محبوبترینها
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1811144124
سلامت دهان در طول بارداري
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : سلامت دهان در طول بارداري BUD29th August 2008, 09:00 AMاغلب پزشکان، دندانپزشکان و بيماران به سلامت دهان در طول بارداري توجه ندارند و اهميت آن را درک نمي‌کنند. تدوين راهکارهاي طبابت باليني مبتني بر شواهد هنوز به پايان نرسيده است. پژوهش‌ها حاکي از آنند که بعضي بيماريهاي دهان پيش از زايمان در مادر مي‌تواند عواقب نامطلوبي براي کودک داشته باشد. پريودونتيت با زايمان زودرس و کم‌وزني نوزاد همراه است و يا ميزان بالاي باکتري‌هاي پوسيدگي‌زا (cariogenic) در مادر به افزايش پوسيدگي دندان در نوزاد منجر مي‌شود. ديگر ضايعات دهاني، نظير ژنژيويت و تومورهاي بارداري خوش‌خيم هستند و اطمينان بخشي و پايش براي آنها کافي است. هر خانم باردار بايد از نظر خطرهاي دهاني غربالگري شود. در مورد بهداشت مناسب دهاني آموزش ببيند و در صورت لزوم براي انجام درمان‌هاي دندانپزشکي ارجاع شود. اقدامات دنداني نظير راديوگرافي تشخيصي، درمان‌هاي پريودونتال، ترميم و کشيدن دندان بي‌خطر هستند و بهترين زمان انجام آن سه ماهه دوم بارداري است. زايليتول (xylitol) و کلرهگزيدين به عنوان درمان کمکي در اوايل دوره پس از زايمان براي مادران پرخطر و به منظور کاهش انتقال باکتري‌هاي پوسيدگي‌زا به شيرخوارانشان قابل استفاده هستند. مراقبت دنداني مناسب و پيشگيري در طول بارداري مي‌تواند پيامدهاي نامناسب را در نوزاد کاهش دهد و پوسيدگي‌هاي دندان را در شيرخواران کم کند. مراقبت جامع سلامت در دوران بارداري بايد شامل ارزيابي سلامت دهاني باشد ولي اين امر اغلب ناديده انگاشته مي‌شود. فقط 34 - 22 زنان در ايالات متحده در طول بارداري به دندانپزشک مراجعه مي‌کنند. حتي زماني که مشکل دهاني رخ مي‌دهد تنها نيمي از زنان درصدد درمان آن برمي‌آيند. نبود راهکار باليني ملي براي درمان بيماريهاي دهاني شايع در بارداري بر اين مشکل افزوده است. انجمن دندانپزشکي آمريکا و کالج متخصصان زنان و زايمان آمريکا تنها به ارايه جزوات توصيه‌اي در مورد سلامت دهان و دندان براي مادران باردار بسنده کرده‌اند. اخيرا ايالت نيويورک براي اولين بار دست به تهيه سند اجماعي مبتني بر شواهد درباره سلامت دهان و دندان در بارداري زده است. در نبود راهکارهاي طبابت، ترس گسترده‌اي از اقدامات قانوني به دليل بي‌توجهي يا درمان زير استاندارد بيماريهاي دهان و دندان در طول بارداري وجود دارد، هر چند اين ترس عمدتا مبنايي ندارد. افزون بر نبود استانداردهاي طبابت، ساير موانع در مقابل مراقبت دهان و دندان در طول بارداري عبارتند از عدم پوشش بيمه‌اي کافي خدمات دندانپزشکي، باورهاي نادرست در مورد اثر بارداري بر سلامت دهان و دندان و نگراني از ايمني جنين در طول درمان دندانپزشکي. مادران، پزشکان و دندانپزشکان محتاط هستند و اغلب از انجام درمان مشکلات دهان و دندان در طول بارداري خودداري مي‌کنند. به هر روي، بارداري زماني است که زنان ممکن است انگيزه بيشتري براي اتخاذ تغييرات