تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 21 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام موسی کاظم (ع):رجب نام نهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرين‏تر هركس يك روز از ماه رجب ر...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

چراغ خطی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1828197655




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

اسلام‌ستيزي در عصر پهلوي


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اسلام‌ستيزي در عصر پهلوي
اسلام‌ستيزي در عصر پهلوي     يكي از مظاهر اسلام زدايي دوره پهلوي، تقويت روزافزون فرقه‌هاي ضاله و باطله و آيين‌هاي ساختگي بي‌پايه مي‌باشد. تقويت كليمي‌ها از جهت اقتصادي در دوره محمدرضا به جايي رسيده بود كه مي‌‌‌توان گفت اقتصاد كشور را در قبضه قدرت كليمي‌ها قرار داده بود. حمايت‌هاي فراوان رژيم شاه از اين طايفه در ابعاد گوناگون، و روابط سياسي رژيم با دولت غاصب صهيونيستي مستقر در فلسطين اشغالي، عليرغم نفرت شديد ملت ايران از رژيم صهيونيستي گوشه‌اي از سياست اسلام‌زدايي‌هاي رژيم شاه را شكل مي‌داد. ويليام سوليوان سفير آمريكا در دربار شاه، در كتاب خاطرات خود، در خصوص روابط شاه مخلوع و رژيم غاصب فلسطين مي‌نويسد: «... مطلع‌ترين همكاران خارجي من در تهران، كه كمتر از همه به چشم مي‌خورد، نماينده سياسي اسرائيل در تهران بود. او يكي از ديپلمات‌هاي ارشد كشور خود به شمار مي‌رفت، در تهران عنوان سفارت نداشت. زيرا با وجود روابط صميمانه اسرائيل با حكومت شاه، چون ايران يك كشور اسلامي بود، شاه ترجيح مي‌داد روابط با اسرائيل در سطح غير رسمي باقي بماند. با وجود اين چون قريب هشتاد هزار يهودي در ايران زندگي مي‌كردند و جامعه يهوديان ايران در كليه رشته‌هاي تجارت و اقتصاد ايران رسوخ كرده بودند، ديپلمات‌هاي اسرائيلي در تهران به شبكه اطلاعاتي وسيعي در ايران دست داشتند كه نظير آن در اختيار هيچ كشوري نبود.» يكي از شيوه‌هاي ضديت رژيم پهلوي با اساس اسلام، مانورهايي بود كه روي كليات تعاليم زرتشت (پندار نيك، كردار نيك و گفتار نيك) در كتب منتسب به رژيم، حتي در سرهم بندي‌هايي تحت عنوان «مأموريت براي وطنم» و «انقلاب سفيد» به چشم مي‌خورد. اين تلاش مذبوحانه، زمينه را براي قلم به مزدهاي فرصت‌طلبي كه در جستجوي نان و نام، براي هر كلمه صادره از عالي‌ترين مقام سياسي كشور، وقت و نيروي بي‌ارزش خود را وقف مي‌‌كردند فراهم مي‌كرد و در نتيجه، كمتر هفته‌اي بود كه در مجله‌اي يا روزنامه‌اي، كليات مزبور، به عنوان سخنان وحي پيامبر پارسيان، به نحوي طرح نشود. كيست كه عاشق پندار و كردار و گفتار نيك نباشد؟ و در عين حال هر كسي، راه خود مي‌رود و همان را «نيك» مي‌داند، شخص او كه به اعتراف خودش و تأكيد تمام اسناد موجود، دست‌ نشاندة استعمار در شهريور 1320 و 28 مرداد 1332 بود، حكمراني خود را «نيك» مي‌پنداشت و ادامه آن را «كردار نيك» و حمايت لفظي از سلطنت خويش را «گفتار نيك» مي‌دانست. طرفداران او نيز، چنين مي‌پنداشتند و چنان مي‌كردند و مي‌گفتند. در حاليكه عموم انديشمندان حقيقت‌جوي، آن پندار و كردار و گفتار را پوششي براي