان تاخت و تاز داده و از همين رو فضاي شعرها انتزاعي و ذهني شده است. نيما نيز در بسياري از شعرهاي خويش به‌‌رغم تأكيد فراوان بر ساده‌گويي و نزديكي به طرز بيان طبيعي، به اين شيوه متوسل شده است. توسل به اين شيوه در خواننده انفعال و سرخوردگي ايجاد مي‌كند و در نهايت به «بحران مخاطب» دامن مي‌زند: انفجار روزنامة صبح و عصرمان بود مي‌خوانديم كنار مي‌گذاشتيم دوباره مي‌خوانديم شانكا گفت كاش اينجا نيامده بودم آلبا مي‌گفت كاش به دنيا نيامده بودي بوخ مي‌گفت ما نويسندگان ليندولف مي‌گفت بايد كاري كرد آلفردو مي‌گفت در يك سال فقط سه شهر را سياحت كرديم و جرج ما را به تماشاي امكنة بي‌تاريخ مي‌برد «دوگل» بي‌ادب‌ترين مهمان جهان بود … (كتاب «طنين در دلتا»، صص 50 ـ 48) پيچيدگي و م‍ُغلق‌گويي شاعر در مرحلة دوم از زندگي ادبي خويش، برقراري ارتباط خواننده با شعر او را مشكل كرده است. به نظر مي‌رسد صفارزاده در اين مرحله به نوعي تحت تأثير تئوريهاي ادبي غربي قرار گرفته و مطابق با آن تئوريها به سرودن شعر پرداخته است، چرا كه نوعي تئوري‌زدگي در شعرهاي اين دوره از زندگي شاعر ديده مي‌شود، هرچند اين تئوري‌زدگي ناخودآگاه و در نتيجة آشنايي با زبان و ادبيات خارجي بوده باشد. رفتار شاعر با زبان در اين دوره، رفتاري مشابه رفتار پيش فراهنجار است. يعني شاعر در تلاش گشودن راهي جديد براي دستيابي به عرصه‌هاي خلاقيت و نوآوري است كه اين تلاش مومنامه در مرحلة سوم به ثمر مي‌نشيند كه محصول آن را در دفترهاي «بيعت با بيداري» و «ديدار صبح» مشاهده مي‌كنيم كه شاعر به زباني كارآيند و فراهنجار دست پيدا مي‌كند. «بيعت با بيداري» طليعة رفتار فراهنجار بدون هيچ ترديدي يك شاعر زماني مي‌تواند بر قلة خلاقيت و نوآوري صعود كند كه موفق به در پيش گرفتن رفتاري فراهنجار با زبان باشد و رفتار فراهنجار با زبان منحصر به آن گروه از شاعران است كه از دانش، بينش، بصيرت و اجتهاد ادبي برخوردارند. رفتار فراهنجار با زبان همچنان كه از نام آن پيداست به رفتاري اطلاق مي‌شود كه شاعر به خاطر تسلط و اشرافي كه نسبت به زبان دارد، خود را در چارچوب هنجارهاي رايج ادبي عصر خويش محدود و محصور نمي‌كند. در اين شيوة رفتاري، شاعر با اتكا به بصيرت و اجتهاد خويش در اين عرصه، زبان را به چالشي جدي با نيازهاي ادبي عصر خويش مي‌كشاند و براي آنكه بتواند توانايي پاسخگويي به اين نيازها را پيدا كند، به رفع كاستيها و مرمت و بازسازي بناي زبان مي‌پردازد. اتخاذ اين شيوة رفتاري با زبان باعث تبديل «شعر» به «فراشعر» مي‌شود. شاعران فراهنجار، هنجارشكن و هنجارستيز نيستند، بلكه «هنجارفراز» هستند، يعني از جايي كه ديگران توقف كرده‌اند، حركت را آغاز مي‌كنند و ادامه مي‌دهند. براي مثال حافظ ادامة منطقي سعدي است. يعني راهي را كه سعدي در غزل آغاز كرده بود، حافظ به كمال رسانيد و يا در عصر خودمان مي‌توان گفت كه شاملو با ابداع شعر منثور يا سپيد ادامة منطقي نيماست، چنان كه طاهره صفارزاده نيز ادامة منطقي شاملوست، با اين تشخص كه شعر او از مضامين ديني برخوردار است. و اما دورة سوم زندگي ادبي صفارزاده از سال 1356 با چاپ دو مجموعه شعر «بيعت با بيداري» و «ديدار صبح» آغاز مي‌شود كه اين دوره تا كنون ادامه يافته است. در اين دوره شاعر به سبكي مستقل و زباني كارآمد و منسجم دست پيدا مي‌كند و ساده‌گويي را در پيش مي‌گيرد. در رويگرداني شاعر از پيچيده‌گويي و گرايش او به لحن طبيعي گفتار در اين دوره، شايد مؤلفه‌اي چون انقلاب اسلامي بي‌تأثير نبوده است. دكتر سيد مهدي زرقاني دربارة اين دوره از زندگي ادبي صفارزاده چنين مي‌گويد:«در اين دوره، شاعري را