متضمن سلامت داشته باشند. پزشکان مي‌توانند با رسيدگي به مسايل دهان و دندان خطر زايمان زودرس و پوسيدگي‌هاي دوران کودکي را از طريق پيشگيري، تشخيص، درمان زودهنگام بيماريهاي دهان و دندان و ارجاع به دندانپزشک کاهش دهند. مشکلات دهاني شايع در بارداري ضايعات دهاني در زمان بارداري حفره دهان بيشتر در معرض اسيد معده قرار مي‌گيرد که مي‌تواند ميناي دندان را بسايد. تهوع و استفراغ صبحگاهي در ابتداي بارداري دليل شايع اين امر است؛ با پيشرفت زايمان، شلي اسفنگتر مري و فشار رحم حاوي جنين مي‌تواند به تشديد ريفلاکس اسيد منجر شود. مادراني که به استفراغ شديد بارداري دچارند، ممکن است به ساييدگي مينا دچار شوند. راهبردهاي درماني براي کاهش مواجهه با اسيد از تغييرات رژيم غذايي و شيوه زندگي به علاوه تجويز داروهاي ضد استفراغ، ضد اسيد يا هر دو بهره مي‌جويند. شستن دهان با محلول يک قاشق چايخوري جوش شيرين در يک فنجان آب پس از استفراغ مي‌تواند اسيد را خنثي کند. بايد به زنان باردار توصيه کرد از مسواک زدن بلافاصله پس از استفراغ خودداري کنند و از مسواک‌هايي با پرزهاي نرم استفاده کنند تا خطر آسيب به مينا کاهش يابد. دهان‌شويه‌هاي حاوي فلورايد مي‌توانند از دندانهاي ساييده‌شده يا حساس حفاظت به عمل آورند. پوسيدگي يک چهارم زنان در سنين باروري پوسيدگي دندان دارند. پوسيدگي دندان بيماري است که در آن کربوهيدرات‌ها توسط باکتري‌ها تخمير و تبديل به اسيد مي‌شوند که ميناي دندان را دمينراليزه مي‌کند. زنان باردار به چند دليل در معرض خطر بالاتر پوسيدگي دندان قرار دارند که عبارتند از: افزايش اسيد در حفره دهان، تمايل زياد به خوردن شيريني‌جات و توجه کم به بهداشت دهان و دندان. پوسيدگي‌ها در اوايل پيدايش به شکل نواحي سفيد دمينراليزه به چشم مي‌خورند که بعد خرد مي‌شوند و حفره‌هاي قهوه‌اي رنگي تشکيل مي‌دهند. پرشدگي و روکش‌ها علامت پوسيدگي قبلي هستند. پوسيدگي‌هاي درمان نشده به آبسه دهاني و سلوليت صورت منجر مي‌شوند. کودکان مادراني که پوسيدگي‌هاي زيادي دارند به احتمال بيشتري پوسيدگي پيدا مي‌کنند. زنان باردار بايد ميزان خطر پوسيدگي را با دو بار مسواک زدن در روز با خمير دندان حاوي فلورايد و محدود کردن غذاهاي قندي کاهش دهند. مبتلايان به پوسيدگي‌هاي درمان نشده و عوارض آن براي درمان قطعي بايد به دندانپزشک ارجاع شوند. تومورهاي دهان در بارداري تومورهاي دهان در بارداري در 5 از بارداري‌ها رخ مي‌دهند و از گرانولوم پيوژنيک قابل افتراق نيستند. اين ضايعات عروقي به دليل پروژسترون بالا در کنار آسيب‌هاي موضعي و باکتري‌ها ايجاد مي‌گردند. اين ضايعات به طور معمول اريتماتو، صاف و لوبوله هستند. اين ضايعات عمدتا بر روي لثه قرار دارند. ضايعات روي زبان، کام يا مخاط بوکال هم ممکن است ديده شوند. تومورهاي بارداري پس از سه‌ماهه اول بارداري شايع‌تر هستند، به سرعت رشد مي‌کنند و به طور تيپيک پس از زايمان فروکش مي‌کنند. معمولا درماني لازم نيست، مگر اينکه تومور خونريزي کند يا مزاحم جويدن شود و يا پس از زايمان رفع نشود. ضايعاتي که طي بارداري از طريق جراحي برداشته مي‌شوند معمولا عود مي‌کنند. دندانهاي لق دندانها در طول بارداري حتي در نبود بيماري لثه به دليل سطح بالاي پروژسترون و استروژن که پريودونتيوم (يعني ليگامان‌ها و استخوانهايي که دندان را حمايت مي‌کنند) را تحت تاثير قرار مي‌دهند، ممکن است لق شوند. براي دندانهاي لق که همراه با بيماريهاي پريودونتال نباشند، پزشک بايد به خانم باردار اطمينان دهد که اين وضعيت موقتي است و به تنهايي به افتادن دندان نمي‌انجامد. ژنژيويت ژنژيويت (شکل3) شايع‌ترين بيماري دهاني در بارداري است که شيوع آن 75 -60 است. تقريبا نيمي از زنان با ژنژيويت از پيش موجود در طي بارداري عود عمده دارند. ژنژيويت التهاب بافت سطحي لثه است. طي بارداري، ژنژيويت به سبب نوسان در سطوح استروژن و پروژسترون و در ترکيب با تغييرات فلور دهاني و کاهش پاسخ ايمني تشديد مي‌شود. اقدامات بهداشت دهان شامل مسواک زدن و نخ کشيدن براي حل مشکل توصيه شده است. مبتلايان به ژنژيويت شديد ممکن است به جرم‌گيري توسط دندانپزشک نياز داشته باشند و نيز لازم باشد از دهان‌شويه‌هايي نظير کلرهگزيدين استفاده کنند. پريودونتيت پريودونتيت التهاب مخرب پريودونتيوم است (شکل4) که تقريبا 30 از زنان در سنين باروري به آن مبتلا هستند. فرآيند بيماري مستلزم ارتشاح باکتريايي پريودونتيوم است. سموم توليدي توسط باکتري‌ها موجب التهاب مزمن مي‌شود و پريودونتيوم تخريب مي‌گردد که به ايجاد حفره‌هايي منجر مي‌گردد که عفوني مي‌شوند. اين فرايند مي‌تواند به بروز باکتريمي مکرر بينجامد که به طور غيرمستقيم پاسخ حاد کبدي را آغاز مي‌کند و به توليد سيتوکين‌ها، پروستاگلاندين‌ها (مثلا PGE2) و اينترلوکين‌هايي (نظير 8-IL ,6-IL) منجر مي‌شود که همگي بر بارداري تاثير دارند. در مقايسه با زنان باردار سالم افزايش يافتن اين نشانگرهاي التهابي در مايع آمنيوتيک زنان دچار پريودونتيت و زايمان زودرس يافت شده است. در يک مطالعه، پژوهشگران در مايع آمنيونيک و جفت زنان با زايمان زودرس و پريودونتيت، برخي باکتري‌هاي دهاني را يافتند. محتمل به نظر مي‌رسد که اين آبشار التهابي به تنهايي باعث آغاز زودرس زايمان شود. به نظر مي‌رسد مکانيسم منجر به کم‌وزني هنگام تولد هم مشابه باشد؛ رهاسازي PGE2 جريان خون جفتي را محدود کند و موجب نکروز جفتي و در نتيجه محدوديت رشد داخل رحمي شود. پريودونتيت و پيامدهاي ضعيف بارداري پريودونتيت با چند پيامد ضعيف در بارداري همراه بوده است، هر چند مکانيسم وقوع اين پيامدها هنوز روشن نشده و همچنان بحث بر سر آن در جريان است. زايمان زودرس اصلي‌ترين دليل موربيديته در ايالات متحده است که تقريبا 2/26 ميليارد دلار در سال هزينه دارد. بررسي اثر مستقيم هر نوع عامل خطر بر پيامدهاي زايمان زودرس و کم‌وزني هنگام تولد به دليل متغيرهاي مخدوشگر متعدد که ممکن است بر همان پيامد اثر بگذارند، بسيار دشوار است. در يک مرور نظام‌مند جديد که عمدتا شامل مطالعات مقطعي، مورد ـ شاهدي و همگروهي بود که بين سال‌هاي 2006-1996 در 12 کشور و 3 ايالت انجام گرفته بودند، پژوهشگران در 24 مطالعه دريافتند که ارتباط مثبتي ميان پريودونتيت و زايمان