اسلام‌زدايي رژيم مي‌دانستند. رژيم شاه در بخش معارضه و مبارزه با اساس اسلام، سعي داشت آئين اسلام را، يك دين «سامي» و به خصوص عربي جلوه داده، چنان «نمايد» كه گويي اين آئين، براي مردم جزيره‌العرب، با فرهنگي منحط و بسيار عقب مانده كه هيچ تناسبي با ملت پيشرفته‌اي مانند «ايرانيان» نداشته و ندارد، شكل گرفته است. اين تلقينات استعماري، در كتابهاي درسي رژيم گذشته و جزوات و كتب و مقالات جرايد و حتي در تبليغات رسانه‌هاي گروهي صوتي (راديو تلويزيون) قابل لمس بود. و نيز، كتابهايي كه در آن زمان به عنوان دفاع از اسلام، توسط علماي بزرگوار و پاسداران متعهد حريم مرزهاي اعتقادي جامعه تدوين و نوشته مي‌شد، بخش‌هاي معتنابهي از آن، در زمينه پاسخگويي به اين قبيل تلقينات و تبليغات بوده كه خود، گواه وجود تبليغات ضد اين مطالب، در سطح جامعه مي‌باشد. محمدرضا در پيگيري سياست اسلام‌زدايي، از تمام امكانات موجود، حتي روحانيون وابسته نيز مدد مي‌گرفت. تشكيل ‌«مؤسسه دارالترويج» در شهرستان قم و «سپاه دين» در كشور! مستقيماً زيرنظر رژيم و در تعقيب همين سياست بود. منظور شاه از «تمدن بزرگ» مسئله ارتقاء سطح زندگي مادي مردم ايران نبوده است و اين اصطلاح با يك مفهوم روانشناسي قوي همراه بود و آن اينكه: «ايرانيان بايد از راه و روش زندگي سنتي اسلامي زدوده شوند و در جهت تمدن اروپاي غربي گام بردارند.» نويسندگان آمريكايي كتاب «هزيمت...» آورده‌اند: «... شاه (محمدرضا) چنين مي‌نمود كه مجذوب آئين‌هاي ديني دوران پيش از اسلام است. در جمع نزديكان وي بسيارند كساني كه هيچ‌گاه وي را مسلماني ديندار ندانسته‌اند، بي‌گمان واقعيات بسياري بدبيني آنان را تأييد مي‌كند: رسم كردن گاهشماري ايران باستان؛ اشارات بيش از پيش آشكار به عصر كورش و سرانجام، جشنهاي عظيم سال 1971 (1350ش) در پرسپوليس، رويدادي كه بيش از هر رويداد ديگر خشم پيشوايان مذهبي را برانگيخت و شاه را به طور قطع، از انبوه مردم ديندار كشور جدا ساخت... تضاد ميان آراستگي خيره كننده پرسپوليس و فقر دهكده‌هاي همجوار چندان زننده بود كه هيچ‌كس نمي‌‌توانست آن را نديده گيرد». محمدرضا در عين حال كه به صورت خفيف در موارد مقتضي، تظاهر به اسلام مي‌كرد، با احياي مذاهب منسوخه و باطله در قالب «برگزاري جشن‌هاي مذهبي اقوام پيش از اسلام، در كاخ سلطنتي و واگذاري مديريت جشن به همسر خود و پذيرايي از مدعوين، با شراب‌هاي سفارشي وارداتي از فرانسه، آن هم در ماه رمضان، دشمني خود را با اسلام نشان مي‌داد. او تاريخ مبدأ هجرت نبوي (ص) را كه نشانه دلبستگي ملت به اسلام بوده است، از رسميت حذف و به جاي آن، تاريخ شاهنشاهي قبل از اسلام را رسميت بخشيده و بدين ترتيب، كاري‌ترين ضربه را بر باقيماندة اسلام وارد كرد. طرح مستمر نام پادشاهان قبل از اسلام و برگزاري جشن‌هاي دو هزار و پانصد ساله در كنار قبر «كورش» هدفي جز اسلام زدايي از جامعه ايراني را تعقيب نمي‌كرد، و تقويت بهائيان و نصب فلان يهودي صهيونيست در رأس راديو – تلويزيون و تقويت اقتصادي آنان، انگيزه‌اي جز همان هدف شوم نداشت. برگرفته از : دين‌ستيزي رژيم پهلوي مركز بررسي اسناد تاريخي منبع: www.dowran.ir  





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن