تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815645618
مقاومت، ضرورتى فرهنگى و عملى است
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: مقاومت، ضرورتى فرهنگى و عملى است
استاد دكتر اسعد السحمدانى مسئول بخش دينى كنگره مردمى و استاد عقايد و اديان در دانشگاه «الام الاوزاعى» بيروت است كه باتوجه به حضورش در اين كشور آنهم در زمانى كه لبنان توسط رژيم صهيونيستى در سال ۱۹۸۲ مورد اشغال قرار گرفت و از نزديك هم شاهد تهاجم دشمن بود و هم در سال هاى اخير شاهد مقاومت هاى جانانه حزب الله در اين كشور بوده است، توانسته مقاومت و فرهنگ حاكم بر آن را بدرستى تبيين كند. از آن رو كه در آستانه تحولات لبنان و همچنين سوم خرداد اسطوره مقاومت ملت ايران براى آزادسازى خرمشهر قرار گرفته ايم، اين مقاله مى تواند تداعى كننده ارزش هايى باشد كه در عين باور به آن، بعضاً كمتر مورد توجه قرار گرفته است.* چرا فرهنگ مقاومت جهان، طى سال هاى نخست قرن بيست و يكم ميلادى، شاهد حركتى امپراتور مآبانه و گرايشى سلطه اى و برترى جويانه و استكبارى است كه براساس ادعاى ملت برتر نزد سران ايالات متحده آمريكا و دعوى ملت برگزيده صهيونيسم يهودى است كه براساس آن، طرح استعمارى اشغالگرانه شهرك نشينى صهيونيستى- آمريكايى، شكل گرفت و تمامى جهان و بويژه جهان اسلام و امت عرب را به آتش آزمندى هاى خود مى سوزاند.اين طرح هاى استعمارى، نام ها و عناوين متعددى به خود مى گيرند از جمله: حق ادعايى يهوديان و بويژه صهيونيست ها در سرزمين فلسطين، شعارهاى جهانى شدن، نظم نوين جهانى، نظم خاورميانه اى، نظام جديد يورو- مديترانه اى و غيره كه خطرى است كه به طور جدى، امت عرب و جهان اسلام را به لحاظ دينى، مقدساتى، ملى ، سرزمينى ، حقوقى ، ارزشى ، اقتصادى و هنرى و ... تهديد مى كند، پاسخ به اين يورش ددمنشانه اى كه منجر به غصب سرزمين و اهانت به مقدسات و قتل و اسارت و آوارگى ملت و غارت ثروت ها و زيرپا گذاردن همه حرمت ها شده است، با اميدوارى يا التماس و تمنا يا گدايى از دشمنان، امكان پذير نيست، بايد آمادگى و تدارك رويارويى و هرگونه فداكارى را داشت.* فرهنگ و مقاومتدقت در اين اصطلاح ها و بيان دلالت آنها، از نكات اصلى حركت فكرى كه قرار است عمل و اجرا را به دنبال داشته باشد، به شمار مى رود. حقيقت فرهنگ، پيش از آن كه به حركتى نسبت داده شود بايد روشن گردد تا انسان بتواند آن را در راه اهداف خود، به كار گيرد. فرهنگ، هويت است، ويژگى هاى شخصيتى - اجتماعى امت و افراد آن است، هيچ امتى، بدون فرهنگ ويژه خود نيست، هيچ كس نمى تواند بركنار از فرهنگ، در محيط خود پويايى داشته باشد، «مالك بن نبى» مى گويد: «فرهنگ، بيان عينى پيوند فرد با اين جهان يعنى با گستره معنوى (noosphere) است كه وجود روانى اش را در آن رشد مى دهد و بنابراين نتيجه همين پيوند با آن فضاست. لذا اگر فردى پيوند خود را با گستره حياتى اش بگسلد، مى گوييم به لحاظ مادى، مرده است. اگر پيوندش را با گستره فرهنگى بگسلد نيز به لحاظ فرهنگى مرده است، يعنى كه فرهنگ- در حالتى كه به مسئله بعد اجتماعى بدهيم- زندگى و حيات جامعه است و بدون آن، جامعه مى ميرد.»