زودرس، کم‌وزني زمان تولد يا هر دو وجود دارد. اين مطالعات تقريبا 15,000 مادر را دربرمي‌گرفت. سه مطالعه از اين ميان کارآزمايي تصادفي‌شده شاهددار(RCT) بودند. از طرف ديگر، 14 مطالعه رابطه‌اي ميان پريودونتيت و پيامدهاي ضعيف بارداري نشان ندادند. يک RCT بزرگ جديد که در ايالات متحده انجام گرفت، رابطه‌اي ميان پريودونتيت و زايمان زودرس و کم‌وزني هنگام تولد نيافت. بعضي از پژوهشگران اين مطالعه اين فرض را مطرح کردند که تفاوت‌هاي نژادي در چگونگي تاثير پريودونتيت بر پيامدهاي بارداري ممکن است بسياري از نتايج متنوع را توضيح دهد. مطالعاتي که شرکت‌کنندگان سياه‌پوست بيشتري داشتند، زايمان‌هاي زودرس مرتبط با پريودونتيت بيشتري هم داشتند. توجيه محتمل ديگر آن است که درمان پريودونتيت در طول بارداري براي دستيابي به نتايج مثبت دير است. تمرکز بايد بر بهبود وضعيت پيش از بارداري معطوف شود. درمان پريودونتيت در بارداري بر تشخيص زودهنگام و جرم‌گيري عميق لثه استوار است. پژوهشگر يک RCT نشان داد که جرم‌گيري عميق لثه خطر زايمان پيش از هفته 37 بارداري (زايمان زودرس) را به نصف کاهش مي‌دهد (فاصله اطمينان، 3/1-2/0). کاهش خطر براي زايمان پيش از هفته 35 بارداري (زايمان بسيار زودرس) در زنان دچار پريودونتيت 2/0 بود (4/1 -02/0). پژوهشگران در RCT ديگري که مداخلات آن شامل جرم‌گيري عميق ريشه و آموزش بيمار و برداشت منظم پلاک و شستشوي معمول با کلرهگزيدين بود نشان دادند که ميزان بروز کم‌وزني و تولد زودرس نوزاد کاهش مي‌يابد (کاهش خطر 18/0،فاصله اطمينان: 6/0-05/0) بر اساس اين مطالعات و نيز RCT انجام شده در ايالات متحده که فايده‌اي براي درمان نيافته بود، هيچ زياني به مادر يا جنين به دليل درمان بيماري پريودونتال مادر مشاهده نشد. زنان مبتلا به بيماري پريودونتال پيش از بارداري مي‌توانند با رعايت بهداشت مناسب دهان و دندان، خطر عود يا تشديد بيماري را کاهش دهند. آکادمي پريودونتولوژي آمريکا توصيه مي‌کند همه زنان باردار يا زناني که قصد بارداري دارند تحت معاينه پريودونتال قرار گيرند و در صورت نياز درمان شوند. مراقبت از دندانها در طول بارداري غربالگري و پيشگيري هر زن باردار بايد از نظر رعايت بهداشت دهان و دندان، دسترسي به آب حاوي فلورايد، مشکلات دهاني (پوسيدگي و ژنژيويت) و دسترسي به مراقبت‌هاي دنداني ارزيابي شود. معاينه دهان بايد دندانها، لثه‌ها، زبان، کام و مخاط را شامل شود. بايد به بيماران آموزش داده شود که به طور معمول مسواک بزنند و از نخ دندان استفاده کنند، از مصرف زياد نوشيدني‌ها و خوردني‌هاي شيرين خودداري کنند و به يک دندانپزشک مراجعه کنند. وضعيت سلامت دهان و دندان و طرح مراقبت بايد مستند شود. بسياري از دندانپزشکان ميلي به درمان زنان باردار ندارند. پزشکان و دندانپزشکان مي‌توانند از طريق آموزش، ارتباط شفاف و برقراري همکاري مستمر بر اين مشکل فايق آيند. پزشکان مي‌توانند اطلاعات مربوطه را در مورد بي‌خطري درمان‌هاي دندانپزشکي در بارداري با همکاران دندانپزشک در ميان گذارند و توصيه‌هاي روشني در هنگام ارجاع ارايه کنند. کاهش خطر پوسيدگي در کودکان