واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: زمين لرزهها ميتوانند باعث وقوع زلزله در آن سوي كره زمين شوند
علمي آموزشي
نتايج يك مطالعه نشان ميدهد زلزله شديدي نظير زلزله ويرانگر جنوب غرب چين ميتواند باعث وقوع زمين لرزههاي ديگري در مناطق دور دست در سراسر جهان شود.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از پاريس، سرپرست اين گروه تحقيقاتي گفت اين كشف غيرمنتظره ميتواند به پيش بيني بهتر شدت و فراواني پس لرزهها كمك كند.
گروهي از محققان آمريكايي دريافتند ۱۲زلزله از ۱۵زلزله شديدي كه از سال ۱۹۹۰با قدرت ۷ريشتر به بالا رخ داده است امواج سطحي ايجاد كردهاند كه به بروز لرزههاي ضعيف تردر شبكههاي گسل در قارههاي دور دست انجاميده است.
زلزله چين كه قدرت آن ۸ريشتر ثبت شده است در اين مطالعه مورد بررسي قرار نگرفته است. نتايج اين مطالعه در مجله Nature Geoscienceمنتشر شده است تام پارسونز از سازمان زمين شناسي آمريكا ميگويد حركت امواج سطحي زلزله امري اثبات شده است.
اما بيشتر دانشمندان گمان ميكردند زلزلهها كه به صورت پويا رخ ميدهند و يك مورد خاص هستند. درواقع هميشه و همه جا رخ ميدهند.
زلزله بسيار قدرتمند سال ۲۰۰۴در آبهاي نزديك سوماترا در اندونزي حوادث لرزهاي تا آلاسكا، كاليفرنيا و اكوادور ايجاد كرد.
اين مطالعه نشان داد احتمال وقوع زلزله در مناطق دوردست بلافاصله بعد از يك زلزله بزرگ ۹۵درصد افزايش مييابد.
احتمال اين كه بلافاصله بعد از يك زمين لرزه شديد در نواحي دوردست زلزله روي دهد بيش از ۹۵درصد بيشتر از احتمال وقوع زلزله قبل يا بعد از يك زلزله بزرگ است.
با آن كه حركات زمين كه در اثر زلزلههاي مناطق دور دست ايجاد ميشود معمولا كوچكتر است و ۳تا ۵ريشتر قدرت دارند ، اما هيچ دليلي وجود ندارد كه شديدتر يا با همان شدت زلزله اوليه رخ ندهند.
پارسونز در تحقيقات قبلي خود هشت مورد زلزله را در ربع آخر قرن بيستم شناسايي كرده است كه وقوع يك زلزله ۷ريشتر به بالا باعث زلزلههايي با قدرت بيشتر شده است.
براي اندازهگيري تاثير يك زلزله شديد در ساير نقاط زمين، اين محققان دستگاههاي لرزه نگار باند پهن را از بيش از ۵۰۰ايستگاه كه جزو شبكه نظارت جهاني هستند بررسي كردند.
محققان با جستجوي زلزلههايي كه كمترين فراواني را داشتند و پس از كنار گذاشتن زلزلههايي كه بيشترين فراواني را داشتند، به افزايش شديدي در شمار زلزلههاي ناشي از يك زلزله شديد دور دست عليرغم قرار داشتن در دو محيط تكتونيك مستقل از هم پي بردند.
مسئله مهم، پس لرزهها و اتفاقات بعد از وقوع يك زلزله شديد است. دو فرضيه در مورد نحوه وقوع اين پس لرزهها مطرح است.
تحريك ايستا كه در فاصله چند گسل از پارگي گسل اصلي رخ ميدهد اغلب به صورت اثر آبشاري است. اما اين تاثير به تدريج در يك شعاع ۱۰۰تا ۲۰۰ كيلومتر كمتر ميشود.
افزايش فعاليت زلزله فراتر از يك منطقه را تنها ميتوان با تحريك پويايي توضيح داد.
اين امواج لرزهاي در سطح زمين حركت كرده و دامنه خود را حفظ ميكنند و حتي در فواصل طولاني هم ضعيف نميشوند.
راز پيش بيني پس لرزههاي يك زمين لرزه نظير زلزله چين، جدا كردن نقش تحريك پويا و ايستا است.
پارسونز ميگويد ميتوان مطالعه را از پس لرزهها آغاز كرد ، اما بايد بدانيم چند درصد پس لرزهها ناشي از تحريك پويا هستند زيرا اين تاثير گذراست و باقي نميماند.
زماني كه اين امواج عبور كنند تاثيرشان از بين ميرود و ديگر جايي براي نگراني وجود ندارد.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]