مي‌بينيم كه زبان و شيوة بيان شعرش بسيار ساده و لبريز از گزاره‌هاي خطابي و شعارگونه است. رويكرد او به گزاره‌هاي مذهبي ـ كه در دورة دوم كاهش يافته بود ـ دوباره شدت مي‌گيرد. در ”بيعت با بيداري“ اشعار او بسيار ابتدايي‌تر است، اما در دفتر بعدي، كمي شكل فني و هنري به خود مي‌گيرد. در آخرين اثرش، هم اشعار نيمايي دارد و هم منثور و البته بيشتر اشعارش در جايي بين اين دو نوع شعر قرار مي‌گيرند، نه زنگي زنگ و نه رومي‌ِ روم. ”ديدار با صبح“ در واقع ادامة معتدل ”دلتا در طنين“ است. منتها دايرة واژگاني اين دفتر به طرف مذهب متمايل شده است. معمولاً بر آن است كه مضمون مذهبي را در مركز شعرش قرار دهد و بر گ‍ِرد آن مضمون، ساختاري شاعرانه بسازد.» (سيد مهدي زرقاني، چشم‌انداز شعر معاصر ايران، ص 678) در واقع دورة سوم زندگي ادبي شاعر را بايد دورة كمال ادبي او به شمار آورد. چرا كه شاعر طي سالياني دراز با تلاشي بي‌وقفه و خستگي‌ناپذير از منزل «آزمون و خطا» گذر مي‌كند و پس از توقفي ناگزير در منزل «پيچيده‌گويي» و بيان روايي، خود را به آخرين منزل مي‌رساند و آخرين منزل همان نقطه‌اي است كه آزادي و رهايي انسان را در بياني صميمي و ساده فرياد مي‌كند: «از صد سال پيش به اين طرف، شاعران از قله‌هايي كه مي‌پنداشتند بر آن نشسته‌اند به زير آمده‌اند، اربابهاي خود را دشنام گفته‌اند و سرود عصيان را به مردم آموخته‌اند و بدون دل‌سردي مي‌كوشند آوازهاي خود را به ديگران بياموزند و اطمينان دارند كه براي همه سخن مي‌گويند. تنهايي شاعران امروز دارد از ميان مي‌رود. اينك آنها مردمي هستند، در ميان مردم ديگر.» (عبدالعلي دستغيب، نيما يوشيج (نقد و بررسي)، ص 53) حسن ختام اين نوشتار را به فرازي از شعر «از معبر سكوت و شكنجه» از دفتر «ديدار با صبح» اختصاص مي‌دهيم، شاعر در اين شعر افشاگر، ضمن اشاره به مظلوميت مردم ايرلند در مبارزات آزادي‌خواهانه و همچنين مظلوميت ملت ايران در دفاع مقدس و آوارگان فلسطيني، به گلايه از سازمانهايي مي‌پردازد كه در ظاهر سنگ دفاع از حقوق بشر را بر سينه مي‌زنند، ولي در مقام عمل جز «سكوت» كار ديگري نمي‌كنند! با هم مي‌خوانيم: «و بمب آن گونه ماهرانه نقش شكنجه را از جسمهاي شهيدان زدوده است كه سازمان حقوق بشر مدافعان بين‌الملل در غيبت گواه و سند در مرز داوري زبانشان بسته است … راه شما و ما و خلق فلسطين و راه تمام خلقهاي تحت ستم از معبر شكنجه از معبر سكوت و سلطه‌گري به هم پيوسته‌ست ما راه را دنبال مي‌كنيم و فتح با ما خواهد بود …» برگرفته از سایت:adab.irib.ir shirin r24th November 2008, 10:50 AMمحمد ابراهیم باستانی پاریزی متولد: 4 دی 1304 پاریز سیرجان چهره ماندگار نویسنده و تاریخ دان کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند g) (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) shirin r24th November 2008, 10:58 AMاز دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی بیشتر بدانیم محمد ابراهیم باستانی پاریزی در سوم دی‌ماه ۱۳۰۴ (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) در کوهستان پاریز (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) سیرجان متولد شده‌است. وی تا پایان تحصیلات ششم ابتدایی در پاریز (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) تحصیل کرد و در عین حال از محضر پدر خود مرحوم حاج ***** پاریزی هم بهره می‌برد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و دو سال ترک تحصیل اجباری، در سال ۱۳۲۰ تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) ادامه داد