«فرهنگ» هويت امت و صفات «ثبات» و «ويژگى» آن است. از جمله وظايف فرهنگ شكل بخشيدن به نظام تربيتى و انواع گفتمان ها بر پايه «چالش ورزى و پاسخ گيرى» است، اين قاعده، شالوده اساسى حركت تمدن در ميان هر امتى است و اگر امت عربى و اسلامى- همچنان كه مى دانيم- در معرض چالش هاى استعمارى گوناگونى است كه در همه عرصه ها خود را نشان مى دهد، قاعده «چالش ورزى و پاسخ گيرى» مستلزم تربيت و تدارك همه گروه هاى جامعه و بخش هاى آن بر پايه فرهنگ مقاومت براى پاسخ گويى به چالش ها و رهايى سرزمين و مقدسات و پايان بخشيدن به هر نوع دست اندازى و استكبار و برترى جويى هاى صهيونيستى - آمريكايى است. «مقاومت» عمل مشروعى است كه فطرت بشرى كه مبتنى بر عشق به زندگى و تداوم نوع است، آن را اقتضا دارد. همچنان كه مسير روابط ملل نيز براساس درنظر گرفتن مقاومت- به مثابه راهى براى رويارويى با تجاوزگرى ها- شكل گرفته است.«فرهنگ مقاومت» استثنا نيست، ويژه يك امت يا شرايط يا مرحله معينى هم نيست بلكه نيازهاى ضرورى است، برهمين اساس بوده كه برخوردارى از ابزارهاى دفاعى و آموختن شيوه هاى دفاع در رأس اولويت هاى انسان در هر موقعيت و شرايطى بوده است. فرهنگ مطلوب براى گسترش انديشه مقاومت، مبنى بر بهره بردارى نامشروع و ستمكارانه از زور نيست و بيشتر براساس بازدارى تجاوز و گسترش عدالت و ممانعت از ستمگرى است. * آيا مقاومت، مشروع و حقانى است با نگاهى به تاريخ ملل آشكارا روشن مى شود كه مقاومت در برابر تجاوز، ضرورتى است كه همواره و در تمامى مراحل و موقعيت ها با انسان همراه بوده است از جمله: مقاومت در برابر دگرگونى هاى طبيعى (زلزله ها، سيل ها، آتش فشان ها و غيره)؛ تا دفاع از سرزمين و حقوق، متفاوت و گوناگون بوده است. جهاد براى دفاع از وطن در برابر اشغال سرزمين و چپاول ثروت ها و عليه استعمارى كه مردم را از ديار خود بيرون مى كنند و عليه كسانى كه در كار اخراج مردم از سرزمين خود با ستمكاران همكارى دارند و عليه آنانى كه پيمان خود را نقض مى كنند و به منظور رفع فتنه انگيزى هاى دينى عليه مسلمانان يا سلب آزادى ايشان در دعوت مسالمت آميز به اسلام، تشريع شده است و هرگز نمى توان تروريسم و خشونت طاغوت هايى را كه سرزمين مردم را غصب مى كنند و به عزت و كرامت مردم اهانت روا مى دارند و مقدسات را مورد توهين قرار مى دهند و ثروت ها را غارت مى كنند، با حق دفاع مشروعى كه مستضعفان براى احقاق حقوق خود در تعيين سرنوشت دارند، مقايسه كرد.» «جهاد اسلامى»، به دنبال كوشش و يارى حق و دفع ظلم و ستم و تأمين عدالت در دو حالت تحقق پيدا مى كند.۱- دفاع از وطن در برابر اشغال سرزمين و چپاول ثروت و عليه استعمار شهرك نشينى كه مسلمانان را از خانه و ديار خود بيرون مى كند و عليه آنانى كه به اين اخراج يارى مى رسانند و از آن حمايت مى كنند و نيز عليه كسانى كه پيمان خود را نقض مى كنند. ۲- دفع فتنه هاى دينى از مسلمانان و مقابله با وادار ساختن ايشان در تغيير عقيده يا سلب آزادى هاى خود در دعوت مسالمت آميز به اسلام كه در اين موضع به همان دو آيه پيش گفته از سوره ممتحنه، استناد كرده و به آن تأسى مى جوئيم . راه شهادت بايد از پيش تدارك شده باشد و تدارك نيز تنها در صورتى است كه فرهنگ مقاومتى - كه مقاومت را تشويق كند و انسان را به جاى تن دادن به تسليم و پذيرش وضع موجود به مقاومت و ايستادگى وادارد - وجود داشته باشد. اين مشروعيت اسلامى مقاومت، با اسناد بين المللى نيز همخوانى دارد و حتى منشور «سازمان ملل متحد» نيز مقاومت را از سوى هر ملتى كه مورد تجاوز قرار گيرد، تأكيد مى كند و روا مى دارد كه با هر نوع توان و قدرتى، براى رويارويى با تجاوز و رهايى سرزمين و بازگرداندن حقوق