زايليتول و کلرهگزيدين ميزان بار باکتريايي دهان مادر را کم مي‌کنند و انتقال باکتري به شيرخوار را زماني که در دوره بارداري يا پس از زايمان استفاده شود، کاهش مي‌دهد. هر دو داروي موضعي در بارداري (گروه B بارداري) و شيردهي بي‌خطر هستند. مطالعات از دوزهاي مختلف بهره گرفته‌اند و دوز بهينه براي استفاده مستمر به منظور پيشگيري مشخص نشده است. تشخيص در زنان باردار مي‌توان از راديوگرافي دندان در موارد تشخيص حاد استفاده کرد. در صورت امکان بايد انجام راديوگرافي را تا پايان سه ماهه اول به تعويق انداخت. راديوگرافي به منظور غربالگري بايد تا پس از زايمان به تعويق افتد. فيلم‌هاي سريع نوين، خودداري از عکسبرداري مجدد و استفاده از پيش‌بندهاي سربي و حفاظ‌هاي تيروييدي همگي خطر را محدود مي‌کنند. خطر مواجهه تراتوژن با پرتو به سبب فيلم‌هاي دهاني 1000 بار کمتر از خطر طبيعي سقط خود به خود يا ناهنجاري است. درمان دندانپزشکي معمول مطلوب آن است که اقدامات دندانپزشکي براي سه ماهه دوم که ارگانوژنز پايان يافته است برنامه‌ريزي شوند. مراقبت از اورژانس‌هاي دندانپزشکي در هر زمان از بارداري قابل انجام است. سه ماهه سوم با مشکلات اضافي و ناراحتي بيمار در وضعيت درازکش و خطر فشردگي وريد اجوف تحتاني همراه است. خواباندن بيمار به پهلوي چپ، تغيير وضعيت زود به زود و کوتاه کردن مدت ويزيت مي‌تواند از اين مشکلات بکاهد. عقب انداختن مراقبت‌هاي دندانپزشکي تا پس از زايمان مي‌تواند دردسرساز باشد، زيرا تازه‌مادران به مراقبت از نوزاد خود معطوف هستند و ممکن است بيمه خدمات دندانپزشکي آنها فقط تا پايان بارداري باشد. تجويز دارو براي اقدامات دندانپزشکي داروهاي بي‌حسي موضعي نظير ليدوکايين (گروه B بارداري) و پريلوکايين (گروه B بارداري) مخلوط با اپي‌نفرين (گروه C بارداري) براي اقدامات دندانپزشکي در صورت استفاده با دوز مناسب بي‌خطر هستند. آرام‌بخش‌هايي نظير بنزوديازپين‌ها (مثلا ميدازولام [گروهD بارداري]، لورازپام [گروه D بارداري]، تريازولام [گروه X بارداري]) نبايد تجويز شوند. اکسيد نيتروژن از نظر خطر بارداري طبقه‌بندي نشده است و تجويز آن مورد اختلاف است. درمان بيماريهاي حاد دنداني در صورت وجود سلوليت خفيف، پني‌سيلين، آموکسي‌سيلين و سفالکسين (همگي در گروه B بارداري)، اولين خط درمان آنتي‌بيوتيکي به شمار مي‌آيند. اريترومايسين (نه اريترومايسين استولات، که با هپاتيت کلستاتيک در بارداري همراه است) يا کليندامايسين (هر دو در گروه B بارداري) در بيماران آلرژيک با بيش حساسيتي نوع I به پني‌سيلين قابل تجويز هستند. در مبتلايان به سلوليت شديد، بيمار بايد بستري شود و با سفالوسپورين‌هاي وريدي يا کليندامايسين وريدي درمان شود. براي درمان دندان‌درد، استامينوفن (گروه B بارداري) ايبوپروفن (در سه ماهه اول و دوم در گروه B بارداري و در سه ماهه سوم در گروه D) و مصرف محدود اکسي‌کدون (در سه ماهه اول و دوم در گروه B بارداري و در سه ماهه سوم در گروه D) بسته به سن بارداري مناسب هستند. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 547]
-
گوناگون
پربازدیدترینها