و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۲۵ برای ادامهٔ تحصیل به تهران (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) آمد و در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند D 9%87%D 8%B 1%D 8%A 7%D 9%86) در رشتهٔ تاریخ (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) تحصیلات خود را پی گرفت. پاریزی به گواه خاطراتش از نخستین ساکنان کوی دانشگاه تهران (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند D 8%A 7%D 9%87_%D 8%AA%D 9%87%D 8%B 1%D 8%A 7%D 9%86)(واق ع در امیر آباد شمالی) است. شعری نیز در این باره دارد که یک بیت آن این است: فاش می گویم و از گفته خود دلشادم / سادکن ساده دل کوی امیر آبادم در ۱۳۳۰ (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش شادروان حبیبه حایری ازدواج کرد و تا سال ۱۳۳۷ (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) خورشیدی که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند. باستانی پاریزی دورهٔ دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارئهٔ پایان‌نامه‌ای در بارهٔ ابن اثیر (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) دانشنامهٔ دکترای خود را دریافت کرد. وی کار خود را در دانشگاه تهران (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند D 9%87%D 8%B 1%D 8%A 7%D 9%86) از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام‌وقت آن دانشگاه بوده و رابطهٔ تنگاتنگی با این دانشگاه داشته‌است. استاد باستانی پاریزی درمرداد ماه سال ۱۳۸۷ حکم بازنشستگی خود را، به صورتی غیر مترقبه و همزمان با بازنشستگی ۲۱ استاد دیگر دانشگاه تهران دریافت نمود و همهنگام خیل عظیمی از دانشجویان و دانش پژوهان از دریای علم و تجربه ایشان محروم گردید.[۱] (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند D 8%A 7%D 8%B 1%DB%8C%D 8%B 2%DB%8C#cite_note-0) وی یک پسر به نام حمید و یک دختر به نام حمیده دارد و در حال حاضر تابستانها را نزد دخترش در تورنتو (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) و زمستان‌ها را نزد پسرش در تهران (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) سپری می‌کند. فعالیت‌های فرهنگی شوق نویسندگی وی در دوران کودکی و نوجوانی در پاریز (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) و با خواندن نشریاتی مانند حبل المتین (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند D 9%86)، آینده (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) و مهر (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) برانگیخته شد. باستانی، اولین نوشته‌های خود را در سال‌های ترک تحصیل اجباری (۱۳۱۸ و ۱۳۱۹) در قالب روزنامه‌ای به نام باستان و مجله‌ای به نام ندای پاریز نوشت، که خود در پاریز منتشر می‌کرد و دو یا سه مشترک داشت. اولین نوشتهٔ او در جراید آن زمان، مقاله‌ای بود با عنوان «تقصیر با مردان است نه زنان» که در سال ۱۳۲۱ در مجلهٔ بیداری کرمان (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 8C_%DA%A 9%D 8%B 1%D 9%85%D 8%A 7%D 9%86&action=edit&redlink=1) چاپ شد. پس از آن به عنوان نویسنده یا مترجم از زبان‌های عربی (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) و فرانسه (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) مقالات بی‌شماری در روزنامه‌ها و مجلاتی مانند کیهان، اطلاعات، خواندنی‌ها، یغما، سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 693]
-
گوناگون
پربازدیدترینها