واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در اين توصيه آمده است: با توجه به بارندگي بسيار اندك فصل زمستان و خشك بودن محيط اطراف ريشه، آبياري مناسب با مدت زمان زياد جهت تأمين رطوبت لازم در شروع فصل الزامي مي باشد. مراحل فنولوژيكي انگور كه حساس به تنش رطوبتي مي باشد، شامل مرحله اول رشد رويشي در اوايل فصل بهار ( شروع فصل رشد)، و مرحله دوم بعد از گلدهي و تشكيل ميوه مي باشد، كه در اين مراحل حتماً بايد آبياري انجام گيرد، ولي دقت شود كه از آبياري زياد و سنگين به دليل افزايش نياز آبي در مراحل بعد و نيز گسترش بيماري ها و اتلاف آب موكدا خودداري شود. اين توصيه مي افزايد: مطالعات نشان داده است كه با اعمال حدود 25 درصد استرس خشكي( تأمين 75 درصد نياز آبي انگور) مي توانيم بدون بروز صدمات جدي ناشي از كم آبي، عملكرد و كيفيت ميوه مناسبي در اغلب ارقام انگور داشته باشيم، لذا در تمام مراحل آبياري انگور مي توان نسبت به كاهش ميزان آب آبياري اقدام كرد. در مرحله به اصطلاح ترش و شيرين عليرغم حساسيت به تنش رطوبتي كه بين كشاورزان و باغداران مرسوم است، استرس خفيف آبي باعث افزايش ميزان قند ميوه مي شود، البته در اين حال نيز دقت شود كه استرس زياد باعث وارد آمدن صدمه به محصول و درخت خواهد شد. در صورت تشديد شرايط كم آبي و نبود آب لازم براي آبياري، مي توان با ايجاد جوي آب يكطرفه فقط يكطرف درختان را ( مخصوصاً در باغات ايستاده) آبياري كرده و درختچه هاي انگور را از صدمات خيلي جدي نگهداري نمود. در اين توصيه نياز آبي انگور در شرايط متعارف و به طور ميانگين در فروردين ماه يك ميليمتر، در ارديبهشت 29 ميلي متر، در خرداد 111 ميليمتر، در تير ماه 135 ميليمتر، در مرداد 122 ميلي متر، در شهريور 99 ميلي متر و در مهر ماه 31 ميليمتر اعلام شده است. حذف شاخه هاي علفي بدون خوشه، پاجوش ها و برگ هاي اضافي داخل تاج كه باعث افزايش تبخير و مصرف آب مي شوند، در هرس سبز توصيه مي شود، اين كار بايستي در همان مراحل اوليه فصل رشد انجام شود. مبارزه با علف هاي هرز يكساله و چندساله به صورت مكانيكي و ريختن بقاياي خشك شده آنها در پاي بوته ها و وسط رديف ها به عنوان مالچ طبيعي جهت كاهش ميزان تبخير از سطح خاك و مبارزه با آفات، مخصوصاً آفات مكنده كه با مكش شيره گياهي باعث ضعف عمومي گياه خواهند شد. با توجه به كمبود رطوبت در خاك، در هرس اول فصل رشد از نگهداري زياد شاخه هاي بارده و مصرف كننده در روي درختچه ها خودداري شده و هرس به نحو و اندازه اي اعمال شود كه توانايي تأمين آب مورد نياز شاخ و برگ و خوشه هاي ميوه را داشته باشد در غير اين صورت گياه سوزي پيش خواهد آمد. در زمان هرس سبز تابستانه نيز دقت شود كه فقط شاخ و برگ اضافي را حذف و از باز كردن بيش از حد روي خوشه ها خودداري گردد زيرا كه حرارت زياد تابش آفتاب به علت كمبود رطوبت خاك و هوا باعث سوختن ميوه ها خواهد گرديد و ميوه ها نيز بازارپسندي خود را از دست خواهند داد. علاوه بر استفاده از ساير كود هاي مورد نياز درختچه انگور، مصرف سولفات پتاسيم به ميزان 150 گرم و كود حيواني به ميزان 7500 گرم (7.5 كيلوگرم) براي هر اصله درختچه با رشد و باردهي نرمال، جهت افزايش مقاومت به خشكي و بالا بردن ظرفيت نگهداري آب در خاك كاملاً مفيد خواهد بود. در شرايط كم آبي كاهش ميزان ميوه به طريق تنك كردن خوشه ها جهت كاهش نياز آبي مفيد مي باشد كه در زمان ظهور خوشه ها انجام مي گيرد. 583
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2274]