بكوشد، ماده ۵۱ منشور سازمان ملل حاكى از آن است كه: «در اين منشور چيزى كه حق طبيعى كشورها، افراد يا گروه ها را در دفاع از خود در حالت تجاوز مسلحانه بر يكى از اعضاى «سازمان ملل متحد» باز دارد، وجود ندارد مشروط بر آنكه شوراى امنيت تدابير لازم براى پاسدارى از صلح و امنيت بين المللى را اتخاذ نمايد. اقدامات به عمل آمده از سوى كشورهاى عضو در راستاى دفاع از خود بايد بلافاصله به آگاهى شوراى امنيت برسد و تدابير اتخاذ شده در سلطه و مسئوليت هاى شوراى امنيت و برخاسته از احكام اين منشور، تأثيرى نخواهد داشت.» اين ماده بر حق هر ملت مورد تجاوز قرار گرفته براى استفاده از زور و مقاومت براى بازداشتن متجاوز و اشغالگر تأييد دارد و اين حق چنان طبيعى است كه نيازى به قوانين و مقررات ديگرى ندارد. قطعنامه ها و توصيه هاى پياپى صادره از سوى مجمع عمومى «سازمان ملل متحد» نيز تأكيد بر حق مقاومت و ايستادگى در برابر هرگونه تجاوزى است از جمله آنها، قطعنامه سازمان ملل متحد در بيست و پنجمين نشست خود در تاريخ ۱۹۷۰/۱۰/۱۲ م است كه تصريح دارد: «الف: تداوم استعمار به هر شكل و صورتى، جنايتى است كه آشكارا با منشور «سازمان ملل متحد» و اعلاميه استقلال كشورها و ملل مستعمره و اصول حقوق بين المللى، مغايرت دارد. ب: خلق هاى تحت استعمار از حق مبارزه عليه كشورهاى استعمارى كه چشم انداز آنها به آزادى و استقلال را قلع و قمع مى كنند، با استفاده از همه ابزارهاى ضرورى كه در اختيار دارند، برخوردارند. ج: كشورهاى عضو [سازمان ملل متحد] وظيفه دارند هرگونه كمك معنوى و مالى براى مبارزه در راه استقلال را به ملل سرزمين هاى مستعمره، تقديم دارند.» اين قطعنامه، «ايالات متحده آمريكا» و هم پيمانان آنان را كه اجازه دادند يك جنبش استعمارى به اشغال سرزمين ديگران و غارت ثروت هاى آنان و قتل و اخراج ساكنان آن بپردازد، محكوم مى كند. نمونه آن نيز حوادثى است كه در عراق و افغانستان اتفاق افتاده و مى افتد. محكوميت بزرگتر اين قدرت ها، شراكت كامل آنها با دشمن صهيونيستى و طرح هاى شهرك نشينى استعمارى و اشغالگرى و جنايات ارتكابى آن در فلسطين اشغالى است [كشورهاى ياد شده] براساس قطعنامه قبلى، وظيفه داشتند به يارى طرف مظلوم بشتابند و به جاى كمك و حمايت از اشغالگر غاصب، از قربانيان آن حمايت به عمل آورند. قطعنامه ديگرى وجود دارد كه از سوى مجمع عمومى «سازمان ملل متحد» در سى امين نشست آن به تاريخ ۱۹۷۵/۱۱/۱۰ م صادر شد كه در متن آن آمده است: «مجمع عمومى، مشروعيت مبارزات خلق ها در راه استقلال، صلح منطقه اى و رهايى از سلطه استعمارى را با همه وسايل از جمله مبارزه مسلحانه، مورد تأكيد قرار مى دهد.» گمان مى كنم اين متون و متون ديگر براى انگشت گذاردن بر مشروعيت مقاومت و ضرورت آن و اين كه مبارزات مسلحانه و ديگر انواع مبارزه ها، تنها راه براى رهايى و بازگرداندن حقوق غصب شده است، كافى است و اتهامات آمريكا و متحدان آن به مقاومت به خودشان باز مى گردد زيرا آنها خود به اتفاق همه شركايشان، تروريسم دولتى را اعمال مى كنند، حال آن كه مقاومت، ملى و اسلامى است و كارى كه مى كنيم، رويارويى و مقابله [با تروريسم آنها] و حقى طبيعى است كه در همه اسناد و شريعت ها به رسميت شناخته شده است. در برابر شرافتمندان جهان، راهى جز مقاومت فكرى و عملى باقى نمانده است.
دوشنبه 6 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 394]
-
گوناگون
پربازدیدترینها